A small tool to view real-world ActivityPub objects as JSON! Enter a URL
or username from Mastodon or a similar service below, and we'll send a
request with
the right
Accept
header
to the server to view the underlying object.
{
"@context": "https://www.w3.org/ns/activitystreams",
"type": "OrderedCollectionPage",
"orderedItems": [
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1229400022154354688",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "HOMOSEKSUALIZM CZĘŚĆ 1/2<br /><br />W związku z tym, że coraz więcej osób zaczyna popierać postulaty tęczowych aktywistów, postanowiłem zebrać i opisać ponad 100 niewygodnych dla LGBT badań naukowych, które w skuteczny sposób obalają postulaty LGBT. Wszystkie źródła znajdują się na samym dole. Miłego czytania :)<br /><br />1. HOMOSEKSUALIZM A PRZESTĘPSTWA<br />2. HOMOSEKSUALIZM A ROZWIĄZŁOŚĆ<br />3. HOMOSEKSUALIZM A HIV I KIŁA<br />4. HOMOSEKSUALIZM A INNE CHOROBY PRZENOSZONE DROGĄ PŁCIOWĄ<br />5. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE FIZYCZNE<br />6. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE PSYCHICZNE<br />7. HOMOSEKSUALIZM A NARKOTYKI<br />8. DŁUGOŚĆ ŻYCIA HOMOSEKSUALISTÓW<br />9. HOMOSEKSUALIZM A PRZEMOC DOMOWA<br />10. WYCHOWYWANIE DZIECI PRZEZ HOMOSEKSUALISTÓW<br />11. TRANSSEKSUALIZM W MŁODOŚCI<br />12. ZDROWOTNE KONSEKWENCJE ZMIANY PŁCI<br />13. TRANSSEKSUALIZM A HIV<br />14. HOMOSEKSUALIZM A PEDOFILIA<br />15. CZY HOMOSEKSUALIZM JEST NATURALNY<br /><br /><br /><br /><br /><br />1. HOMOSEKSUALIZM A PRZESTĘPSTWA<br /><br />Według badania przeprowadzonego przez \"National Center for Transgender Equality\" (NCTE) oraz \"National Gay and Lesbian Task Force\" (NGLTF) osoby transseksualne 6 razy częściej popełniają przestępstwa, a wszystkie osoby LGBT popełniają przestępstwa 5 razy częściej.[1] Aktywiści LGBT wyjaśniają to tym, że osoby LGBT częściej popełniają mniej poważne przestępstwa np. kradzieże, handel narkotykami, jednak inne badanie przeprowadzone przez Meyera obala ten argument.<br />Według tego badania 9.3% mężczyzn w więzieniach o zaostrzonym rygorze oraz 6.2% mężczyzn w lokalnych więzieniach to homoseksualiści lub biseksualiści. Jeśli chodzi o lesbijki to 42.1% kobiet w więzieniach o zaostrzonym rygorze oraz 35.7% kobiet w lokalnych więzieniach to lesbijki lub biseksualne kobiety. Pokazuję to że osoby LGB 3 razy częściej popełniają przestępstwa(w porównaniu do heteroseksualnych osób), a jeśli chodzi, tylko o lesbijki i biseksualne kobiety, to popełniają one przestępstwa aż 8-10 razy częściej(w porównaniu do heteroseksualnych kobiet).<br />Autor badania pokazał za jakie przestępstwa zostali skazani heteroseksualni i homoseksualni/biseksualni więźniowie. Okazało się, że 72.9% przestępstw popełnianych prze homoseksualistów i biseksualistów to były poważne przestępstwa takie jak gwałty, zabójstwa czy pobicia, w porównaniu do 47.5% przestępstw popełnianych przez heteroseksualnych mężczyzn. Jeśli chodzi o przestępstwa popełniane przez homoseksualne i biseksualne kobiety, to 34.8% z tych przestępstw było poważnych, w porównaniu do 18.4% popełnianych przez heteroseksualne kobiety.<br /><br />Oznacza to że homoseksualni i biseksualni mężczyźni (w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn):<br />Ok. 4 razy częściej dokonują gwałtów<br />Ok. 2 razy częściej dokonują brutalnych przestępstwa takich jak pobicia czy zabójstwa<br /><br />Jeśli chodzi o lesbijki i biseksualne kobiety to (przy najbardziej ostrożnych szacunkach, w porównaniu do heteroseksualnych kobiet):<br />Przynajmniej 8 razy częściej dokonują gwałtów i brutalnych przestępstw takich jak pobicia czy zabójstwa[2]<br /><br />2. HOMOSEKSUALIZM A ROZWIĄZŁOŚĆ<br /><br />Badanie opublikowane w 2013 roku, przeprowadzone na próbie prawie 3000 osób. Według niego homoseksualiści i biseksualiści mają średnio 45 partnerów seksualnych, a heteroseksualni mężczyźni 8. Oprócz tego osoby GB średnio 2 lata wcześniej miały pierwszy seks w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn.[3]<br /><br />Badanie przeprowadzone w Hiszpanii, według którego homoseksualiści mają średnio 3.5 partnerów seksualnych miesięcznie oraz 11.8 partnerów seksualnych w ciągu 4 miesięcy.[4]<br /><br />Badanie przeprowadzone w Australii, według którego homoseksualiści mają średnio 28 partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 6 miesięcy. 83.6% badanych gejów przynajmniej raz w życiu uprawiało seks z kobietą.[5]<br /><br />Badanie przeprowadzone w Izraelu, w którym porównano homoseksualnych oraz biseksualnych mężczyzn z heteroseksualnymi mężczyznami.<br />Według tego badania, Geje oraz biseksualiści:<br />2 razy częściej korzystają z usług prostytutki/prostytuującego się mężczyzny<br />9.1 razy częściej się prostytuują<br />3.7 razy częściej zdradzają swojego partnera<br />3.5 razy częściej posiadają więcej niż 10 partnerów seksualnych (obojętne jakiej płci)<br />W porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn[6]<br /><br />Biseksualne kobiety ponad 2 razy częściej zachodzą w nieplanowaną, nastoletnią ciążę. Nastoletnia ciąża zwiększa prawdopodobieństwo na to że młoda matka będzie żyć w ubóstwie, popełni samobójstwo i będzie posiadać podstawowe wykształcenie.[7]<br /><br />Kobiety które uprawiają seks z innymi kobietami (lesbijki i biseksualistki) mają 2 razy więcej męskich partnerów seksualnych niż heteroseksualne kobiety. 9% biseksualnych i homoseksualnych kobiet posiadało ponad 50 męskich partnerów seksualnych w porównaniu z 2% heteroseksualnych kobiet.<br />LB od 3 do 4 razy częściej uprawiają seks z mężczyznami, którzy mają większe ryzyko posiadania wirusa HIV, czyli z biseksualistami, homoseksualistami i mężczyznami zażywającymi narkotyki.[8]<br /><br />Biseksualne kobiety w porównaniu do heteroseksualnych kobiet:<br />2 razy częściej się prostytuują<br />2.7 razy częściej były molestowane seksualnie w dzieciństwie<br />1.6 razy częściej mają choroby weneryczne<br />Mają średnio 2.5 razy więcej męskich partnerów seksualnych.[9]<br /><br />61.3% homoseksualistów mieszkających w Chicago miało ponad 30 partnerów seksualnych, a 87.8% miało ponad 15 partnerów seksualnych.<br />55.1% mieszkających tam homoseksualistów miało w swoim życiu przynajmniej jedną chorobę weneryczną.[10]<br /><br />24.2% homoseksualistów mieszkających w Belgii miało ponad 100 partnerów seksualnych.[11]<br /><br />3. HOMOSEKSUALIZM A HIV I KIŁA<br /><br />W 2018 roku 69% nowych przypadków zarażenia się wirusem HIV w USA, dotyczyło homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn.[12]<br /><br />W 2018 roku 66.7% nowych przypadków zarażenia się wirusem HIV w Niemczech, dotyczyło homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn.[13]<br /><br />W 2011 roku, 93% zarażeń wirusem HIV, wśród nastolatków w wieku od 13 do 19 lat, było spowodowane homoseksualnym seksem.[14]<br /><br />Ponad 1/4 wszystkich zarażeń wirusem HIV, dotyczy młodych homoseksualistów i biseksualistów (do 29 roku życia).[15]<br /><br />W 2008 roku, w USA homoseksualiści i biseksualiści 67 razy częściej zarażali się wirusem HIV oraz 71 razy częściej zarażali się kiłą, niż heteroseksualni mężczyźni.[16]<br /><br />W 2013 roku, 13% mieszkających w Londynie homoseksualistów i biseksualistów było zarażonych wirusem HIV (6% w całym kraju).[17]<br /><br />W 2005 roku opublikowano badanie, w którym przeprowadzono testy na obecność wirusa HIV, na próbie 1767 homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn. Wyniki pokazały, że 25% przebadanych, było zarażonych wirusem HIV. Wśród zarażonych, 48% nie wiedziało że jest nosicielami wirusa. Badanie to zostało przeprowadzone tylko w kilku dużych miastach, więc faktyczny odsetek zarażeń wśród osób GB prawdopodobnie był wtedy niższy.[18]<br /><br />Homoseksualiści i biseksualiści 17 razy częściej mają raka odbytu.[19]<br /><br />W latach 1997-1999 doszło do odrodzenia się kiły w hrabstwie King. Główną przyczyną tego, były ryzykowne zachowania homoseksualistów i biseksualistów. W 1999 roku osoby GB stanowili 85% chorych na kiłę.[20]<br /><br />W 2007 roku homoseksualiści oraz biseksualiści stanowili 65% osób zarażonych kiłą.[21]<br /><br />W 2014 roku homoseksualiści oraz biseksualiści stanowili 83% osób zarażonych kiłą.[22]<br /><br />W 2010 roku homoseksualni i biseksualni mężczyźni 44 razy częściej byli zarażeni wirusem HIV niż heteroseksualni mężczyźni i 40 razy częściej niż kobiety oraz 46 razy częściej posiadali kiłę niż heteroseksualni mężczyźni i 71 razy częściej niż kobiety.[23]<br /><br />4. HOMOSEKSUALIZM A INNE CHOROBY PRZENOSZONE DROGĄ PŁCIOWĄ<br /><br />26.8% homoseksualistów oraz biseksualistów ma wirusowe zapalenie wątroby typu B w porównaniu do 5.7% heteroseksualnych mężczyzn.[24]<br /><br />W 2013 roku homoseksualiści i biseksualiści 22 razy częściej chorowali na wirusowe zapalenie wątroby typu B niż reszta populacji.[25]<br /><br />Homoseksualne kontakty seksualne były odpowiedzialne za 21% zachorowań na zapalenie wątroby typu B, podczas gdy heteroseksualne kontakty seksualne były odpowiedzialne za 18% (homoseksualiści i biseksualiści stanowią kilka procent całego społeczeństwa).[26]<br /><br />Na początku lat dziewięćdziesiątych, homoseksualiści byli odpowiedzialni za 78% (Nowy Jork, San Francisco), 56% (Toronto), 42% (Montreal), 34% (Melbourne), 60% (Sydney) zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu A.[27]<br /><br />Większość zarażeń bakteriami Shigella (które powodują czerwonkę) dotyka gejów i biseksualistów.[28]<br /><br />16% heteroseksualnych mężczyzn posiadało pasożyty jelitowe, w porównaniu do 67.5% homoseksualnych mężczyzn.[29]<br /><br />Homoseksualiści 3.7 razy częściej mają rzeżączke.[30]<br /><br />Homoseksualiści 13 razy częściej zarażają się szczepami gronkowca MRSA, które są przyczyną różnych zakażeń (np. sepsy, zapalenia płuc).[31]<br /><br />39.6% homoseksualistów oraz 35.1% osób z dominującym homoseksualizmem było zarażonych wirusem HHV-8.[32]<br /><br />5. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE FIZYCZNE<br /><br />Homoseksualni mężczyźni stanowią 42% mężczyzn, którzy mają zaburzenia odżywiania. Częściej również mają bulimię.<br />Homoseksualni mężczyźni 12 razy częściej od mężczyzn heteroseksualnych chorują na kompulsywne objadanie się.<br />Lesbijki oraz biseksualne kobiety 2 razy częściej chorują na kompulsywne objadanie się.[33]<br /><br />25.6/37.4% (w zależności od miasta) młodych biseksualistów posiadało zaburzenia odżywiania w porównaniu z 12.3/15.3% młodych homoseksualistów oraz 7/7.1% młodych heteroseksualistów.[34]<br /><br />Według badania przeprowadzonego na próbie 6 tysięcy kobiet, opublikowanego w 2007 roku, lesbijki 2.69 razy częściej mają nadwagę i 2.47 razy częściej mają otyłość.[35]<br /><br />Według badania opublikowanego w 2001 roku 47.8% lesbijek ma nadwagę w porównaniu do 31.6% wszystkich kobiet.[36]<br /><br />Homoseksualiści 1.9 razy częściej niż heteroseksualni mężczyźni chorują na raka.[37]<br /><br />Niektórzy badacze twierdzą, że lesbijki mogą być bardziej narażone na raka piersi, co jest spowodowane tym, że lesbijki rzadziej zachodzą w ciążę i rzadziej stosują tabletki antykoncepcyjne.[38]<br /><br />13.5% gejów i 14.3% lesbijek na astmę w porównaniu z 7.6% heteroseksualnych mężczyzn i 10.2% heteroseksualnych kobiet.[39]<br /><br />Mężczyźni którzy uprawiają seks analny 3 razy częściej mają problemy z trzymaniem stolca, przez co często muszą nosić pieluchy.[40]<br /><br />6. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE PSYCHICZNE<br /><br />Mieszkające w Szwecji osoby transseksualne, które przeszły operacje zmiany płci 19 razy częściej popełniają samobójstwa.[41]<br /><br />Osoby LGB 2.47 razy częściej mają próby samobójcze.<br />Geje i biseksualni mężczyźni 4.28 razy częściej mają próby samobójcze.[42]<br /><br />18% lesbijek próbowało w swoim życiu popełnić samobójstwo.[43]<br /><br />Spośród 103 par bliźniaków, wśród których jeden bliźniak miał męskich partnerów seksualnych, a drugi nie, Ci bracia którzy uprawiali seks z mężczyznami 6.5 razy częściej mieli próby samobójcze.[44]<br /><br />Osoby LG około 2.5 razy częściej chorują psychicznie.[45]<br /><br />Uprawianie seksu waginalnego jest skorelowane z wysokim poziomem zdrowia fizycznego i psychicznego, podczas gdy uprawianie seksu analnego (oraz masturbacja) jest skorelowane z gorszym zdrowiem fizycznym i psychicznym.[46]<br /><br />Według badania z 2015 roku, zmiana orientacji seksualnej z heteroseksualnej na homoseksualną jest związana z dużym wzrostem szans na depresję.[47]<br /><br />41% osób z dysforią płciową próbowało popełnić samobójstwo, podczas gdy średnia krajowa wynosi 1.6%.[48]<br /><br />Badanie przeprowadzone w Finlandii i opublikowane w 2015 roku, według którego:<br />75% osób z dysforią płciową jest leczona psychiatrycznie z innych powodów niż dysforia płciowa.<br />26% osób z dysforią płciową ma autyzm.[49]<br /><br />40% - 45% osób z dysforią płciową jest chora psychicznie.[50]<br /><br />Osoby transseksualne mają prawie trzy razy częściej zaburzenia lękowe w porównaniu do reszty populacji.[51]<br /><br />Lesbijki w porównaniu do heteroseksualnych kobiet<br />2 razy częściej mają myśli samobójcze<br />2.6 razy częściej planują samobójstwo<br />1.5 razy częściej mają próby samobójcze<br />Geje w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn<br />2.2 razy częściej mają myśli samobójcze<br />1.6 razy częściej planują samobójstwo<br />2.4 razy częściej mają próby samobójcze[52]<br /><br />53% matek dzieci transseksualnych cierpi na zaburzenia osobowości typu borderline lub ma depresję w porównaniu do zaledwie 6% matek zwykłych dzieci.[53]<br /><br />7. HOMOSEKSUALIZM A NARKOTYKI<br /><br />Lesbijki i biseksualistki w wieku od 20 do 34 lat, 4.6 razy częściej nadużywają alkohol oraz 3.2 razy częściej palą papierosy niż heteroseksualne kobiety w tym wieku.<br />Lesbijki i biseksualistki w wieku od 35 do 49 lat, 2.9 razy częściej nadużywają alkohol oraz 3.4 razy częściej palą papierosy niż heteroseksualne kobiety w tym wieku.[54]<br /><br />1.5% heteroseksualnych kobiet używa codziennie marihuany, w porównaniu do 6% lesbijek i 10% biseksualnych kobiet.<br />4% heteroseksualnych mężczyzn używa codziennie marihuany, w porównaniu do 7% gejów i 9% biseksualnych mężczyzn.[55]<br /><br />Lesbijki 3.47 razy częściej mają zaburzenia związane z braniem narkotyków, podczas gdy geje 1.45 razy częściej w porównaniu do osób heteroseksualnych.[56]<br /><br />Osoby młode, należące do LGBT, 5 razy częściej są uzależniona od tytoniu w porównaniu do młodzieży heteroseksualnej.[57]<br /><br />Biseksualne kobiety 4.2 razy częściej biorą nielegalne narkotyki niż heteroseksualne kobiety.[58]<br /><br />Mieszkające w Wielkiej Brytanii osoby LGB 3 razy częściej biorą nielegalne narkotyki w porównaniu do heteroseksualnych osób.[59]<br /><br />W ciągu ostatniego miesiąca 35% osób LGB mieszkających w Anglii zażywało narkotyki i jest to 7 razy większy odsetek w porównaniu do całej populacji.[60]<br /><br />35.5% lesbijek jest uzależnionych od papierosów w porównaniu do 20.5% wszystkich kobiet.<br />4.7% lesbijek jest silnie uzależniona od alkoholu w porównaniu do 1.1% wszystkich kobiet.[61]<br /><br />12% lesbijek było uzależnionych od alkoholu, w porównaniu z 4% heteroseksualnych kobiet.<br />21% lesbijek paliło papierosy w porównaniu z 16% heteroseksualnych kobiet.[62]<br /><br />Lesbijki 2.3 razy częściej są uzależnione od papierosów od heteroseksualnych kobiet, a geje 1.4 razy częściej są uzależnieni w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn.[63]<br /><br />Osoby LGBT palą papierosy 2 razy częściej.[64]<br /><br />wśród heteroseksualnych mężczyzn<br />5.6% było uzależnionych od alkoholu<br />2.7% było uzależnionych od narkotyków<br />wśród homoseksualnych lub biseksualnych mężczyzn<br />8.9% było uzależnionych od alkoholu<br />9.2% było uzależnionych od narkotyków<br />wśród heteroseksualnych kobiet<br />3.4% było uzależnionych od alkoholu<br />1.5% było uzależnionych od narkotyków<br />wśród homoseksualnych lub biseksualnych kobiet<br />11.8% było uzależnionych od alkoholu<br />6.5% było uzależnionych od narkotyków[65]<br /><br />Analiza ponad 20 badań dotyczących osób z mniejszości seksualnych, według której osoby LGB 1.5 razy częściej są uzależnione od alkoholu i narkotyków, a lesbijki i biseksualistki 4 razy częściej nadużywają alkohol i 3.5 razy częściej biorą narkotyki niż heteroseksualne kobiety.[66]<br /><br />Raport opublikowany w 2010 roku, dotyczący używania narkotyków przez Anglików i Walijczyków. Raport ten pokazuję, że aż 38.2% osób GB i 26.9% osób LB w ostatnim roku brało narkotyki w porównaniu do 13.3% heteroseksualnych mężczyzn i 6.8% heteroseksualnych kobiet.[67]<br /><br />8. DŁUGOŚĆ ŻYCIA HOMOSEKSUALISTÓW<br /><br />Wszystkie powyższe czynniki (samobójstwa, narkotyki, choroby weneryczne, choroby psychiczne) powodują, że homoseksualiści żyją krócej. Chociaż to jest dla wszystkich oczywiste, to jednak dyskusyjne jest to jak dużo wynosi różnica, pomiędzy długością życia osób heteroseksualnych i homoseksualnych. Nie odpowiem jednoznacznie na to pytanie, ale zacytuję kilka badań, które próbują odpowiedzieć na to pytanie.<br /><br />Badanie przeprowadzone w Danii na próbie 8333 osób. Wyniki pokazują, że śmiertelność wśród gejów jest o 78% wyższa, a wśród lesbijek 34% wyższa.<br />Zdaniem autorów, badanie to pomimo, że udowadnia, że homoseksualiści żyją krócej, to jednak jednocześnie obala teorię o bardzo dużej różnicy w śmiertelności pomiędzy osobami heteroseksualnymi i homoseksualnymi.[68]<br /><br />Badanie przeprowadzone w USA na próbie 5574 mężczyzn. Zdaniem autorów badania homoseksualiści żyją krócej, co jest spowodowane głównie przez HIV. Badanie to pokazuję, że 13% GB zmarło na HIV w porównaniu do 0.1% heteroseksualnych mężczyzn. Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, śmiertelność wśród osób GB jest 3.59 razy większa.[69]<br /><br />Badanie opublikowane w 1997 roku i przeprowadzone w Kanadzie. Wyniki badania wskazują, że geje oraz biseksualni mężczyźni żyją od 8 do 20 lat krócej.[70]<br /><br />Analiza 4 różnych badań, mających oszacować jak długo żyją homoseksualiści. Wyniki tej analizy wskazują, że homoseksualiści żyją o 20-30 lat krócej.[71]<br /><br />Analiza amerykańskich oraz duńskich nekrologów, z których wynika, że homoseksualiści żyją krócej o około 20-30 lat.[72]<br /><br />9. HOMOSEKSUALIZM A PRZEMOC DOMOWA<br /><br />Wiele badań naukowych wskazuje, że w związkach homoseksualnych częściej dochodzi do przemocy.<br /><br />W 2004 roku General Social Survey opublikowało badanie, z którego wynika, że w związkach homoseksualnych ponad dwa razy częściej dochodzi do przemocy domowej, niż w związkach heteroseksualnych (odpowiednio 15% oraz 7%).[73]<br /><br />Inne badanie z 1999 roku podaję, że przemoc domowa była stosowana w 28% związkach heteroseksualnych, 38% związkach gejowskich oraz w 48% związkach lesbijskich.[74]<br /><br />W 2013 opublikowano badanie przeprowadzone na chińskich homoseksualnych i heteroseksualnych mężczyznach, dotyczące przemocy stosowanej na randkach. Okazało się, że homoseksualiści 5.07 razy częściej byli ofiarą jakiejś formy przemocy.[75]<br /><br />Kolejne badanie Messingera z 2011, podaję że osoby LGB dwukrotnie częściej były ofiarami przemocy domowej. Według tego badania 71%, 31% oraz 8% osób LGB doświadczyło odpowiednio przemocy psychicznej, fizycznej oraz seksualnej (jeśli chodzi o osoby heteroseksualne to było to odpowiednio 37%, 15% i 2%).[76]<br /><br />Inne badanie Breidinga z 2013 podaje, że 29.4% lesbijek, 49.3% biseksualnych kobiet oraz 16.4% gejów doświadczyło przemocy fizycznej ze strony partnera/partnerki w porównaniu do 23.6% heteroseksualnych kobiet i 13.9% heteroseksualnych mężczyzn.[77]<br /><br />Według kolejnego badania z 2006 roku 55% lesbijek i gejów doświadczyło w swoim życiu przemocy domowej w porównaniu do 36% osób heteroseksualnych. W przeciągu miesiąca poprzedzającego badanie, przemocy domowej doświadczyło 4.4% lesbijek i gejów oraz 2.9% osób heteroseksualnych.[78]<br /><br />10. WYCHOWYWANIE DZIECI PRZEZ HOMOSEKSUALISTÓW<br /><br />Badanie opublikowane w 2009 roku, którego celem było zbadanie skali ubóstwa wśród mniejszości seksualnych. Według autorów badania dzieci wychowane przez lesbijki oraz gejów są dwa razy bardziej narażone na ubóstwo niż dzieci wychowywane przez osoby heteroseksualne.[79]<br /><br />Badanie przeprowadzone na dzieciach wychowywanych przez samotne matki lesbijki oraz samotne heteroseksualne matki. Córkom matek zadano pytanie, czy chcą wziąć małżeństwo oraz posiadać dzieci. Okazało się że tylko 55% córek lesbijek odpowiedziało twierdząco, w porównaniu do 80% córek heteroseksualnych matek.[80]<br /><br />Badanie z 2010 roku, którego celem było sprawdzenie czy dzieci wychowywane przez lesbijki i gejów częściej zostają homoseksualistami. Badanie to wskazuję, że dzieci wychowane przez gejów i lesbijki od 1.7 do 12.1 razy częściej są homoseksualistami niż dzieci osób heteroseksualnych. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko dzieci wychowywane przez lesbijki to różnica będzie jeszcze większa - dzieci te są od 4.5 do 12.1 razy częściej homoseksualne.[81]<br /><br />Analiza badania dotyczącego szkolnych wyników dzieci osób heteroseksualnych i homoseksualnych. Według tej analizy dzieci wychowywane przez homoseksualistów mają o 35% mniejsze szanse na prawidłowe postępy w nauce.[82]<br /><br />Analiza 4 badań naukowych dotyczących stabilności związków lesbijek, które wychowują dzieci. Wyniki pokazują, że związki lesbijek, które posiadają dzieci, ponad trzy razy częściej rozpadają się niż heteroseksualne związki z dziećmi. Udowadnia to, że heteroseksualna rodzina jest lepszym środowiskiem dla dzieci niż rodzina lesbijek, ponieważ dzieci wychowywane przez heteroseksualnych rodziców są mniej narażone na rozpad rodziny.[83]<br /><br />Badanie sprawdzające jaki odsetek dzieci powtarza klasę. Według niego 12% przybranych lub adoptowanych dzieci i 6.6% biologicznych dzieci heteroseksualnych rodziców oraz 22.2% przybranych lub adoptowanych dzieci i 8.5% biologicznych dzieci homoseksualnych rodziców powtarzało klasę.[84]<br /><br />Badanie które sprawdzało jaki wpływ na dzieci miało to, że były wychowywane przez lesbijki. Badanie to potwierdza, że córki wychowywane przez lesbijki, częściej wchodziły w homoseksualne związki. Aż 24% córek lesbijek było w homoseksualnym związku. Badanie to udowadnia również, że córki lesbijek są bardziej rozwiązłe niż córki heteroseksualnych kobiet, m. in. posiadały więcej partnerów seksualnych niż córki wychowywane przez heteroseksualne kobiety.[85]<br /><br />Badanie porównujące ze sobą 68 córek, które miały homoseksualnych ojców oraz 68 córek które miały heteroseksualnych ojców.<br />Badanie wskazuję na to, że kobiety wychowane przez gejów lub biseksualnych mężczyzn mają większe problemy z bliskością i intymnością oraz częściej odczuwają lęk będąc w związkach w porównaniu do kobiet wychowywanych przez heteroseksualnych mężczyzn. Oprócz tego badanie udowadnia, że córki gejów częściej są homoseksualne (34.3% w porównaniu do 3% córek heteroseksualnych ojców).[86]<br /><br />Badanie opublikowane w 2015 roku i przeprowadzone na próbie ponad 207000 dzieci. Wyniki badania, pokazują, że dzieci wychowywane przez homoseksualistów 2.6 razy częściej mają depresję, w porównaniu do dzieci wychowywanych przez osoby heteroseksualne. Oprócz tego, dzieci wychowywane przez homoseksualistów częściej miały myśli samobójcze i otyłość.[87]<br /><br />Badanie przeprowadzone na córkach wychowywanych przez homoseksualnych oraz heteroseksualnych mężczyzn. Okazało się, że aż 44% córek wychowywanych przez homoseksualnych mężczyzn bierze narkotyki, w porównaniu do 15% córek wychowanych przez heteroseksualnych mężczyzn.<br />Oprócz tego córki homoseksualistów 12 razy częściej kwestionują swoją orientację seksualną.[88]<br /><br />Badanie porównujące ze sobą nastolatków wychowywanych przez lesbijki oraz osoby heteroseksualne.<br />Młodzież wychowywana przez lesbijki częściej pali papierosy, nadużywa alkohol, pali marihuanę, uprawia seks pod wpływem alkoholu lub narkotyków, oraz częściej popełnia przestępstwa.[89]<br /><br />Badanie, które porównuję ze sobą dzieci wychowane przez różne typy rodzin (m. in. biologiczni rodzice, matka lesbijka, ojciec gej, samotny rodzic).<br />Wyniki tego badania są następujące:<br />1 - osoba wychowana przez biologicznych rodziców<br />2 - osoba wychowywana przez samotnego rodzica<br />3 - osoba wychowywana przez lesbijkę<br />4 - osoba wychowywana przez geja<br /><br />Odsetek osób które mają myśli samobójcze<br />1-5%<br />2-5%<br />3-12%<br />4-24%<br /><br />Odsetek osób które identyfikują się jako osoby całkowicie heteroseksualne<br />1-90%<br />2-83%<br />3-61%<br />4-71%<br /><br />Odsetek osób które są bezrobotne<br />1-8%<br />2-13%<br />3-28%<br />4-20%<br /><br />Odsetek osób które są zatrudnione na pełny etat<br />1-49%<br />2-43%<br />3-26%<br />4-34%<br /><br />Odsetek osób które kiedykolwiek miały chorobę weneryczną<br />1-8%<br />2-14%<br />3-20%<br />4-25%<br /><br />Odsetek osób które zdradzały swojego partnera/partnerkę<br />1-13%<br />2-19%<br />3-40%<br />4-25%[90]<br /><br />Badanie, które porównuję ze sobą wyniki dzieci wychowywanych przez heteroseksualne małżeństwa, heteroseksualne konkubinaty oraz homoseksualne konkubinaty.<br />Wyniki są następujące (im większa liczba tym lepszy wynik, 1-heteroseksualne małżeństwa, 2-heteroseksualne konkubinaty, 3-homoseksualne konkubinaty):<br /><br />Udzielanie dzieciom pomocy, podczas odrabiania prac domowych<br />1-7<br />2-6.5<br />3-5.5<br /><br />Stosunek dzieci do nauki<br />1-7.5<br />2-6.8<br />3-6.5<br /><br />Towarzyskość dzieci<br />1-7.5<br />2-6.5<br />3-5<br /><br />Umiejętności humanistyczne dzieci<br />1-7.3<br />2-7<br />3-7.6<br /><br />Umiejętności językowe dzieci<br />1-7.7<br />2-6.8<br />3-5.5<br /><br />Umiejętności matematyczne dzieci<br />1-7.9<br />2-7<br />3-5.5<br /><br />Umiejętności sportowe dzieci<br />1-8.9<br />2-8.3<br />3-5.9[91]<br /><br />11. TRANSSEKSUALIZM W MŁODOŚCI<br /><br />Niektórzy aktywiści LGBT popierają \"leczenie\" dzieci u których stwierdzono dysforię płciową. Medyczne konsekwencje terapii hormonalnej są opisane niżej, ale najważniejszym argumentem przeciwko takim pomysłem jest to, że zdecydowana większość dzieci u których stwierdzono dysforię płciową, w wieku dorosłym tej dysforii płciowej już nie ma. Udowadniają to następujące badania:<br /><br />88% dziewczynek z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[92]<br /><br />86.7% chłopców z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[93]<br /><br />Od 77 do 94% chłopców i od 73 do 88% dziewczynek z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[94]<br /><br />Od 80 do 97.5% dzieci z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[95]<br /><br />85% dzieci z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej. Badanie opisuje przypadki dwóch dziewczyn, które w młodym wieku zmieniły płeć, jednak potem dysforia płciowa u nich minęła, co spowodowało duże problemy, ponieważ trudno było w pełni przywrócić ich poprzednią płeć.[96]<br /><br />80% dzieci z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[97]<br /><br />12. ZDROWOTNE KONSEKWENCJE ZMIANY PŁCI<br /><br />Osoby, które zdecydują się zmienić płeć, muszą liczyć się z tym, że proces ten pogorszy ich zdrowie fizyczne. Przyjmowanie przez osoby transseksualne hormonów (w przypadku kobiet testosteron, a w przypadku mężczyzn estrogeny) jest szkodliwe dla zdrowia.<br /><br />W przypadku osób M/K, terapia hormonalna powoduję:<br />-wzrost ciśnienia tętniczego[98][104]<br />-ryzyko pojawienia się powikłań zakrzepowych[98][104]<br />-większe ryzyko chorób wątroby[98][104]<br />-większe ryzyko cukrzycy[98][104]<br />-większe ryzyko na raka sutka[98]<br />-większe ryzyko na pojawienie się guza prolaktynowego przysadki[98][104]<br />-większe ryzyko na pojawienie się kamicy żółciowej[98][104]<br />-dwukrotnie większe szansa na pojawienie się żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej[100][101][104]<br />-prawie dwukrotnie większa szansa na udar lub zawał serca[100][101][104]<br />-bardzo wysokie ryzyko osteoporozy i innych problemów związanych z kośćmi[99][101][102][105]<br /><br />Terapia hormonalna dla osób K/M, jest mniej szkodliwa, ale również może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie, ponieważ powoduję:<br />-wzrost ryzyka zaburzeń metabolicznych, takich jak wzrost stężenia cholesterolu i glukozy w osoczu, co zwiększa szanse na wystąpienie chorób sercowo-naczyniowych[98]<br />-większe ryzyko na pojawienie się chorób wątroby[98]<br />-ryzyko na pojawienie się trądziku[98]<br />-większe szanse na problemy z kośćmi[99][105]<br />-ryzyko na pojawienie się czerwienicy[103]<br /><br />Oczywiście terapia korekty płci, powoduję również bezpłodność.[98][104]<br /><br />Z drugiej jednak strony należy podkreślić, że terapia zmiany płci powoduje zwykle polepszenie zdrowia psychicznego u pacjentów.<br /><br />13. TRANSSEKSUALIZM A HIV<br /><br />Mieszkające w Sao Paulo w Brazylii kobiety transseksualne 55 razy częściej są zarażone wirusem HIV, w porównaniu do reszty populacji.[106]<br /><br />W Stanach Zjednoczonych i 14 innych państw, średnio 19.1% transseksualnych kobiet jest zarażonych wirusem HIV, co sprawia, że 48.8 razy częściej są zarażone od reszty populacji.[107]<br /><br />14. HOMOSEKSUALIZM A PEDOFILIA<br /><br />Nie ma żadnych badań, które wskazywałyby na to, że homoseksualizm ma jakieś powiązania z pedofilią. Homoseksualiści NIE są częściej pedofilami.<br /><br />15. CZY HOMOSEKSUALIZM JEST NATURALNY<br /><br />Zwolennicy LGBT często jako argument przemawiający za swoimi poglądami podają to, że homoseksualizm występuje wśród zwierząt, czyli że jest naturalny.[108][109][110]<br />I rzeczywiście prawdą jest to, że homoseksualizm występuję u zwierząt, jednak odwoływanie się do tego faktu żeby udowodnić jakąkolwiek tezę, jest błędem logicznym znanym jako błąd naturalistyczny.<br />Odwoływanie się do natury jest błędem logicznym ponieważ:<br />1. Istnieją naturalne rzeczy które są złe, szkodliwe i niemoralne<br />2. Istnieją nienaturalne rzeczy które są dobre, pożyteczne i moralne<br /><br />Jeśli chcemy obalić argument dotyczący naturalności homoseksualizmu, wystarczy przytoczyć fakt, że wśród zwierząt występuje naturalnie również kanibalizm oraz zabijanie własnych dzieci.[111][112]<br /><br /><br /><br /><br /><br />Źródła:<br /><br />[1]<br />\"Transgender adults and LGBTQI youth are well-versed in experiences with the US prison system. Approximately 16 percent of trans people have been incarcerated compared to 2.7 percent of all adults, while 13-15 percent of young people in detention identify as LGBTQI. A major factor affecting these numbers is the commission of petty crimes associated with displacement, homelessness and poverty.