A small tool to view real-world ActivityPub objects as JSON! Enter a URL
or username from Mastodon or a similar service below, and we'll send a
request with
the right
Accept
header
to the server to view the underlying object.
{
"@context": "https://www.w3.org/ns/activitystreams",
"type": "OrderedCollectionPage",
"orderedItems": [
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1726907396624506880",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "CARL MENGER. NOTATKI NA MARGINESIE<br />W lutym minie 185 lat, odkąd w Nowym Sączu urodził się Carl Menger – ekonomista, twórca austriackiej szkoły ekonomii i centralna postać rewolucji marginalistycznej, na skutek której większość społeczności naukowej odrzuciła dotychczasowe wyobrażenia o czynnikach determinujących wartość poszczególnych dóbr na rynku. Natomiast trzy tygodnie temu na YouTube zadebiutował film „Carl Menger. Notatki na marginesie” w reżyserii <a class=\"u-url mention\" href=\"https://www.minds.com/AGENTO\" target=\"_blank\">@AGENTO</a>, Członka Honorowego naszego Stowarzyszenia.<br /><br />Trwający przeszło półtorej godziny dokument wyprodukowany przez <a class=\"u-url mention\" href=\"https://www.minds.com/InstytutMisesa\" target=\"_blank\">@InstytutMisesa</a> i sfinansowany dzięki wsparciu prywatnych darczyńców opowiada fascynującą historię uczonego, który w wieku zaledwie 31 lat opublikował dzieło będące fundamentem zupełnie nowego spojrzenia na gospodarkę, mając 33 lata otrzymał tytuł profesora, zaś po raptem trzech kolejnych latach był już nauczycielem i mentorem następcy austriackiego tronu. Oprócz omówienia życia, twórczości i wpływu Mengera na naukę ekonomii twórcy filmu postawili sobie również za cel obalenie wielu mitów, jakie przez lata narosły wokół tej postaci.<br /><br />Gorąco zachęcamy Was do zapoznania się z tą produkcją, jak również do pozostawiania w sekcji komentarzy Waszych opinii zarówno na temat samego filmu, jak i postaci Carla Mengera.<br /><br />Link do filmu w serwisie YouTube znajdziecie w komentarzu poniżej.",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [
{
"type": "Mention",
"href": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/838495632338460684",
"name": "@AGENTO"
},
{
"type": "Mention",
"href": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/858331792774537231",
"name": "@InstytutMisesa"
}
],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1726907396624506880",
"published": "2025-01-17T08:33:27+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1726906993706274816/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 620,
"width": 1170
}
],
"source": {
"content": "CARL MENGER. NOTATKI NA MARGINESIE\nW lutym minie 185 lat, odkąd w Nowym Sączu urodził się Carl Menger – ekonomista, twórca austriackiej szkoły ekonomii i centralna postać rewolucji marginalistycznej, na skutek której większość społeczności naukowej odrzuciła dotychczasowe wyobrażenia o czynnikach determinujących wartość poszczególnych dóbr na rynku. Natomiast trzy tygodnie temu na YouTube zadebiutował film „Carl Menger. Notatki na marginesie” w reżyserii @AGENTO, Członka Honorowego naszego Stowarzyszenia.\n\nTrwający przeszło półtorej godziny dokument wyprodukowany przez @InstytutMisesa i sfinansowany dzięki wsparciu prywatnych darczyńców opowiada fascynującą historię uczonego, który w wieku zaledwie 31 lat opublikował dzieło będące fundamentem zupełnie nowego spojrzenia na gospodarkę, mając 33 lata otrzymał tytuł profesora, zaś po raptem trzech kolejnych latach był już nauczycielem i mentorem następcy austriackiego tronu. Oprócz omówienia życia, twórczości i wpływu Mengera na naukę ekonomii twórcy filmu postawili sobie również za cel obalenie wielu mitów, jakie przez lata narosły wokół tej postaci.\n\nGorąco zachęcamy Was do zapoznania się z tą produkcją, jak również do pozostawiania w sekcji komentarzy Waszych opinii zarówno na temat samego filmu, jak i postaci Carla Mengera.\n\nLink do filmu w serwisie YouTube znajdziecie w komentarzu poniżej.",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1726907396624506880/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1725967538732408832",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1725967538732408832\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1725967538732408832</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1725967538732408832",
"published": "2025-01-15T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1725967411834544128/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1725967538732408832",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1725967538732408832/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1725100051568533504",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "LFAQ<br />Mamy dziś przyjemność oddać w Wasze ręce LFAQ, czyli zbiór kilkudziesięciu – póki co – najczęściej zadawanych pytań na temat libertarian, libertarianizmu, libertariańskich postulatów oraz stanowisk, jakie libertarianie przyjmują wobec najróżniejszych problemów, wraz z odpowiedziami na te pytania.<br /><br />Publikacja jest zbiorowym dziełem członków Stowarzyszenia Libertariańskiego, dzięki czemu zaprezentowany jest w niej więcej niż jeden punkt widzenia – co istotne zwłaszcza w przypadku tych tematów, na które w środowisku libertarian nie ma jednolitego stanowiska. <br /><br />Serdecznie zachęcamy Was do lektury i rozwiewania Waszych wątpliwości na temat libertarianizmu. Jeśli jednak nie znajdziecie w LFAQ odpowiedzi na nurtujące Was pytanie, śmiało zadajcie je w sekcji komentarzy!<br /><br />Całe przedsięwzięcie ma charakter ciągły i planujemy na bieżąco wzbogacać listę o odpowiedzi na kolejne, napływające do nas pytania.<br /><br />LFAQ znajdziecie na naszej stronie internetowej w tym miejscu: <a href=\"https://www.slib.pl/faq\" target=\"_blank\">https://www.slib.pl/faq</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1725100051568533504",