\"<br /><a href=\"https://www.sbs.com.au/guide/article/2017/12/06/10-staggering-statistics-about-us-prison-system\" target=\"_blank\">https://www.sbs.com.au/guide/article/2017/12/06/10-staggering-statistics-about-us-prison-system</a><br /><a href=\"https://www.transequality.org/sites/default/files/docs/resources/NCTE_Blueprint_for_Equality2012_Prison_Reform.pdf\" target=\"_blank\">https://www.transequality.org/sites/default/files/docs/resources/NCTE_Blueprint_for_Equality2012_Prison_Reform.pdf</a><br /><a href=\"https://www.equalityfederation.org/2014/04/member-resource-national-center-for-transgender-equality-releases-report-to-improve-conditions-for-lgbt-prisoners\" target=\"_blank\">https://www.equalityfederation.org/2014/04/member-resource-national-center-for-transgender-equality-releases-report-to-improve-conditions-for-lgbt-prisoners</a><br />[2]<br /><a href=\"https://mobile.reuters.com/article/amp/idUSKBN14C1ZI\" target=\"_blank\">https://mobile.reuters.com/article/amp/idUSKBN14C1ZI</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5227944\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5227944</a><br />[3]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3334840\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3334840</a><br />[4]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1194712\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1194712</a><br />[5]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/247525210_A_comparative_demographic_and_sexual_profile_of_older_homosexually_active_men\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/247525210_A_comparative_demographic_and_sexual_profile_of_older_homosexually_active_men</a><br /><a href=\"https://www.jstor.org/stable/3813477\" target=\"_blank\">https://www.jstor.org/stable/3813477</a><br />\"Not unexpectedly, older men had more male sexual partners in their lifetime than younger men = 251.09, but there were no significant age differences in the number of male sexual partners in the six months prior to interview = 28.39\"<br />[6]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4828613\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4828613</a><br />[7]<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://dash.harvard.edu/bitstream/handle/1/34361428/nihms498790.pdf?sequence=1&isAllowed=y&ved=2ahUKEwiw0PPFkaPrAhVGs4sKHQ68BowQFjABegQIBBAB&usg=AOvVaw3JNbiTVsSDtb0Pl_8Oy2xW\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://dash.harvard.edu/bitstream/handle/1/34361428/nihms498790.pdf?sequence=1&isAllowed=y&ved=2ahUKEwiw0PPFkaPrAhVGs4sKHQ68BowQFjABegQIBBAB&usg=AOvVaw3JNbiTVsSDtb0Pl_8Oy2xW</a><br />[8]<br />\"Ninety three per cent of WSW reported previous sexual contact with a man. Interestingly, the median number of lifetime male sexual partners was significantly greater for WSW than controls (12 partners versus 6, p<0.001). WSW were significantly more likely to report more than 50 lifetime male sexual partners (9% versus 2%, OR 4.1, p<0.001). Eighty percent of the WSW reported five or fewer female lifetime partners and 8% reported more than 10 lifetime female partners.\"<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/12187093_Sexually_transmitted_infections_and_risk_behaviors_in_women_who_have_sex_with_women\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/12187093_Sexually_transmitted_infections_and_risk_behaviors_in_women_who_have_sex_with_women</a><br />[9]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10589313\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10589313</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1509027\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1509027</a><br />[10]<br />\"According to the researchers, 42.9 percent of homosexual men in Chicago’s Shoreland area have had more than 60 sexual partners, while an additional 18.4 percent have had between 31 and 60 partners. All total, 61.3 percent of the area’s homosexual men have had more than 30 partners, and 87.8 percent have had more than 15, the research found.<br />As a result, 55.1 percent of homosexual males in Shoreland — known as Chicago’s “gay center” — have at least one sexually transmitted disease, researchers said.\"<br /><a href=\"https://www.baptistpress.com/resource-library/news/marriage-digest-new-study-homosexual-men-prone-to-promiscuity/\" target=\"_blank\">https://www.baptistpress.com/resource-library/news/marriage-digest-new-study-homosexual-men-prone-to-promiscuity/</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/259296765_The_Sexual_Organization_of_the_City\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/259296765_The_Sexual_Organization_of_the_City</a><br /><a href=\"https://www.nbcnews.com/health/health-news/city-dwellers-market-intimacy-flna1C9445599\" target=\"_blank\">https://www.nbcnews.com/health/health-news/city-dwellers-market-intimacy-flna1C9445599</a><br />[11]<br />\"More than one-third of the responders declare to have had more than 50 sex partners in their lifetime. One in four MSM indicates having had sex with more than 100 men in their lifetime. The MSM are not only very frequently sexually very active, but they also have a high number of sex partners at the same time; 52% indicates having had orgies involving three or more persons at the same time.\"<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4184502\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4184502</a><br />[12]<br />\"In 2018, gay and bisexual men made up 69% of the 37,968 new HIV diagnoses in the United States (US) and dependent areas.\"<br /><a href=\"https://www.cdc.gov/hiv/group/msm/index.html\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/hiv/group/msm/index.html</a><br />[13]<br /><a href=\"https://www.rki.de/DE/Content/Infekt/EpidBull/Archiv/2019/Ausgaben/46_19.pdf\" target=\"_blank\">https://www.rki.de/DE/Content/Infekt/EpidBull/Archiv/2019/Ausgaben/46_19.pdf</a><br />\"Von der geschätzten Gesamtzahl der HIV-Neuinfektionen 2018 sind etwa 1.600 (66,7%) Männer, die Sex mit Männern haben (MSM). Etwa 330 Frauen (13,8%) und 200 Männer (8,3%) haben sich auf heterosexuellem Weg in Deutschland infiziert (Hetero insgesamt – 22,1%).\"<br />[14]<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cdc.gov/healthyyouth/sexualbehaviors/pdf/hiv_factsheet_ymsm.pdf&ved=2ahUKEwid377p1vzrAhVowIsKHdnbD2EQFjABegQICxAI&usg=AOvVaw1H6KRQscJypcLGnEtLNACO&cshid=1600778263970\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cdc.gov/healthyyouth/sexualbehaviors/pdf/hiv_factsheet_ymsm.pdf&ved=2ahUKEwid377p1vzrAhVowIsKHdnbD2EQFjABegQICxAI&usg=AOvVaw1H6KRQscJypcLGnEtLNACO&cshid=1600778263970</a><br />\"In 2011, among adolescent males aged 13–19 years, approximately 93% of all diagnosed HIV infections were from male-to-male sexual contact\"<br />[15]<br />\"HIV disproportionately affects men who have sex with men (MSM). Young MSM (YMSM, ages 13 to 29) are particularly vulnerable to HIV infection and more than one-quarter of new infections in the U.S. occur in YMSM.\"<br /><a href=\"https://www.sciencedaily.com/releases/2015/12/151207113749.htm\" target=\"_blank\">https://www.sciencedaily.com/releases/2015/12/151207113749.htm</a><br /><a href=\"https://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/2474392\" target=\"_blank\">https://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/2474392</a><br />[16]<br /><a href=\"http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3462414\" target=\"_blank\">http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3462414</a><br />\"Comparing MSM to other men, the estimated rate of diagnoses of HIV infection in 2008 was 59 to 75 times as high, the estimated rate of MSM living with a diagnosis of HIV infection was 38 to 48 times as high, and the P&S syphilis diagnosis rate was 63 to 79 times as high. Rate ratios comparing MSM and women were similar to those comparing MSM and other men for the HIV metrics.\"<br />[17]<br />\"A new report published by Public Health England (PHE) today in advance of National HIV Testing Week shows 6% of gay and bisexual men are now living with HIV, rising to 13% in London (one in eight).\"<br /><a href=\"https://www.pinknews.co.uk/2014/11/18/13-of-gay-and-bisexual-men-in-london-living-with-hiv\" target=\"_blank\">https://www.pinknews.co.uk/2014/11/18/13-of-gay-and-bisexual-men-in-london-living-with-hiv</a><br />[18]<br /><a href=\"https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5424a2.htm\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5424a2.htm</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15973239\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15973239</a><br />[19]<br /><a href=\"https://www.cdc.gov/msmhealth/STD.htm\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/msmhealth/STD.htm</a><br /><a href=\"https://www.americanthinker.com/articles/2015/12/the_gay_agenda_and_the_real_world.html\" target=\"_blank\">https://www.americanthinker.com/articles/2015/12/the_gay_agenda_and_the_real_world.html</a><br /><a href=\"https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1440-0960.2007.00369.x\" target=\"_blank\">https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1440-0960.2007.00369.x</a><br />[20]<br /><a href=\"https://web.archive.org/web/20000816183039/http://www.cdc.gov/epo/mmwr/preview/mmwrhtml/mm4835a1.htm\" target=\"_blank\">https://web.archive.org/web/20000816183039/http://www.cdc.gov/epo/mmwr/preview/mmwrhtml/mm4835a1.htm</a><br /><a href=\"https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm4835a1.htm\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm4835a1.htm</a><br />[21]<br />\"The federal Centers for Disease Control and Prevention (CDC) says homosexual men accounted for 65 percent of the nearly 12,000 cases of syphilis in the United States in 2007, making them the “primary driver” of increased syphilis rates overall.\"<br /><a href=\"https://cnsnews.com/news/article/homosexual-men-account-65-percent-syphilis-cases-cdc-study-finds\" target=\"_blank\">https://cnsnews.com/news/article/homosexual-men-account-65-percent-syphilis-cases-cdc-study-finds</a><br />[22]<br /><a href=\"https://www.cdc.gov/msmhealth/STD.htm\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/msmhealth/STD.htm</a><br /><a href=\"https://www.americanthinker.com/articles/2015/12/the_gay_agenda_and_the_real_world.html\" target=\"_blank\">https://www.americanthinker.com/articles/2015/12/the_gay_agenda_and_the_real_world.html</a><br />[23]<br />\"The data, presented at CDC's 2010 National STD Prevention Conference, finds that the rate of new HIV diagnoses among men who have sex with men (MSM) is more than 44 times that of other men and more than 40 times that of women.\"<br />\"The rate of primary and secondary syphilis among MSM is more than 46 times that of other men and more than 71 times that of women, the analysis says.\"<br /><a href=\"https://www.thebodypro.com/article/cdc-analysis-provides-new-look-disproportionate-impact-hiv-syphil\" target=\"_blank\">https://www.thebodypro.com/article/cdc-analysis-provides-new-look-disproportionate-impact-hiv-syphil</a><br />[24]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1508496\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1508496</a><br />[25]<br /><a href=\"https://bmcinfectdis.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2334-13-181\" target=\"_blank\">https://bmcinfectdis.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2334-13-181</a><br /><a href=\"https://ecom.ngo/en/hepatitis-day\" target=\"_blank\">https://ecom.ngo/en/hepatitis-day</a><br /><a href=\"https://www.xiahepublishing.com/ArticleFullText.aspx?sid=2&jid=1&id=10.14218/JCTH.2017.00010\" target=\"_blank\">https://www.xiahepublishing.com/ArticleFullText.aspx?sid=2&jid=1&id=10.14218/JCTH.2017.00010</a><br />\"The risk of hepatitis B infection among MSM is 22 times higher than among the general population.\"<br />[26]<br /><a href=\"https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00001066.htm\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00001066.htm</a><br />\"During that time, three major risk factors accounted for almost half of disease transmission: male homosexual activity was reported by an average of 21% of patients; intravenous (IV) drug abuse, by an average of 15%; and heterosexual exposure (sexual contact with a known HB patient, with an HB virus (HBV) carrier, or with multiple partners) was reported by an average of 18%.\"<br />[27]<br /><a href=\"https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00016243.htm\" target=\"_blank\">https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00016243.htm</a><br />[28]<br /><a href=\"https://academic.oup.com/cid/article/44/3/335/312098\" target=\"_blank\">https://academic.oup.com/cid/article/44/3/335/312098</a><br />[29]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1704818/pdf/canmedaj01466-0054.pdf\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1704818/pdf/canmedaj01466-0054.pdf</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1704818\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1704818</a><br />[30]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1900212\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1900212</a><br />[31]<br /><a href=\"https://www.sfgate.com/health/article/S-F-gay-community-an-epicenter-for-new-strain-of-3298359.php\" target=\"_blank\">https://www.sfgate.com/health/article/S-F-gay-community-an-epicenter-for-new-strain-of-3298359.php</a><br />\"The study estimated that 1 in 588 residents living within the Castro neighborhood 94114 ZIP code area is infected with that variant, which is resistant to six types of commonly used antibiotics. The risk of contracting this difficult-to-treat bug is 13 times greater for gay men than for the rest of the city's population, researchers found.\"<br />[32]<br />\"None of the 195 exclusively heterosexual men were anti-LANA–seropositive, as compared, for example, with 12.5 percent of the men who reported some heterosexual but mostly homosexual activity, and 39.6 percent of the men who were exclusively homosexual (P<0.001 by chi-square test for trend). HHV-8 seropositivity was also strongly correlated with base-line HIV infection (P<0.001).\"<br /><a href=\"https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199804023381403\" target=\"_blank\">https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199804023381403</a><br />[33]<br /><a href=\"https://www.nationaleatingdisorders.org/learn/general-information/lgbtq\" target=\"_blank\">https://www.nationaleatingdisorders.org/learn/general-information/lgbtq</a><br />\"Gay males were seven times more likely to report binging and 12 times more likely to report purging than heterosexual males.<br />Gay males are thought to only represent 5% of the total male population but among males who have eating disorders, 42% identify as gay<br />Females identified as lesbian, bisexual, or mostly heterosexual were about twice as likely to report binge-eating at least once per month in the last year.\"<br />[34]<br /><a href=\"https://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/191705\" target=\"_blank\">https://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/191705</a><br />[35]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1874217\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1874217</a><br />[36]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1446477\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1446477</a><br />\"On the basis of calculated BMI, with the CDC figure of 27.3 kg/m2 or higher used as the cutpoint, 47.8% (95% CI=44.7, 50.9) of the lesbians were classified as overweight, compared with 31.6% of the BRFSS sample.\"<br />[37]<br /><a href=\"http://www.bu.edu/articles/2011/cancer-rates-poor-health-higher-for-gay-community\" target=\"_blank\">http://www.bu.edu/articles/2011/cancer-rates-poor-health-higher-for-gay-community</a><br />\"Among males, gay men were 1.9 times as likely to report a cancer diagnosis than heterosexual men.\"<br />[38]<br /><a href=\"https://www.lgbtagingcenter.org/resources/resource.cfm?r=704\" target=\"_blank\">https://www.lgbtagingcenter.org/resources/resource.cfm?r=704</a><br />[39]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/6745983_Asthma_Diagnosis_Among_Individuals_in_Same-Sex_Relationships\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/6745983_Asthma_Diagnosis_Among_Individuals_in_Same-Sex_Relationships</a><br />[40]<br />\"Almost 12 percent of men who had anal sex had incontinence, compared with about 5 percent of men who didn’t.\"<br /><a href=\"https://www.reuters.com/article/idUSKCN0VD2RH\" target=\"_blank\">https://www.reuters.com/article/idUSKCN0VD2RH</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5231615\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5231615</a><br /><a href=\"https://www.the-star.co.ke/news/2013-08-20-gay-sex-rampant-in-malindi-resorts\" target=\"_blank\">https://www.the-star.co.ke/news/2013-08-20-gay-sex-rampant-in-malindi-resorts</a><br />[41]<br /><a href=\"https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0016885\" target=\"_blank\">https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0016885</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21364939\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21364939</a><br /><a href=\"https://www.heritage.org/gender/commentary/sex-reassignment-doesnt-work-here-the-evidence?fbclid=IwAR1zroULjEyNdGxAYM5rhiyQBRBUQdRwnJagKA76ScfWqnfBC2iGvRfWxJ4\" target=\"_blank\">https://www.heritage.org/gender/commentary/sex-reassignment-doesnt-work-here-the-evidence?fbclid=IwAR1zroULjEyNdGxAYM5rhiyQBRBUQdRwnJagKA76ScfWqnfBC2iGvRfWxJ4</a><br />[42]<br /><a href=\"https://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-70\" target=\"_blank\">https://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-70</a><br />\"Data was extracted on 214,344 heterosexual and 11,971 non heterosexual people. Meta-analyses revealed a two fold excess in suicide attempts in lesbian, gay and bisexual people [pooled risk ratio for lifetime risk 2.47 (CI 1.87, 3.28)].\"<br />[43]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/14998326_National_Lesbian_Health_Care_Survey_Implications_for_Mental_Health_Care\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/14998326_National_Lesbian_Health_Care_Survey_Implications_for_Mental_Health_Care</a><br />[44]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10530625\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10530625</a><br />[45]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2072932\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2072932</a><br />\"This indicates that compared with heterosexual men and women, gay men and lesbians are about 2.5 times more likely to have had a mental disorder at any point over their lifetime.\"<br />[46]<br /><a href=\"https://www.jsm.jsexmed.org/article/S1743-6095(15)32977-5/fulltext\" target=\"_blank\">https://www.jsm.jsexmed.org/article/S1743-6095(15)32977-5/fulltext</a><br />[47]<br />\"The results reveal that only changes in sexual identity toward more same-sex-oriented identities are associated with increases in depressive symptoms.\"<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0022146514568349\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0022146514568349</a><br />[48]<br /><a href=\"https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gender_dysphoria\" target=\"_blank\">https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gender_dysphoria</a><br />\"Studies indicate that transgender people have an extremely high rate of suicide attempts; one study of 6,450 transgender people in the United States found 41% had attempted suicide, compared to a national average of 1.6%.\"<br />[49]<br /><a href=\"https://capmh.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13034-015-0042-y\" target=\"_blank\">https://capmh.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13034-015-0042-y</a><br />\"In our sample, 26% of the adolescent SR applicants were diagnosed to be on the autism spectrum. These diagnoses had mainly been made during the adolescents’ previous psychiatric treatment in our hospital or elsewhere, but three such diagnoses were also made by our team.\"<br />\"Seventy-five per cent of the applicants (35/47) had been or were currently undergoing child and adolescent psychiatric treatment for reasons other than gender dysphoria when they sought referral to SR assessment, and two more were contacted with general adolescent psychiatric services soon after entering the SR assessment.\"<br />[50]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5841333\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5841333</a><br /><a href=\"https://www.dovepress.com/gender-dysphoria-in-adolescence-current-perspectives-peer-reviewed-fulltext-article-AHMT\" target=\"_blank\">https://www.dovepress.com/gender-dysphoria-in-adolescence-current-perspectives-peer-reviewed-fulltext-article-AHMT</a><br />\"Descriptive studies of adolescents referred to specialized gender identity services at different centers in Europe and North America have mainly suggested that ~40%–45% of these young people present with clinically significant psychopathology.\"<br />[51]<br /><a href=\"https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15532739.2016.1258352\" target=\"_blank\">https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15532739.2016.1258352</a><br />[52]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/11946376_Risk_of_psychiatric_disorders_among_individuals_reporting_same-sex_sexual_partners_in_the_National_Comorbidity_Survey\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/11946376_Risk_of_psychiatric_disorders_among_individuals_reporting_same-sex_sexual_partners_in_the_National_Comorbidity_Survey</a><br />[53]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2016237\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2016237</a><br />[54]<br /><a href=\"https://ajph.aphapublications.org/doi/abs/10.2105/AJPH.91.6.976\" target=\"_blank\">https://ajph.aphapublications.org/doi/abs/10.2105/AJPH.91.6.976</a><br />[55]<br /><a href=\"https://www.sciencedaily.com/releases/2019/09/190904113222.htm\" target=\"_blank\">https://www.sciencedaily.com/releases/2019/09/190904113222.htm</a><br />\"Past-year marijuana use was 10 percent among heterosexual women, 26 percent among gay/lesbian women and 40 percent among bisexual women. Daily use was lower among heterosexual women (1.5 percent) compared to lesbians (6 percent) and bisexual women (10 percent). Similar patterns emerged for past-year marijuana use disorder.\"<br />\"Compared to heterosexual men (17 percent), past-year use marijuana was higher among bisexual men, (30 percent) and gay men (29 percent). Daily marijuana use among men was highest among bisexual men (9 percent) followed by gay (7 percent) and heterosexual men (4 percent). Any past-year medical marijuana use was 2 percent among heterosexual men, 5 percent among gay men and 4 percent among bisexual men.\"<br />[56]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2072932\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2072932</a><br />\"The M-H weighted OR (95% CI) for a lifetime occurrence of any disorder was 2.07 (1.57, 2.74) for men and 3.31 (2.19, 5.06) for women; for mood disorders, 2.66 (2.07, 3.64) for men, 2.46 (1.71, 3.69) for women; for anxiety disorders, 2.43 (1.78, 3.30) for men, 1.63 (1.09, 2.47) for women; and for substance use disorders, 1.45 (1.10, 1.91) for men and 3.47 (2.22, 5.50) for women.\"<br />[57]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10530626\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10530626</a><br />[58]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10589313\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10589313</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1509027\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1509027</a><br />[59]<br /><a href=\"http://www.ukdpc.org.uk/wp-content/uploads/Evidence\" target=\"_blank\">http://www.ukdpc.org.uk/wp-content/uploads/Evidence</a> review - The impact of drugs on different minority groups_ LGBT groups.pdf<br />\"The findings indicate<br />that respondents who identified themselves as LGB were about three times more<br />likely to report having taken illicit drugs compared to heterosexual respondents: a<br />third, or 32.8% of LGB respondents reported taking any drug compared with one<br />in ten (10.0%) of heterosexual respondents.\"<br />[60]<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://clok.uclan.ac.uk/9598/1/POTP%204th%20Year%20Report.pdf&ved=2ahUKEwi5svSJ1ZjsAhWqmIsKHdYhAygQFjAAegQIAxAC&usg=AOvVaw0EqCBe6Ii3ltIFeO89rgq0&cshid=1601736483751\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://clok.uclan.ac.uk/9598/1/POTP%204th%20Year%20Report.pdf&ved=2ahUKEwi5svSJ1ZjsAhWqmIsKHdYhAygQFjAAegQIAxAC&usg=AOvVaw0EqCBe6Ii3ltIFeO89rgq0&cshid=1601736483751</a><br /><a href=\"https://www.gosc.pl/doc/1306378.Homoseksualisci-biora-czesciej\" target=\"_blank\">https://www.gosc.pl/doc/1306378.Homoseksualisci-biora-czesciej</a><br />\"35% of respondents had taken at least one illicit drug in the last month. Comparison with data <br />from the British Crime Survey (2010/11) suggests that the use of any drug in the last month is 7 times higher across all LGB adults compared to the general population, and among LGB people aged 16-24 use of any drug in the last month is more than 2.5 times higher.\"<br />\"Available comparable data suggest that LGB people are approximately twice as likely to binge drink at least once a week, compared with the general population.\"<br />[61]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1446477\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1446477</a><br />\"Current cigarette smoking was reported by 35.5% and current alcohol use by 57.5% of the ESTHER sample, both of which are higher than the prevalence rates from the BRFSS sample. Among those who did not abstain from alcohol,amuchhigher percentage of women in the ESTHER sample were classified as heavy drinkers: 4.7% (95% CI = 3.3, 6.1), compared with 1.1% in the BRFSS sample.\"<br />[62]<br /><a href=\"https://www.lgbtagingcenter.org/resources/resource.cfm?r=704\" target=\"_blank\">https://www.lgbtagingcenter.org/resources/resource.cfm?r=704</a><br /><a href=\"https://www.guttmacher.org/journals/psrh/2001/07/lesbians-are-more-likely-us-women-overall-have-risk-factors-gynecologic-and\" target=\"_blank\">https://www.guttmacher.org/journals/psrh/2001/07/lesbians-are-more-likely-us-women-overall-have-risk-factors-gynecologic-and</a><br />\"More than 12% of lesbians reported having a history of problems with alcohol, a rate far higher than the 4% standardized estimate of women nationally who reported having five or more drinks almost every day. Lesbians were also more likely than average to currently use tobacco (21% vs. 16%) or to have used tobacco in the past (34% vs. 20%).\"<br />[63]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4390536\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4390536</a><br />\"Bisexual women smoked 6.7 cigarettes more per day than heterosexual women, and lesbians had 2.3 times increased odds of being nicotine dependent when compared to heterosexual women.\"<br />[64]<br /><a href=\"https://truthinitiative.org/research-resources/targeted-communities/tobacco-use-lgbt-communities\" target=\"_blank\">https://truthinitiative.org/research-resources/targeted-communities/tobacco-use-lgbt-communities</a><br /><a href=\"https://tobaccocontrol.bmj.com/content/18/4/275.long\" target=\"_blank\">https://tobaccocontrol.bmj.com/content/18/4/275.long</a><br />\"Overall, lesbian, gay, bisexual and transgender adults smoke at rates up to 2.5 times higher than straight adults\"<br />[65]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12602425\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12602425</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4197971\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4197971</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4197971/table/T2/\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4197971/table/T2/</a><br />[66]<br /><a href=\"https://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-70\" target=\"_blank\">https://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-70</a><br />\"alcohol and other substance dependence over 12 months was also 1.5 times higher (RR range 1.51–4.00)\"<br />\"Results were similar in both sexes but meta analyses revealed that lesbian and bisexual women were particularly at risk of substance dependence (alcohol 12 months: RR 4.00, CI 2.85, 5.61; drug dependence: RR 3.50, CI 1.87, 6.53; any substance use disorder RR 3.42, CI 1.97–5.92), while lifetime prevalence of suicide attempt was especially high in gay and bisexual men (RR 4.28, CI 2.32, 7.88).\"<br />[67]<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/116321/hosb1310.pdf&ved=2ahUKEwix78rNxKHuAhWOw4sKHUPkDOIQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw1vn-rWOOMbDabNKM1JVr5U\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/116321/hosb1310.pdf&ved=2ahUKEwix78rNxKHuAhWOw4sKHUPkDOIQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw1vn-rWOOMbDabNKM1JVr5U</a><br />\"Levels of last year drug use among gay/bisexual adults remain higher than heterosexual adults when making a comparison by gender; 38.2 percent of gay/bisexual men and 26.9 percent of gay/bisexual women were last year drug users compared with 13.3 percent of heterosexual men and 6.8 percent of heterosexual women.\"<br />[68]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2636618\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2636618</a><br />[69]<br />\"Multivariate survival analysis of all-cause mortality revealed that risk of death during the follow-up period was higher for MSM than for heterosexual men (adjusted hazard ratio = 3.59; 95% CI = 1.91, 6.74), after adjustment for possible differences in individual demographics, health behaviors, and initial health status.