"published": "2025-01-12T18:01:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1725099818730938368/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "LFAQ\nMamy dziś przyjemność oddać w Wasze ręce LFAQ, czyli zbiór kilkudziesięciu – póki co – najczęściej zadawanych pytań na temat libertarian, libertarianizmu, libertariańskich postulatów oraz stanowisk, jakie libertarianie przyjmują wobec najróżniejszych problemów, wraz z odpowiedziami na te pytania.\n\nPublikacja jest zbiorowym dziełem członków Stowarzyszenia Libertariańskiego, dzięki czemu zaprezentowany jest w niej więcej niż jeden punkt widzenia – co istotne zwłaszcza w przypadku tych tematów, na które w środowisku libertarian nie ma jednolitego stanowiska. \n\nSerdecznie zachęcamy Was do lektury i rozwiewania Waszych wątpliwości na temat libertarianizmu. Jeśli jednak nie znajdziecie w LFAQ odpowiedzi na nurtujące Was pytanie, śmiało zadajcie je w sekcji komentarzy!\n\nCałe przedsięwzięcie ma charakter ciągły i planujemy na bieżąco wzbogacać listę o odpowiedzi na kolejne, napływające do nas pytania.\n\nLFAQ znajdziecie na naszej stronie internetowej w tym miejscu: https://www.slib.pl/faq",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1725100051568533504/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1723654622713503744",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1723654622713503744\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1723654622713503744</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1723654622713503744",
"published": "2025-01-08T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1723654477552029696/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1723654622713503744",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1723654622713503744/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1722612189153468416",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "POLSKA MOŻE POTRZEBOWAĆ NOWEGO PLANU BALCEROWICZA<br />W środę minęło dokładnie 35 lat od rozpoczęcia realizacji tak zwanego Planu Balcerowicza – pakietu ustaw mającego na celu zdławienie hiperinflacji, stabilizację finansów publicznych oraz prywatyzację i urynkowienie pogrążonej w kryzysie socjalistycznej gospodarki odziedziczonej po kończącym swoje istnienie PRL-u. Plan Balcerowicza do dziś jest źródłem kontrowersji: krytycy wskazują przede wszystkim na lawinowy wzrost bezrobocia i ubóstwa, jaki miał miejsce w pierwszych latach po jego wprowadzeniu. Również z czysto libertariańskiej perspektywy niektóre jego elementy – jak choćby obłożenie także prywatnych przedsiębiorstw podatkiem od wzrastających wynagrodzeń czy też odgórna zmiana przez państwo brzmienia już zawartych umów między bankami a kredytobiorcami – były nieakceptowalne. Jednak w ostatecznym rozrachunku przeważająca większość założeń Planu była zdecydowanie prorynkowa i prokapitalistyczna, co w długim okresie położyło podwaliny pod ogromny rozwój gospodarczy i wzrost poziomu życia, jaki dokonał się w naszym kraju począwszy od lat dziewięćdziesiątych.<br /><br />Dziś polska gospodarka znajduje się w nieporównywalnie lepszej sytuacji, niż gdy upadał komunizm – niemniej jednak kierunek, w jakim zmierza, ponownie można określić jako błędny. Dokonana przed nieco ponad rokiem zmiana ekipy rządzącej nie przyniosła jak dotąd oczekiwanego odejścia od realizowanej przez poprzednią władzę polityki sukcesywnego zwiększania udziału państwa w gospodarce, ograniczania swobód obywateli na rzecz sztywnych regulacji, podnoszenia obciążeń podatkowych, rosnącego zadłużenia i coraz większego uzależniania ludzi od państwowych świadczeń i zapomóg. Pod nowymi rządami niektóre z tych szkodliwych zjawisk uległy wręcz intensyfikacji!<br /><br />Czy Polacy potrzebują drugiego Planu Balcerowicza, by odwrócić niezdrowe trendy polityczne, gospodarcze i społeczne? To pytanie stanowi punkt wyjścia dla wywiadu, którego udzielił niedawno Jakubowi Bilskiemu z serwisu Bezprawnik.pl profesor Lawrence W. Reed – amerykański ekonomista, historyk i prezes <a class=\"u-url mention\" href=\"https://www.minds.com/FEEonline\" target=\"_blank\">@FEEonline</a> (FEE).<br /><br />Rozmówcy analizowali w nim zarówno historyczny kontekst i skutki zastosowanej w Polsce gospodarczej „terapii szokowej”, jak i dzisiejsze tendencje populistyczno-etatystyczne w Polsce i w USA, wraz z możliwościami ich zwalczania. Omówiono zmiany, jakie zaszły w naszym kraju na przestrzeni ostatnich 35 lat, i lekcje, jakie można z nich wyciągnąć. Nie obyło się również bez porównań między Planem Balcerowicza a wolnorynkowymi reformami aktualnie wdrażanymi przez Javiera Milei w Argentynie.<br /><br />Zachęcamy Was do lektury wspomnianego wywiadu oraz do dzielenia się Waszymi przemyśleniami na jego temat.<br /><br />Czy zgadzacie się z tezami Lawrence’a Reeda? Jaka jest Wasza ocena spuścizny Planu Balcerowicza? Jak mogłaby wyglądać jego współczesna wersja stanowiąca remedium na dzisiejszy rozrost państwa, regulacji i zadłużenia? Napiszcie o tym w sekcji komentarzy.<br /><br />Link do tekstu znajdziecie poniżej:<br /><a href=\"https://bezprawnik.pl/larry-reed-plan-balcerowicza-wywiad/\" target=\"_blank\">https://bezprawnik.pl/larry-reed-plan-balcerowicza-wywiad/</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [
{
"type": "Mention",
"href": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/906615754579779601",
"name": "@FEEonline"
}
],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1722612189153468416",
"published": "2025-01-05T18:15:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1722611797582438400/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "POLSKA MOŻE POTRZEBOWAĆ NOWEGO PLANU BALCEROWICZA\nW środę minęło dokładnie 35 lat od rozpoczęcia realizacji tak zwanego Planu Balcerowicza – pakietu ustaw mającego na celu zdławienie hiperinflacji, stabilizację finansów publicznych oraz prywatyzację i urynkowienie pogrążonej w kryzysie socjalistycznej gospodarki odziedziczonej po kończącym swoje istnienie PRL-u. Plan Balcerowicza do dziś jest źródłem kontrowersji: krytycy wskazują przede wszystkim na lawinowy wzrost bezrobocia i ubóstwa, jaki miał miejsce w pierwszych latach po jego wprowadzeniu. Również z czysto libertariańskiej perspektywy niektóre jego elementy – jak choćby obłożenie także prywatnych przedsiębiorstw podatkiem od wzrastających wynagrodzeń czy też odgórna zmiana przez państwo brzmienia już zawartych umów między bankami a kredytobiorcami – były nieakceptowalne. Jednak w ostatecznym rozrachunku przeważająca większość założeń Planu była zdecydowanie prorynkowa i prokapitalistyczna, co w długim okresie położyło podwaliny pod ogromny rozwój gospodarczy i wzrost poziomu życia, jaki dokonał się w naszym kraju począwszy od lat dziewięćdziesiątych.\n\nDziś polska gospodarka znajduje się w nieporównywalnie lepszej sytuacji, niż gdy upadał komunizm – niemniej jednak kierunek, w jakim zmierza, ponownie można określić jako błędny. Dokonana przed nieco ponad rokiem zmiana ekipy rządzącej nie przyniosła jak dotąd oczekiwanego odejścia od realizowanej przez poprzednią władzę polityki sukcesywnego zwiększania udziału państwa w gospodarce, ograniczania swobód obywateli na rzecz sztywnych regulacji, podnoszenia obciążeń podatkowych, rosnącego zadłużenia i coraz większego uzależniania ludzi od państwowych świadczeń i zapomóg. Pod nowymi rządami niektóre z tych szkodliwych zjawisk uległy wręcz intensyfikacji!\n\nCzy Polacy potrzebują drugiego Planu Balcerowicza, by odwrócić niezdrowe trendy polityczne, gospodarcze i społeczne? To pytanie stanowi punkt wyjścia dla wywiadu, którego udzielił niedawno Jakubowi Bilskiemu z serwisu Bezprawnik.pl profesor Lawrence W. Reed – amerykański ekonomista, historyk i prezes @FEEonline (FEE).\n\nRozmówcy analizowali w nim zarówno historyczny kontekst i skutki zastosowanej w Polsce gospodarczej „terapii szokowej”, jak i dzisiejsze tendencje populistyczno-etatystyczne w Polsce i w USA, wraz z możliwościami ich zwalczania. Omówiono zmiany, jakie zaszły w naszym kraju na przestrzeni ostatnich 35 lat, i lekcje, jakie można z nich wyciągnąć. Nie obyło się również bez porównań między Planem Balcerowicza a wolnorynkowymi reformami aktualnie wdrażanymi przez Javiera Milei w Argentynie.\n\nZachęcamy Was do lektury wspomnianego wywiadu oraz do dzielenia się Waszymi przemyśleniami na jego temat.\n\nCzy zgadzacie się z tezami Lawrence’a Reeda? Jaka jest Wasza ocena spuścizny Planu Balcerowicza? Jak mogłaby wyglądać jego współczesna wersja stanowiąca remedium na dzisiejszy rozrost państwa, regulacji i zadłużenia? Napiszcie o tym w sekcji komentarzy.\n\nLink do tekstu znajdziecie poniżej:\nhttps://bezprawnik.pl/larry-reed-plan-balcerowicza-wywiad/",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1722612189153468416/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1720583303364354048",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1720583303364354048\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1720583303364354048</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1720583303364354048",
"published": "2024-12-31T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1720583170606239744/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1720583303364354048",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1720583303364354048/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1720038116754743296",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "PAKT DLA WOLNOŚCI I ROZWOJU<br />I. Naprawa finansów publicznych.<br /><br />II. Deregulacja prawa gospodarczego i uproszczenie systemu podatkowego.<br /><br />III. Zmniejszenie udziału własności państwowej w gospodarce.<br /><br />IV. Budowa nowoczesnego państwa prawa.<br /><br />V. Poprawa procesu legislacyjnego i jakości stanowionego prawa. <br /><br />Oto pięć kluczowych obszarów reform, które pozwolą na przywrócenie dynamiki rozwoju Polski i poprawę jakości życia obywateli.<br /><br />Jako jeden z sygnatariuszy Paktu dla wolności i rozwoju, wspólnie z organizacjami działającymi na rzecz wolności, rozwoju i rządów prawa wzywamy rządzących do podejmowania śmiałych działań oraz pełnej odpowiedzialności za przyszłość kraju.<br /><br />Z pełną treścią apelu możecie zapoznać się w tym miejscu: <a href=\"https://for.org.pl/2024/12/28/pakt-dla-wolnosci-i-rozwoju/\" target=\"_blank\">https://for.org.pl/2024/12/28/pakt-dla-wolnosci-i-rozwoju/</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1720038116754743296",
"published": "2024-12-29T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1720037542197207040/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 900,
"width": 1600
}
],
"source": {
"content": "PAKT DLA WOLNOŚCI I ROZWOJU\nI. Naprawa finansów publicznych.\n\nII. Deregulacja prawa gospodarczego i uproszczenie systemu podatkowego.\n\nIII. Zmniejszenie udziału własności państwowej w gospodarce.\n\nIV. Budowa nowoczesnego państwa prawa.\n\nV. Poprawa procesu legislacyjnego i jakości stanowionego prawa. \n\nOto pięć kluczowych obszarów reform, które pozwolą na przywrócenie dynamiki rozwoju Polski i poprawę jakości życia obywateli.\n\nJako jeden z sygnatariuszy Paktu dla wolności i rozwoju, wspólnie z organizacjami działającymi na rzecz wolności, rozwoju i rządów prawa wzywamy rządzących do podejmowania śmiałych działań oraz pełnej odpowiedzialności za przyszłość kraju.\n\nZ pełną treścią apelu możecie zapoznać się w tym miejscu: https://for.org.pl/2024/12/28/pakt-dla-wolnosci-i-rozwoju/",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1720038116754743296/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1717897337651355648",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1717897337651355648\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1717897337651355648</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1717897337651355648",
"published": "2024-12-24T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1717897175663140864/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1717897337651355648",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1717897337651355648/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1716032399554383872",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1716032399554383872\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1716032399554383872</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1716032399554383872",
"published": "2024-12-18T18:30:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1716032035413299200/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 2100,
"width": 1490
}
],
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1716032399554383872",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1716032399554383872/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1714224261402464273",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1714224261402464273\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1714224261402464273</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1714224261402464273",
"published": "2024-12-13T18:05:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1714224149443907591/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 1490
}
],
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1714224261402464273",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1714224261402464273/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1713219269291937796",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "PIERWSZY ROK RZĄDÓW JAVIERA MILEI<br />Mija okrągły rok od zaprzysiężenia Javiera Milei na prezydenta Argentyny. Rocznica objęcia rządów przez pierwszego w historii tego państwa zdeklarowanego libertarianina i anarchokapitalistę to idealny moment na bilans dotychczasowego dorobku jego prezydentury – zarówno pod względem odniesionych sukcesów, jak i poniesionych porażek oraz wyzwań czekających w przyszłości.<br /><br />Ekscentryczny argentyński ekonomista jeszcze w trakcie kampanii wyborczej zapowiadał obcięcie wydatków publicznych za pomocą metaforycznej „piły łańcuchowej”. Nie sposób odmówić mu sukcesu na tym polu – w pierwszym roku swojej kadencji Milei zmniejszył bowiem o blisko ⅓ sumę kosztów ponoszonych przez budżet państwa w porównaniu z rokiem poprzednim. Wśród źródeł oszczędności wymienić można między innymi likwidację lub znaczącą redukcję wielu ministerstw i innych instytucji rządowych, wstrzymanie różnorakich świadczeń socjalnych i rezygnację z zawierania nowych kontraktów na roboty publiczne.<br /><br />Na rezultaty tak śmiałego zwrotu w dotychczas silnie etatystycznej polityce gospodarczej Argentyny nie trzeba było długo czekać. Już w pierwszej połowie 2024 roku zarówno miesięczne, jak i roczne wskaźniki inflacji – wcześniej bijące kolejne rekordy – zaczęły zauważalnie spadać, osiągając według najnowszych dostępnych danych za październik wartości 2,7% m/m i 193% r/r (przy odpowiednio 25,5% m/m i 211% r/r, gdy Milei obejmował rządy w grudniu ubiegłego roku). Jest to najniższe tempo miesięcznego wzrostu cen, jakie Argentyna widziała od sierpnia 2020 roku – a prognozowane są dalsze spadki inflacji.<br /><br />Kolejnym niewątpliwym sukcesem oszczędnej polityki finansowej nowego rządu jest osiągnięcie przez Argentynę po raz pierwszy od 2008 roku nadwyżki budżetowej. Październik był dziesiątym z rzędu miesiącem, w którym państwo notowało dodatni wynik finansowy; 747 miliardów peso (ekwiwalent około 131 milionów dolarów) „na plus” w publicznej kasie jaskrawo kontrastuje z 330 miliardami peso deficytu, jaki państwo zanotowało w październiku ubiegłego roku.<br /><br />Dyscyplina budżetowa w połączeniu ze spadającą inflacją i znoszeniem barier dla handlu międzynarodowego zaowocowały wzrostem zaufania do krajowej gospodarki na arenie światowej; Międzynarodowy Fundusz Walutowy podjął decyzję o udostępnieniu Argentynie dodatkowych 800 milionów dolarów, agencje ratingowe zmniejszyły wskaźniki ryzyka kredytowego, a liczba zagranicznych podmiotów zainteresowanych inwestowaniem w kraju zaczęła stopniowo wzrastać.