\"<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21493941\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21493941</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3093261\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3093261</a><br />[70]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9222793\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9222793</a><br /><a href=\"https://academic.oup.com/ije/article/26/3/657/742184\" target=\"_blank\">https://academic.oup.com/ije/article/26/3/657/742184</a><br />[71]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.2466/pr0.1998.83.3.847\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.2466/pr0.1998.83.3.847</a><br /><a href=\"https://www.chick.com/battle-cry/article?id=study-indicates-homosexual-acts-shorten-lifespan\" target=\"_blank\">https://www.chick.com/battle-cry/article?id=study-indicates-homosexual-acts-shorten-lifespan</a><br />[72]<br /><a href=\"https://www.familyresearchinst.org/2012/01/how-long-do-homosexuals-live\" target=\"_blank\">https://www.familyresearchinst.org/2012/01/how-long-do-homosexuals-live</a><br />[73]<br />\"The 2004 General Social Survey (GSS) inquired about sexual orientation and results showed that spousal violence was twice as common among homosexual couples compared with heterosexual couples: 15% and 7% respectively.\"<br /><a href=\"http://www.statcan.gc.ca/pub/85-570-x/85-570-x2006001-eng.pdf\" target=\"_blank\">http://www.statcan.gc.ca/pub/85-570-x/85-570-x2006001-eng.pdf</a><br />[74]<br />\"Comparisons by type of couple showed that 28% of heterosexual couples, 48% of lesbians and 38% of gay male couples reported physical abuse in one study, but the amount of physical force used was low for all groups.\"<br /><a href=\"https://mainweb-v.musc.edu/vawprevention/lesbianrx/theory.shtml\" target=\"_blank\">https://mainweb-v.musc.edu/vawprevention/lesbianrx/theory.shtml</a><br /><a href=\"https://europepmc.org/article/med/10467488\" target=\"_blank\">https://europepmc.org/article/med/10467488</a><br /><a href=\"https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0272735898000543\" target=\"_blank\">https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0272735898000543</a><br />[75]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0886260513479028\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0886260513479028</a><br />[76]<br />\"For instance, Messinger's (2011) analysis of data from the National Violence Against Women Survey found that LGB respondents had twice the rate of each type of IPV than heterosexual respondents (psychological IPV: 71% vs. 37%; physical IPV: 31% vs. 15%; and sexual IPV: 8% vs. 2%, respectively).\"<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/46191320_Invisible_Victims_Same-Sex_TPV_in_the_National_Violence_Against_Women_Survey\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/46191320_Invisible_Victims_Same-Sex_TPV_in_the_National_Violence_Against_Women_Survey</a><br />[77]<br />\"The lifetime prevalence of severe physical violence by an intimate partner (e.g., hit with fist or something hard, slammed against something, or beaten) was: For women: Lesbian – 29.4% Bisexual – 49.3% Heterosexual – 23.6% For men: Gay – 16.4% Bisexual – numbers too small to report Heterosexual – 13.9%\"<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cdc.gov/violenceprevention/pdf/nisvs_sofindings.pdf&ved=2ahUKEwjPwr207PrrAhXok4sKHWAJBeYQFjAAegQIAxAB&usg=AOvVaw13wLfCF1WDRKabCJxbxacs\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cdc.gov/violenceprevention/pdf/nisvs_sofindings.pdf&ved=2ahUKEwjPwr207PrrAhXok4sKHWAJBeYQFjAAegQIAxAB&usg=AOvVaw13wLfCF1WDRKabCJxbxacs</a><br />Breiding, Chen, Walters (2013). The National Intimate Partner and Sexual Violence Survey<br />[78]<br />\"Cochran and Cauce (2006) reported that 4.4 percent of homosexual men and women entering substance abuse treatment in Washington State had suffered domestic violence in the last month, compared with 2.9 percent of heterosexuals. Lifetime figures were 55 percent for homosexuals compared with 36 percent for heterosexuals. This is one of the few studies with clear homosexual/heterosexual comparisons in the same sample.\"<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/7285935_Characteristics_of_Lesbian_Gay_Bisexual_and_Transgender_Individuals_Entering_Substance_Abuse_Treatment\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/7285935_Characteristics_of_Lesbian_Gay_Bisexual_and_Transgender_Individuals_Entering_Substance_Abuse_Treatment</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/265065484_JOURNAL_OF_HUMAN_SEXUALITY\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/265065484_JOURNAL_OF_HUMAN_SEXUALITY</a><br />[79]<br />\"Children in gay and lesbian couple households have poverty rates twice those of children in heterosexual married couple households.\"<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.issuelab.org/resources/12020/12020.pdf&ved=2ahUKEwjNrLrBlaPrAhW-BhAIHU3cA7oQFjADegQIARAB&usg=AOvVaw3Qqzfyrw0tOw-iWae1KwHL\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.issuelab.org/resources/12020/12020.pdf&ved=2ahUKEwjNrLrBlaPrAhW-BhAIHU3cA7oQFjADegQIARAB&usg=AOvVaw3Qqzfyrw0tOw-iWae1KwHL</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/252101250_Poverty_in_the_Lesbian_Gay_and_Bisexual_Community\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/252101250_Poverty_in_the_Lesbian_Gay_and_Bisexual_Community</a><br />[80]<br />\"Javaid finds that 80 percentof girls in the heterosexual group desired marriage andchildren for themselves compared to 55 percent of girls in the lesbian group.\"<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/BF00707677\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/BF00707677</a><br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://eppc.org/docLib/20030423_No_Basis.pdf&ved=2ahUKEwi7lKmf7-3rAhXGmIsKHRCXBrsQFjABegQIBRAB&usg=AOvVaw2G_8FRTxHfda8kG9lhG35T\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://eppc.org/docLib/20030423_No_Basis.pdf&ved=2ahUKEwi7lKmf7-3rAhXGmIsKHRCXBrsQFjABegQIBRAB&usg=AOvVaw2G_8FRTxHfda8kG9lhG35T</a><br />[81]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/45274042_Children_of_homosexuals_more_apt_to_be_homosexuals_A_reply_to_Morrison_and_to_Cameron_based_on_an_examination_of_multiple_sources_of_data\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/45274042_Children_of_homosexuals_more_apt_to_be_homosexuals_A_reply_to_Morrison_and_to_Cameron_based_on_an_examination_of_multiple_sources_of_data</a><br />[82]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23161454\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23161454</a><br />[83]<br />\"In other words, across these four studies over similar periods of time, it appears that the odds of lesbian couples breaking up are over three times greater than the odds of heterosexual couples breaking up.\"<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/233107695_Comparative_Relationship_Stability_of_Lesbian_Mother_and_Heterosexual_Mother_Families_A_Review_of_Evidence\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/233107695_Comparative_Relationship_Stability_of_Lesbian_Mother_and_Heterosexual_Mother_Families_A_Review_of_Evidence</a><br />[84]<br />\"Rosenfeld (2013) also reported separate results for non-biological children (step-, adopted, or foster children), for whom grade retention rates were much higher for both children of married heterosexual parents (12.0%, 1.8 times greater than the 6.6% rate for biological children) and same-sex families (22.2%, 2.6 times greater than the 8.5% rates for same-sex families with a biological child).\"<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/s11150-013-9220-y\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/s11150-013-9220-y</a><br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16</a><br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/s13524-012-0170-4\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/s13524-012-0170-4</a><br />[85]<br />\"Golombok sample reported having had a homoerotic relationship (6 od the 25 young adults raised by lesbian mothers - 24 percent - compared with 0 of the 20 raised by heterosexual mothers). The young adults reared by lesbian mothers were also significantly more likely to report having thought they might experience homoerotic attraction or relationships.\"<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/284539804_Growing_Up_in_a_Lesbian_Family_Effects_on_Child_Development\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/284539804_Growing_Up_in_a_Lesbian_Family_Effects_on_Child_Development</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7611338\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7611338</a><br />[86]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/26694286_Adult_Attachment_Style_Dimensions_in_Women_Who_Have_Gay_or_Bisexual_Fathers\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/26694286_Adult_Attachment_Style_Dimensions_in_Women_Who_Have_Gay_or_Bisexual_Fathers</a><br /><a href=\"https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0883941708001611\" target=\"_blank\">https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0883941708001611</a><br />[87]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/276707852_Emotional_Problems_among_Children_with_Same-sex_Parents_Difference_by_Definition\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/276707852_Emotional_Problems_among_Children_with_Same-sex_Parents_Difference_by_Definition</a><br /><a href=\"https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2500537\" target=\"_blank\">https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2500537</a><br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/s13524-017-0616-9\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/s13524-017-0616-9</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4903140\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4903140</a><br />[88]<br />\"In her study of daughters of gay and heterosexual fathers, Sirota (1997) found a significant difference of 44% vs 15% in drug use.\"<br />Sirota, T. (1997) A comparison of adult attachment style dimensions between women who have gay or bisexual fathers and women who have heterosexual fathers. Unpublished doctoral dissertation, School of Nursing, New York Univer. <br /><a href=\"https://www.elibrary.ru/item.asp?id=5542891\" target=\"_blank\">https://www.elibrary.ru/item.asp?id=5542891</a><br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16</a><br />[89]<br />Tobacco use 2.50 vs 2.60<br />Frequency of binge drinking 1.61 vs 2.02<br />Marijuana use 1.76 vs 2.02<br />Risky use of alcohol and drugs 0.38 vs 0.68<br />Sex under influence of alcohol or drugs 0.14 vs 0.32<br />Delinquent behavior 1.75 vs 1.86<br /><a href=\"https://d3i71xaburhd42.cloudfront.net/db3af97bcb0566d46a719f3ac50c82f40b0ef29a/3-Table1-1.png\" target=\"_blank\">https://d3i71xaburhd42.cloudfront.net/db3af97bcb0566d46a719f3ac50c82f40b0ef29a/3-Table1-1.png</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/6850700_Delinquency_victimization_and_substance_use_among_adolescents_with_female_same-sex_parents\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/6850700_Delinquency_victimization_and_substance_use_among_adolescents_with_female_same-sex_parents</a><br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://pdfs.semanticscholar.org/db3a/f97bcb0566d46a719f3ac50c82f40b0ef29a.pdf&ved=2ahUKEwizt8_62vnrAhVPxosKHQILCSMQFjADegQIARAB&usg=AOvVaw2Vbo5Fc5ggbRVjt1AXk8XD&cshid=1600674672855\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://pdfs.semanticscholar.org/db3a/f97bcb0566d46a719f3ac50c82f40b0ef29a.pdf&ved=2ahUKEwizt8_62vnrAhVPxosKHQILCSMQFjADegQIARAB&usg=AOvVaw2Vbo5Fc5ggbRVjt1AXk8XD&cshid=1600674672855</a><br />[90]<br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.baylorisr.org/wp-content/uploads/Regnerus.pdf&ved=2ahUKEwiEr8abmK3tAhXFpYsKHcjYA0IQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw04gr4Z3WlYf8g-q6VcbiqK\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.baylorisr.org/wp-content/uploads/Regnerus.pdf&ved=2ahUKEwiEr8abmK3tAhXFpYsKHcjYA0IQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw04gr4Z3WlYf8g-q6VcbiqK</a><br /><a href=\"https://wpolityce.pl/polityka/439151-dzieci-par-homoseksualnych-szczesliwsze-przerazajacy-raport?fbclid=IwAR3olRwKH3yTuhZbkD-sSuYaESXF4mGNxTp8FQaJHPx1kowQSGm1ktbNp1w\" target=\"_blank\">https://wpolityce.pl/polityka/439151-dzieci-par-homoseksualnych-szczesliwsze-przerazajacy-raport?fbclid=IwAR3olRwKH3yTuhZbkD-sSuYaESXF4mGNxTp8FQaJHPx1kowQSGm1ktbNp1w</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/231224139_How_different_are_the_adult_children_of_parents_who_have_same-sex_relationships_Findings_from_the_New_Family_Structures_Study\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/231224139_How_different_are_the_adult_children_of_parents_who_have_same-sex_relationships_Findings_from_the_New_Family_Structures_Study</a><br />[91]<br /><a href=\"https://www.cambridge.org/core/journals/children-australia/article/children-in-three-contexts-family-education-and-social-development/BA0DB5DC62B9E7D955454A5BB165F7F8\" target=\"_blank\">https://www.cambridge.org/core/journals/children-australia/article/children-in-three-contexts-family-education-and-social-development/BA0DB5DC62B9E7D955454A5BB165F7F8</a><br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16</a><br />[92]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18194003\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18194003</a><br />[93]<br />Singh, D., Bradley, S. J., & Zucker, K. J. (2010, June). A follow-up study of boys with gender identity disorder<br />[94]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25231780\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25231780</a><br /><a href=\"https://www.pdf-archive.com/2015/09/10/drescher-et-al-2014-hastings-center-report\" target=\"_blank\">https://www.pdf-archive.com/2015/09/10/drescher-et-al-2014-hastings-center-report</a><br />[95]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19578420\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19578420</a><br />[96]<br />\"Prospective follow-up studies show that childhood GID does not invariably result in gender dysphoria or GID in adolescence and adulthood. If the results from all outcome studies are combined, about 15% (range 2%-27%) of the children, who mostly had a diagnosis of childhood GID, appear to remain gender dysphoric in adolescence or even ful0ll criteria for GID <br />(Steensma et al. 2011).\"<br /><a href=\"https://research.vu.nl/en/publications/from-gender-variance-to-gender-dysphoria-psychosexual-development\" target=\"_blank\">https://research.vu.nl/en/publications/from-gender-variance-to-gender-dysphoria-psychosexual-development</a><br /><a href=\"https://oatd.org/oatd/record?record=handle\" target=\"_blank\">https://oatd.org/oatd/record?record=handle</a>\\:1871\\/40250<br />[97]<br />\"Evidence from the 10 available prospective follow-up studies from childhood to adolescence indicates that for ~80% of children who meet the criteria for GDC, the GD recedes with puberty.\"<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5841333\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5841333</a><br /><a href=\"https://www.dovepress.com/gender-dysphoria-in-adolescence-current-perspectives-peer-reviewed-fulltext-article-AHMT\" target=\"_blank\">https://www.dovepress.com/gender-dysphoria-in-adolescence-current-perspectives-peer-reviewed-fulltext-article-AHMT</a><br />[98]<br /><a href=\"https://pl.m.wiki\" target=\"_blank\">https://pl.m.wiki</a>[NIELEGALNYLINK]pedia.org/wiki/Terapia_korekty_płci<br />[99]<br />http://trans[NIELEGALNYLINK]seksualizm.blogspot.com/2015/04/blokery-hormony.html<br />[100]<br />\"The study found that transgender women, who are assigned the male sex at birth, were twice as likely as cisgender men or women to have the blood clot condition venous thromboembolism. Transgender women on hormone therapy were also found to be 80 to 90 percent more likely to have stroke or a heart attack than cisgender women.\"<br /><a href=\"https://www.nbcnews.com/news/amp/ncna890031\" target=\"_blank\">https://www.nbcnews.com/news/amp/ncna890031</a><br />[101]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22906135\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22906135</a><br />[102]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18835591\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18835591</a><br />[103]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5796953\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5796953</a><br />[104]<br /><a href=\"https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/feminizing-hormone-therapy/about/pac-20385096\" target=\"_blank\">https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/feminizing-hormone-therapy/about/pac-20385096</a><br />[105]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25427144\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25427144</a><br />[106]<br /><a href=\"https://bmjopen.bmj.com/content/10/11/e040092.abstract\" target=\"_blank\">https://bmjopen.bmj.com/content/10/11/e040092.abstract</a><br />[107]<br /><a href=\"https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1473309912703158\" target=\"_blank\">https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1473309912703158</a><br />[108]<br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Homoseksualne_zachowania_zwierząt\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Homoseksualne_zachowania_zwierząt</a><br />[109]<br /><a href=\"https://www.conservapedia.com/Homosexuality_in_Animals_Myth\" target=\"_blank\">https://www.conservapedia.com/Homosexuality_in_Animals_Myth</a><br />[110]<br /><a href=\"https://www.homoseksualizm.edu.pl/co-mowi-nauka/35-medycyna/254-homoseksualizm-zwierzt-mit-czy-rzeczywisto\" target=\"_blank\">https://www.homoseksualizm.edu.pl/co-mowi-nauka/35-medycyna/254-homoseksualizm-zwierzt-mit-czy-rzeczywisto</a><br />[111]<br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Odwołanie_do_natury\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Odwołanie_do_natury</a><br />[112]<br /><a href=\"https://yourlogicalfallacyis.com/pl/odwolanie-do-natury\" target=\"_blank\">https://yourlogicalfallacyis.com/pl/odwolanie-do-natury</a><br /><br />zdjęcie: <a href=\"https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/kobieta-z-farba-do-ciala-dumy-gejowskiej-na-plecach-4316200\" target=\"_blank\">https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/kobieta-z-farba-do-ciala-dumy-gejowskiej-na-plecach-4316200</a><br /><br /><a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=homosexuality\" title=\"#homosexuality\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#homosexuality</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=LGBT\" title=\"#LGBT\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#LGBT</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=redpill\" title=\"#redpill\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#redpill</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1229400022154354688",
"published": "2021-04-15T11:56:45+00:00",
"source": {
"content": "HOMOSEKSUALIZM CZĘŚĆ 1/2\n\nW związku z tym, że coraz więcej osób zaczyna popierać postulaty tęczowych aktywistów, postanowiłem zebrać i opisać ponad 100 niewygodnych dla LGBT badań naukowych, które w skuteczny sposób obalają postulaty LGBT. Wszystkie źródła znajdują się na samym dole. Miłego czytania :)\n\n1. HOMOSEKSUALIZM A PRZESTĘPSTWA\n2. HOMOSEKSUALIZM A ROZWIĄZŁOŚĆ\n3. HOMOSEKSUALIZM A HIV I KIŁA\n4. HOMOSEKSUALIZM A INNE CHOROBY PRZENOSZONE DROGĄ PŁCIOWĄ\n5. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE FIZYCZNE\n6. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE PSYCHICZNE\n7. HOMOSEKSUALIZM A NARKOTYKI\n8. DŁUGOŚĆ ŻYCIA HOMOSEKSUALISTÓW\n9. HOMOSEKSUALIZM A PRZEMOC DOMOWA\n10. WYCHOWYWANIE DZIECI PRZEZ HOMOSEKSUALISTÓW\n11. TRANSSEKSUALIZM W MŁODOŚCI\n12. ZDROWOTNE KONSEKWENCJE ZMIANY PŁCI\n13. TRANSSEKSUALIZM A HIV\n14. HOMOSEKSUALIZM A PEDOFILIA\n15. CZY HOMOSEKSUALIZM JEST NATURALNY\n\n\n\n\n\n1. HOMOSEKSUALIZM A PRZESTĘPSTWA\n\nWedług badania przeprowadzonego przez \"National Center for Transgender Equality\" (NCTE) oraz \"National Gay and Lesbian Task Force\" (NGLTF) osoby transseksualne 6 razy częściej popełniają przestępstwa, a wszystkie osoby LGBT popełniają przestępstwa 5 razy częściej.[1] Aktywiści LGBT wyjaśniają to tym, że osoby LGBT częściej popełniają mniej poważne przestępstwa np. kradzieże, handel narkotykami, jednak inne badanie przeprowadzone przez Meyera obala ten argument.\nWedług tego badania 9.3% mężczyzn w więzieniach o zaostrzonym rygorze oraz 6.2% mężczyzn w lokalnych więzieniach to homoseksualiści lub biseksualiści. Jeśli chodzi o lesbijki to 42.1% kobiet w więzieniach o zaostrzonym rygorze oraz 35.7% kobiet w lokalnych więzieniach to lesbijki lub biseksualne kobiety. Pokazuję to że osoby LGB 3 razy częściej popełniają przestępstwa(w porównaniu do heteroseksualnych osób), a jeśli chodzi, tylko o lesbijki i biseksualne kobiety, to popełniają one przestępstwa aż 8-10 razy częściej(w porównaniu do heteroseksualnych kobiet).\nAutor badania pokazał za jakie przestępstwa zostali skazani heteroseksualni i homoseksualni/biseksualni więźniowie. Okazało się, że 72.9% przestępstw popełnianych prze homoseksualistów i biseksualistów to były poważne przestępstwa takie jak gwałty, zabójstwa czy pobicia, w porównaniu do 47.5% przestępstw popełnianych przez heteroseksualnych mężczyzn. Jeśli chodzi o przestępstwa popełniane przez homoseksualne i biseksualne kobiety, to 34.8% z tych przestępstw było poważnych, w porównaniu do 18.4% popełnianych przez heteroseksualne kobiety.\n\nOznacza to że homoseksualni i biseksualni mężczyźni (w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn):\nOk. 4 razy częściej dokonują gwałtów\nOk. 2 razy częściej dokonują brutalnych przestępstwa takich jak pobicia czy zabójstwa\n\nJeśli chodzi o lesbijki i biseksualne kobiety to (przy najbardziej ostrożnych szacunkach, w porównaniu do heteroseksualnych kobiet):\nPrzynajmniej 8 razy częściej dokonują gwałtów i brutalnych przestępstw takich jak pobicia czy zabójstwa[2]\n\n2. HOMOSEKSUALIZM A ROZWIĄZŁOŚĆ\n\nBadanie opublikowane w 2013 roku, przeprowadzone na próbie prawie 3000 osób. Według niego homoseksualiści i biseksualiści mają średnio 45 partnerów seksualnych, a heteroseksualni mężczyźni 8. Oprócz tego osoby GB średnio 2 lata wcześniej miały pierwszy seks w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn.[3]\n\nBadanie przeprowadzone w Hiszpanii, według którego homoseksualiści mają średnio 3.5 partnerów seksualnych miesięcznie oraz 11.8 partnerów seksualnych w ciągu 4 miesięcy.[4]\n\nBadanie przeprowadzone w Australii, według którego homoseksualiści mają średnio 28 partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 6 miesięcy. 83.6% badanych gejów przynajmniej raz w życiu uprawiało seks z kobietą.[5]\n\nBadanie przeprowadzone w Izraelu, w którym porównano homoseksualnych oraz biseksualnych mężczyzn z heteroseksualnymi mężczyznami.\nWedług tego badania, Geje oraz biseksualiści:\n2 razy częściej korzystają z usług prostytutki/prostytuującego się mężczyzny\n9.1 razy częściej się prostytuują\n3.7 razy częściej zdradzają swojego partnera\n3.5 razy częściej posiadają więcej niż 10 partnerów seksualnych (obojętne jakiej płci)\nW porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn[6]\n\nBiseksualne kobiety ponad 2 razy częściej zachodzą w nieplanowaną, nastoletnią ciążę. Nastoletnia ciąża zwiększa prawdopodobieństwo na to że młoda matka będzie żyć w ubóstwie, popełni samobójstwo i będzie posiadać podstawowe wykształcenie.[7]\n\nKobiety które uprawiają seks z innymi kobietami (lesbijki i biseksualistki) mają 2 razy więcej męskich partnerów seksualnych niż heteroseksualne kobiety. 9% biseksualnych i homoseksualnych kobiet posiadało ponad 50 męskich partnerów seksualnych w porównaniu z 2% heteroseksualnych kobiet.\nLB od 3 do 4 razy częściej uprawiają seks z mężczyznami, którzy mają większe ryzyko posiadania wirusa HIV, czyli z biseksualistami, homoseksualistami i mężczyznami zażywającymi narkotyki.[8]\n\nBiseksualne kobiety w porównaniu do heteroseksualnych kobiet:\n2 razy częściej się prostytuują\n2.7 razy częściej były molestowane seksualnie w dzieciństwie\n1.6 razy częściej mają choroby weneryczne\nMają średnio 2.5 razy więcej męskich partnerów seksualnych.[9]\n\n61.3% homoseksualistów mieszkających w Chicago miało ponad 30 partnerów seksualnych, a 87.8% miało ponad 15 partnerów seksualnych.\n55.1% mieszkających tam homoseksualistów miało w swoim życiu przynajmniej jedną chorobę weneryczną.[10]\n\n24.2% homoseksualistów mieszkających w Belgii miało ponad 100 partnerów seksualnych.[11]\n\n3. HOMOSEKSUALIZM A HIV I KIŁA\n\nW 2018 roku 69% nowych przypadków zarażenia się wirusem HIV w USA, dotyczyło homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn.[12]\n\nW 2018 roku 66.7% nowych przypadków zarażenia się wirusem HIV w Niemczech, dotyczyło homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn.[13]\n\nW 2011 roku, 93% zarażeń wirusem HIV, wśród nastolatków w wieku od 13 do 19 lat, było spowodowane homoseksualnym seksem.[14]\n\nPonad 1/4 wszystkich zarażeń wirusem HIV, dotyczy młodych homoseksualistów i biseksualistów (do 29 roku życia).[15]\n\nW 2008 roku, w USA homoseksualiści i biseksualiści 67 razy częściej zarażali się wirusem HIV oraz 71 razy częściej zarażali się kiłą, niż heteroseksualni mężczyźni.[16]\n\nW 2013 roku, 13% mieszkających w Londynie homoseksualistów i biseksualistów było zarażonych wirusem HIV (6% w całym kraju).[17]\n\nW 2005 roku opublikowano badanie, w którym przeprowadzono testy na obecność wirusa HIV, na próbie 1767 homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn. Wyniki pokazały, że 25% przebadanych, było zarażonych wirusem HIV. Wśród zarażonych, 48% nie wiedziało że jest nosicielami wirusa. Badanie to zostało przeprowadzone tylko w kilku dużych miastach, więc faktyczny odsetek zarażeń wśród osób GB prawdopodobnie był wtedy niższy.[18]\n\nHomoseksualiści i biseksualiści 17 razy częściej mają raka odbytu.[19]\n\nW latach 1997-1999 doszło do odrodzenia się kiły w hrabstwie King. Główną przyczyną tego, były ryzykowne zachowania homoseksualistów i biseksualistów. W 1999 roku osoby GB stanowili 85% chorych na kiłę.[20]\n\nW 2007 roku homoseksualiści oraz biseksualiści stanowili 65% osób zarażonych kiłą.[21]\n\nW 2014 roku homoseksualiści oraz biseksualiści stanowili 83% osób zarażonych kiłą.[22]\n\nW 2010 roku homoseksualni i biseksualni mężczyźni 44 razy częściej byli zarażeni wirusem HIV niż heteroseksualni mężczyźni i 40 razy częściej niż kobiety oraz 46 razy częściej posiadali kiłę niż heteroseksualni mężczyźni i 71 razy częściej niż kobiety.[23]\n\n4. HOMOSEKSUALIZM A INNE CHOROBY PRZENOSZONE DROGĄ PŁCIOWĄ\n\n26.8% homoseksualistów oraz biseksualistów ma wirusowe zapalenie wątroby typu B w porównaniu do 5.7% heteroseksualnych mężczyzn.[24]\n\nW 2013 roku homoseksualiści i biseksualiści 22 razy częściej chorowali na wirusowe zapalenie wątroby typu B niż reszta populacji.[25]\n\nHomoseksualne kontakty seksualne były odpowiedzialne za 21% zachorowań na zapalenie wątroby typu B, podczas gdy heteroseksualne kontakty seksualne były odpowiedzialne za 18% (homoseksualiści i biseksualiści stanowią kilka procent całego społeczeństwa).[26]\n\nNa początku lat dziewięćdziesiątych, homoseksualiści byli odpowiedzialni za 78% (Nowy Jork, San Francisco), 56% (Toronto), 42% (Montreal), 34% (Melbourne), 60% (Sydney) zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu A.[27]\n\nWiększość zarażeń bakteriami Shigella (które powodują czerwonkę) dotyka gejów i biseksualistów.[28]\n\n16% heteroseksualnych mężczyzn posiadało pasożyty jelitowe, w porównaniu do 67.5% homoseksualnych mężczyzn.[29]\n\nHomoseksualiści 3.7 razy częściej mają rzeżączke.[30]\n\nHomoseksualiści 13 razy częściej zarażają się szczepami gronkowca MRSA, które są przyczyną różnych zakażeń (np. sepsy, zapalenia płuc).[31]\n\n39.6% homoseksualistów oraz 35.1% osób z dominującym homoseksualizmem było zarażonych wirusem HHV-8.[32]\n\n5. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE FIZYCZNE\n\nHomoseksualni mężczyźni stanowią 42% mężczyzn, którzy mają zaburzenia odżywiania. Częściej również mają bulimię.\nHomoseksualni mężczyźni 12 razy częściej od mężczyzn heteroseksualnych chorują na kompulsywne objadanie się.\nLesbijki oraz biseksualne kobiety 2 razy częściej chorują na kompulsywne objadanie się.[33]\n\n25.6/37.4% (w zależności od miasta) młodych biseksualistów posiadało zaburzenia odżywiania w porównaniu z 12.3/15.3% młodych homoseksualistów oraz 7/7.1% młodych heteroseksualistów.[34]\n\nWedług badania przeprowadzonego na próbie 6 tysięcy kobiet, opublikowanego w 2007 roku, lesbijki 2.69 razy częściej mają nadwagę i 2.47 razy częściej mają otyłość.[35]\n\nWedług badania opublikowanego w 2001 roku 47.8% lesbijek ma nadwagę w porównaniu do 31.6% wszystkich kobiet.[36]\n\nHomoseksualiści 1.9 razy częściej niż heteroseksualni mężczyźni chorują na raka.[37]\n\nNiektórzy badacze twierdzą, że lesbijki mogą być bardziej narażone na raka piersi, co jest spowodowane tym, że lesbijki rzadziej zachodzą w ciążę i rzadziej stosują tabletki antykoncepcyjne.[38]\n\n13.5% gejów i 14.3% lesbijek na astmę w porównaniu z 7.6% heteroseksualnych mężczyzn i 10.2% heteroseksualnych kobiet.[39]\n\nMężczyźni którzy uprawiają seks analny 3 razy częściej mają problemy z trzymaniem stolca, przez co często muszą nosić pieluchy.[40]\n\n6. HOMOSEKSUALIZM A ZDROWIE PSYCHICZNE\n\nMieszkające w Szwecji osoby transseksualne, które przeszły operacje zmiany płci 19 razy częściej popełniają samobójstwa.[41]\n\nOsoby LGB 2.47 razy częściej mają próby samobójcze.\nGeje i biseksualni mężczyźni 4.28 razy częściej mają próby samobójcze.[42]\n\n18% lesbijek próbowało w swoim życiu popełnić samobójstwo.[43]\n\nSpośród 103 par bliźniaków, wśród których jeden bliźniak miał męskich partnerów seksualnych, a drugi nie, Ci bracia którzy uprawiali seks z mężczyznami 6.5 razy częściej mieli próby samobójcze.[44]\n\nOsoby LG około 2.5 razy częściej chorują psychicznie.[45]\n\nUprawianie seksu waginalnego jest skorelowane z wysokim poziomem zdrowia fizycznego i psychicznego, podczas gdy uprawianie seksu analnego (oraz masturbacja) jest skorelowane z gorszym zdrowiem fizycznym i psychicznym.[46]\n\nWedług badania z 2015 roku, zmiana orientacji seksualnej z heteroseksualnej na homoseksualną jest związana z dużym wzrostem szans na depresję.[47]\n\n41% osób z dysforią płciową próbowało popełnić samobójstwo, podczas gdy średnia krajowa wynosi 1.6%.[48]\n\nBadanie przeprowadzone w Finlandii i opublikowane w 2015 roku, według którego:\n75% osób z dysforią płciową jest leczona psychiatrycznie z innych powodów niż dysforia płciowa.\n26% osób z dysforią płciową ma autyzm.[49]\n\n40% - 45% osób z dysforią płciową jest chora psychicznie.[50]\n\nOsoby transseksualne mają prawie trzy razy częściej zaburzenia lękowe w porównaniu do reszty populacji.