<br /><br />Poza suchymi wskaźnikami makroekonomicznymi można też zaobserwować pierwsze pozytywne skutki odczuwalne dla zwykłych Argentyńczyków. Zdecydowanie warto wspomnieć tu o wyraźnej zmianie na rynku nieruchomości. Jedną z decyzji podjętych przez nowego prezydenta jeszcze w grudniu ubiegłego roku było odejście od obowiązującej przez wiele dziesięcioleci odgórnej kontroli czynszów. Polityka ta, wprowadzona jeszcze w latach 40. XX wieku, miała w swoich założeniach zapobiegać „wyzyskowi lokatorów” – w praktyce jednak przyczyniła się ona do kryzysu mieszkaniowego w największych argentyńskich miastach. Uwolnienie cen wynajmu przez Javiera Milei zaowocowało natomiast w samym tylko Buenos Aires wzrostem liczby mieszkań dostępnych na wynajem o prawie 200%, przy jednoczesnym spadku średniej ceny najmu o 40% (po skorygowaniu o wskaźnik inflacji).<br /><br />Pierwszy rok urzędowania libertariańskiej głowy państwa nie był jednak wyłącznie pasmem sukcesów – zdarzały się również porażki oraz problemy, których jak dotąd nie udało się rozwiązać.<br /><br />Choć pewną liczbę obiecanych wolnorynkowych reform Milei zdołał wprowadzić za pomocą prezydenckich dekretów, zdecydowanie największy pakiet ustaw zwany potocznie pakietem „Omnibus” musiał uzyskać akceptację parlamentu – parlamentu, w którym ugrupowanie prezydenta nie posiada większości. Z tego powodu konieczne były daleko idące ustępstwa, by pakiet w ogóle mógł wejść w życie. Dla przykładu z zakładanej w pierwotnym projekcie ustawy prywatyzacji ponad 40 państwowych przedsiębiorstw do ostatecznie przyjętej przez parlament wersji dotrwała prywatyzacja zaledwie dwóch. Wśród innych posunięć, które zapowiedziano, lecz jak dotąd nie zrealizowano, wymienić można likwidację banku centralnego, zniesienie ograniczeń w obrocie obcymi walutami, dolaryzację gospodarki i faktyczną liberalizację handlu zagranicznego, który pomimo kilku wolnościowych zmian nadal pozostaje skrępowany silnymi regulacjami.<br /><br />Obok zmian legislacyjnych kolejnym problemem jest ogólny stan argentyńskiej gospodarki. Obejmując władzę, Milei otwarcie zapowiedział obywatelom, że „przez pierwsze kilka miesięcy musi być gorzej, aby później mogło być lepiej”. Istotnie – gospodarcza „terapia szokowa” zaowocowała w pierwszym kwartale wzrostem bezrobocia o dwa punkty procentowe, wzrostem odsetka obywateli żyjących w ubóstwie z 45 do 57% oraz nieznacznym (0,08 punktu procentowego) pogłębieniem ujemnego wskaźnika zmian PKB. I choć na horyzoncie widoczne są już sygnały obiecywanej poprawy, następują one powoli (według najnowszych danych w dwóch kolejnych kwartałach roku odsetek ubóstwa spadł do 53%, bezrobocie zmalało o 0,1 punkt procentowy, zaś spadek PKB zwolnił o prawie 0,6 punktu procentowego). Prognozuje się, że gospodarka Argentyny wyjdzie z recesji najwcześniej w połowie przyszłego roku.<br /><br />Nie ulega wątpliwości, że droga, którą musi pokonać rząd Javiera Milei, by zrealizować obiecaną „odbudowę Argentyny”, jest w dalszym ciągu długa i wyboista. Jednym z zagrożeń jest wyczerpanie się pokładów cierpliwości argentyńskiego społeczeństwa, dotychczas wykazującego dużą dozę poświęcenia w trudnym okresie przejściowym od gospodarki quasi-socjalistycznej do budowanego przez Milei wolnorynkowego kapitalizmu. Choć poczynania prezydenta wzbudzały masowe protesty ze strony związków zawodowych i lewicowych ugrupowań, po roku rządów nadal cieszy się on poparciem blisko połowy ankietowanych wyborców. Jeśli jednak wprowadzane reformy nie przyniosą zauważalnej poprawy standardów życia wystarczająco szybko, demokratyczna większość może ponownie zwrócić się ku socjalnym obietnicom peronistów.<br /><br />Drugie istotne zagrożenie dla libertariańskiej ekipy rządzącej ma charakter wewnętrzny i wiąże się z deprawującym charakterem władzy politycznej. W kolejnych latach kadencji Milei lub jego ministrowie mogą porzucić dotychczas obrany, wolnościowy kurs na rzecz tendencji autorytarnych lub etatystycznych. Pewnym niepokojącym sygnałem w tym aspekcie był wydany we wrześniu dekret zmieniający prawną definicję „informacji publicznej” w sposób, który ogranicza możliwość wglądu obywateli do państwowych dokumentów i zapisów obrad publicznych instytucji. Tego rodzaju zmniejszenie transparentności działań rządu może sprzyjać korupcji w jego szeregach.<br /><br />Podsumowując, choć w pierwszym roku sprawowania urzędu prezydent Milei nie zdołał zrealizować wszystkich swoich postulatów, nadal zrobił w tym kierunku więcej niż którykolwiek z jego poprzedników. Pomimo fatalnej sytuacji gospodarczej, jaką zastał, obejmując rządy, oraz pomimo spodziewanych trudności charakterystycznych dla okresu przejściowego, wdrażane przez niego wolnościowe i prorynkowe reformy zaczęły już przynosić zauważalne korzyści – a wyznaczony przez nie trend napawa optymizmem. Jeżeli Javier Milei i jego ekipa rządząca pozostaną wierni ideałom wolności, kapitalizmu i ograniczania władzy państwa, Argentyna ma szansę stać się godnym naśladowania wzorem nie tylko dla innych państw Ameryki Łacińskiej, ale i dla całego świata.<br /><br />A co Wy sądzicie o dotychczasowej prezydenturze Javiera Milei? Co było dla Was jego największym osiągnięciem, a co Was najbardziej rozczarowało? Jakie perspektywy czekają Argentynę przez pozostałe trzy lata jego kadencji – i czy jest szansa na cztery kolejne?<br /><br />Dajcie nam znać w komentarzach.",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1713219269291937796",