[51]\n\nLesbijki w porównaniu do heteroseksualnych kobiet\n2 razy częściej mają myśli samobójcze\n2.6 razy częściej planują samobójstwo\n1.5 razy częściej mają próby samobójcze\nGeje w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn\n2.2 razy częściej mają myśli samobójcze\n1.6 razy częściej planują samobójstwo\n2.4 razy częściej mają próby samobójcze[52]\n\n53% matek dzieci transseksualnych cierpi na zaburzenia osobowości typu borderline lub ma depresję w porównaniu do zaledwie 6% matek zwykłych dzieci.[53]\n\n7. HOMOSEKSUALIZM A NARKOTYKI\n\nLesbijki i biseksualistki w wieku od 20 do 34 lat, 4.6 razy częściej nadużywają alkohol oraz 3.2 razy częściej palą papierosy niż heteroseksualne kobiety w tym wieku.\nLesbijki i biseksualistki w wieku od 35 do 49 lat, 2.9 razy częściej nadużywają alkohol oraz 3.4 razy częściej palą papierosy niż heteroseksualne kobiety w tym wieku.[54]\n\n1.5% heteroseksualnych kobiet używa codziennie marihuany, w porównaniu do 6% lesbijek i 10% biseksualnych kobiet.\n4% heteroseksualnych mężczyzn używa codziennie marihuany, w porównaniu do 7% gejów i 9% biseksualnych mężczyzn.[55]\n\nLesbijki 3.47 razy częściej mają zaburzenia związane z braniem narkotyków, podczas gdy geje 1.45 razy częściej w porównaniu do osób heteroseksualnych.[56]\n\nOsoby młode, należące do LGBT, 5 razy częściej są uzależniona od tytoniu w porównaniu do młodzieży heteroseksualnej.[57]\n\nBiseksualne kobiety 4.2 razy częściej biorą nielegalne narkotyki niż heteroseksualne kobiety.[58]\n\nMieszkające w Wielkiej Brytanii osoby LGB 3 razy częściej biorą nielegalne narkotyki w porównaniu do heteroseksualnych osób.[59]\n\nW ciągu ostatniego miesiąca 35% osób LGB mieszkających w Anglii zażywało narkotyki i jest to 7 razy większy odsetek w porównaniu do całej populacji.[60]\n\n35.5% lesbijek jest uzależnionych od papierosów w porównaniu do 20.5% wszystkich kobiet.\n4.7% lesbijek jest silnie uzależniona od alkoholu w porównaniu do 1.1% wszystkich kobiet.[61]\n\n12% lesbijek było uzależnionych od alkoholu, w porównaniu z 4% heteroseksualnych kobiet.\n21% lesbijek paliło papierosy w porównaniu z 16% heteroseksualnych kobiet.[62]\n\nLesbijki 2.3 razy częściej są uzależnione od papierosów od heteroseksualnych kobiet, a geje 1.4 razy częściej są uzależnieni w porównaniu do heteroseksualnych mężczyzn.[63]\n\nOsoby LGBT palą papierosy 2 razy częściej.[64]\n\nwśród heteroseksualnych mężczyzn\n5.6% było uzależnionych od alkoholu\n2.7% było uzależnionych od narkotyków\nwśród homoseksualnych lub biseksualnych mężczyzn\n8.9% było uzależnionych od alkoholu\n9.2% było uzależnionych od narkotyków\nwśród heteroseksualnych kobiet\n3.4% było uzależnionych od alkoholu\n1.5% było uzależnionych od narkotyków\nwśród homoseksualnych lub biseksualnych kobiet\n11.8% było uzależnionych od alkoholu\n6.5% było uzależnionych od narkotyków[65]\n\nAnaliza ponad 20 badań dotyczących osób z mniejszości seksualnych, według której osoby LGB 1.5 razy częściej są uzależnione od alkoholu i narkotyków, a lesbijki i biseksualistki 4 razy częściej nadużywają alkohol i 3.5 razy częściej biorą narkotyki niż heteroseksualne kobiety.[66]\n\nRaport opublikowany w 2010 roku, dotyczący używania narkotyków przez Anglików i Walijczyków. Raport ten pokazuję, że aż 38.2% osób GB i 26.9% osób LB w ostatnim roku brało narkotyki w porównaniu do 13.3% heteroseksualnych mężczyzn i 6.8% heteroseksualnych kobiet.[67]\n\n8. DŁUGOŚĆ ŻYCIA HOMOSEKSUALISTÓW\n\nWszystkie powyższe czynniki (samobójstwa, narkotyki, choroby weneryczne, choroby psychiczne) powodują, że homoseksualiści żyją krócej. Chociaż to jest dla wszystkich oczywiste, to jednak dyskusyjne jest to jak dużo wynosi różnica, pomiędzy długością życia osób heteroseksualnych i homoseksualnych. Nie odpowiem jednoznacznie na to pytanie, ale zacytuję kilka badań, które próbują odpowiedzieć na to pytanie.\n\nBadanie przeprowadzone w Danii na próbie 8333 osób. Wyniki pokazują, że śmiertelność wśród gejów jest o 78% wyższa, a wśród lesbijek 34% wyższa.\nZdaniem autorów, badanie to pomimo, że udowadnia, że homoseksualiści żyją krócej, to jednak jednocześnie obala teorię o bardzo dużej różnicy w śmiertelności pomiędzy osobami heteroseksualnymi i homoseksualnymi.[68]\n\nBadanie przeprowadzone w USA na próbie 5574 mężczyzn. Zdaniem autorów badania homoseksualiści żyją krócej, co jest spowodowane głównie przez HIV. Badanie to pokazuję, że 13% GB zmarło na HIV w porównaniu do 0.1% heteroseksualnych mężczyzn. Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, śmiertelność wśród osób GB jest 3.59 razy większa.[69]\n\nBadanie opublikowane w 1997 roku i przeprowadzone w Kanadzie. Wyniki badania wskazują, że geje oraz biseksualni mężczyźni żyją od 8 do 20 lat krócej.[70]\n\nAnaliza 4 różnych badań, mających oszacować jak długo żyją homoseksualiści. Wyniki tej analizy wskazują, że homoseksualiści żyją o 20-30 lat krócej.[71]\n\nAnaliza amerykańskich oraz duńskich nekrologów, z których wynika, że homoseksualiści żyją krócej o około 20-30 lat.[72]\n\n9. HOMOSEKSUALIZM A PRZEMOC DOMOWA\n\nWiele badań naukowych wskazuje, że w związkach homoseksualnych częściej dochodzi do przemocy.\n\nW 2004 roku General Social Survey opublikowało badanie, z którego wynika, że w związkach homoseksualnych ponad dwa razy częściej dochodzi do przemocy domowej, niż w związkach heteroseksualnych (odpowiednio 15% oraz 7%).[73]\n\nInne badanie z 1999 roku podaję, że przemoc domowa była stosowana w 28% związkach heteroseksualnych, 38% związkach gejowskich oraz w 48% związkach lesbijskich.[74]\n\nW 2013 opublikowano badanie przeprowadzone na chińskich homoseksualnych i heteroseksualnych mężczyznach, dotyczące przemocy stosowanej na randkach. Okazało się, że homoseksualiści 5.07 razy częściej byli ofiarą jakiejś formy przemocy.[75]\n\nKolejne badanie Messingera z 2011, podaję że osoby LGB dwukrotnie częściej były ofiarami przemocy domowej. Według tego badania 71%, 31% oraz 8% osób LGB doświadczyło odpowiednio przemocy psychicznej, fizycznej oraz seksualnej (jeśli chodzi o osoby heteroseksualne to było to odpowiednio 37%, 15% i 2%).[76]\n\nInne badanie Breidinga z 2013 podaje, że 29.4% lesbijek, 49.3% biseksualnych kobiet oraz 16.4% gejów doświadczyło przemocy fizycznej ze strony partnera/partnerki w porównaniu do 23.6% heteroseksualnych kobiet i 13.9% heteroseksualnych mężczyzn.[77]\n\nWedług kolejnego badania z 2006 roku 55% lesbijek i gejów doświadczyło w swoim życiu przemocy domowej w porównaniu do 36% osób heteroseksualnych. W przeciągu miesiąca poprzedzającego badanie, przemocy domowej doświadczyło 4.4% lesbijek i gejów oraz 2.9% osób heteroseksualnych.[78]\n\n10. WYCHOWYWANIE DZIECI PRZEZ HOMOSEKSUALISTÓW\n\nBadanie opublikowane w 2009 roku, którego celem było zbadanie skali ubóstwa wśród mniejszości seksualnych. Według autorów badania dzieci wychowane przez lesbijki oraz gejów są dwa razy bardziej narażone na ubóstwo niż dzieci wychowywane przez osoby heteroseksualne.[79]\n\nBadanie przeprowadzone na dzieciach wychowywanych przez samotne matki lesbijki oraz samotne heteroseksualne matki. Córkom matek zadano pytanie, czy chcą wziąć małżeństwo oraz posiadać dzieci. Okazało się że tylko 55% córek lesbijek odpowiedziało twierdząco, w porównaniu do 80% córek heteroseksualnych matek.[80]\n\nBadanie z 2010 roku, którego celem było sprawdzenie czy dzieci wychowywane przez lesbijki i gejów częściej zostają homoseksualistami. Badanie to wskazuję, że dzieci wychowane przez gejów i lesbijki od 1.7 do 12.1 razy częściej są homoseksualistami niż dzieci osób heteroseksualnych. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko dzieci wychowywane przez lesbijki to różnica będzie jeszcze większa - dzieci te są od 4.5 do 12.1 razy częściej homoseksualne.[81]\n\nAnaliza badania dotyczącego szkolnych wyników dzieci osób heteroseksualnych i homoseksualnych. Według tej analizy dzieci wychowywane przez homoseksualistów mają o 35% mniejsze szanse na prawidłowe postępy w nauce.[82]\n\nAnaliza 4 badań naukowych dotyczących stabilności związków lesbijek, które wychowują dzieci. Wyniki pokazują, że związki lesbijek, które posiadają dzieci, ponad trzy razy częściej rozpadają się niż heteroseksualne związki z dziećmi. Udowadnia to, że heteroseksualna rodzina jest lepszym środowiskiem dla dzieci niż rodzina lesbijek, ponieważ dzieci wychowywane przez heteroseksualnych rodziców są mniej narażone na rozpad rodziny.[83]\n\nBadanie sprawdzające jaki odsetek dzieci powtarza klasę. Według niego 12% przybranych lub adoptowanych dzieci i 6.6% biologicznych dzieci heteroseksualnych rodziców oraz 22.2% przybranych lub adoptowanych dzieci i 8.5% biologicznych dzieci homoseksualnych rodziców powtarzało klasę.[84]\n\nBadanie które sprawdzało jaki wpływ na dzieci miało to, że były wychowywane przez lesbijki. Badanie to potwierdza, że córki wychowywane przez lesbijki, częściej wchodziły w homoseksualne związki. Aż 24% córek lesbijek było w homoseksualnym związku. Badanie to udowadnia również, że córki lesbijek są bardziej rozwiązłe niż córki heteroseksualnych kobiet, m. in. posiadały więcej partnerów seksualnych niż córki wychowywane przez heteroseksualne kobiety.[85]\n\nBadanie porównujące ze sobą 68 córek, które miały homoseksualnych ojców oraz 68 córek które miały heteroseksualnych ojców.\nBadanie wskazuję na to, że kobiety wychowane przez gejów lub biseksualnych mężczyzn mają większe problemy z bliskością i intymnością oraz częściej odczuwają lęk będąc w związkach w porównaniu do kobiet wychowywanych przez heteroseksualnych mężczyzn. Oprócz tego badanie udowadnia, że córki gejów częściej są homoseksualne (34.3% w porównaniu do 3% córek heteroseksualnych ojców).[86]\n\nBadanie opublikowane w 2015 roku i przeprowadzone na próbie ponad 207000 dzieci. Wyniki badania, pokazują, że dzieci wychowywane przez homoseksualistów 2.6 razy częściej mają depresję, w porównaniu do dzieci wychowywanych przez osoby heteroseksualne. Oprócz tego, dzieci wychowywane przez homoseksualistów częściej miały myśli samobójcze i otyłość.[87]\n\nBadanie przeprowadzone na córkach wychowywanych przez homoseksualnych oraz heteroseksualnych mężczyzn. Okazało się, że aż 44% córek wychowywanych przez homoseksualnych mężczyzn bierze narkotyki, w porównaniu do 15% córek wychowanych przez heteroseksualnych mężczyzn.\nOprócz tego córki homoseksualistów 12 razy częściej kwestionują swoją orientację seksualną.[88]\n\nBadanie porównujące ze sobą nastolatków wychowywanych przez lesbijki oraz osoby heteroseksualne.\nMłodzież wychowywana przez lesbijki częściej pali papierosy, nadużywa alkohol, pali marihuanę, uprawia seks pod wpływem alkoholu lub narkotyków, oraz częściej popełnia przestępstwa.[89]\n\nBadanie, które porównuję ze sobą dzieci wychowane przez różne typy rodzin (m. in. biologiczni rodzice, matka lesbijka, ojciec gej, samotny rodzic).\nWyniki tego badania są następujące:\n1 - osoba wychowana przez biologicznych rodziców\n2 - osoba wychowywana przez samotnego rodzica\n3 - osoba wychowywana przez lesbijkę\n4 - osoba wychowywana przez geja\n\nOdsetek osób które mają myśli samobójcze\n1-5%\n2-5%\n3-12%\n4-24%\n\nOdsetek osób które identyfikują się jako osoby całkowicie heteroseksualne\n1-90%\n2-83%\n3-61%\n4-71%\n\nOdsetek osób które są bezrobotne\n1-8%\n2-13%\n3-28%\n4-20%\n\nOdsetek osób które są zatrudnione na pełny etat\n1-49%\n2-43%\n3-26%\n4-34%\n\nOdsetek osób które kiedykolwiek miały chorobę weneryczną\n1-8%\n2-14%\n3-20%\n4-25%\n\nOdsetek osób które zdradzały swojego partnera/partnerkę\n1-13%\n2-19%\n3-40%\n4-25%[90]\n\nBadanie, które porównuję ze sobą wyniki dzieci wychowywanych przez heteroseksualne małżeństwa, heteroseksualne konkubinaty oraz homoseksualne konkubinaty.\nWyniki są następujące (im większa liczba tym lepszy wynik, 1-heteroseksualne małżeństwa, 2-heteroseksualne konkubinaty, 3-homoseksualne konkubinaty):\n\nUdzielanie dzieciom pomocy, podczas odrabiania prac domowych\n1-7\n2-6.5\n3-5.5\n\nStosunek dzieci do nauki\n1-7.5\n2-6.8\n3-6.5\n\nTowarzyskość dzieci\n1-7.5\n2-6.5\n3-5\n\nUmiejętności humanistyczne dzieci\n1-7.3\n2-7\n3-7.6\n\nUmiejętności językowe dzieci\n1-7.7\n2-6.8\n3-5.5\n\nUmiejętności matematyczne dzieci\n1-7.9\n2-7\n3-5.5\n\nUmiejętności sportowe dzieci\n1-8.9\n2-8.3\n3-5.9[91]\n\n11. TRANSSEKSUALIZM W MŁODOŚCI\n\nNiektórzy aktywiści LGBT popierają \"leczenie\" dzieci u których stwierdzono dysforię płciową. Medyczne konsekwencje terapii hormonalnej są opisane niżej, ale najważniejszym argumentem przeciwko takim pomysłem jest to, że zdecydowana większość dzieci u których stwierdzono dysforię płciową, w wieku dorosłym tej dysforii płciowej już nie ma. Udowadniają to następujące badania:\n\n88% dziewczynek z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[92]\n\n86.7% chłopców z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[93]\n\nOd 77 do 94% chłopców i od 73 do 88% dziewczynek z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[94]\n\nOd 80 do 97.5% dzieci z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[95]\n\n85% dzieci z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej. Badanie opisuje przypadki dwóch dziewczyn, które w młodym wieku zmieniły płeć, jednak potem dysforia płciowa u nich minęła, co spowodowało duże problemy, ponieważ trudno było w pełni przywrócić ich poprzednią płeć.[96]\n\n80% dzieci z dysforią płciową, w wieku dorosłym nie ma dysforii płciowej.[97]\n\n12. ZDROWOTNE KONSEKWENCJE ZMIANY PŁCI\n\nOsoby, które zdecydują się zmienić płeć, muszą liczyć się z tym, że proces ten pogorszy ich zdrowie fizyczne. Przyjmowanie przez osoby transseksualne hormonów (w przypadku kobiet testosteron, a w przypadku mężczyzn estrogeny) jest szkodliwe dla zdrowia.\n\nW przypadku osób M/K, terapia hormonalna powoduję:\n-wzrost ciśnienia tętniczego[98][104]\n-ryzyko pojawienia się powikłań zakrzepowych[98][104]\n-większe ryzyko chorób wątroby[98][104]\n-większe ryzyko cukrzycy[98][104]\n-większe ryzyko na raka sutka[98]\n-większe ryzyko na pojawienie się guza prolaktynowego przysadki[98][104]\n-większe ryzyko na pojawienie się kamicy żółciowej[98][104]\n-dwukrotnie większe szansa na pojawienie się żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej[100][101][104]\n-prawie dwukrotnie większa szansa na udar lub zawał serca[100][101][104]\n-bardzo wysokie ryzyko osteoporozy i innych problemów związanych z kośćmi[99][101][102][105]\n\nTerapia hormonalna dla osób K/M, jest mniej szkodliwa, ale również może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie, ponieważ powoduję:\n-wzrost ryzyka zaburzeń metabolicznych, takich jak wzrost stężenia cholesterolu i glukozy w osoczu, co zwiększa szanse na wystąpienie chorób sercowo-naczyniowych[98]\n-większe ryzyko na pojawienie się chorób wątroby[98]\n-ryzyko na pojawienie się trądziku[98]\n-większe szanse na problemy z kośćmi[99][105]\n-ryzyko na pojawienie się czerwienicy[103]\n\nOczywiście terapia korekty płci, powoduję również bezpłodność.[98][104]\n\nZ drugiej jednak strony należy podkreślić, że terapia zmiany płci powoduje zwykle polepszenie zdrowia psychicznego u pacjentów.\n\n13. TRANSSEKSUALIZM A HIV\n\nMieszkające w Sao Paulo w Brazylii kobiety transseksualne 55 razy częściej są zarażone wirusem HIV, w porównaniu do reszty populacji.[106]\n\nW Stanach Zjednoczonych i 14 innych państw, średnio 19.1% transseksualnych kobiet jest zarażonych wirusem HIV, co sprawia, że 48.8 razy częściej są zarażone od reszty populacji.[107]\n\n14. HOMOSEKSUALIZM A PEDOFILIA\n\nNie ma żadnych badań, które wskazywałyby na to, że homoseksualizm ma jakieś powiązania z pedofilią. Homoseksualiści NIE są częściej pedofilami.\n\n15. CZY HOMOSEKSUALIZM JEST NATURALNY\n\nZwolennicy LGBT często jako argument przemawiający za swoimi poglądami podają to, że homoseksualizm występuje wśród zwierząt, czyli że jest naturalny.[108][109][110]\nI rzeczywiście prawdą jest to, że homoseksualizm występuję u zwierząt, jednak odwoływanie się do tego faktu żeby udowodnić jakąkolwiek tezę, jest błędem logicznym znanym jako błąd naturalistyczny.\nOdwoływanie się do natury jest błędem logicznym ponieważ:\n1. Istnieją naturalne rzeczy które są złe, szkodliwe i niemoralne\n2. Istnieją nienaturalne rzeczy które są dobre, pożyteczne i moralne\n\nJeśli chcemy obalić argument dotyczący naturalności homoseksualizmu, wystarczy przytoczyć fakt, że wśród zwierząt występuje naturalnie również kanibalizm oraz zabijanie własnych dzieci.[111][112]\n\n\n\n\n\nŹródła:\n\n[1]\n\"Transgender adults and LGBTQI youth are well-versed in experiences with the US prison system. Approximately 16 percent of trans people have been incarcerated compared to 2.7 percent of all adults, while 13-15 percent of young people in detention identify as LGBTQI. A major factor affecting these numbers is the commission of petty crimes associated with displacement, homelessness and poverty.\"\nhttps://www.sbs.com.au/guide/article/2017/12/06/10-staggering-statistics-about-us-prison-system\nhttps://www.transequality.org/sites/default/files/docs/resources/NCTE_Blueprint_for_Equality2012_Prison_Reform.pdf\nhttps://www.equalityfederation.org/2014/04/member-resource-national-center-for-transgender-equality-releases-report-to-improve-conditions-for-lgbt-prisoners\n[2]\nhttps://mobile.reuters.com/article/amp/idUSKBN14C1ZI\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5227944\n[3]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3334840\n[4]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1194712\n[5]\nhttps://www.researchgate.net/publication/247525210_A_comparative_demographic_and_sexual_profile_of_older_homosexually_active_men\nhttps://www.jstor.org/stable/3813477\n\"Not unexpectedly, older men had more male sexual partners in their lifetime than younger men = 251.09, but there were no significant age differences in the number of male sexual partners in the six months prior to interview = 28.39\"\n[6]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4828613\n[7]\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://dash.harvard.edu/bitstream/handle/1/34361428/nihms498790.pdf?sequence=1&isAllowed=y&ved=2ahUKEwiw0PPFkaPrAhVGs4sKHQ68BowQFjABegQIBBAB&usg=AOvVaw3JNbiTVsSDtb0Pl_8Oy2xW\n[8]\n\"Ninety three per cent of WSW reported previous sexual contact with a man. Interestingly, the median number of lifetime male sexual partners was significantly greater for WSW than controls (12 partners versus 6, p<0.001). WSW were significantly more likely to report more than 50 lifetime male sexual partners (9% versus 2%, OR 4.1, p<0.001). Eighty percent of the WSW reported five or fewer female lifetime partners and 8% reported more than 10 lifetime female partners.\"\nhttps://www.researchgate.net/publication/12187093_Sexually_transmitted_infections_and_risk_behaviors_in_women_who_have_sex_with_women\n[9]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10589313\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1509027\n[10]\n\"According to the researchers, 42.9 percent of homosexual men in Chicago’s Shoreland area have had more than 60 sexual partners, while an additional 18.4 percent have had between 31 and 60 partners. All total, 61.3 percent of the area’s homosexual men have had more than 30 partners, and 87.8 percent have had more than 15, the research found.\nAs a result, 55.1 percent of homosexual males in Shoreland — known as Chicago’s “gay center” — have at least one sexually transmitted disease, researchers said.\"\nhttps://www.baptistpress.com/resource-library/news/marriage-digest-new-study-homosexual-men-prone-to-promiscuity/\nhttps://www.researchgate.net/publication/259296765_The_Sexual_Organization_of_the_City\nhttps://www.nbcnews.com/health/health-news/city-dwellers-market-intimacy-flna1C9445599\n[11]\n\"More than one-third of the responders declare to have had more than 50 sex partners in their lifetime. One in four MSM indicates having had sex with more than 100 men in their lifetime. The MSM are not only very frequently sexually very active, but they also have a high number of sex partners at the same time; 52% indicates having had orgies involving three or more persons at the same time.\"\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4184502\n[12]\n\"In 2018, gay and bisexual men made up 69% of the 37,968 new HIV diagnoses in the United States (US) and dependent areas.\"\nhttps://www.cdc.gov/hiv/group/msm/index.html\n[13]\nhttps://www.rki.de/DE/Content/Infekt/EpidBull/Archiv/2019/Ausgaben/46_19.pdf\n\"Von der geschätzten Gesamtzahl der HIV-Neuinfektionen 2018 sind etwa 1.600 (66,7%) Männer, die Sex mit Männern haben (MSM). Etwa 330 Frauen (13,8%) und 200 Männer (8,3%) haben sich auf heterosexuellem Weg in Deutschland infiziert (Hetero insgesamt – 22,1%).\"\n[14]\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cdc.gov/healthyyouth/sexualbehaviors/pdf/hiv_factsheet_ymsm.pdf&ved=2ahUKEwid377p1vzrAhVowIsKHdnbD2EQFjABegQICxAI&usg=AOvVaw1H6KRQscJypcLGnEtLNACO&cshid=1600778263970\n\"In 2011, among adolescent males aged 13–19 years, approximately 93% of all diagnosed HIV infections were from male-to-male sexual contact\"\n[15]\n\"HIV disproportionately affects men who have sex with men (MSM). Young MSM (YMSM, ages 13 to 29) are particularly vulnerable to HIV infection and more than one-quarter of new infections in the U.S. occur in YMSM.\"\nhttps://www.sciencedaily.com/releases/2015/12/151207113749.htm\nhttps://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/2474392\n[16]\nhttp://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3462414\n\"Comparing MSM to other men, the estimated rate of diagnoses of HIV infection in 2008 was 59 to 75 times as high, the estimated rate of MSM living with a diagnosis of HIV infection was 38 to 48 times as high, and the P&S syphilis diagnosis rate was 63 to 79 times as high. Rate ratios comparing MSM and women were similar to those comparing MSM and other men for the HIV metrics.\"\n[17]\n\"A new report published by Public Health England (PHE) today in advance of National HIV Testing Week shows 6% of gay and bisexual men are now living with HIV, rising to 13% in London (one in eight).\"\nhttps://www.pinknews.co.uk/2014/11/18/13-of-gay-and-bisexual-men-in-london-living-with-hiv\n[18]\nhttps://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5424a2.htm\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15973239\n[19]\nhttps://www.cdc.gov/msmhealth/STD.htm\nhttps://www.americanthinker.com/articles/2015/12/the_gay_agenda_and_the_real_world.html\nhttps://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1440-0960.2007.00369.x\n[20]\nhttps://web.archive.org/web/20000816183039/http://www.cdc.gov/epo/mmwr/preview/mmwrhtml/mm4835a1.htm\nhttps://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm4835a1.htm\n[21]\n\"The federal Centers for Disease Control and Prevention (CDC) says homosexual men accounted for 65 percent of the nearly 12,000 cases of syphilis in the United States in 2007, making them the “primary driver” of increased syphilis rates overall.\"\nhttps://cnsnews.com/news/article/homosexual-men-account-65-percent-syphilis-cases-cdc-study-finds\n[22]\nhttps://www.cdc.gov/msmhealth/STD.htm\nhttps://www.americanthinker.com/articles/2015/12/the_gay_agenda_and_the_real_world.html\n[23]\n\"The data, presented at CDC's 2010 National STD Prevention Conference, finds that the rate of new HIV diagnoses among men who have sex with men (MSM) is more than 44 times that of other men and more than 40 times that of women.\"\n\"The rate of primary and secondary syphilis among MSM is more than 46 times that of other men and more than 71 times that of women, the analysis says.\"\nhttps://www.thebodypro.com/article/cdc-analysis-provides-new-look-disproportionate-impact-hiv-syphil\n[24]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1508496\n[25]\nhttps://bmcinfectdis.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2334-13-181\nhttps://ecom.ngo/en/hepatitis-day\nhttps://www.xiahepublishing.com/ArticleFullText.aspx?sid=2&jid=1&id=10.14218/JCTH.2017.00010\n\"The risk of hepatitis B infection among MSM is 22 times higher than among the general population.\"\n[26]\nhttps://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00001066.htm\n\"During that time, three major risk factors accounted for almost half of disease transmission: male homosexual activity was reported by an average of 21% of patients; intravenous (IV) drug abuse, by an average of 15%; and heterosexual exposure (sexual contact with a known HB patient, with an HB virus (HBV) carrier, or with multiple partners) was reported by an average of 18%.\"\n[27]\nhttps://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00016243.htm\n[28]\nhttps://academic.oup.com/cid/article/44/3/335/312098\n[29]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1704818/pdf/canmedaj01466-0054.pdf\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1704818\n[30]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1900212\n[31]\nhttps://www.sfgate.com/health/article/S-F-gay-community-an-epicenter-for-new-strain-of-3298359.php\n\"The study estimated that 1 in 588 residents living within the Castro neighborhood 94114 ZIP code area is infected with that variant, which is resistant to six types of commonly used antibiotics. The risk of contracting this difficult-to-treat bug is 13 times greater for gay men than for the rest of the city's population, researchers found.\"\n[32]\n\"None of the 195 exclusively heterosexual men were anti-LANA–seropositive, as compared, for example, with 12.5 percent of the men who reported some heterosexual but mostly homosexual activity, and 39.6 percent of the men who were exclusively homosexual (P<0.001 by chi-square test for trend). HHV-8 seropositivity was also strongly correlated with base-line HIV infection (P<0.001).\"\nhttps://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199804023381403\n[33]\nhttps://www.nationaleatingdisorders.org/learn/general-information/lgbtq\n\"Gay males were seven times more likely to report binging and 12 times more likely to report purging than heterosexual males.\nGay males are thought to only represent 5% of the total male population but among males who have eating disorders, 42% identify as gay\nFemales identified as lesbian, bisexual, or mostly heterosexual were about twice as likely to report binge-eating at least once per month in the last year.\"\n[34]\nhttps://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/191705\n[35]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1874217\n[36]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1446477\n\"On the basis of calculated BMI, with the CDC figure of 27.3 kg/m2 or higher used as the cutpoint, 47.8% (95% CI=44.7, 50.9) of the lesbians were classified as overweight, compared with 31.6% of the BRFSS sample.\"\n[37]\nhttp://www.bu.edu/articles/2011/cancer-rates-poor-health-higher-for-gay-community\n\"Among males, gay men were 1.9 times as likely to report a cancer diagnosis than heterosexual men.\"\n[38]\nhttps://www.lgbtagingcenter.org/resources/resource.cfm?r=704\n[39]\nhttps://www.researchgate.net/publication/6745983_Asthma_Diagnosis_Among_Individuals_in_Same-Sex_Relationships\n[40]\n\"Almost 12 percent of men who had anal sex had incontinence, compared with about 5 percent of men who didn’t.\"\nhttps://www.reuters.com/article/idUSKCN0VD2RH\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5231615\nhttps://www.the-star.co.ke/news/2013-08-20-gay-sex-rampant-in-malindi-resorts\n[41]\nhttps://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0016885\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21364939\nhttps://www.heritage.org/gender/commentary/sex-reassignment-doesnt-work-here-the-evidence?fbclid=IwAR1zroULjEyNdGxAYM5rhiyQBRBUQdRwnJagKA76ScfWqnfBC2iGvRfWxJ4\n[42]\nhttps://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-70\n\"Data was extracted on 214,344 heterosexual and 11,971 non heterosexual people. Meta-analyses revealed a two fold excess in suicide attempts in lesbian, gay and bisexual people [pooled risk ratio for lifetime risk 2.47 (CI 1.87, 3.28)].\"\n[43]\nhttps://www.researchgate.net/publication/14998326_National_Lesbian_Health_Care_Survey_Implications_for_Mental_Health_Care\n[44]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10530625\n[45]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2072932\n\"This indicates that compared with heterosexual men and women, gay men and lesbians are about 2.5 times more likely to have had a mental disorder at any point over their lifetime.\"\n[46]\nhttps://www.jsm.jsexmed.org/article/S1743-6095(15)32977-5/fulltext\n[47]\n\"The results reveal that only changes in sexual identity toward more same-sex-oriented identities are associated with increases in depressive symptoms.\"\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0022146514568349\n[48]\nhttps://en.m.wikipedia.org/wiki/Gender_dysphoria\n\"Studies indicate that transgender people have an extremely high rate of suicide attempts; one study of 6,450 transgender people in the United States found 41% had attempted suicide, compared to a national average of 1.6%.\"\n[49]\nhttps://capmh.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13034-015-0042-y\n\"In our sample, 26% of the adolescent SR applicants were diagnosed to be on the autism spectrum. These diagnoses had mainly been made during the adolescents’ previous psychiatric treatment in our hospital or elsewhere, but three such diagnoses were also made by our team.\"\n\"Seventy-five per cent of the applicants (35/47) had been or were currently undergoing child and adolescent psychiatric treatment for reasons other than gender dysphoria when they sought referral to SR assessment, and two more were contacted with general adolescent psychiatric services soon after entering the SR assessment.\"\n[50]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5841333\nhttps://www.dovepress.com/gender-dysphoria-in-adolescence-current-perspectives-peer-reviewed-fulltext-article-AHMT\n\"Descriptive studies of adolescents referred to specialized gender identity services at different centers in Europe and North America have mainly suggested that ~40%–45% of these young people present with clinically significant psychopathology.\"\n[51]\nhttps://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15532739.2016.1258352\n[52]\nhttps://www.researchgate.net/publication/11946376_Risk_of_psychiatric_disorders_among_individuals_reporting_same-sex_sexual_partners_in_the_National_Comorbidity_Survey\n[53]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2016237\n[54]\nhttps://ajph.aphapublications.org/doi/abs/10.2105/AJPH.91.6.976\n[55]\nhttps://www.sciencedaily.com/releases/2019/09/190904113222.htm\n\"Past-year marijuana use was 10 percent among heterosexual women, 26 percent among gay/lesbian women and 40 percent among bisexual women. Daily use was lower among heterosexual women (1.5 percent) compared to lesbians (6 percent) and bisexual women (10 percent). Similar patterns emerged for past-year marijuana use disorder.