"published": "2024-12-10T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1713219021337268240/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "PIERWSZY ROK RZĄDÓW JAVIERA MILEI\nMija okrągły rok od zaprzysiężenia Javiera Milei na prezydenta Argentyny. Rocznica objęcia rządów przez pierwszego w historii tego państwa zdeklarowanego libertarianina i anarchokapitalistę to idealny moment na bilans dotychczasowego dorobku jego prezydentury – zarówno pod względem odniesionych sukcesów, jak i poniesionych porażek oraz wyzwań czekających w przyszłości.\n\nEkscentryczny argentyński ekonomista jeszcze w trakcie kampanii wyborczej zapowiadał obcięcie wydatków publicznych za pomocą metaforycznej „piły łańcuchowej”. Nie sposób odmówić mu sukcesu na tym polu – w pierwszym roku swojej kadencji Milei zmniejszył bowiem o blisko ⅓ sumę kosztów ponoszonych przez budżet państwa w porównaniu z rokiem poprzednim. Wśród źródeł oszczędności wymienić można między innymi likwidację lub znaczącą redukcję wielu ministerstw i innych instytucji rządowych, wstrzymanie różnorakich świadczeń socjalnych i rezygnację z zawierania nowych kontraktów na roboty publiczne.\n\nNa rezultaty tak śmiałego zwrotu w dotychczas silnie etatystycznej polityce gospodarczej Argentyny nie trzeba było długo czekać. Już w pierwszej połowie 2024 roku zarówno miesięczne, jak i roczne wskaźniki inflacji – wcześniej bijące kolejne rekordy – zaczęły zauważalnie spadać, osiągając według najnowszych dostępnych danych za październik wartości 2,7% m/m i 193% r/r (przy odpowiednio 25,5% m/m i 211% r/r, gdy Milei obejmował rządy w grudniu ubiegłego roku). Jest to najniższe tempo miesięcznego wzrostu cen, jakie Argentyna widziała od sierpnia 2020 roku – a prognozowane są dalsze spadki inflacji.\n\nKolejnym niewątpliwym sukcesem oszczędnej polityki finansowej nowego rządu jest osiągnięcie przez Argentynę po raz pierwszy od 2008 roku nadwyżki budżetowej. Październik był dziesiątym z rzędu miesiącem, w którym państwo notowało dodatni wynik finansowy; 747 miliardów peso (ekwiwalent około 131 milionów dolarów) „na plus” w publicznej kasie jaskrawo kontrastuje z 330 miliardami peso deficytu, jaki państwo zanotowało w październiku ubiegłego roku.\n\nDyscyplina budżetowa w połączeniu ze spadającą inflacją i znoszeniem barier dla handlu międzynarodowego zaowocowały wzrostem zaufania do krajowej gospodarki na arenie światowej; Międzynarodowy Fundusz Walutowy podjął decyzję o udostępnieniu Argentynie dodatkowych 800 milionów dolarów, agencje ratingowe zmniejszyły wskaźniki ryzyka kredytowego, a liczba zagranicznych podmiotów zainteresowanych inwestowaniem w kraju zaczęła stopniowo wzrastać.\n\nPoza suchymi wskaźnikami makroekonomicznymi można też zaobserwować pierwsze pozytywne skutki odczuwalne dla zwykłych Argentyńczyków. Zdecydowanie warto wspomnieć tu o wyraźnej zmianie na rynku nieruchomości. Jedną z decyzji podjętych przez nowego prezydenta jeszcze w grudniu ubiegłego roku było odejście od obowiązującej przez wiele dziesięcioleci odgórnej kontroli czynszów. Polityka ta, wprowadzona jeszcze w latach 40. XX wieku, miała w swoich założeniach zapobiegać „wyzyskowi lokatorów” – w praktyce jednak przyczyniła się ona do kryzysu mieszkaniowego w największych argentyńskich miastach. Uwolnienie cen wynajmu przez Javiera Milei zaowocowało natomiast w samym tylko Buenos Aires wzrostem liczby mieszkań dostępnych na wynajem o prawie 200%, przy jednoczesnym spadku średniej ceny najmu o 40% (po skorygowaniu o wskaźnik inflacji).\n\nPierwszy rok urzędowania libertariańskiej głowy państwa nie był jednak wyłącznie pasmem sukcesów – zdarzały się również porażki oraz problemy, których jak dotąd nie udało się rozwiązać.\n\nChoć pewną liczbę obiecanych wolnorynkowych reform Milei zdołał wprowadzić za pomocą prezydenckich dekretów, zdecydowanie największy pakiet ustaw zwany potocznie pakietem „Omnibus” musiał uzyskać akceptację parlamentu – parlamentu, w którym ugrupowanie prezydenta nie posiada większości. Z tego powodu konieczne były daleko idące ustępstwa, by pakiet w ogóle mógł wejść w życie. Dla przykładu z zakładanej w pierwotnym projekcie ustawy prywatyzacji ponad 40 państwowych przedsiębiorstw do ostatecznie przyjętej przez parlament wersji dotrwała prywatyzacja zaledwie dwóch. Wśród innych posunięć, które zapowiedziano, lecz jak dotąd nie zrealizowano, wymienić można likwidację banku centralnego, zniesienie ograniczeń w obrocie obcymi walutami, dolaryzację gospodarki i faktyczną liberalizację handlu zagranicznego, który pomimo kilku wolnościowych zmian nadal pozostaje skrępowany silnymi regulacjami.\n\nObok zmian legislacyjnych kolejnym problemem jest ogólny stan argentyńskiej gospodarki. Obejmując władzę, Milei otwarcie zapowiedział obywatelom, że „przez pierwsze kilka miesięcy musi być gorzej, aby później mogło być lepiej”. Istotnie – gospodarcza „terapia szokowa” zaowocowała w pierwszym kwartale wzrostem bezrobocia o dwa punkty procentowe, wzrostem odsetka obywateli żyjących w ubóstwie z 45 do 57% oraz nieznacznym (0,08 punktu procentowego) pogłębieniem ujemnego wskaźnika zmian PKB. I choć na horyzoncie widoczne są już sygnały obiecywanej poprawy, następują one powoli (według najnowszych danych w dwóch kolejnych kwartałach roku odsetek ubóstwa spadł do 53%, bezrobocie zmalało o 0,1 punkt procentowy, zaś spadek PKB zwolnił o prawie 0,6 punktu procentowego). Prognozuje się, że gospodarka Argentyny wyjdzie z recesji najwcześniej w połowie przyszłego roku.