\"\n\"Compared to heterosexual men (17 percent), past-year use marijuana was higher among bisexual men, (30 percent) and gay men (29 percent). Daily marijuana use among men was highest among bisexual men (9 percent) followed by gay (7 percent) and heterosexual men (4 percent). Any past-year medical marijuana use was 2 percent among heterosexual men, 5 percent among gay men and 4 percent among bisexual men.\"\n[56]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2072932\n\"The M-H weighted OR (95% CI) for a lifetime occurrence of any disorder was 2.07 (1.57, 2.74) for men and 3.31 (2.19, 5.06) for women; for mood disorders, 2.66 (2.07, 3.64) for men, 2.46 (1.71, 3.69) for women; for anxiety disorders, 2.43 (1.78, 3.30) for men, 1.63 (1.09, 2.47) for women; and for substance use disorders, 1.45 (1.10, 1.91) for men and 3.47 (2.22, 5.50) for women.\"\n[57]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10530626\n[58]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10589313\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1509027\n[59]\nhttp://www.ukdpc.org.uk/wp-content/uploads/Evidence review - The impact of drugs on different minority groups_ LGBT groups.pdf\n\"The findings indicate\nthat respondents who identified themselves as LGB were about three times more\nlikely to report having taken illicit drugs compared to heterosexual respondents: a\nthird, or 32.8% of LGB respondents reported taking any drug compared with one\nin ten (10.0%) of heterosexual respondents.\"\n[60]\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://clok.uclan.ac.uk/9598/1/POTP%204th%20Year%20Report.pdf&ved=2ahUKEwi5svSJ1ZjsAhWqmIsKHdYhAygQFjAAegQIAxAC&usg=AOvVaw0EqCBe6Ii3ltIFeO89rgq0&cshid=1601736483751\nhttps://www.gosc.pl/doc/1306378.Homoseksualisci-biora-czesciej\n\"35% of respondents had taken at least one illicit drug in the last month. Comparison with data \nfrom the British Crime Survey (2010/11) suggests that the use of any drug in the last month is 7 times higher across all LGB adults compared to the general population, and among LGB people aged 16-24 use of any drug in the last month is more than 2.5 times higher.\"\n\"Available comparable data suggest that LGB people are approximately twice as likely to binge drink at least once a week, compared with the general population.\"\n[61]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1446477\n\"Current cigarette smoking was reported by 35.5% and current alcohol use by 57.5% of the ESTHER sample, both of which are higher than the prevalence rates from the BRFSS sample. Among those who did not abstain from alcohol,amuchhigher percentage of women in the ESTHER sample were classified as heavy drinkers: 4.7% (95% CI = 3.3, 6.1), compared with 1.1% in the BRFSS sample.\"\n[62]\nhttps://www.lgbtagingcenter.org/resources/resource.cfm?r=704\nhttps://www.guttmacher.org/journals/psrh/2001/07/lesbians-are-more-likely-us-women-overall-have-risk-factors-gynecologic-and\n\"More than 12% of lesbians reported having a history of problems with alcohol, a rate far higher than the 4% standardized estimate of women nationally who reported having five or more drinks almost every day. Lesbians were also more likely than average to currently use tobacco (21% vs. 16%) or to have used tobacco in the past (34% vs. 20%).\"\n[63]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4390536\n\"Bisexual women smoked 6.7 cigarettes more per day than heterosexual women, and lesbians had 2.3 times increased odds of being nicotine dependent when compared to heterosexual women.\"\n[64]\nhttps://truthinitiative.org/research-resources/targeted-communities/tobacco-use-lgbt-communities\nhttps://tobaccocontrol.bmj.com/content/18/4/275.long\n\"Overall, lesbian, gay, bisexual and transgender adults smoke at rates up to 2.5 times higher than straight adults\"\n[65]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12602425\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4197971\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4197971/table/T2/\n[66]\nhttps://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-70\n\"alcohol and other substance dependence over 12 months was also 1.5 times higher (RR range 1.51–4.00)\"\n\"Results were similar in both sexes but meta analyses revealed that lesbian and bisexual women were particularly at risk of substance dependence (alcohol 12 months: RR 4.00, CI 2.85, 5.61; drug dependence: RR 3.50, CI 1.87, 6.53; any substance use disorder RR 3.42, CI 1.97–5.92), while lifetime prevalence of suicide attempt was especially high in gay and bisexual men (RR 4.28, CI 2.32, 7.88).\"\n[67]\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/116321/hosb1310.pdf&ved=2ahUKEwix78rNxKHuAhWOw4sKHUPkDOIQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw1vn-rWOOMbDabNKM1JVr5U\n\"Levels of last year drug use among gay/bisexual adults remain higher than heterosexual adults when making a comparison by gender; 38.2 percent of gay/bisexual men and 26.9 percent of gay/bisexual women were last year drug users compared with 13.3 percent of heterosexual men and 6.8 percent of heterosexual women.\"\n[68]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2636618\n[69]\n\"Multivariate survival analysis of all-cause mortality revealed that risk of death during the follow-up period was higher for MSM than for heterosexual men (adjusted hazard ratio = 3.59; 95% CI = 1.91, 6.74), after adjustment for possible differences in individual demographics, health behaviors, and initial health status.\"\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21493941\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3093261\n[70]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9222793\nhttps://academic.oup.com/ije/article/26/3/657/742184\n[71]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.2466/pr0.1998.83.3.847\nhttps://www.chick.com/battle-cry/article?id=study-indicates-homosexual-acts-shorten-lifespan\n[72]\nhttps://www.familyresearchinst.org/2012/01/how-long-do-homosexuals-live\n[73]\n\"The 2004 General Social Survey (GSS) inquired about sexual orientation and results showed that spousal violence was twice as common among homosexual couples compared with heterosexual couples: 15% and 7% respectively.\"\nhttp://www.statcan.gc.ca/pub/85-570-x/85-570-x2006001-eng.pdf\n[74]\n\"Comparisons by type of couple showed that 28% of heterosexual couples, 48% of lesbians and 38% of gay male couples reported physical abuse in one study, but the amount of physical force used was low for all groups.\"\nhttps://mainweb-v.musc.edu/vawprevention/lesbianrx/theory.shtml\nhttps://europepmc.org/article/med/10467488\nhttps://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0272735898000543\n[75]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0886260513479028\n[76]\n\"For instance, Messinger's (2011) analysis of data from the National Violence Against Women Survey found that LGB respondents had twice the rate of each type of IPV than heterosexual respondents (psychological IPV: 71% vs. 37%; physical IPV: 31% vs. 15%; and sexual IPV: 8% vs. 2%, respectively).\"\nhttps://www.researchgate.net/publication/46191320_Invisible_Victims_Same-Sex_TPV_in_the_National_Violence_Against_Women_Survey\n[77]\n\"The lifetime prevalence of severe physical violence by an intimate partner (e.g., hit with fist or something hard, slammed against something, or beaten) was: For women: Lesbian – 29.4% Bisexual – 49.3% Heterosexual – 23.6% For men: Gay – 16.4% Bisexual – numbers too small to report Heterosexual – 13.9%\"\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cdc.gov/violenceprevention/pdf/nisvs_sofindings.pdf&ved=2ahUKEwjPwr207PrrAhXok4sKHWAJBeYQFjAAegQIAxAB&usg=AOvVaw13wLfCF1WDRKabCJxbxacs\nBreiding, Chen, Walters (2013). The National Intimate Partner and Sexual Violence Survey\n[78]\n\"Cochran and Cauce (2006) reported that 4.4 percent of homosexual men and women entering substance abuse treatment in Washington State had suffered domestic violence in the last month, compared with 2.9 percent of heterosexuals. Lifetime figures were 55 percent for homosexuals compared with 36 percent for heterosexuals. This is one of the few studies with clear homosexual/heterosexual comparisons in the same sample.\"\nhttps://www.researchgate.net/publication/7285935_Characteristics_of_Lesbian_Gay_Bisexual_and_Transgender_Individuals_Entering_Substance_Abuse_Treatment\nhttps://www.researchgate.net/publication/265065484_JOURNAL_OF_HUMAN_SEXUALITY\n[79]\n\"Children in gay and lesbian couple households have poverty rates twice those of children in heterosexual married couple households.\"\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.issuelab.org/resources/12020/12020.pdf&ved=2ahUKEwjNrLrBlaPrAhW-BhAIHU3cA7oQFjADegQIARAB&usg=AOvVaw3Qqzfyrw0tOw-iWae1KwHL\nhttps://www.researchgate.net/publication/252101250_Poverty_in_the_Lesbian_Gay_and_Bisexual_Community\n[80]\n\"Javaid finds that 80 percentof girls in the heterosexual group desired marriage andchildren for themselves compared to 55 percent of girls in the lesbian group.\"\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/BF00707677\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://eppc.org/docLib/20030423_No_Basis.pdf&ved=2ahUKEwi7lKmf7-3rAhXGmIsKHRCXBrsQFjABegQIBRAB&usg=AOvVaw2G_8FRTxHfda8kG9lhG35T\n[81]\nhttps://www.researchgate.net/publication/45274042_Children_of_homosexuals_more_apt_to_be_homosexuals_A_reply_to_Morrison_and_to_Cameron_based_on_an_examination_of_multiple_sources_of_data\n[82]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23161454\n[83]\n\"In other words, across these four studies over similar periods of time, it appears that the odds of lesbian couples breaking up are over three times greater than the odds of heterosexual couples breaking up.\"\nhttps://www.researchgate.net/publication/233107695_Comparative_Relationship_Stability_of_Lesbian_Mother_and_Heterosexual_Mother_Families_A_Review_of_Evidence\n[84]\n\"Rosenfeld (2013) also reported separate results for non-biological children (step-, adopted, or foster children), for whom grade retention rates were much higher for both children of married heterosexual parents (12.0%, 1.8 times greater than the 6.6% rate for biological children) and same-sex families (22.2%, 2.6 times greater than the 8.5% rates for same-sex families with a biological child).\"\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/s11150-013-9220-y\nhttps://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/s13524-012-0170-4\n[85]\n\"Golombok sample reported having had a homoerotic relationship (6 od the 25 young adults raised by lesbian mothers - 24 percent - compared with 0 of the 20 raised by heterosexual mothers). The young adults reared by lesbian mothers were also significantly more likely to report having thought they might experience homoerotic attraction or relationships.\"\nhttps://www.researchgate.net/publication/284539804_Growing_Up_in_a_Lesbian_Family_Effects_on_Child_Development\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7611338\n[86]\nhttps://www.researchgate.net/publication/26694286_Adult_Attachment_Style_Dimensions_in_Women_Who_Have_Gay_or_Bisexual_Fathers\nhttps://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0883941708001611\n[87]\nhttps://www.researchgate.net/publication/276707852_Emotional_Problems_among_Children_with_Same-sex_Parents_Difference_by_Definition\nhttps://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2500537\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/s13524-017-0616-9\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4903140\n[88]\n\"In her study of daughters of gay and heterosexual fathers, Sirota (1997) found a significant difference of 44% vs 15% in drug use.\"\nSirota, T. (1997) A comparison of adult attachment style dimensions between women who have gay or bisexual fathers and women who have heterosexual fathers. Unpublished doctoral dissertation, School of Nursing, New York Univer. \nhttps://www.elibrary.ru/item.asp?id=5542891\nhttps://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16\n[89]\nTobacco use 2.50 vs 2.60\nFrequency of binge drinking 1.61 vs 2.02\nMarijuana use 1.76 vs 2.02\nRisky use of alcohol and drugs 0.38 vs 0.68\nSex under influence of alcohol or drugs 0.14 vs 0.32\nDelinquent behavior 1.75 vs 1.86\nhttps://d3i71xaburhd42.cloudfront.net/db3af97bcb0566d46a719f3ac50c82f40b0ef29a/3-Table1-1.png\nhttps://www.researchgate.net/publication/6850700_Delinquency_victimization_and_substance_use_among_adolescents_with_female_same-sex_parents\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://pdfs.semanticscholar.org/db3a/f97bcb0566d46a719f3ac50c82f40b0ef29a.pdf&ved=2ahUKEwizt8_62vnrAhVPxosKHQILCSMQFjADegQIARAB&usg=AOvVaw2Vbo5Fc5ggbRVjt1AXk8XD&cshid=1600674672855\n[90]\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.baylorisr.org/wp-content/uploads/Regnerus.pdf&ved=2ahUKEwiEr8abmK3tAhXFpYsKHcjYA0IQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw04gr4Z3WlYf8g-q6VcbiqK\nhttps://wpolityce.pl/polityka/439151-dzieci-par-homoseksualnych-szczesliwsze-przerazajacy-raport?fbclid=IwAR3olRwKH3yTuhZbkD-sSuYaESXF4mGNxTp8FQaJHPx1kowQSGm1ktbNp1w\nhttps://www.researchgate.net/publication/231224139_How_different_are_the_adult_children_of_parents_who_have_same-sex_relationships_Findings_from_the_New_Family_Structures_Study\n[91]\nhttps://www.cambridge.org/core/journals/children-australia/article/children-in-three-contexts-family-education-and-social-development/BA0DB5DC62B9E7D955454A5BB165F7F8\nhttps://journals.sagepub.com/doi/full/10.2466/17.CP.4.16\n[92]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18194003\n[93]\nSingh, D., Bradley, S. J., & Zucker, K. J. (2010, June). A follow-up study of boys with gender identity disorder\n[94]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25231780\nhttps://www.pdf-archive.com/2015/09/10/drescher-et-al-2014-hastings-center-report\n[95]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19578420\n[96]\n\"Prospective follow-up studies show that childhood GID does not invariably result in gender dysphoria or GID in adolescence and adulthood. If the results from all outcome studies are combined, about 15% (range 2%-27%) of the children, who mostly had a diagnosis of childhood GID, appear to remain gender dysphoric in adolescence or even ful0ll criteria for GID \n(Steensma et al. 2011).\"\nhttps://research.vu.nl/en/publications/from-gender-variance-to-gender-dysphoria-psychosexual-development\nhttps://oatd.org/oatd/record?record=handle\\:1871\\/40250\n[97]\n\"Evidence from the 10 available prospective follow-up studies from childhood to adolescence indicates that for ~80% of children who meet the criteria for GDC, the GD recedes with puberty.\"\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5841333\nhttps://www.dovepress.com/gender-dysphoria-in-adolescence-current-perspectives-peer-reviewed-fulltext-article-AHMT\n[98]\nhttps://pl.m.wiki[NIELEGALNYLINK]pedia.org/wiki/Terapia_korekty_płci\n[99]\nhttp://trans[NIELEGALNYLINK]seksualizm.blogspot.com/2015/04/blokery-hormony.html\n[100]\n\"The study found that transgender women, who are assigned the male sex at birth, were twice as likely as cisgender men or women to have the blood clot condition venous thromboembolism. Transgender women on hormone therapy were also found to be 80 to 90 percent more likely to have stroke or a heart attack than cisgender women.\"\nhttps://www.nbcnews.com/news/amp/ncna890031\n[101]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22906135\n[102]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18835591\n[103]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5796953\n[104]\nhttps://www.mayoclinic.org/tests-procedures/feminizing-hormone-therapy/about/pac-20385096\n[105]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25427144\n[106]\nhttps://bmjopen.bmj.com/content/10/11/e040092.abstract\n[107]\nhttps://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1473309912703158\n[108]\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Homoseksualne_zachowania_zwierząt\n[109]\nhttps://www.conservapedia.com/Homosexuality_in_Animals_Myth\n[110]\nhttps://www.homoseksualizm.edu.pl/co-mowi-nauka/35-medycyna/254-homoseksualizm-zwierzt-mit-czy-rzeczywisto\n[111]\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Odwołanie_do_natury\n[112]\nhttps://yourlogicalfallacyis.com/pl/odwolanie-do-natury\n\nzdjęcie: https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/kobieta-z-farba-do-ciala-dumy-gejowskiej-na-plecach-4316200\n\n#homosexuality #LGBT #redpill",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1229400022154354688/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1226545293135392768",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "Z roku na rok, coraz więcej Polaków decyduje się przejść na dietę bezmięsną. Duży wpływ na to, mają media, które często piszą o korzyściach zdrowotnych, związanych z dietą wegańską i wegetariańską. Jednocześnie rzadko piszę się o potencjalnych zagrożeniach, które mogą być spowodowane dietą bezmięsną. W związku z tym, w tym artykule podam badania naukowe, które informują o słabych stronach diet bezmięsnych.<br /><br />1. ZDROWIE KOŚCI<br />2. PŁODNOŚĆ<br />3. ZDROWIE DZIECI<br />4. ANEMIA<br />5. ZDROWIE PSYCHICZNE<br />6. ZESPÓŁ JELITA DRAŻLIWEGO<br />7. ZDROWIE ZĘBÓW<br />8. STAN BLIZN<br />9. INNE NIEDOBORY<br />10. OGÓLNE ZDROWIE<br />11. POWRÓT DO DIETY TRADYCYJNEJ<br />12. CZERWONE MIĘSO<br />13. RÓŻNICE SPOŁECZNE<br />14. ZDROWIE KOŚCI<br /><br />1. ZDROWIE KOŚCI<br /><br />Badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii na próbie 2000 osób, którego wyniki pokazują, że wegetarianie i weganie o wiele częściej niż osoby jedzące mięso mają niedobory witaminy D. Weganie dostarczali średnio 0.7 μg witaminy D dziennie oraz posiadali 55.8 nmol/l witaminy D w osoczu, podczas gdy osoby jedzące mięso - 3.1 μg/d i 77 nmol/l.[1]<br /><br />Badanie wykonane w Finlandii, według którego weganie dostarczają swojemu organizmowi dziennie 0.09 μg witaminy D dziennie, podczas gdy laktowegetarianie - 0.7, a osoby wszystkożerne - 4. Powodowało to, że laktowegetarianie i weganie posiadali gorszą gęstość mineralna kości, co powoduje osteoporozę.[2]<br /><br />Badanie przeprowadzone na tajwańskich wegetariankach. Wyniki pokazują, że długotrwałe wegetarianki są bardziej narażone na złamanie kręgosłupa oraz osteopenie (jest to choroba kości).[3]<br /><br />Badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii, którego wyniki pokazują, że weganom 1.3 razy częściej łamią się kości.[4]<br /><br />Badanie opublikowane w 2020 roku, którego wyniki pokazują, że weganom 1.43 razy częściej łamią się kości.[5]<br /><br />Analiza dwudziestu badań, których łączna próba wynosiła 37000 osób. Wyniki tej analizy udowadniają, że wegetarianie i weganie mają niższą gęstość mineralna kości. Dodatkowo weganie byli bardziej narażeni na ryzyko złamań kości.[6]<br /><br />2. PŁODNOŚĆ<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 509 mężczyzn, które potwierdza, że wegetarianie i weganie mają gorszą jakość nasienia. Stężenie nasienia u wegetarian wynosiło tylko 50.7 mln plemników na 1 ml, a u osób jedzących mięso, wynosiło 69.6 mln. Oprócz tego weganie mieli niską ruchliwość plemników, wynoszącą 33.2%, podczas gdy wegetarianie 51.8%, a wszystkożercy 68.2%.[7]<br /><br />Badanie w którym podzielono sportowców na dwie grupy, pierwsza była na diecie wegetariańskiej, a druga była na diecie tradycyjnej. Okazało się, że dieta wegetariańska była przyczyną niskiego poziomu testosteronu, który wynosił u wegetarian 13.7 nmol/l, podczas gdy u sportowców jedzących mięso wynosił on 17.4 nmol/l.[8]<br /><br />Badanie przeprowadzone na grupach wegetarianek i kobiet jedzących mięso, przed menopauzą. Obie te grupy nie różniły się pod względem wzrostu, wagi, BMI czy pierwszej miesiączki. Wyniki tego badania pokazują, że u wegetarianek ponad 5 razy częściej występują nieregularne miesiączki.[9]<br /><br />We Włoszech przeprowadzono dwa badania, których celem było sprawdzenie czy kobiety wolą mężczyzn jedzących mięso. Wyniki tego badania, pokazują, że kobiety preferują mężczyzn jedzących mięso, uważają ich za bardziej atrakcyjnych oraz są bardziej pozytywnie do nich nastawione.[10]<br /><br />3. ZDROWIE DZIECI<br /><br />Badanie opublikowane w 2013 roku, którego wyniki pokazują, że chłopcy urodzeni przez wegetarianki 2.5 razy częściej rodzą się z wadą wrodzoną, którą jest spodziectwo. Polega to na wykształceniu się cewki moczowej, w nieprawidłowym miejscu. Nie polecam wyszukiwać na czym polega ta wada, bo to jest obrzydliwe.[11]<br /><br />Badanie z 2000 roku, przeprowadzone na próbie 8000 chłopców. Okazało się, że chłopcy, których matki, w czasie trwania ciąży były wegetariankami, 5 razy częściej mają spodziectwo.[12]<br /><br />Dzieci będące na diecie Wegańskiej lub wegetariańskie, są narażone na niedobór witaminy D, co często powoduję pojawienie się krzywicy, czyli choroby, powodującej m. in. zahamowanie wzrostu, złamania czy skoliozę.[13]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 273 kobiet w ciąży, które stosowały różne diety. Wyniki pokazały, że noworodki, których matki były wegankami, aż 6 razy częściej rodziły się za małe w stosunku do wieku płodowego ( ich masa ciała okazała się zbyt niska w stosunku do oczekiwanej w danym tygodniu ciąży). Średnia waga wegańskich noworodków wynosiła tylko 3015g, wegetariańskich 3285g, a wszystkożernych 3328g.[14]<br /><br />Badanie przeprowadzone w Nepalu, (gdzie wegetarianizm jest dosyć popularny), na próbie 350 kobiet w ciąży. Wyniki pokazują, że aż 52.8% noworodków wegetarianek urodziło się ze zbyt niską masą urodzeniową (mniej niż 2500g) w porównaniu do 30.9% noworodków, urodzonych przez kobiety jedzące mięso.[15]<br /><br />Matki na diecie wegetariańskiej, oraz ich dzieci są bardziej narażone na niedobory żelaza oraz anemię.[16]<br /><br />Belgijska Królewska Akademia Medyczna wydała opinię, że matki nie powinny zmuszać dzieci do weganizmu, ponieważ jest to szkodliwe dla ich zdrowia.[17]<br /><br />4. ANEMIA<br /><br />Analiza 13 badań dotyczących niedoboru żelaza wśród wegetarian. Wyniki tej analizy wskazują, że wegetarianie częściej niż osoby jedzące mięso mają niedobory żelaza, oraz częściej z tego powodu mają anemię.[18]<br /><br />Badanie z 2015 roku, wykonane w Indiach.<br />Średni poziom hemoglobiny:<br />U wegetarianek - 10,09 g/dl<br />U kobiet jedzących mięso - 12,07 g/dl<br />60% wegetarianek miało łagodną anemię<br />40% wegetarianek miało umiarkowaną anemię<br />47% kobiet jedzących mięso miało łagodną anemię<br />7% kobiet jedzących mięso miało umiarkowaną anemię[19]<br /><br />Badanie z 1994 roku, przeprowadzone w Indiach.<br />Średni poziom hemoglobiny:<br />U wegetarianek - 9,64 g/dl<br />U kobiet jedzących mięso - 10,16 g/dl<br />76,2% wegetarianek miało anemię<br />12% kobiet jedzących mięso miało anemię[20]<br /><br />5. ZDROWIE PSYCHICZNE<br /><br />Spożywanie produktów, bogatych w kwasy Omega-3 pomaga w walce z depresją.[21]<br /><br />Badanie z 2005 roku, przeprowadzone na próbie ponad 650 mężczyzn, w którym porównano stężenie kwasów OMEGA-3 (EPA i DHA) w osoczu. Wyniki pokazują, że wegetarianie mają 27,8% mniej EPA oraz 31,4% mniej DHA, a weganie 52,8% mniej EPA oraz 58,6% mniej DHA w porównaniu do osób jedzących mięso.[22]<br /><br />Metaanaliza 26 różnych badań, dotyczących wpływu jedzenia ryb na zdrowie psychiczne. Wyniki pokazują, że jedzenie ryb, jest związane z mniejszym ryzykiem depresji (jest to związane z tym, że w rybach występuję dużo kwasów kwasów OMEGA-3).[23]<br /><br />Matki wegetarianki 2.5 razy częściej chorują na depresję poporodową w porównaniu do matek jedzących mięso.[24]<br /><br />Analiza 18 badań naukowych dotyczących wpływu wegetarianizmu na zdrowie psychiczne. Wyniki tej analizy wskazują, że nie jedzenie mięsa jest związana z depresją i autoagresją.[25]<br /><br />6. ZESPÓŁ JELITA DRAŻLIWEGO<br /><br />Badanie przeprowadzone we Francji na próbie 42000 osób. Wyniki tego badania pokazują, że wegetarianie 2.6 razy częściej chorują na zespół jelita drażliwego.[26]<br /><br />7. ZDROWIE ZĘBÓW<br /><br />Analiza 18 badań, które porównywały ze sobą stan zębów wegetarian i osób jedzących mięso. Wyniki pokazują, że u wegetarian 2.4 razy częściej występuję erozja zębów (nieodwracalna utrata struktury uzębienia).[27]<br /><br />8. STAN BLIZN<br /><br />Badanie w którym porównano stan blizn pooperacyjnych u wegan i osób jedzących mięso. Wyniki pokazują, że blizny wegan były w gorszym stanie niż blizny osób jedzących mięso. Według autorów tego badania, udowadnia to, że dieta wegańska negatywnie wpływa na stan blizn pooperacyjnych.[28]<br /><br />9. INNE NIEDOBORY<br /><br />Badanie z 2004 roku, wykonane na próbie 109 kobiet w ciąży, którego celem było sprawdzenie, czy wegetarianki są bardziej narażone na niedobory witaminy B12. Wyniki pokazują, że aż 39% wegetarianek posiadało niedobory witaminy B12 w porównaniu do 3% kobiet spożywających mięso.[29]<br /><br />Badanie z 2003 roku, przeprowadzone na próbie 66 wegetarian, 29 weganach oraz 79 osób jedzących mięso. Wyniki pokazują, że aż 92% wegan, 77% wegetarian oraz tylko 11% osób jedzących mięso, posiadało niedobory witaminy B12.[30]<br /><br />Badanie z 2003 roku, którego celem było sprawdzenie czy wegetarianie i weganie częściej mają niedobory jodu. Wyniki pokazują, że 25% wegetarian i 80% wegan, ma niedobory jodu, w porównaniu do 9% osób jedzących mięso.[31]<br /><br />Badanie z 1988, w którym porównano poziom tauryny u wegan oraz u osób jedzących mięsu. Okazało się, że weganie mają o 30% mniej tauryny w osoczu.[32]<br /><br />Tylko 2.43% osób niejedzących jajek (wegan, laktowegetarian) spełnia normy dotyczące spożycia choliny (witaminy B4), w porównaniu do 57.3% osób jedzących jajka. Niedobory choliny u kobiet w ciąży, zwiększają ryzyko pojawienia się zespołu Downa i autyzmu u dzieci.[33]<br /><br />Według raportu opublikowanego w 2015 roku dotyczącego choliny, wegetarianie dostarczają swojemu organizmowi 191.9 mg choliny, podczas gdy osoby jedzące mięso 336.6 mg choliny (ludzie powinni dostarczać organizmowi przynajmniej 400 mg choliny dziennie).[34]<br /><br />W badaniu z 2000 roku, 17.8% wegan posiadało niedobory karnityny, w porównaniu do 3.3% osób jedzących mięso.[35]<br /><br />Badanie z 2011 roku wykazało, że wegetarianie mają (w porównaniu do osób jedzących mięso) obniżoną ilość karnityny w mięśniach oraz obniżoną zdolność do transportu karnityny.[36]<br /><br />10. OGÓLNE ZDROWIE<br /><br />Badanie z 2014 roku, przeprowadzone na próbie 1320 osób. Wyniki tego badania pokazują, że dieta wegetariańska powoduje gorszy stan zdrowia. Wegetarianie częściej chorowali na raka, alergie i choroby psychiczne. Dodatkowo wegetarianie częściej musieli korzystać z opieki zdrowotnej oraz posiadali gorszą jakość życia.[37]<br /><br />11. POWRÓT DO DIETY TRADYCYJNEJ<br /><br />Byłych wegetarian i wegan jest 5 razy więcej niż obecnych wegetarian i wegan.[38]<br /><br />12. CZERWONE MIĘSO<br /><br />Badanie opublikowane w 2017 roku, w którym dokonano analizy badań dotyczących wpływu jedzenia czerwonego mięsa na poziom cholesterolu i ciśnienie krwi. Wyniki tej analizy pokazują, że jedzenie więcej niż 35 gramów czerwonego mięsa dziennie, nie wpływa negatywnie na poziom cholesterolu ani na ciśnienie krwi.[39]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 450 tysięcy osób, którego celem było sprawdzenie, czy spożywanie czerwonego mięsa, zwiększa ryzyko zgonu. Wyniki pokazują, że spożywanie czerwonego mięsa nie wiąże się ze zwiększoną śmiertelności. Wyższa śmiertelność występowała tylko w przypadku gdy czerwone mięso było przetworzone (ryzyko zgonu było wyższe o 18%).[40]<br /><br />W 2011 roku dokonano metaanalizy badań dotyczących wpływu jedzenia czerwonego mięsa, na ryzyko wystąpienia raka jelita grubego. Okazało się, że badania, które miały udowodnić, że czerwone mięso jest przyczyną raka jelita grubego, zawierały poważne błędy metodologiczne, a korelacja była słaba i nieistotna statystycznie.[41]<br /><br />W innym badaniu przeprowadzonym przez tego naukowca, udowodniono, że spożywanie czerwonego mięsa nie wpływa na pojawienie się raka piersi.[42]<br /><br />13. RÓŻNICE SPOŁECZNE<br /><br />Analizując powyższe badania należy brać pod uwagę jeszcze jedną kwestie. Weganie oraz wegetarianie prowadzą o wiele zdrowszy tryb życia niż osoby jedzące mięso. Osoby jedzące mięso w porównaniu do wegetarian i wegan, częściej palą papierosy i spożywają alkohol, mają mniejszą wiedzę na temat żywienia, rzadziej podejmują aktywności fizyczne, są gorzej wykształceni oraz o wiele rzadziej biorą suplementy diety. Co istotne informacje te, nie uderzają w dietę tradycyjną, tylko w dietę bezmięsną. Badania, które przytoczyłem wyżej, pokazują zalety diety, którą stosuje populacja, która średnio mniej dba o swoje zdrowie. Jeśli więc, osoby jedzące mięso, zaczęłyby dbać o swoje zdrowie tak samo jak weganie i wegetarianie, to badania te jeszcze bardziej uwypukliłyby wady diet bezmięsnych. Z drugiej strony, jeśli jakieś badanie wskazuje, że wegetarianie lub weganie są zdrowsi niż osoby jedzące mięso, to możliwe że nie jest to spowodowane dietą, tylko tym, że osoby jedzące mięso mniej dbają o swoje zdrowie.[43]<br /><br />Źródła:<br />[1]<br /><a href=\"https://www.cambridge.org/.../13C1A2796ADA3A318D4F3B7C105\" target=\"_blank\">https://www.cambridge.org/.../13C1A2796ADA3A318D4F3B7C105</a>...<br />[2]<br /><a href=\"https://www.sciencedirect.com/.../abs/pii/S0002822300001346\" target=\"_blank\">https://www.sciencedirect.com/.../abs/pii/S0002822300001346</a><br />[3]<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/PL00005812\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/PL00005812</a><br />[4]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17299475\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17299475</a><br /><a href=\"https://www.nature.com/articles/1602659\" target=\"_blank\">https://www.nature.com/articles/1602659</a><br />[5]<br /><a href=\"https://bmcmedicine.biomedcentral.com/.../s12916-020-01815-3\" target=\"_blank\">https://bmcmedicine.biomedcentral.com/.../s12916-020-01815-3</a><br />[6]<br /><a href=\"https://zaguan.unizar.es/record/84310\" target=\"_blank\">https://zaguan.unizar.es/record/84310</a><br />[7]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27280539\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27280539</a><br />[8]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1435181\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1435181</a><br />[9]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../21146878_Menstrual\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../21146878_Menstrual</a>...