\n\nNie ulega wątpliwości, że droga, którą musi pokonać rząd Javiera Milei, by zrealizować obiecaną „odbudowę Argentyny”, jest w dalszym ciągu długa i wyboista. Jednym z zagrożeń jest wyczerpanie się pokładów cierpliwości argentyńskiego społeczeństwa, dotychczas wykazującego dużą dozę poświęcenia w trudnym okresie przejściowym od gospodarki quasi-socjalistycznej do budowanego przez Milei wolnorynkowego kapitalizmu. Choć poczynania prezydenta wzbudzały masowe protesty ze strony związków zawodowych i lewicowych ugrupowań, po roku rządów nadal cieszy się on poparciem blisko połowy ankietowanych wyborców. Jeśli jednak wprowadzane reformy nie przyniosą zauważalnej poprawy standardów życia wystarczająco szybko, demokratyczna większość może ponownie zwrócić się ku socjalnym obietnicom peronistów.\n\nDrugie istotne zagrożenie dla libertariańskiej ekipy rządzącej ma charakter wewnętrzny i wiąże się z deprawującym charakterem władzy politycznej. W kolejnych latach kadencji Milei lub jego ministrowie mogą porzucić dotychczas obrany, wolnościowy kurs na rzecz tendencji autorytarnych lub etatystycznych. Pewnym niepokojącym sygnałem w tym aspekcie był wydany we wrześniu dekret zmieniający prawną definicję „informacji publicznej” w sposób, który ogranicza możliwość wglądu obywateli do państwowych dokumentów i zapisów obrad publicznych instytucji. Tego rodzaju zmniejszenie transparentności działań rządu może sprzyjać korupcji w jego szeregach.\n\nPodsumowując, choć w pierwszym roku sprawowania urzędu prezydent Milei nie zdołał zrealizować wszystkich swoich postulatów, nadal zrobił w tym kierunku więcej niż którykolwiek z jego poprzedników. Pomimo fatalnej sytuacji gospodarczej, jaką zastał, obejmując rządy, oraz pomimo spodziewanych trudności charakterystycznych dla okresu przejściowego, wdrażane przez niego wolnościowe i prorynkowe reformy zaczęły już przynosić zauważalne korzyści – a wyznaczony przez nie trend napawa optymizmem. Jeżeli Javier Milei i jego ekipa rządząca pozostaną wierni ideałom wolności, kapitalizmu i ograniczania władzy państwa, Argentyna ma szansę stać się godnym naśladowania wzorem nie tylko dla innych państw Ameryki Łacińskiej, ale i dla całego świata.\n\nA co Wy sądzicie o dotychczasowej prezydenturze Javiera Milei? Co było dla Was jego największym osiągnięciem, a co Was najbardziej rozczarowało? Jakie perspektywy czekają Argentynę przez pozostałe trzy lata jego kadencji – i czy jest szansa na cztery kolejne?\n\nDajcie nam znać w komentarzach.",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1713219269291937796/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1708432212858245127",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "KTO MA DECYDOWAĆ O SZCZĘŚCIU INNYCH LUDZI?<br />Motywacją, na którą często powołują się zwolennicy różnego rodzaju ingerencji państwa w gospodarkę, jest rzekome szczęście obywateli. Jeśli – jak twierdzą etatyści – na skutek ograniczenia przez rząd pewnych praw i wolności obywatelskich społeczeństwo będzie szczęśliwsze, to dlaczego nie mielibyśmy tego ograniczenia popierać? Wszyscy przecież chcemy być szczęśliwi, prawda?<br /><br />O tym, dlaczego takie myślenie jest złudne, pisał już 75 lat temu Ludwig von Mises w swoim opus magnum zatytułowanym „Ludzkie działanie” – a dziś do jego słów odwołuje się Patryk Olęncki, białostocki działacz naszego Stowarzyszenia. W swoim felietonie Patryk przytacza argumenty szeregu środowisk i ideologii, które obiecując uszczęśliwienie obywateli, zręcznie pomijają kwestię tego, według czyjej definicji szczęścia ma się to odbyć – oraz czyim kosztem.<br /><br />Patryk nie poprzestaje przy tym na przykładach czysto teoretycznych. Podpiera je bowiem również źródłami historycznymi, przywołując konkretne przykłady wydarzeń, w których grupy obiecujące ludziom szczęście i wolność w zamian za ich własność i możliwość swobodnego nią dysponowania nie dostarczały ani jednego, ani drugiego.<br /><br />Zachęcamy Was do lektury tekstu Patryka, jak również – tradycyjnie – do pozostawiania Waszych opinii na jego temat w sekcji komentarzy.<br /><br />Link do felietonu na łamach portalu salon24 znajdziecie tutaj: <a href=\"https://www.salon24.pl/u/gminapatryka/1411865,nikt-nie-ma-prawa-orzekac-co-powinno-uczynic-innego-czlowieka-szczesliwszym\" target=\"_blank\">https://www.salon24.pl/u/gminapatryka/1411865,nikt-nie-ma-prawa-orzekac-co-powinno-uczynic-innego-czlowieka-szczesliwszym</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1708432212858245127",
"published": "2024-11-27T18:00:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1708432066305069072/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "KTO MA DECYDOWAĆ O SZCZĘŚCIU INNYCH LUDZI?\nMotywacją, na którą często powołują się zwolennicy różnego rodzaju ingerencji państwa w gospodarkę, jest rzekome szczęście obywateli. Jeśli – jak twierdzą etatyści – na skutek ograniczenia przez rząd pewnych praw i wolności obywatelskich społeczeństwo będzie szczęśliwsze, to dlaczego nie mielibyśmy tego ograniczenia popierać? Wszyscy przecież chcemy być szczęśliwi, prawda?\n\nO tym, dlaczego takie myślenie jest złudne, pisał już 75 lat temu Ludwig von Mises w swoim opus magnum zatytułowanym „Ludzkie działanie” – a dziś do jego słów odwołuje się Patryk Olęncki, białostocki działacz naszego Stowarzyszenia. W swoim felietonie Patryk przytacza argumenty szeregu środowisk i ideologii, które obiecując uszczęśliwienie obywateli, zręcznie pomijają kwestię tego, według czyjej definicji szczęścia ma się to odbyć – oraz czyim kosztem.\n\nPatryk nie poprzestaje przy tym na przykładach czysto teoretycznych. Podpiera je bowiem również źródłami historycznymi, przywołując konkretne przykłady wydarzeń, w których grupy obiecujące ludziom szczęście i wolność w zamian za ich własność i możliwość swobodnego nią dysponowania nie dostarczały ani jednego, ani drugiego.\n\nZachęcamy Was do lektury tekstu Patryka, jak również – tradycyjnie – do pozostawiania Waszych opinii na jego temat w sekcji komentarzy.\n\nLink do felietonu na łamach portalu salon24 znajdziecie tutaj: https://www.salon24.pl/u/gminapatryka/1411865,nikt-nie-ma-prawa-orzekac-co-powinno-uczynic-innego-czlowieka-szczesliwszym",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1708432212858245127/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1707103838156099598",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204",