<br />[10]<br /><a href=\"https://doi.apa.org/doiLanding?doi=10.1037/men0000119\" target=\"_blank\">https://doi.apa.org/doiLanding?doi=10.1037/men0000119</a><br />\"women preferred omnivorous men, rated them as more attractive, and felt more positive about them than vegetarians.\"<br />[11]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../236872036_Hypospadias\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../236872036_Hypospadias</a>...<br />[12]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10619956\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10619956</a><br />[13]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6812012\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6812012</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/105630\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/105630</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3993364\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3993364</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7064883\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7064883</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22006487\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22006487</a><br /><a href=\"https://ahmedabadmirror.indiatimes.com/.../80411576.cms\" target=\"_blank\">https://ahmedabadmirror.indiatimes.com/.../80411576.cms</a><br />[14]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32873905\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32873905</a><br />[15]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../317110479_Socio_Economic\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../317110479_Socio_Economic</a>...<br />[16]<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/BF02869583\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/BF02869583</a><br />[17]<br /><a href=\"https://qz.com/.../making-your-kids-go-vegan-can-mean\" target=\"_blank\">https://qz.com/.../making-your-kids-go-vegan-can-mean</a>...<br />[18]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../322162205_Iron_Status_of\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../322162205_Iron_Status_of</a>...<br />[19]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../282839291_Comparative\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../282839291_Comparative</a>...<br />[20]<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/BF02869583\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/BF02869583</a><br />\"Maternal Hb (g/dl): 9.64 ± 0.46 (vegetarians), 10.16 ± 0.35 (non‐vegetarians) (P < 0.001). Mothers with Hb <10 g/dl (%): 76.2 (vegetarians), 12 (non‐vegetarians). Maternal ferritin (ng/ml): 40.4 ± 18 (vegetarians), 61.6 ± 32.2 (non‐vegetarians) (P < 0.02)\"<br />[21]<br /><a href=\"https://dietetycy.org.pl/rola-kwasow-omega-3-w-leczeniu\" target=\"_blank\">https://dietetycy.org.pl/rola-kwasow-omega-3-w-leczeniu</a>...<br />[22]<br /><a href=\"https://academic.oup.com/ajcn/article/82/2/327/4862944\" target=\"_blank\">https://academic.oup.com/ajcn/article/82/2/327/4862944</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16087975\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16087975</a><br />\"Rosell et al. (2005) found that, compared with omnivores, vegetarians had plasma concentrations of EPA and DHA that were 27.8% and 31.4% lower, respectively. Plasma concentrations in vegans were, respectively, 52.8% and 58.6% lower than in omnivores.\"<br />[23]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26359502\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26359502</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../281680441_Fish\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../281680441_Fish</a>...<br /><a href=\"https://www.tandfonline.com/.../10.../10408398.2018.1437024\" target=\"_blank\">https://www.tandfonline.com/.../10.../10408398.2018.1437024</a><br />[24]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4017421\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4017421</a><br />[25]<br /><a href=\"https://www.anywhere.pl/.../nowe-badania-sugeruja-ze.../\" target=\"_blank\">https://www.anywhere.pl/.../nowe-badania-sugeruja-ze.../</a>...<br /><a href=\"https://www.tandfonline.com/.../10.../10408398.2020.1741505\" target=\"_blank\">https://www.tandfonline.com/.../10.../10408398.2020.1741505</a><br />[26]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28841661\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28841661</a><br />[27]<br /><a href=\"https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cdoe.12498\" target=\"_blank\">https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cdoe.12498</a><br />[28]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32769530\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32769530</a><br />[29]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15570032\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15570032</a><br />\"The prevalence of B12 deficiency, based on these cutoffs in at least one trimester, was found to be 39% of LOV, 9% of low-meat eaters, and 3% of the control group\"<br />[30]<br /><a href=\"https://academic.oup.com/ajcn/article/78/1/131/4689908\" target=\"_blank\">https://academic.oup.com/ajcn/article/78/1/131/4689908</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12816782\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12816782</a><br />[31]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12748410\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12748410</a><br />[32]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3354491\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3354491</a><br /><a href=\"https://academic.oup.com/.../article.../47/4/660/4694739\" target=\"_blank\">https://academic.oup.com/.../article.../47/4/660/4694739</a><br />[33]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28783055\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28783055</a><br /><a href=\"https://www.poradnikzdrowie.pl/.../cholina-witamina-b4\" target=\"_blank\">https://www.poradnikzdrowie.pl/.../cholina-witamina-b4</a>...<br />[34]<br /><a href=\"https://drtaylorwallace.com/.../Choline-Presentation-IFT\" target=\"_blank\">https://drtaylorwallace.com/.../Choline-Presentation-IFT</a>...<br />[35]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11043928\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11043928</a><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1628441\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1628441</a><br />[36]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21753065\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21753065</a><br />[37]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../260155177_Nutrition_and\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../260155177_Nutrition_and</a>...<br />[38]<br /><a href=\"https://www.vice.com/.../most-die-hard-vegetarians-are\" target=\"_blank\">https://www.vice.com/.../most-die-hard-vegetarians-are</a>...<br /><a href=\"https://www.psychologytoday.com/.../84-vegetarians-and\" target=\"_blank\">https://www.psychologytoday.com/.../84-vegetarians-and</a>...<br /><a href=\"https://faunalytics.org/.../Faunalytics_Current-Former\" target=\"_blank\">https://faunalytics.org/.../Faunalytics_Current-Former</a>...<br />[39]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27881394\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27881394</a><br />[40]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23497300\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23497300</a><br />[41]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21540747\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21540747</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20663065\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20663065</a><br />[42]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21110906\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21110906</a><br />[43]<br /><a href=\"https://www.nature.com/articles/1602659/tables/1\" target=\"_blank\">https://www.nature.com/articles/1602659/tables/1</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689610\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689610</a><br /><a href=\"https://academic.oup.com/ajcn/article/110/2/461/5490685\" target=\"_blank\">https://academic.oup.com/ajcn/article/110/2/461/5490685</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../260155177_Nutrition_and\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../260155177_Nutrition_and</a>...<br />obrazek: <a href=\"https://www.finedininglovers.com/.../8-different-types\" target=\"_blank\">https://www.finedininglovers.com/.../8-different-types</a>...<br /><a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=weganizm\" title=\"#weganizm\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#weganizm</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=wegetarianizm\" title=\"#wegetarianizm\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#wegetarianizm</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=dieta\" title=\"#dieta\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#dieta</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1226545293135392768",
"published": "2021-04-07T14:53:05+00:00",
"source": {
"content": "Z roku na rok, coraz więcej Polaków decyduje się przejść na dietę bezmięsną. Duży wpływ na to, mają media, które często piszą o korzyściach zdrowotnych, związanych z dietą wegańską i wegetariańską. Jednocześnie rzadko piszę się o potencjalnych zagrożeniach, które mogą być spowodowane dietą bezmięsną. W związku z tym, w tym artykule podam badania naukowe, które informują o słabych stronach diet bezmięsnych.\n\n1. ZDROWIE KOŚCI\n2. PŁODNOŚĆ\n3. ZDROWIE DZIECI\n4. ANEMIA\n5. ZDROWIE PSYCHICZNE\n6. ZESPÓŁ JELITA DRAŻLIWEGO\n7. ZDROWIE ZĘBÓW\n8. STAN BLIZN\n9. INNE NIEDOBORY\n10. OGÓLNE ZDROWIE\n11. POWRÓT DO DIETY TRADYCYJNEJ\n12. CZERWONE MIĘSO\n13. RÓŻNICE SPOŁECZNE\n14. ZDROWIE KOŚCI\n\n1. ZDROWIE KOŚCI\n\nBadanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii na próbie 2000 osób, którego wyniki pokazują, że wegetarianie i weganie o wiele częściej niż osoby jedzące mięso mają niedobory witaminy D. Weganie dostarczali średnio 0.7 μg witaminy D dziennie oraz posiadali 55.8 nmol/l witaminy D w osoczu, podczas gdy osoby jedzące mięso - 3.1 μg/d i 77 nmol/l.[1]\n\nBadanie wykonane w Finlandii, według którego weganie dostarczają swojemu organizmowi dziennie 0.09 μg witaminy D dziennie, podczas gdy laktowegetarianie - 0.7, a osoby wszystkożerne - 4. Powodowało to, że laktowegetarianie i weganie posiadali gorszą gęstość mineralna kości, co powoduje osteoporozę.[2]\n\nBadanie przeprowadzone na tajwańskich wegetariankach. Wyniki pokazują, że długotrwałe wegetarianki są bardziej narażone na złamanie kręgosłupa oraz osteopenie (jest to choroba kości).[3]\n\nBadanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii, którego wyniki pokazują, że weganom 1.3 razy częściej łamią się kości.[4]\n\nBadanie opublikowane w 2020 roku, którego wyniki pokazują, że weganom 1.43 razy częściej łamią się kości.[5]\n\nAnaliza dwudziestu badań, których łączna próba wynosiła 37000 osób. Wyniki tej analizy udowadniają, że wegetarianie i weganie mają niższą gęstość mineralna kości. Dodatkowo weganie byli bardziej narażeni na ryzyko złamań kości.[6]\n\n2. PŁODNOŚĆ\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 509 mężczyzn, które potwierdza, że wegetarianie i weganie mają gorszą jakość nasienia. Stężenie nasienia u wegetarian wynosiło tylko 50.7 mln plemników na 1 ml, a u osób jedzących mięso, wynosiło 69.6 mln. Oprócz tego weganie mieli niską ruchliwość plemników, wynoszącą 33.2%, podczas gdy wegetarianie 51.8%, a wszystkożercy 68.2%.[7]\n\nBadanie w którym podzielono sportowców na dwie grupy, pierwsza była na diecie wegetariańskiej, a druga była na diecie tradycyjnej. Okazało się, że dieta wegetariańska była przyczyną niskiego poziomu testosteronu, który wynosił u wegetarian 13.7 nmol/l, podczas gdy u sportowców jedzących mięso wynosił on 17.4 nmol/l.[8]\n\nBadanie przeprowadzone na grupach wegetarianek i kobiet jedzących mięso, przed menopauzą. Obie te grupy nie różniły się pod względem wzrostu, wagi, BMI czy pierwszej miesiączki. Wyniki tego badania pokazują, że u wegetarianek ponad 5 razy częściej występują nieregularne miesiączki.[9]\n\nWe Włoszech przeprowadzono dwa badania, których celem było sprawdzenie czy kobiety wolą mężczyzn jedzących mięso. Wyniki tego badania, pokazują, że kobiety preferują mężczyzn jedzących mięso, uważają ich za bardziej atrakcyjnych oraz są bardziej pozytywnie do nich nastawione.[10]\n\n3. ZDROWIE DZIECI\n\nBadanie opublikowane w 2013 roku, którego wyniki pokazują, że chłopcy urodzeni przez wegetarianki 2.5 razy częściej rodzą się z wadą wrodzoną, którą jest spodziectwo. Polega to na wykształceniu się cewki moczowej, w nieprawidłowym miejscu. Nie polecam wyszukiwać na czym polega ta wada, bo to jest obrzydliwe.[11]\n\nBadanie z 2000 roku, przeprowadzone na próbie 8000 chłopców. Okazało się, że chłopcy, których matki, w czasie trwania ciąży były wegetariankami, 5 razy częściej mają spodziectwo.[12]\n\nDzieci będące na diecie Wegańskiej lub wegetariańskie, są narażone na niedobór witaminy D, co często powoduję pojawienie się krzywicy, czyli choroby, powodującej m. in. zahamowanie wzrostu, złamania czy skoliozę.[13]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 273 kobiet w ciąży, które stosowały różne diety. Wyniki pokazały, że noworodki, których matki były wegankami, aż 6 razy częściej rodziły się za małe w stosunku do wieku płodowego ( ich masa ciała okazała się zbyt niska w stosunku do oczekiwanej w danym tygodniu ciąży). Średnia waga wegańskich noworodków wynosiła tylko 3015g, wegetariańskich 3285g, a wszystkożernych 3328g.[14]\n\nBadanie przeprowadzone w Nepalu, (gdzie wegetarianizm jest dosyć popularny), na próbie 350 kobiet w ciąży. Wyniki pokazują, że aż 52.8% noworodków wegetarianek urodziło się ze zbyt niską masą urodzeniową (mniej niż 2500g) w porównaniu do 30.9% noworodków, urodzonych przez kobiety jedzące mięso.[15]\n\nMatki na diecie wegetariańskiej, oraz ich dzieci są bardziej narażone na niedobory żelaza oraz anemię.[16]\n\nBelgijska Królewska Akademia Medyczna wydała opinię, że matki nie powinny zmuszać dzieci do weganizmu, ponieważ jest to szkodliwe dla ich zdrowia.[17]\n\n4. ANEMIA\n\nAnaliza 13 badań dotyczących niedoboru żelaza wśród wegetarian. Wyniki tej analizy wskazują, że wegetarianie częściej niż osoby jedzące mięso mają niedobory żelaza, oraz częściej z tego powodu mają anemię.[18]\n\nBadanie z 2015 roku, wykonane w Indiach.\nŚredni poziom hemoglobiny:\nU wegetarianek - 10,09 g/dl\nU kobiet jedzących mięso - 12,07 g/dl\n60% wegetarianek miało łagodną anemię\n40% wegetarianek miało umiarkowaną anemię\n47% kobiet jedzących mięso miało łagodną anemię\n7% kobiet jedzących mięso miało umiarkowaną anemię[19]\n\nBadanie z 1994 roku, przeprowadzone w Indiach.\nŚredni poziom hemoglobiny:\nU wegetarianek - 9,64 g/dl\nU kobiet jedzących mięso - 10,16 g/dl\n76,2% wegetarianek miało anemię\n12% kobiet jedzących mięso miało anemię[20]\n\n5. ZDROWIE PSYCHICZNE\n\nSpożywanie produktów, bogatych w kwasy Omega-3 pomaga w walce z depresją.[21]\n\nBadanie z 2005 roku, przeprowadzone na próbie ponad 650 mężczyzn, w którym porównano stężenie kwasów OMEGA-3 (EPA i DHA) w osoczu. Wyniki pokazują, że wegetarianie mają 27,8% mniej EPA oraz 31,4% mniej DHA, a weganie 52,8% mniej EPA oraz 58,6% mniej DHA w porównaniu do osób jedzących mięso.[22]\n\nMetaanaliza 26 różnych badań, dotyczących wpływu jedzenia ryb na zdrowie psychiczne. Wyniki pokazują, że jedzenie ryb, jest związane z mniejszym ryzykiem depresji (jest to związane z tym, że w rybach występuję dużo kwasów kwasów OMEGA-3).[23]\n\nMatki wegetarianki 2.5 razy częściej chorują na depresję poporodową w porównaniu do matek jedzących mięso.[24]\n\nAnaliza 18 badań naukowych dotyczących wpływu wegetarianizmu na zdrowie psychiczne. Wyniki tej analizy wskazują, że nie jedzenie mięsa jest związana z depresją i autoagresją.[25]\n\n6. ZESPÓŁ JELITA DRAŻLIWEGO\n\nBadanie przeprowadzone we Francji na próbie 42000 osób. Wyniki tego badania pokazują, że wegetarianie 2.6 razy częściej chorują na zespół jelita drażliwego.[26]\n\n7. ZDROWIE ZĘBÓW\n\nAnaliza 18 badań, które porównywały ze sobą stan zębów wegetarian i osób jedzących mięso. Wyniki pokazują, że u wegetarian 2.4 razy częściej występuję erozja zębów (nieodwracalna utrata struktury uzębienia).[27]\n\n8. STAN BLIZN\n\nBadanie w którym porównano stan blizn pooperacyjnych u wegan i osób jedzących mięso. Wyniki pokazują, że blizny wegan były w gorszym stanie niż blizny osób jedzących mięso. Według autorów tego badania, udowadnia to, że dieta wegańska negatywnie wpływa na stan blizn pooperacyjnych.[28]\n\n9. INNE NIEDOBORY\n\nBadanie z 2004 roku, wykonane na próbie 109 kobiet w ciąży, którego celem było sprawdzenie, czy wegetarianki są bardziej narażone na niedobory witaminy B12. Wyniki pokazują, że aż 39% wegetarianek posiadało niedobory witaminy B12 w porównaniu do 3% kobiet spożywających mięso.[29]\n\nBadanie z 2003 roku, przeprowadzone na próbie 66 wegetarian, 29 weganach oraz 79 osób jedzących mięso. Wyniki pokazują, że aż 92% wegan, 77% wegetarian oraz tylko 11% osób jedzących mięso, posiadało niedobory witaminy B12.[30]\n\nBadanie z 2003 roku, którego celem było sprawdzenie czy wegetarianie i weganie częściej mają niedobory jodu. Wyniki pokazują, że 25% wegetarian i 80% wegan, ma niedobory jodu, w porównaniu do 9% osób jedzących mięso.[31]\n\nBadanie z 1988, w którym porównano poziom tauryny u wegan oraz u osób jedzących mięsu. Okazało się, że weganie mają o 30% mniej tauryny w osoczu.[32]\n\nTylko 2.43% osób niejedzących jajek (wegan, laktowegetarian) spełnia normy dotyczące spożycia choliny (witaminy B4), w porównaniu do 57.3% osób jedzących jajka. Niedobory choliny u kobiet w ciąży, zwiększają ryzyko pojawienia się zespołu Downa i autyzmu u dzieci.[33]\n\nWedług raportu opublikowanego w 2015 roku dotyczącego choliny, wegetarianie dostarczają swojemu organizmowi 191.9 mg choliny, podczas gdy osoby jedzące mięso 336.6 mg choliny (ludzie powinni dostarczać organizmowi przynajmniej 400 mg choliny dziennie).[34]\n\nW badaniu z 2000 roku, 17.8% wegan posiadało niedobory karnityny, w porównaniu do 3.3% osób jedzących mięso.[35]\n\nBadanie z 2011 roku wykazało, że wegetarianie mają (w porównaniu do osób jedzących mięso) obniżoną ilość karnityny w mięśniach oraz obniżoną zdolność do transportu karnityny.[36]\n\n10. OGÓLNE ZDROWIE\n\nBadanie z 2014 roku, przeprowadzone na próbie 1320 osób. Wyniki tego badania pokazują, że dieta wegetariańska powoduje gorszy stan zdrowia. Wegetarianie częściej chorowali na raka, alergie i choroby psychiczne. Dodatkowo wegetarianie częściej musieli korzystać z opieki zdrowotnej oraz posiadali gorszą jakość życia.[37]\n\n11. POWRÓT DO DIETY TRADYCYJNEJ\n\nByłych wegetarian i wegan jest 5 razy więcej niż obecnych wegetarian i wegan.[38]\n\n12. CZERWONE MIĘSO\n\nBadanie opublikowane w 2017 roku, w którym dokonano analizy badań dotyczących wpływu jedzenia czerwonego mięsa na poziom cholesterolu i ciśnienie krwi. Wyniki tej analizy pokazują, że jedzenie więcej niż 35 gramów czerwonego mięsa dziennie, nie wpływa negatywnie na poziom cholesterolu ani na ciśnienie krwi.[39]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 450 tysięcy osób, którego celem było sprawdzenie, czy spożywanie czerwonego mięsa, zwiększa ryzyko zgonu. Wyniki pokazują, że spożywanie czerwonego mięsa nie wiąże się ze zwiększoną śmiertelności. Wyższa śmiertelność występowała tylko w przypadku gdy czerwone mięso było przetworzone (ryzyko zgonu było wyższe o 18%).[40]\n\nW 2011 roku dokonano metaanalizy badań dotyczących wpływu jedzenia czerwonego mięsa, na ryzyko wystąpienia raka jelita grubego. Okazało się, że badania, które miały udowodnić, że czerwone mięso jest przyczyną raka jelita grubego, zawierały poważne błędy metodologiczne, a korelacja była słaba i nieistotna statystycznie.[41]\n\nW innym badaniu przeprowadzonym przez tego naukowca, udowodniono, że spożywanie czerwonego mięsa nie wpływa na pojawienie się raka piersi.[42]\n\n13. RÓŻNICE SPOŁECZNE\n\nAnalizując powyższe badania należy brać pod uwagę jeszcze jedną kwestie. Weganie oraz wegetarianie prowadzą o wiele zdrowszy tryb życia niż osoby jedzące mięso. Osoby jedzące mięso w porównaniu do wegetarian i wegan, częściej palą papierosy i spożywają alkohol, mają mniejszą wiedzę na temat żywienia, rzadziej podejmują aktywności fizyczne, są gorzej wykształceni oraz o wiele rzadziej biorą suplementy diety. Co istotne informacje te, nie uderzają w dietę tradycyjną, tylko w dietę bezmięsną. Badania, które przytoczyłem wyżej, pokazują zalety diety, którą stosuje populacja, która średnio mniej dba o swoje zdrowie. Jeśli więc, osoby jedzące mięso, zaczęłyby dbać o swoje zdrowie tak samo jak weganie i wegetarianie, to badania te jeszcze bardziej uwypukliłyby wady diet bezmięsnych. Z drugiej strony, jeśli jakieś badanie wskazuje, że wegetarianie lub weganie są zdrowsi niż osoby jedzące mięso, to możliwe że nie jest to spowodowane dietą, tylko tym, że osoby jedzące mięso mniej dbają o swoje zdrowie.[43]\n\nŹródła:\n[1]\nhttps://www.cambridge.org/.../13C1A2796ADA3A318D4F3B7C105...\n[2]\nhttps://www.sciencedirect.com/.../abs/pii/S0002822300001346\n[3]\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/PL00005812\n[4]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17299475\nhttps://www.nature.com/articles/1602659\n[5]\nhttps://bmcmedicine.biomedcentral.com/.../s12916-020-01815-3\n[6]\nhttps://zaguan.unizar.es/record/84310\n[7]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27280539\n[8]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1435181\n[9]\nhttps://www.researchgate.net/.../21146878_Menstrual...\n[10]\nhttps://doi.apa.org/doiLanding?doi=10.1037/men0000119\n\"women preferred omnivorous men, rated them as more attractive, and felt more positive about them than vegetarians.\"\n[11]\nhttps://www.researchgate.net/.../236872036_Hypospadias...\n[12]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10619956\n[13]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6812012\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/105630\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3993364\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7064883\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22006487\nhttps://ahmedabadmirror.indiatimes.com/.../80411576.cms\n[14]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32873905\n[15]\nhttps://www.researchgate.net/.../317110479_Socio_Economic...\n[16]\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/BF02869583\n[17]\nhttps://qz.com/.../making-your-kids-go-vegan-can-mean...\n[18]\nhttps://www.researchgate.net/.../322162205_Iron_Status_of...\n[19]\nhttps://www.researchgate.net/.../282839291_Comparative...\n[20]\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/BF02869583\n\"Maternal Hb (g/dl): 9.64 ± 0.46 (vegetarians), 10.16 ± 0.35 (non‐vegetarians) (P < 0.001). Mothers with Hb <10 g/dl (%): 76.2 (vegetarians), 12 (non‐vegetarians). Maternal ferritin (ng/ml): 40.4 ± 18 (vegetarians), 61.6 ± 32.2 (non‐vegetarians) (P < 0.02)\"\n[21]\nhttps://dietetycy.org.pl/rola-kwasow-omega-3-w-leczeniu...\n[22]\nhttps://academic.oup.com/ajcn/article/82/2/327/4862944\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16087975\n\"Rosell et al. (2005) found that, compared with omnivores, vegetarians had plasma concentrations of EPA and DHA that were 27.8% and 31.4% lower, respectively. Plasma concentrations in vegans were, respectively, 52.8% and 58.6% lower than in omnivores.\"\n[23]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26359502\nhttps://www.researchgate.net/.../281680441_Fish...\nhttps://www.tandfonline.com/.../10.../10408398.2018.1437024\n[24]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4017421\n[25]\nhttps://www.anywhere.pl/.../nowe-badania-sugeruja-ze.../...\nhttps://www.tandfonline.com/.../10.../10408398.2020.1741505\n[26]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28841661\n[27]\nhttps://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cdoe.12498\n[28]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32769530\n[29]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15570032\n\"The prevalence of B12 deficiency, based on these cutoffs in at least one trimester, was found to be 39% of LOV, 9% of low-meat eaters, and 3% of the control group\"\n[30]\nhttps://academic.oup.com/ajcn/article/78/1/131/4689908\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12816782\n[31]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12748410\n[32]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3354491\nhttps://academic.oup.com/.../article.../47/4/660/4694739\n[33]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28783055\nhttps://www.poradnikzdrowie.pl/.../cholina-witamina-b4...\n[34]\nhttps://drtaylorwallace.com/.../Choline-Presentation-IFT...\n[35]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11043928\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1628441\n[36]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21753065\n[37]\nhttps://www.researchgate.net/.../260155177_Nutrition_and...\n[38]\nhttps://www.vice.com/.../most-die-hard-vegetarians-are...\nhttps://www.psychologytoday.com/.../84-vegetarians-and...\nhttps://faunalytics.org/.../Faunalytics_Current-Former...\n[39]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27881394\n[40]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23497300\n[41]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21540747\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20663065\n[42]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21110906\n[43]\nhttps://www.nature.com/articles/1602659/tables/1\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689610\nhttps://academic.oup.com/ajcn/article/110/2/461/5490685\nhttps://www.researchgate.net/.../260155177_Nutrition_and...\nobrazek: https://www.finedininglovers.com/.../8-different-types...\n#weganizm #wegetarianizm #dieta",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1226545293135392768/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1225783168229982208",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "HOMOSEKSUALIZM CZĘŚĆ 2/2<br /><br />1. PRZYCZYNY HOMOSEKSUALIZMU - GENY CZY ŚRODOWISKO/WYCHOWANIE<br />2. PŁYNNOŚĆ ORIENTACJI SEKSUALNEJ<br />3. HOMOSEKSUALIZM A DZIECIŃSTWO<br />4. ZMIANA ORIENTACJI SEKSUALNEJ<br /><br />1. PRZYCZYNY HOMOSEKSUALIZMU - GENY CZY ŚRODOWISKO/WYCHOWANIE<br /><br />Zwolennicy LGBT, często przytaczają argument, jakoby homoseksualizm był zależny tylko i wyłącznie od genów.<br />Jednak badania naukowe które przytoczę udowadniają to, że największy wpływ na to czy dana osoba będzie homoseksualistą jest środowisko oraz wychowanie. Co ważne nie neguję tego że wpływ na orientację seksualną mają geny, zgadzam się z tym stwierdzeniem, jednak nauka mówi jasno, że ważniejsze od genów są czynniki środowiskowe.<br /><br />Najważniejszym dowodem na przewagę czynników środowiskowych nad genami, są badania na bliźniakach jednojajowych.<br />Bliźniacy jednojajowi posiadają dokładnie takie samo DNA, więc gdyby homoseksualizm zależał tylko i wyłącznie od genów, to gdyby jeden bliźniak jednojajowy był homoseksualistą, to jego brat miałby taką samą orientację seksualną.<br />Przeprowadzono wiele badań, które pokazują że ponad połowa braci homoseksualnych bliźniaków jednojajowych, ma orientację heteroseksualną:<br /><br />1963-Mesnikoff<br />Badanie dotyczyło 4 par bliźniaków jednojajowych (3 pary braci oraz 1 para sióstr), wśród których przynajmniej jedna osoba jest homoseksualna. Okazało się że u żadnej z tych par nie występowała taka sama orientacja seksualna.[1]<br /><br />1976-Zuger<br />Badanie opisuje parę bliźniąt w której, każdy z braci ma inną orientację seksualną. Homoseksualny bliźniak był zniewieściały.[2]<br /><br />1980-McConaghy<br />Tak samo jak badanie Zugera opisuje parę bliźniąt w której, każdy z braci ma inną orientację seksualną.[3]<br /><br />1986-Eckert<br />Badanie dotyczyło 6 par bliźniąt jednojajowych (2 pary braci oraz 4 pary sióstr), wśród których przynajmniej jedna osoba jest homoseksualna. Tylko w jednej męskiej parze, obydwaj bracia byli homoseksualistami.[4]<br /><br />1992-King<br />Wśród 20 par bliźniaków jednojajowych, tylko w pięciu była taka sama orientacja seksualna, a 15 inna.[5]<br /><br />1992-Bailey<br />W 52% przypadkach (29/56), bliźniacy jednojajowi mieli taką samą orientację seksualną.[6]<br /><br />2000-Kendler<br />6 na 19 bliźniaków jednojajowych miało taką samą homoseksualną orientację.[7]<br /><br />2000-Bailey<br />Tylko 20% homoseksualnych mężczyzn i 24% homoseksualnych kobiet posiadało homoseksualnego bliźniaka jednojajowego.[8]<br /><br />2001-Bearman<br />Tylko 7.7% homoseksualnych mężczyzn i 5.3% homoseksualnych kobiet posiadało homoseksualnego bliźniaka jednojajowego.[9]<br /><br />2008-Langstrom<br />Badanie przeprowadzone w Szwecji na próbie 3826 bliźniaków (w tym 2320 jednojajowych).<br />Według niego tylko 18% homoseksualnych mężczyzn i 22% homoseksualnych kobiet posiadało homoseksualnego bliźniaka jednojajowego.[10]<br /><br />Jak widzimy badania te wskazują, że na orientację seksualną mają wpływ czynniki społeczne ponieważ gdyby nie miały wpływu, to bracia homoseksualnych bliźniaków jednojajowych, zawsze byliby homoseksualistami. Warto sobie w takim razie zadać pytanie - co ma większy wpływ na pojawienie się homoseksualizmu - geny czy czynniki społeczne/wychowanie. Autorzy wymienionych powyżej badań próbowali odpowiedzieć na to pytanie.<br /><br />Według badania Baileya z 2000 roku genetyka wyjaśnia tylko 45% orientacji seksualnej u mężczyzn oraz 8% orientacji u kobiet. Jeśli chodzi o czynniki społeczne, to wyjaśniają one aż 55% orientacji mężczyzn oraz 91% orientacji kobiet.[8]<br /><br />Według badania Bearmana z 2001 roku, geny mają mały wpływ na orientację seksualną, i mogą być przyczyną homoseksualizmu, tylko po spełnieniu odpowiednich warunków społecznych.[9]<br /><br />Według szwedzkiego badania z 2008 roku, genetyka wyjaśnia tylko 34-39% orientacji seksualnej u mężczyzn oraz 18-19% orientacji u kobiet. Jeśli chodzi o czynniki społeczne, to wyjaśniają one aż 61-66% orientacji mężczyzn oraz 81-82% orientacji kobiet.