"content": "CZY RZĄDZĄCY ZDEKRYMINALIZUJĄ MARIHUANĘ?<br />Debata o legalizacji marihuany trwa w Polsce już od lat 90. Kolejne ekipy rządzące nie były jednak dotąd skłonne udzielać tej sprawie wystarczająco silnego poparcia, by uprawa i posiadanie konopi przestały być traktowane jak przestępstwo. Czy w tej kadencji parlamentu ma szansę się to zmienić? Otóż są powody do umiarkowanego optymizmu.<br /><br />Jak informuje Przemysław Zawadzki, członek naszego Stowarzyszenia, aktywista konopny i współtwórca inicjatywy Freedom Farms, złożony przez niego w Sejmie projekt ustawy dekryminalizującej posiadanie do 15 g marihuany oraz uprawę jednego krzaka konopi na własny użytek został pozytywnie rozpatrzony przez komisję parlamentarną, która również przychyliła się do wniosku o przekazanie na ręce premiera Donalda Tuska petycji w tej sprawie.<br /><br />I choć urzędujący premier miał za swoich poprzednich rządów wiele okazji do liberalizacji prawa narkotykowego, których nie wykorzystał, jego niedawne wypowiedzi w tym temacie mogą świadczyć o zmianie poglądów w tej sprawie. O potencjalnej przychylności obecnej władzy do wolnościowych zmian świadczyć może również fakt, iż po raz pierwszy w skład Parlamentarnego Zespołu ds. Depenalizacji Marihuany wchodzą posłowie rządzącej koalicji, a nie opozycji.<br /><br />Jako zwolennicy pełnego poszanowania prawa każdego człowieka do dysponowania swoim ciałem i zarazem jako przeciwnicy karania ludzi za „przestępstwa bez ofiary” zdecydowanie popieramy wszelkie inicjatywy dążące do liberalizacji prawa w tym zakresie. Omawiany projekt dekryminalizacji powinien być rzecz jasna tylko pierwszym krokiem na drodze do dalszych zmian, ale nawet on sam – gdyby wszedł w życie – stanowiłby niekwestionowane zwycięstwo wolności nad opresyjnym państwowym paternalizmem.<br /><br />O dalszych postępach prac nad projektem ustawy autorstwa Przemka będziemy Was na bieżąco informować za pośrednictwem naszych mediów społecznościowych. Już dziś jednak zachęcamy do pozostawiania Waszych opinii na jego temat. Co sądzicie o projekcie i jak oceniacie szanse na jego wejście w życie? Dajcie nam znać w sekcji komentarzy.",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1707103838156099598",
"published": "2024-11-24T18:10:00+00:00",
"attachment": [
{
"type": "Document",
"url": "https://cdn.minds.com/fs/v1/thumbnail/1707103635046928387/xlarge/",
"mediaType": "image/jpeg",
"height": 1490,
"width": 2100
}
],
"source": {
"content": "CZY RZĄDZĄCY ZDEKRYMINALIZUJĄ MARIHUANĘ?\nDebata o legalizacji marihuany trwa w Polsce już od lat 90. Kolejne ekipy rządzące nie były jednak dotąd skłonne udzielać tej sprawie wystarczająco silnego poparcia, by uprawa i posiadanie konopi przestały być traktowane jak przestępstwo. Czy w tej kadencji parlamentu ma szansę się to zmienić? Otóż są powody do umiarkowanego optymizmu.\n\nJak informuje Przemysław Zawadzki, członek naszego Stowarzyszenia, aktywista konopny i współtwórca inicjatywy Freedom Farms, złożony przez niego w Sejmie projekt ustawy dekryminalizującej posiadanie do 15 g marihuany oraz uprawę jednego krzaka konopi na własny użytek został pozytywnie rozpatrzony przez komisję parlamentarną, która również przychyliła się do wniosku o przekazanie na ręce premiera Donalda Tuska petycji w tej sprawie.\n\nI choć urzędujący premier miał za swoich poprzednich rządów wiele okazji do liberalizacji prawa narkotykowego, których nie wykorzystał, jego niedawne wypowiedzi w tym temacie mogą świadczyć o zmianie poglądów w tej sprawie. O potencjalnej przychylności obecnej władzy do wolnościowych zmian świadczyć może również fakt, iż po raz pierwszy w skład Parlamentarnego Zespołu ds. Depenalizacji Marihuany wchodzą posłowie rządzącej koalicji, a nie opozycji.\n\nJako zwolennicy pełnego poszanowania prawa każdego człowieka do dysponowania swoim ciałem i zarazem jako przeciwnicy karania ludzi za „przestępstwa bez ofiary” zdecydowanie popieramy wszelkie inicjatywy dążące do liberalizacji prawa w tym zakresie. Omawiany projekt dekryminalizacji powinien być rzecz jasna tylko pierwszym krokiem na drodze do dalszych zmian, ale nawet on sam – gdyby wszedł w życie – stanowiłby niekwestionowane zwycięstwo wolności nad opresyjnym państwowym paternalizmem.\n\nO dalszych postępach prac nad projektem ustawy autorstwa Przemka będziemy Was na bieżąco informować za pośrednictwem naszych mediów społecznościowych. Już dziś jednak zachęcamy do pozostawiania Waszych opinii na jego temat. Co sądzicie o projekcie i jak oceniacie szanse na jego wejście w życie? Dajcie nam znać w sekcji komentarzy.",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/entities/urn:activity:1707103838156099598/activity"
}
],
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/outbox",
"partOf": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/869499668004872204/outboxoutbox"
}