[10]<br /><br />Według badania Burri z 2011 roku, genetyka wyjaśnia tylko 25% orientacji seksualnej u kobiet, a czynniki społeczne aż 75%.[11]<br /><br />Według kolejnego badania, opublikowanego niedawno (w 2019 roku) geny odpowiadają tylko za 8-25% zachowań seksualnych.[12]<br /><br /><br />2. PŁYNNOŚĆ ORIENTACJI SEKSUALNEJ<br /><br />Wiele badań naukowych potwierdza, że wśród homoseksualistów powszechna jest płynność orientacji seksualnej, czyli zjawisko polegające na częstej zmianie swojej orientacji seksualnej przez osoby homoseksualne. Następujące badania potwierdzają to zjawisko:<br /><br />Badanie z 2000 roku, przeprowadzone na lesbijkach i biseksualnych kobietach. Okazało się, że aż co czwarta lesbijka w ciągu ostatnich dwóch lat miała męskich partnerów seksualnych. Co druga badana kobieta więcej niż jeden raz zmieniała orientację seksualną, a co trzecia kobieta w ciągu ostatnich dwóch lat zmieniła orientację seksualną.[13]<br /><br />Badanie z 2007 roku, przeprowadzone na młodych osobach, które na początku badania miały średnio 15.8 lat, a pod koniec 21.7 lat.<br />Okazało się, że w ciągu 6 lat, 71.7% gejów oraz 55.3% lesbijek zmieniło orientację seksualną na heteroseksualizm. 71.6% mężczyzn oraz 76.8% kobiet, którzy w młodości uprawiali seks tylko i wyłącznie osobami tej samej płci, po 6 latach stali się heteroseksualni.<br />[14]<br /><br />Badanie z 2015 roku, przeprowadzone na próbie ponad 10000 osób. Według tych badań wśród 1889 osób LGB aż u 1870 osób (czyli 99%) zmieniał się pociąg seksualny.[15]<br /><br />Badanie z 2011 roku, przeprowadzone na próbie 2560 osób hetero, bi oraz homoseksualnych.<br />Wyniki badania pokazują, że 1,36% heteroseksualnych kobiet, 0,78% heteroseksualnych mężczyzn, 63,63% lesbijek, 64,71% biseksualnych kobiet, 47,06% biseksualnych mężczyzn 9,52% gejów w ciągu 10 lat zmieniło swoją orientację seksualną.[16]<br /><br />Badanie z 2000 roku, przeprowadzone na biseksualnych i homoseksualnych kobietach.<br />Wyniki podają, że kobiety które uprawiają seks z innymi kobietami (lesbijki i biseksualistki) mają 2 razy więcej męskich partnerów seksualnych niż heteroseksualne kobiety. <br />9% biseksualnych i homoseksualnych kobiet posiadało ponad 50 męskich partnerów seksualnych w porównaniu z 2% heteroseksualnych kobiet.[17]<br /><br /><br />3. HOMOSEKSUALIZM A DZIECIŃSTWO<br /><br />W związku z tym warto zwrócić uwagę na to, jakie czynniki społeczne mogą powodować homoseksualizm. Niestety na to pytanie naukowcy nie mają jednoznacznych i prostych odpowiedzi. Jednak przeprowadzono kilka badań naukowych, które wskazują na istotne różnice pomiędzy dzieciństwem osób homoseksualnych oraz heteroseksualnych.<br /><br />Homoseksualiści w dzieciństwie mieli bardziej patologiczne relacje z matką (np. matki częściej były w stosunku do nich nadopiekuńcze).[18]<br /><br />Homoseksualiści i transseksualiści w dzieciństwie mieli bardziej patologiczne relacje z ojcem (ojcowie byli mniej zaangażowani w rodzicielstwo).[19]<br /><br />Homoseksualnym i heteroseksualnym mężczyznom zadano pytanie czy lubili sport gdy byli dziećmi.<br />78% heteroseksualnych mężczyzn odpowiedziało że bardzo lubili, w porównaniu do 8% homoseksualnych mężczyzn.[20]<br /><br />Homoseksualni więźniowie 7 razy częściej byli ofiarami napaści seksualnej w dzieciństwie, a homoseksualne więźniarki 2.5 razy częściej (w porównaniu heteroseksualnych więźniów i więźniarek).[21]<br /><br />46% homoseksualnych mężczyzn było molestowanych seksualnie w dzieciństwie przez mężczyznę, w porównaniu do 7% heteroseksualnych mężczyzn. 22% lesbijek było molestowanych w dzieciństwie przez kobietę w porównaniu do 1% heteroseksualnych kobiet.[22]<br /><br />Lesbijki gdy były dziećmi, 27 razy częściej były ofiarami molestowania seksualnego przez dorosłe kobiety oraz 9 razy częściej były molestowane seksualnie przez matkę.<br />Geje gdy byli dziećmi, 13.5 razy częściej byli ofiarami molestowania seksualnego przez dorosłych mężczyzn oraz 4 razy częściej byli molestowani seksualnie przez swojego brata.[23]<br /><br />19% lesbijek w młodości było w związku kazirodczym.[24]<br /><br />53% matek dzieci transseksualnych cierpi na zaburzenia osobowości typu borderline lub ma depresję w porównaniu do zaledwie 6% matek zwykłych dzieci.[25]<br /><br /><br />4. ZMIANA ORIENTACJI SEKSUALNEJ<br /><br />Zanim odpowiem na pytanie czy da się zmienić orientację seksualną, przyjrzyjmy się przeciwnej tezie: \"nie da się zmienić orientacji seksualnej\". Jest to kwantyfikator ogólny, czyli pojęcie absolutne. Jeśli wypowiadamy takie twierdzenie, to musimy być pewni że nie istnieje choćby jeden homoseksualista, który dzięki pomocy innych zmienił orientację, więc wystarczy podać tylko jeden przykład by obalić taką tezę. W związku z tym ta teza jest niemożliwa do obrony, tak samo jak większość twierdzeń, które zawierają takie olbrzymie słowa jak \"każdy\", \"żaden\" czy \"nie istnieje\". A to jest zbiór badań naukowych, które potwierdzają, że da się zmienić czyjąś orientację seksualną:<br /><br />Badanie przeprowadzone na grupie 11 mężczyzn, którzy pod wpływem religii zmienili orientację seksualną z homoseksualizm na heteroseksualizm. Zdaniem autorów badania pod wpływem religii, we wszystkich mężczyznach zachodziły poważne zmiany, które sprawiły że badani przesunęli się w skali kinseya.[26]<br /><br />Trwające 6-7 lat badanie na próbie 72 gejów i 26 lesbijek, którzy byli mocno zaangażowani religijnie. Okazało się że pod wpływem religii 23% badanych zmieniło swoją orientację seksualną na heteroseksualną, a 30% badanych osiągnęło częściowy sukces - stali się częściowo heteroseksualni.[27]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 102 gejów i 38 lesbijek, którzy dzięki religii próbowali zmienić orientację seksualną. 60,8% mężczyzn i 71,1% kobiet osiągnęło sukces i przez 1 rok powstrzymało się całkowicie od jakichkolwiek kontaktów homoseksualnych (dla porównania geje mają średnio kilkunastu partnerów seksualnych rocznie). Co istotne sukces w zachowaniu czystości wiązał się z lepszym zdrowiem psychicznym.<br />[28]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 200 osób homoseksualnych, które próbowały zmienić swoją orientację seksualną. Większość uczestników badania osiągnęła częściowy sukces, ponieważ udało im się zmienić orientację z homoseksualną na przeważająco heteroseksualną. Jednak niewielu osobom udało się zmienić orientację na wyłącznie heteroseksualną. Lesbijki częściej osiągały sukces niż geje, co jest zgodne z poprzednimi badaniami, które stwierdzają, że homoseksualizm męski ma bardziej biologiczne podłoże niż homoseksualizm kobiecy, oraz z tym, że orientacja seksualna kobiet jest bardziej płynna niż ta mężczyzn.[29]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 882 osób, z których 726 osób próbowało zmienić swoją orientację seksualną. Okazało się że 15% badanych po próbach zmiany orientacji określiło siebie jako całkowicie heteroseksualnych, 17.2% jako głównie heteroseksualni, a 16.7% jako bardziej heteroseksualni niż homoseksualni. Odsetek osób które całkowicie powstrzymywały się od kontaktów homoseksualnych zwiększył się z 13.4% na 73.1%.[30]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 125 religijnych gejów, którzy próbowali zmienić orientację seksualną. Większość badanych doświadczyło zmiany orientacji seksualnej. Co istotne zmiana orientacji seksualnej na heteroseksualizm wiązała się ze spadkiem samobójstw, depresji, nadużywania szkodliwych substancji oraz wzrostem poczucia własnej wartości.[31]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 285 psychoanalityków, którzy mieli 1215 homoseksualnych pacjentów, którzy próbowali zmienić orientację seksualną. Wyniki pokazały że 23% pacjentów osiągnęło sukces i zmieniło swoją orientację seksualną, a 84% pacjentów dzięki terapii odniosło pewne korzyści.[32]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 785 osób homoseksualnych, które próbowały zmienić orientację. 307 homoseksualistów (39%) odniosło sukces i zmieniło swoją orientację seksualną.[33]<br /><br />Trwające 18 lat badanie na próbie 710 homoseksualistów, którzy próbowali zmienić orientację seksualną. 45% z nich osiągnęło sukces.[34]<br /><br />Badanie przeprowadzone na próbie 206 psychoterapeutów, którzy pomagają homoseksualistom w zmianie orientacji seksualnej. 34% psychoterapeutów zna homoseksualistów, którym dzięki pomocy, udało się utrzymać heteroseksualizm przez ponad 20 lat. 45% psychoterapeutów zgłosiło, że ponad 60% ich klientów doświadczyło znaczących zmian w swoim zachowaniu. Oprócz tego, psychoterapeuci potwierdzili że dzięki terapii, ich klienci osiągnęli poprawę zdrowia psychicznego.[35]<br /><br />Podsumowanie raportów i badań dotyczących homoseksualistów, którzy pod wpływem religii zmienili orientację seksualną. Według autora próby zmiany orientacji seksualnej częściej kończyły się pozytywnie niż negatywnie.[36]<br /><br />Metaanaliza ponad 100 badań naukowych, dotyczących zmiany orientacji seksualnej. Wyniki tej metaanalizy wskazują, że 35% prób zmiany orientacji seksualnej zakończyły się pełnym sukcesem, a 27% częściowym sukcesem.[37]<br /><br />Metaanaliza 146 badań dotyczących zmiany orientacji seksualnej. Wyniki tej mataanalizy wskazują, że można zmienić orientację seksualną.[38]<br /><br /><br />ŹRÓDŁA:<br />[1]<br />Mesnikoff, Rainer, Kolb, Carr (1963). Intrafamilial determinants of divergent sexual behavior in twins.<br /><a href=\"https://ajp.psychiatryonline.org/doi/abs/10.1176/ajp.119.8.732\" target=\"_blank\">https://ajp.psychiatryonline.org/doi/abs/10.1176/ajp.119.8.732</a><br />[2]<br /><a href=\"https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0010440X76800119\" target=\"_blank\">https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0010440X76800119</a><br />[3]<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/BF01542264\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/BF01542264</a><br />[4]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/19430644_Homosexuality_in_monozygotic_twins_reared_apart\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/19430644_Homosexuality_in_monozygotic_twins_reared_apart</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3730708\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3730708</a><br />[5]<br />King, McDonald (1992). Homosexuals who are twins. A study of 46 probands.<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1562871\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1562871</a><br />[6]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/21311211_A_Genetic_Study_of_Male_Sexual_Orientation\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/21311211_A_Genetic_Study_of_Male_Sexual_Orientation</a><br />[7]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/12267404_Sexual_Orientation_in_a_US_National_Sample_of_Twin_and_Nontwin_Sibling_Pairs\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/12267404_Sexual_Orientation_in_a_US_National_Sample_of_Twin_and_Nontwin_Sibling_Pairs</a><br />[8]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/12572213_Genetics_and_Environmental_Influences_on_Sexual\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/12572213_Genetics_and_Environmental_Influences_on_Sexual</a> _Orientation_and_Its_Correlates_in_an_Australian_Twin_Sample<br />[9]<br /><a href=\"https://academiccommons.columbia.edu/doi/10.7916/D8BC45CF\" target=\"_blank\">https://academiccommons.columbia.edu/doi/10.7916/D8BC45CF</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/247062560_Opposite-Sex_Twins_and_Adolescent_Same-Sex_Attraction\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/247062560_Opposite-Sex_Twins_and_Adolescent_Same-Sex_Attraction</a><br />[10]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/5320571_Genetic_and_Environmental_Effects_on_Same-sex_Sexual_Behavior_A_Population_Study_of_Twins_in_Sweden\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/5320571_Genetic_and_Environmental_Effects_on_Same-sex_Sexual_Behavior_A_Population_Study_of_Twins_in_Sweden</a><br /><a href=\"https://www.sciencemag.org/news/2008/06/gay-not-all-genes\" target=\"_blank\">https://www.sciencemag.org/news/2008/06/gay-not-all-genes</a><br />[11]<br /><a href=\"https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0021982\" target=\"_blank\">https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0021982</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21760939\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21760939</a><br />[12]<br />\"Our study focused on the genetic basis of same-sex sexual behavior, but several of our results point to the importance of sociocultural context as well. We observed changes in prevalence of reported same-sex sexual behavior across time, raising questions about how genetic and sociocultural influences on sexual behavior might interact.\"<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/335478658_Large-scale_GWAS_reveals_insights_into_the_genetic_architecture_of_same-sex_sexual_behavior\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/335478658_Large-scale_GWAS_reveals_insights_into_the_genetic_architecture_of_same-sex_sexual_behavior</a><br /><a href=\"https://science.sciencemag.org/content/365/6456/eaat7693\" target=\"_blank\">https://science.sciencemag.org/content/365/6456/eaat7693</a><br />[13]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/12567450_Sexual_identity_attractions_and_behavior_among_sexual_minority_women_over_a_2-year_period_Developmental_Psychology_36_241-250\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/12567450_Sexual_identity_attractions_and_behavior_among_sexual_minority_women_over_a_2-year_period_Developmental_Psychology_36_241-250</a><br />[14]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/6605886_Prevalence_and_Stability_of_Sexual_Orientation_Components_During_Adolescence_and_Young_Adulthood\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/6605886_Prevalence_and_Stability_of_Sexual_Orientation_Components_During_Adolescence_and_Young_Adulthood</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17195103\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17195103</a><br />[15]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/277817479_Stability_of_Self-Reported_Same-Sex_and_Both-Sex_Attraction_from_Adolescence_to_Young_Adulthood\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/277817479_Stability_of_Self-Reported_Same-Sex_and_Both-Sex_Attraction_from_Adolescence_to_Young_Adulthood</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26048483\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26048483</a><br />[16]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21584828\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21584828</a><br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1007/s10508-011-9761-1\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1007/s10508-011-9761-1</a><br />[17]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/12187093_Sexually_transmitted_infections_and_risk_behaviors_in_women_who_have_sex_with_women\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/12187093_Sexually_transmitted_infections_and_risk_behaviors_in_women_who_have_sex_with_women</a><br />[18]<br /><a href=\"https://psycnet.apa.org/record/2006-10241-003\" target=\"_blank\">https://psycnet.apa.org/record/2006-10241-003</a><br />[19]<br /><a href=\"https://psycnet.apa.org/record/1984-20417-001\" target=\"_blank\">https://psycnet.apa.org/record/1984-20417-001</a><br />[20]<br /><a href=\"https://psycnet.apa.org/record/1994-98490-000\" target=\"_blank\">https://psycnet.apa.org/record/1994-98490-000</a><br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://regentparents.regent.edu/acad/schlaw/student_life/studentorgs/lawreview/docs/issues/v14n2/Vol.%2014,%20No.%202,%206%20Olsen.pdf&ved=2ahUKEwiE_Kb7i6fsAhUS-yoKHUiUDuAQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw1gSNU_f3kX12YWKeqkJRfE\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://regentparents.regent.edu/acad/schlaw/student_life/studentorgs/lawreview/docs/issues/v14n2/Vol.%2014,%20No.%202,%206%20Olsen.pdf&ved=2ahUKEwiE_Kb7i6fsAhUS-yoKHUiUDuAQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw1gSNU_f3kX12YWKeqkJRfE</a><br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/000306519404200412\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/000306519404200412</a><br />[21]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5227944\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5227944</a><br />[22]<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1023/A:1010243318426\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1023/A:1010243318426</a><br />[23]<br /><a href=\"https://www.cogentoa.com/article/10.1080/23311908.2018.1564424\" target=\"_blank\">https://www.cogentoa.com/article/10.1080/23311908.2018.1564424</a><br /><a href=\"https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/23311908.2018.1564424\" target=\"_blank\">https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/23311908.2018.1564424</a><br />[24]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/14998326_National_Lesbian_Health_Care_Survey_Implications_for_Mental_Health_Care\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/14998326_National_Lesbian_Health_Care_Survey_Implications_for_Mental_Health_Care</a><br />[25]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2016237\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2016237</a><br />[26]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7435713\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7435713</a><br />[27]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21961446\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21961446</a><br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cedarville.edu/~/media/Files/PDF/Student-Life-Programs/Critical-Concern/Ex-Gays/jones-and-yarhouse-2009.pdf&ved=2ahUKEwjD3KjuvfHsAhVHl4sKHTsCDqkQFjAFegQICBAB&usg=AOvVaw24gzIHrzvN3A9evpd7i8R7&cshid=1604788195474\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cedarville.edu/~/media/Files/PDF/Student-Life-Programs/Critical-Concern/Ex-Gays/jones-and-yarhouse-2009.pdf&ved=2ahUKEwjD3KjuvfHsAhVHl4sKHTsCDqkQFjAFegQICBAB&usg=AOvVaw24gzIHrzvN3A9evpd7i8R7&cshid=1604788195474</a><br /><a href=\"https://www.baptistpress.com/resource-library/news/landmark-study-change-for-homosexuals-is-possible/\" target=\"_blank\">https://www.baptistpress.com/resource-library/news/landmark-study-change-for-homosexuals-is-possible/</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/51683681_A_Longitudinal_Study_of_Attempted_Religiously_Mediated_Sexual_Orientation_Change\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/51683681_A_Longitudinal_Study_of_Attempted_Religiously_Mediated_Sexual_Orientation_Change</a><br />[28]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/009164719902700405\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/009164719902700405</a><br />[29]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/231583084_Can_Some_Gay_Men_and_Lesbians_Change_Their_Sexual_Orientation_200_Participants_Reporting_a_Change_from_Homosexual_to_Heterosexual_Orientation\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/231583084_Can_Some_Gay_Men_and_Lesbians_Change_Their_Sexual_Orientation_200_Participants_Reporting_a_Change_from_Homosexual_to_Heterosexual_Orientation</a><br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1023/A:1025647527010\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1023/A:1025647527010</a><br />[30]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/003329410008600302.2\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/003329410008600302.2</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/12387235_Retrospective_self-reports_of_changes_in_homosexual_orientation_A_consumer_survey_of_conversion_therapy_clients\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/12387235_Retrospective_self-reports_of_changes_in_homosexual_orientation_A_consumer_survey_of_conversion_therapy_clients</a><br />[31]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/326559495_Effects_of_Therapy_on_Religious_Men_Who_Have_Unwanted_Same-Sex_Attraction\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/326559495_Effects_of_Therapy_on_Religious_Men_Who_Have_Unwanted_Same-Sex_Attraction</a><br />[32]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/000306519404200412\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/000306519404200412</a><br />[33]<br /><a href=\"https://psycnet.apa.org/record/1974-30538-001\" target=\"_blank\">https://psycnet.apa.org/record/1974-30538-001</a><br />[34]<br /><a href=\"https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/356808\" target=\"_blank\">https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/356808</a><br />[35]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/10.2466/pr0.2000.86.2.689\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/10.2466/pr0.2000.86.2.689</a><br />[36]<br /><a href=\"https://psycnet.apa.org/record/2002-01066-002\" target=\"_blank\">https://psycnet.apa.org/record/2002-01066-002</a><br />[37]<br />Elizabeth James, Treatment of Homosexuality: A Reanalysis and Synthesis of Outcome Studies (1978) <br />\"Elizabeth James in 1978 meta-analyzed over 100 outcome studies which were published between 1930 and 1976.146 She concluded that when all the research was combined, approximately 35% of the homosexual clients \"recovered\" and 27% \"improved\".\"<br />[38]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/11233150_A_Meta-Analytic_Review_of_Treatment_of_Homosexuality\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/11233150_A_Meta-Analytic_Review_of_Treatment_of_Homosexuality</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12150399\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12150399</a><br /><br /><br /><a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=homosexuality\" title=\"#homosexuality\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#homosexuality</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=LGBT\" title=\"#LGBT\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#LGBT</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1225783168229982208",
"published": "2021-04-05T12:24:41+00:00",
"source": {
"content": "HOMOSEKSUALIZM CZĘŚĆ 2/2\n\n1. PRZYCZYNY HOMOSEKSUALIZMU - GENY CZY ŚRODOWISKO/WYCHOWANIE\n2. PŁYNNOŚĆ ORIENTACJI SEKSUALNEJ\n3. HOMOSEKSUALIZM A DZIECIŃSTWO\n4. ZMIANA ORIENTACJI SEKSUALNEJ\n\n1. PRZYCZYNY HOMOSEKSUALIZMU - GENY CZY ŚRODOWISKO/WYCHOWANIE\n\nZwolennicy LGBT, często przytaczają argument, jakoby homoseksualizm był zależny tylko i wyłącznie od genów.\nJednak badania naukowe które przytoczę udowadniają to, że największy wpływ na to czy dana osoba będzie homoseksualistą jest środowisko oraz wychowanie. Co ważne nie neguję tego że wpływ na orientację seksualną mają geny, zgadzam się z tym stwierdzeniem, jednak nauka mówi jasno, że ważniejsze od genów są czynniki środowiskowe.\n\nNajważniejszym dowodem na przewagę czynników środowiskowych nad genami, są badania na bliźniakach jednojajowych.\nBliźniacy jednojajowi posiadają dokładnie takie samo DNA, więc gdyby homoseksualizm zależał tylko i wyłącznie od genów, to gdyby jeden bliźniak jednojajowy był homoseksualistą, to jego brat miałby taką samą orientację seksualną.\nPrzeprowadzono wiele badań, które pokazują że ponad połowa braci homoseksualnych bliźniaków jednojajowych, ma orientację heteroseksualną:\n\n1963-Mesnikoff\nBadanie dotyczyło 4 par bliźniaków jednojajowych (3 pary braci oraz 1 para sióstr), wśród których przynajmniej jedna osoba jest homoseksualna. Okazało się że u żadnej z tych par nie występowała taka sama orientacja seksualna.[1]\n\n1976-Zuger\nBadanie opisuje parę bliźniąt w której, każdy z braci ma inną orientację seksualną. Homoseksualny bliźniak był zniewieściały.[2]\n\n1980-McConaghy\nTak samo jak badanie Zugera opisuje parę bliźniąt w której, każdy z braci ma inną orientację seksualną.[3]\n\n1986-Eckert\nBadanie dotyczyło 6 par bliźniąt jednojajowych (2 pary braci oraz 4 pary sióstr), wśród których przynajmniej jedna osoba jest homoseksualna. Tylko w jednej męskiej parze, obydwaj bracia byli homoseksualistami.[4]\n\n1992-King\nWśród 20 par bliźniaków jednojajowych, tylko w pięciu była taka sama orientacja seksualna, a 15 inna.[5]\n\n1992-Bailey\nW 52% przypadkach (29/56), bliźniacy jednojajowi mieli taką samą orientację seksualną.[6]\n\n2000-Kendler\n6 na 19 bliźniaków jednojajowych miało taką samą homoseksualną orientację.[7]\n\n2000-Bailey\nTylko 20% homoseksualnych mężczyzn i 24% homoseksualnych kobiet posiadało homoseksualnego bliźniaka jednojajowego.[8]\n\n2001-Bearman\nTylko 7.7% homoseksualnych mężczyzn i 5.3% homoseksualnych kobiet posiadało homoseksualnego bliźniaka jednojajowego.[9]\n\n2008-Langstrom\nBadanie przeprowadzone w Szwecji na próbie 3826 bliźniaków (w tym 2320 jednojajowych).\nWedług niego tylko 18% homoseksualnych mężczyzn i 22% homoseksualnych kobiet posiadało homoseksualnego bliźniaka jednojajowego.[10]\n\nJak widzimy badania te wskazują, że na orientację seksualną mają wpływ czynniki społeczne ponieważ gdyby nie miały wpływu, to bracia homoseksualnych bliźniaków jednojajowych, zawsze byliby homoseksualistami. Warto sobie w takim razie zadać pytanie - co ma większy wpływ na pojawienie się homoseksualizmu - geny czy czynniki społeczne/wychowanie. Autorzy wymienionych powyżej badań próbowali odpowiedzieć na to pytanie.\n\nWedług badania Baileya z 2000 roku genetyka wyjaśnia tylko 45% orientacji seksualnej u mężczyzn oraz 8% orientacji u kobiet. Jeśli chodzi o czynniki społeczne, to wyjaśniają one aż 55% orientacji mężczyzn oraz 91% orientacji kobiet.[8]\n\nWedług badania Bearmana z 2001 roku, geny mają mały wpływ na orientację seksualną, i mogą być przyczyną homoseksualizmu, tylko po spełnieniu odpowiednich warunków społecznych.[9]\n\nWedług szwedzkiego badania z 2008 roku, genetyka wyjaśnia tylko 34-39% orientacji seksualnej u mężczyzn oraz 18-19% orientacji u kobiet. Jeśli chodzi o czynniki społeczne, to wyjaśniają one aż 61-66% orientacji mężczyzn oraz 81-82% orientacji kobiet.[10]\n\nWedług badania Burri z 2011 roku, genetyka wyjaśnia tylko 25% orientacji seksualnej u kobiet, a czynniki społeczne aż 75%.[11]\n\nWedług kolejnego badania, opublikowanego niedawno (w 2019 roku) geny odpowiadają tylko za 8-25% zachowań seksualnych.[12]\n\n\n2. PŁYNNOŚĆ ORIENTACJI SEKSUALNEJ\n\nWiele badań naukowych potwierdza, że wśród homoseksualistów powszechna jest płynność orientacji seksualnej, czyli zjawisko polegające na częstej zmianie swojej orientacji seksualnej przez osoby homoseksualne. Następujące badania potwierdzają to zjawisko:\n\nBadanie z 2000 roku, przeprowadzone na lesbijkach i biseksualnych kobietach. Okazało się, że aż co czwarta lesbijka w ciągu ostatnich dwóch lat miała męskich partnerów seksualnych. Co druga badana kobieta więcej niż jeden raz zmieniała orientację seksualną, a co trzecia kobieta w ciągu ostatnich dwóch lat zmieniła orientację seksualną.[13]\n\nBadanie z 2007 roku, przeprowadzone na młodych osobach, które na początku badania miały średnio 15.8 lat, a pod koniec 21.7 lat.\nOkazało się, że w ciągu 6 lat, 71.7% gejów oraz 55.3% lesbijek zmieniło orientację seksualną na heteroseksualizm. 71.6% mężczyzn oraz 76.8% kobiet, którzy w młodości uprawiali seks tylko i wyłącznie osobami tej samej płci, po 6 latach stali się heteroseksualni.\n[14]\n\nBadanie z 2015 roku, przeprowadzone na próbie ponad 10000 osób. Według tych badań wśród 1889 osób LGB aż u 1870 osób (czyli 99%) zmieniał się pociąg seksualny.[15]\n\nBadanie z 2011 roku, przeprowadzone na próbie 2560 osób hetero, bi oraz homoseksualnych.\nWyniki badania pokazują, że 1,36% heteroseksualnych kobiet, 0,78% heteroseksualnych mężczyzn, 63,63% lesbijek, 64,71% biseksualnych kobiet, 47,06% biseksualnych mężczyzn 9,52% gejów w ciągu 10 lat zmieniło swoją orientację seksualną.[16]\n\nBadanie z 2000 roku, przeprowadzone na biseksualnych i homoseksualnych kobietach.\nWyniki podają, że kobiety które uprawiają seks z innymi kobietami (lesbijki i biseksualistki) mają 2 razy więcej męskich partnerów seksualnych niż heteroseksualne kobiety. \n9% biseksualnych i homoseksualnych kobiet posiadało ponad 50 męskich partnerów seksualnych w porównaniu z 2% heteroseksualnych kobiet.[17]\n\n\n3. HOMOSEKSUALIZM A DZIECIŃSTWO\n\nW związku z tym warto zwrócić uwagę na to, jakie czynniki społeczne mogą powodować homoseksualizm. Niestety na to pytanie naukowcy nie mają jednoznacznych i prostych odpowiedzi. Jednak przeprowadzono kilka badań naukowych, które wskazują na istotne różnice pomiędzy dzieciństwem osób homoseksualnych oraz heteroseksualnych.\n\nHomoseksualiści w dzieciństwie mieli bardziej patologiczne relacje z matką (np. matki częściej były w stosunku do nich nadopiekuńcze).[18]\n\nHomoseksualiści i transseksualiści w dzieciństwie mieli bardziej patologiczne relacje z ojcem (ojcowie byli mniej zaangażowani w rodzicielstwo).[19]\n\nHomoseksualnym i heteroseksualnym mężczyznom zadano pytanie czy lubili sport gdy byli dziećmi.\n78% heteroseksualnych mężczyzn odpowiedziało że bardzo lubili, w porównaniu do 8% homoseksualnych mężczyzn.[20]\n\nHomoseksualni więźniowie 7 razy częściej byli ofiarami napaści seksualnej w dzieciństwie, a homoseksualne więźniarki 2.5 razy częściej (w porównaniu heteroseksualnych więźniów i więźniarek).[21]\n\n46% homoseksualnych mężczyzn było molestowanych seksualnie w dzieciństwie przez mężczyznę, w porównaniu do 7% heteroseksualnych mężczyzn. 22% lesbijek było molestowanych w dzieciństwie przez kobietę w porównaniu do 1% heteroseksualnych kobiet.[22]\n\nLesbijki gdy były dziećmi, 27 razy częściej były ofiarami molestowania seksualnego przez dorosłe kobiety oraz 9 razy częściej były molestowane seksualnie przez matkę.\nGeje gdy byli dziećmi, 13.5 razy częściej byli ofiarami molestowania seksualnego przez dorosłych mężczyzn oraz 4 razy częściej byli molestowani seksualnie przez swojego brata.[23]\n\n19% lesbijek w młodości było w związku kazirodczym.[24]\n\n53% matek dzieci transseksualnych cierpi na zaburzenia osobowości typu borderline lub ma depresję w porównaniu do zaledwie 6% matek zwykłych dzieci.[25]\n\n\n4. ZMIANA ORIENTACJI SEKSUALNEJ\n\nZanim odpowiem na pytanie czy da się zmienić orientację seksualną, przyjrzyjmy się przeciwnej tezie: \"nie da się zmienić orientacji seksualnej\". Jest to kwantyfikator ogólny, czyli pojęcie absolutne. Jeśli wypowiadamy takie twierdzenie, to musimy być pewni że nie istnieje choćby jeden homoseksualista, który dzięki pomocy innych zmienił orientację, więc wystarczy podać tylko jeden przykład by obalić taką tezę. W związku z tym ta teza jest niemożliwa do obrony, tak samo jak większość twierdzeń, które zawierają takie olbrzymie słowa jak \"każdy\", \"żaden\" czy \"nie istnieje\". A to jest zbiór badań naukowych, które potwierdzają, że da się zmienić czyjąś orientację seksualną:\n\nBadanie przeprowadzone na grupie 11 mężczyzn, którzy pod wpływem religii zmienili orientację seksualną z homoseksualizm na heteroseksualizm. Zdaniem autorów badania pod wpływem religii, we wszystkich mężczyznach zachodziły poważne zmiany, które sprawiły że badani przesunęli się w skali kinseya.[26]\n\nTrwające 6-7 lat badanie na próbie 72 gejów i 26 lesbijek, którzy byli mocno zaangażowani religijnie. Okazało się że pod wpływem religii 23% badanych zmieniło swoją orientację seksualną na heteroseksualną, a 30% badanych osiągnęło częściowy sukces - stali się częściowo heteroseksualni.[27]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 102 gejów i 38 lesbijek, którzy dzięki religii próbowali zmienić orientację seksualną. 60,8% mężczyzn i 71,1% kobiet osiągnęło sukces i przez 1 rok powstrzymało się całkowicie od jakichkolwiek kontaktów homoseksualnych (dla porównania geje mają średnio kilkunastu partnerów seksualnych rocznie). Co istotne sukces w zachowaniu czystości wiązał się z lepszym zdrowiem psychicznym.\n[28]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 200 osób homoseksualnych, które próbowały zmienić swoją orientację seksualną. Większość uczestników badania osiągnęła częściowy sukces, ponieważ udało im się zmienić orientację z homoseksualną na przeważająco heteroseksualną. Jednak niewielu osobom udało się zmienić orientację na wyłącznie heteroseksualną. Lesbijki częściej osiągały sukces niż geje, co jest zgodne z poprzednimi badaniami, które stwierdzają, że homoseksualizm męski ma bardziej biologiczne podłoże niż homoseksualizm kobiecy, oraz z tym, że orientacja seksualna kobiet jest bardziej płynna niż ta mężczyzn.[29]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 882 osób, z których 726 osób próbowało zmienić swoją orientację seksualną. Okazało się że 15% badanych po próbach zmiany orientacji określiło siebie jako całkowicie heteroseksualnych, 17.2% jako głównie heteroseksualni, a 16.7% jako bardziej heteroseksualni niż homoseksualni. Odsetek osób które całkowicie powstrzymywały się od kontaktów homoseksualnych zwiększył się z 13.4% na 73.1%.[30]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 125 religijnych gejów, którzy próbowali zmienić orientację seksualną. Większość badanych doświadczyło zmiany orientacji seksualnej. Co istotne zmiana orientacji seksualnej na heteroseksualizm wiązała się ze spadkiem samobójstw, depresji, nadużywania szkodliwych substancji oraz wzrostem poczucia własnej wartości.[31]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 285 psychoanalityków, którzy mieli 1215 homoseksualnych pacjentów, którzy próbowali zmienić orientację seksualną. Wyniki pokazały że 23% pacjentów osiągnęło sukces i zmieniło swoją orientację seksualną, a 84% pacjentów dzięki terapii odniosło pewne korzyści.[32]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 785 osób homoseksualnych, które próbowały zmienić orientację. 307 homoseksualistów (39%) odniosło sukces i zmieniło swoją orientację seksualną.[33]\n\nTrwające 18 lat badanie na próbie 710 homoseksualistów, którzy próbowali zmienić orientację seksualną. 45% z nich osiągnęło sukces.[34]\n\nBadanie przeprowadzone na próbie 206 psychoterapeutów, którzy pomagają homoseksualistom w zmianie orientacji seksualnej. 34% psychoterapeutów zna homoseksualistów, którym dzięki pomocy, udało się utrzymać heteroseksualizm przez ponad 20 lat. 45% psychoterapeutów zgłosiło, że ponad 60% ich klientów doświadczyło znaczących zmian w swoim zachowaniu. Oprócz tego, psychoterapeuci potwierdzili że dzięki terapii, ich klienci osiągnęli poprawę zdrowia psychicznego.[35]\n\nPodsumowanie raportów i badań dotyczących homoseksualistów, którzy pod wpływem religii zmienili orientację seksualną. Według autora próby zmiany orientacji seksualnej częściej kończyły się pozytywnie niż negatywnie.[36]\n\nMetaanaliza ponad 100 badań naukowych, dotyczących zmiany orientacji seksualnej. Wyniki tej metaanalizy wskazują, że 35% prób zmiany orientacji seksualnej zakończyły się pełnym sukcesem, a 27% częściowym sukcesem.[37]\n\nMetaanaliza 146 badań dotyczących zmiany orientacji seksualnej. Wyniki tej mataanalizy wskazują, że można zmienić orientację seksualną.[38]\n\n\nŹRÓDŁA:\n[1]\nMesnikoff, Rainer, Kolb, Carr (1963). Intrafamilial determinants of divergent sexual behavior in twins.\nhttps://ajp.psychiatryonline.org/doi/abs/10.1176/ajp.119.8.732\n[2]\nhttps://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0010440X76800119\n[3]\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/BF01542264\n[4]\nhttps://www.researchgate.net/publication/19430644_Homosexuality_in_monozygotic_twins_reared_apart\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3730708\n[5]\nKing, McDonald (1992). Homosexuals who are twins. A study of 46 probands.\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1562871\n[6]\nhttps://www.researchgate.net/publication/21311211_A_Genetic_Study_of_Male_Sexual_Orientation\n[7]\nhttps://www.researchgate.net/publication/12267404_Sexual_Orientation_in_a_US_National_Sample_of_Twin_and_Nontwin_Sibling_Pairs\n[8]\nhttps://www.researchgate.net/publication/12572213_Genetics_and_Environmental_Influences_on_Sexual _Orientation_and_Its_Correlates_in_an_Australian_Twin_Sample\n[9]\nhttps://academiccommons.columbia.edu/doi/10.7916/D8BC45CF\nhttps://www.researchgate.net/publication/247062560_Opposite-Sex_Twins_and_Adolescent_Same-Sex_Attraction\n[10]\nhttps://www.researchgate.net/publication/5320571_Genetic_and_Environmental_Effects_on_Same-sex_Sexual_Behavior_A_Population_Study_of_Twins_in_Sweden\nhttps://www.sciencemag.org/news/2008/06/gay-not-all-genes\n[11]\nhttps://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0021982\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21760939\n[12]\n\"Our study focused on the genetic basis of same-sex sexual behavior, but several of our results point to the importance of sociocultural context as well. We observed changes in prevalence of reported same-sex sexual behavior across time, raising questions about how genetic and sociocultural influences on sexual behavior might interact.\"\nhttps://www.researchgate.net/publication/335478658_Large-scale_GWAS_reveals_insights_into_the_genetic_architecture_of_same-sex_sexual_behavior\nhttps://science.sciencemag.org/content/365/6456/eaat7693\n[13]\nhttps://www.researchgate.net/publication/12567450_Sexual_identity_attractions_and_behavior_among_sexual_minority_women_over_a_2-year_period_Developmental_Psychology_36_241-250\n[14]\nhttps://www.researchgate.net/publication/6605886_Prevalence_and_Stability_of_Sexual_Orientation_Components_During_Adolescence_and_Young_Adulthood\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17195103\n[15]\nhttps://www.researchgate.net/publication/277817479_Stability_of_Self-Reported_Same-Sex_and_Both-Sex_Attraction_from_Adolescence_to_Young_Adulthood\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26048483\n[16]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21584828\nhttps://link.springer.com/article/10.1007/s10508-011-9761-1\n[17]\nhttps://www.researchgate.net/publication/12187093_Sexually_transmitted_infections_and_risk_behaviors_in_women_who_have_sex_with_women\n[18]\nhttps://psycnet.apa.org/record/2006-10241-003\n[19]\nhttps://psycnet.apa.org/record/1984-20417-001\n[20]\nhttps://psycnet.apa.org/record/1994-98490-000\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://regentparents.regent.edu/acad/schlaw/student_life/studentorgs/lawreview/docs/issues/v14n2/Vol.%2014,%20No.%202,%206%20Olsen.pdf&ved=2ahUKEwiE_Kb7i6fsAhUS-yoKHUiUDuAQFjAAegQIARAB&usg=AOvVaw1gSNU_f3kX12YWKeqkJRfE\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/000306519404200412\n[21]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5227944\n[22]\nhttps://link.springer.com/article/10.1023/A:1010243318426\n[23]\nhttps://www.cogentoa.com/article/10.1080/23311908.2018.1564424\nhttps://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/23311908.2018.1564424\n[24]\nhttps://www.researchgate.net/publication/14998326_National_Lesbian_Health_Care_Survey_Implications_for_Mental_Health_Care\n[25]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2016237\n[26]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7435713\n[27]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21961446\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.cedarville.edu/~/media/Files/PDF/Student-Life-Programs/Critical-Concern/Ex-Gays/jones-and-yarhouse-2009.pdf&ved=2ahUKEwjD3KjuvfHsAhVHl4sKHTsCDqkQFjAFegQICBAB&usg=AOvVaw24gzIHrzvN3A9evpd7i8R7&cshid=1604788195474\nhttps://www.baptistpress.com/resource-library/news/landmark-study-change-for-homosexuals-is-possible/\nhttps://www.researchgate.net/publication/51683681_A_Longitudinal_Study_of_Attempted_Religiously_Mediated_Sexual_Orientation_Change\n[28]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/009164719902700405\n[29]\nhttps://www.researchgate.net/publication/231583084_Can_Some_Gay_Men_and_Lesbians_Change_Their_Sexual_Orientation_200_Participants_Reporting_a_Change_from_Homosexual_to_Heterosexual_Orientation\nhttps://link.springer.com/article/10.1023/A:1025647527010\n[30]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/003329410008600302.2\nhttps://www.researchgate.net/publication/12387235_Retrospective_self-reports_of_changes_in_homosexual_orientation_A_consumer_survey_of_conversion_therapy_clients\n[31]\nhttps://www.researchgate.net/publication/326559495_Effects_of_Therapy_on_Religious_Men_Who_Have_Unwanted_Same-Sex_Attraction\n[32]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/000306519404200412\n[33]\nhttps://psycnet.apa.org/record/1974-30538-001\n[34]\nhttps://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/356808\n[35]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/10.2466/pr0.2000.86.2.689\n[36]\nhttps://psycnet.apa.org/record/2002-01066-002\n[37]\nElizabeth James, Treatment of Homosexuality: A Reanalysis and Synthesis of Outcome Studies (1978) \n\"Elizabeth James in 1978 meta-analyzed over 100 outcome studies which were published between 1930 and 1976.146 She concluded that when all the research was combined, approximately 35% of the homosexual clients \"recovered\" and 27% \"improved\".\"\n[38]\nhttps://www.researchgate.net/publication/11233150_A_Meta-Analytic_Review_of_Treatment_of_Homosexuality\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12150399\n\n\n#homosexuality #LGBT",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1225783168229982208/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1208851916757565440",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "W ostatnim czasie strona MamyMówiąDOŚĆ opublikowała post w którym skrytykowała opiekę naprzemienną, czyli sposób opieki nad dzieckiem po rozwodzie, polegający na przyznaniu każdemu z rodziców prawa do pieczy nad dzieckiem w określonym czasie w ciągu roku. Post ten jest przykładem cherry pickingu, czyli sposobie manipulacji w którym przedstawiamy jedno badanie potwierdzające naszą tezę, jednocześnie zatajając fakt, że istnieją dziesiątki innych badań, które przeczą tej tezę. W tym artykule przedstawię listę badań, które porównywały ze sobą wyniki dzieci wychowywanych w sposób naprzemienny z dziećmi wychowywanymi tylko lub głównie przez jednego rodzica.<br />[Nazwisko autora-rok publikacji-wiek badanych dzieci]<br />Bacro-2021-3/6lat<br />Wyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej mają mniejsze problemy z agresją niż dzieci wychowywane głównie lub całkowicie przez matki.[1]<br />Bergstrom-2019-2/9lat<br />Wyniki tego badania pokazują że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej rzadziej mają objawy zaburzeń psychologicznych w porównaniu do dzieci wychowywanych przez jednego rodzica.[2]<br />Bergstrom-2018-3/5lat<br />Wyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane tylko przez jednego rodzica, oraz głównie przez jednego rodzica, odpowiednio 1.41 oraz 1.27 razy częściej mają problemy psychologiczne w porównaniu do dzieci które były wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej.[3]<br />Turunen-2017-10/18lat<br />Według autorów tego badania, nie ma większych różnic w samoocenie dzieci, wychowywanych w rodzinach pełnych, głównie przez jednego rodzica oraz w sposób naprzemienny. Jedynym wyjątkiem były dzieci wychowywane tylko przez jednego rodzica, które wypadły najgorzej i miały najniższą samoocenę.[4]<br />Fransson-2016-10/18lat<br />Wyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane w sposób naprzemienny nie mają częściej problemów psychologicznych niż dzieci wychowywane w pełnych rodzinach, podczas gdy dzieci wychowywane przez jednego rodzica najczęściej posiadały problemy psychologiczne.[5]<br />Bergstrom-2015-13/16lat<br />Wyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej mają mniej problemów psychosomatycznych niż dzieci wychowywane głównie lub tylko przez jednego rodzica.[6]<br />Bergstrom-2014-4/18lat<br />Wyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane w rodzinach pełnych najrzadziej miały objawy problemów psychologicznych, dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej miały trochę gorsze wyniki, a dzieci wychowywane tylko przez jednego rodzica wypadły w tym badaniu najgorzej.[7]<br />Bergstrom-2013-12/15lat<br />Wyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej miały lepsze wyniki jeśli chodzi o samopoczucie i relacje z rówieśnikami niż dzieci wychowywane głównie lub tylko przez jednego rodzica.[8]<br />Inne badania potwierdzające, że opieka naprzemienna jest lepsza niż opieka prowadzona tylko lub głównie przez jednego rodzica, podała polska wikipedia, którą zacytuję:<br />\"R. Bauserman (2002) w artykule w czasopiśmie „Journal of Family Psychology” w oparciu o metaanalizę niepublikowanych badań klinicznych i innych badań opublikowanych przeanalizował 1846 przypadków dzieci wychowujących się przy jednym rodzicu (sole custody) oraz 814 przypadków, kiedy dzieci spędzały porównywalną ilość czasu z obojgiem rodziców po rozwodzie (joint custody). Wykazał on, iż dzieci wychowywane w ramach opieki naprzemiennej wykazywały lepsze zdolności adaptacyjne (przystosowanie społeczne), niż dzieci wychowywane przez jednego rodzica (sole custody), porównywalne do zdolności adaptacyjnych dzieci wychowywanych w rodzinach nienaruszonych (intact families). System opieki naprzemiennej miał jego zdaniem także pozytywny wpływ na angażowanie się obojga rozwiedzionych rodziców w opiekę nad dzieckiem. W systemie tym szczególnie ważne było spędzanie znaczącego czasu z ojcem (s. 98). Opieka naprzemienna nie wykazywała korzystnego wpływu jedynie w dwóch badaniach klinicznych w sytuacji szczególnie wysokiego poziomu konfliktu pomiędzy rozwiedzionymi rodzicami (s. 98). Autor podkreśla, że na niektórych obszarach sędziowie wykazują silną preferencję dla orzekania wyłącznej opieki matki (maternal custody), niechętnie umożliwiając także opiekę nad dzieckiem ojcom w ramach opieki naprzemiennej. Tymczasem według niego badania nie potwierdzają opinii krytyków opieki naprzemiennej, iż dziecko będzie miało problem z przyzwyczajeniem się do dwóch miejsc zamieszkania lub będzie czuło się rozdarte pomiędzy dwojgiem rodziców. Jego zdaniem przeanalizowane badania wyraźnie wskazują, iż opieka naprzemienna zazwyczaj nie wykazuje szkodliwego wpływu na samopoczucie dziecka, natomiast może być dla niego korzystna. Autor zaleca zatem, by nie zniechęcać rodziców od stosowania opieki naprzemiennej (s. 99). W jego opinii przeciwwskazaniem są jedynie szczególne przypadki (np. agresja lub silne zaniedbywanie dziecka przez jednego z rodziców).<br />Laftman i in. (2014) w czasopiśmie „Scandinavian Journal of Public Health” przeprowadzili analizę danych Sztokholmskiego Sondażu Szkolnego z 2004 r, dotyczących młodzieży w wieku 15-16 lat (próba 8840 osób) wychowywanej w systemie opieki naprzemiennej (joint physical costody) oraz wychowywanej przez obojga rodziców w jednym domu, mieszkających po rozstaniu rodziców u jednego z nich z ograniczeniem widywania drugiego i osób w rodzinach, w której dzieci mieszkają z jednym z rodziców i jego nowym małżonkiem (partnerem). Największe możliwości zwracania się przez dzieci o pomoc dotyczącą ich problemów występowały w rodzinach nierozwiedzionych. Jednak w drugiej kolejności najwyższe poczucie uzyskiwania wsparcia emocjonalnego od obojga rodziców i najwyższy poziom zdrowia subiektywnego odczuwały dzieci wychowywane w systemie opieki naprzemiennej. Wskazuje to, że dla młodzieży ważniejszy był fakt bliskiego kontaktu emocjonalnego z jednym i drugim rodzicem (co zapewniało naprzemienne zamieszkiwanie u ojca i matki), a nie systemy opieki związane z zamieszkiwaniem w jednym miejscu i widywaniem drugiego rodzica co pewien czas (np. raz na dwa tygodnie) lub w ogóle.<br />Linda Nielsen z Katedry Edukacji na Uniwersytecie Wake Forest (USA) w czasopiśmie „Journal of Divorce & Remarriage” z 2014 r. przedstawia wyniki 40 badań z lat 1989-2014 prowadzonych w Szwecji, Norwegii, Holandii, Kanadzie, Danii, Australii, Wielkiej Brytanii i USA, które porównywały sytuację dzieci które mieszkają z każdym z rodziców co najmniej 35% czasu w porównaniu do dzieci, które mieszkają przede wszystkim z matką i spędzają mniej niż 35% czasu ze swoim ojcem. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że dzieci w rodzinach stosujących pieczę naprzemienną (shared physical custody) wykazywały lepsze wyniki w pomiarach ich samopoczucia emocjonalnego, behawioralnego i psychologicznego (emotional, behavioral, and psychological well-being), a także były zdrowsze fizycznie i miały lepsze relacje ze swoimi matkami i ojcami. Korzyści te występowały także w przypadku wysokiego poziomu konfliktu pomiędzy ich rodzicami.\"[9]<br />[1]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33022777\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33022777</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/.../344626480_Externalizing\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/.../344626480_Externalizing</a>...<br />[2]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29644929\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29644929</a><br />[3]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28880411\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28880411</a><br />[4]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595062\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595062</a><br />[5]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26553250\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26553250</a><br />[6]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25922471\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25922471</a><br />[7]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25040954\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25040954</a><br />[8]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24053116\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24053116</a><br />[9]<br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Piecza_naprzemienna\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Piecza_naprzemienna</a><br />artykuł MamyMówiąDOŚĆ:<br /><a href=\"https://www.facebook.com/.../a.106936647.../494891215235775/\" target=\"_blank\">https://www.facebook.com/.../a.106936647.../494891215235775/</a><br /><a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=redpill\" title=\"#redpill\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#redpill</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=feminizm\" title=\"#feminizm\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#feminizm</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=druk63\" title=\"#druk63\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#druk63</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1208851916757565440",
"published": "2021-02-17T19:05:56+00:00",
"source": {
"content": "W ostatnim czasie strona MamyMówiąDOŚĆ opublikowała post w którym skrytykowała opiekę naprzemienną, czyli sposób opieki nad dzieckiem po rozwodzie, polegający na przyznaniu każdemu z rodziców prawa do pieczy nad dzieckiem w określonym czasie w ciągu roku. Post ten jest przykładem cherry pickingu, czyli sposobie manipulacji w którym przedstawiamy jedno badanie potwierdzające naszą tezę, jednocześnie zatajając fakt, że istnieją dziesiątki innych badań, które przeczą tej tezę. W tym artykule przedstawię listę badań, które porównywały ze sobą wyniki dzieci wychowywanych w sposób naprzemienny z dziećmi wychowywanymi tylko lub głównie przez jednego rodzica.\n[Nazwisko autora-rok publikacji-wiek badanych dzieci]\nBacro-2021-3/6lat\nWyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej mają mniejsze problemy z agresją niż dzieci wychowywane głównie lub całkowicie przez matki.[1]\nBergstrom-2019-2/9lat\nWyniki tego badania pokazują że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej rzadziej mają objawy zaburzeń psychologicznych w porównaniu do dzieci wychowywanych przez jednego rodzica.[2]\nBergstrom-2018-3/5lat\nWyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane tylko przez jednego rodzica, oraz głównie przez jednego rodzica, odpowiednio 1.41 oraz 1.27 razy częściej mają problemy psychologiczne w porównaniu do dzieci które były wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej.[3]\nTurunen-2017-10/18lat\nWedług autorów tego badania, nie ma większych różnic w samoocenie dzieci, wychowywanych w rodzinach pełnych, głównie przez jednego rodzica oraz w sposób naprzemienny. Jedynym wyjątkiem były dzieci wychowywane tylko przez jednego rodzica, które wypadły najgorzej i miały najniższą samoocenę.[4]\nFransson-2016-10/18lat\nWyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane w sposób naprzemienny nie mają częściej problemów psychologicznych niż dzieci wychowywane w pełnych rodzinach, podczas gdy dzieci wychowywane przez jednego rodzica najczęściej posiadały problemy psychologiczne.[5]\nBergstrom-2015-13/16lat\nWyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej mają mniej problemów psychosomatycznych niż dzieci wychowywane głównie lub tylko przez jednego rodzica.[6]\nBergstrom-2014-4/18lat\nWyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane w rodzinach pełnych najrzadziej miały objawy problemów psychologicznych, dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej miały trochę gorsze wyniki, a dzieci wychowywane tylko przez jednego rodzica wypadły w tym badaniu najgorzej.[7]\nBergstrom-2013-12/15lat\nWyniki tego badania pokazują, że dzieci wychowywane przy pomocy opieki naprzemiennej miały lepsze wyniki jeśli chodzi o samopoczucie i relacje z rówieśnikami niż dzieci wychowywane głównie lub tylko przez jednego rodzica.[8]\nInne badania potwierdzające, że opieka naprzemienna jest lepsza niż opieka prowadzona tylko lub głównie przez jednego rodzica, podała polska wikipedia, którą zacytuję:\n\"R. Bauserman (2002) w artykule w czasopiśmie „Journal of Family Psychology” w oparciu o metaanalizę niepublikowanych badań klinicznych i innych badań opublikowanych przeanalizował 1846 przypadków dzieci wychowujących się przy jednym rodzicu (sole custody) oraz 814 przypadków, kiedy dzieci spędzały porównywalną ilość czasu z obojgiem rodziców po rozwodzie (joint custody). Wykazał on, iż dzieci wychowywane w ramach opieki naprzemiennej wykazywały lepsze zdolności adaptacyjne (przystosowanie społeczne), niż dzieci wychowywane przez jednego rodzica (sole custody), porównywalne do zdolności adaptacyjnych dzieci wychowywanych w rodzinach nienaruszonych (intact families). System opieki naprzemiennej miał jego zdaniem także pozytywny wpływ na angażowanie się obojga rozwiedzionych rodziców w opiekę nad dzieckiem. W systemie tym szczególnie ważne było spędzanie znaczącego czasu z ojcem (s. 98). Opieka naprzemienna nie wykazywała korzystnego wpływu jedynie w dwóch badaniach klinicznych w sytuacji szczególnie wysokiego poziomu konfliktu pomiędzy rozwiedzionymi rodzicami (s. 98). Autor podkreśla, że na niektórych obszarach sędziowie wykazują silną preferencję dla orzekania wyłącznej opieki matki (maternal custody), niechętnie umożliwiając także opiekę nad dzieckiem ojcom w ramach opieki naprzemiennej. Tymczasem według niego badania nie potwierdzają opinii krytyków opieki naprzemiennej, iż dziecko będzie miało problem z przyzwyczajeniem się do dwóch miejsc zamieszkania lub będzie czuło się rozdarte pomiędzy dwojgiem rodziców. Jego zdaniem przeanalizowane badania wyraźnie wskazują, iż opieka naprzemienna zazwyczaj nie wykazuje szkodliwego wpływu na samopoczucie dziecka, natomiast może być dla niego korzystna. Autor zaleca zatem, by nie zniechęcać rodziców od stosowania opieki naprzemiennej (s. 99). W jego opinii przeciwwskazaniem są jedynie szczególne przypadki (np. agresja lub silne zaniedbywanie dziecka przez jednego z rodziców).\nLaftman i in. (2014) w czasopiśmie „Scandinavian Journal of Public Health” przeprowadzili analizę danych Sztokholmskiego Sondażu Szkolnego z 2004 r, dotyczących młodzieży w wieku 15-16 lat (próba 8840 osób) wychowywanej w systemie opieki naprzemiennej (joint physical costody) oraz wychowywanej przez obojga rodziców w jednym domu, mieszkających po rozstaniu rodziców u jednego z nich z ograniczeniem widywania drugiego i osób w rodzinach, w której dzieci mieszkają z jednym z rodziców i jego nowym małżonkiem (partnerem). Największe możliwości zwracania się przez dzieci o pomoc dotyczącą ich problemów występowały w rodzinach nierozwiedzionych. Jednak w drugiej kolejności najwyższe poczucie uzyskiwania wsparcia emocjonalnego od obojga rodziców i najwyższy poziom zdrowia subiektywnego odczuwały dzieci wychowywane w systemie opieki naprzemiennej. Wskazuje to, że dla młodzieży ważniejszy był fakt bliskiego kontaktu emocjonalnego z jednym i drugim rodzicem (co zapewniało naprzemienne zamieszkiwanie u ojca i matki), a nie systemy opieki związane z zamieszkiwaniem w jednym miejscu i widywaniem drugiego rodzica co pewien czas (np. raz na dwa tygodnie) lub w ogóle.\nLinda Nielsen z Katedry Edukacji na Uniwersytecie Wake Forest (USA) w czasopiśmie „Journal of Divorce & Remarriage” z 2014 r. przedstawia wyniki 40 badań z lat 1989-2014 prowadzonych w Szwecji, Norwegii, Holandii, Kanadzie, Danii, Australii, Wielkiej Brytanii i USA, które porównywały sytuację dzieci które mieszkają z każdym z rodziców co najmniej 35% czasu w porównaniu do dzieci, które mieszkają przede wszystkim z matką i spędzają mniej niż 35% czasu ze swoim ojcem. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że dzieci w rodzinach stosujących pieczę naprzemienną (shared physical custody) wykazywały lepsze wyniki w pomiarach ich samopoczucia emocjonalnego, behawioralnego i psychologicznego (emotional, behavioral, and psychological well-being), a także były zdrowsze fizycznie i miały lepsze relacje ze swoimi matkami i ojcami. Korzyści te występowały także w przypadku wysokiego poziomu konfliktu pomiędzy ich rodzicami.\"[9]\n[1]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33022777\nhttps://www.researchgate.net/.../344626480_Externalizing...\n[2]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29644929\n[3]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28880411\n[4]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595062\n[5]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26553250\n[6]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25922471\n[7]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25040954\n[8]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24053116\n[9]\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Piecza_naprzemienna\nartykuł MamyMówiąDOŚĆ:\nhttps://www.facebook.com/.../a.106936647.../494891215235775/\n#redpill #feminizm #druk63",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1208851916757565440/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1192972051911557120",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "W swoim ostatnim wpisie nasi ulubieńcy z Narodowego Frontu Ludzi Pracy skrytykowali legalizację marihuany. W tym artykule odniosę się do dwóch najważniejszych argumentów administratora NFLP, które dotyczą szkodliwości marihuany, oraz tego, że powoduję ona silne uzależnienie.<br /><br />\"Bzdurą jest także, że marihuana jest mniej szkodliwa od alkoholu, już pomijając fakt że alkohol jest powszechną używką akceptowaną w naszym kręgu kulturowym można przyjrzeć się skutkom zażywania alkoholu i marihuany i porównać je do siebie.<br />Przykładowo po alkoholu nie występuje zjawisko synestezji, to oznacza że kolory nie uzyskują smaku, a dźwięki koloru.\"<br /><br />Autor wpisu swoją odważną tezę dotyczącą szkodliwości marihuany, argumentuje tym, że po alkoholu nie występuję zjawisko synestezji. Problem w tym, że synestezja wydaję się być najmniejszym problemem dla społeczeństwa w porównaniu ze szkodami jakie przynosi stan upojenia alkoholowego, takimi jak wypadki drogowe, przemoc domowa czy wandalizm. Warto przytoczyć tutaj badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Columbia, według którego, osoby będące pod wpływem marihuany średnio 7 razy rzadziej powodują śmiertelne wypadki na drogach niż osoby będące pod wpływem alkoholu.[1]<br />Wracając jeszcze do synestezji, to podanie przez autora tego przykładu jest świetnym przykładem wybiórczości.<br />Idąc tym tokiem rozumowania, można powiedzieć, że herbata jest mniej szkodliwa niż kokaina, ponieważ herbata może podrażniać żołądek a kokaina nie.<br />Żeby w obiektywny sposób ocenić szkodliwość marihuany i papierosów musimy, wziąć pod uwagę wszystkie szkodliwe skutki przyjmowania tych narkotyków, a nie wybierać jeden, który jest wygodny dla naszej tezy.<br />Tak się składa, że już były przeprowadzone badania, w których porównano szkodliwość marihuany oraz alkoholu i te badania potwierdziły to że alkohol jest bardziej szkodliwy niż marihuana.<br />Wyniki tych badań (im większa liczba, tym większa szkodliwość dla zdrowia):<br /><br />Nutt, King, Saulsbury, Blakemore - 2007[2]<br />Alkohol 1.4 <br />Tytoń 1.24 <br />Marihuana 0.99<br /><br />Nutt, King, Phillips - 2010[3]<br />Alkohol 26<br />Tytoń 17<br />Marihuana 12<br /><br />\"Także to, że przykładowo marihuana jest używką, która nie uzależnia jest nieprawdą.<br />Marihuana jest substancją uzależniającą psychicznie, uzależnienie od marihuany działa podobnie do uzależnienia od nikotyny, czyli uzależniony mimo że co prawda nie czuje fizycznego przymusu zażywania substancji i tak po nią sięgnie przez odczucie silnego psychicznego przymusu.\"<br /><br />W tym fragmencie autor stosuję technikę manipulacyjną znaną jako sofizmat rozszerzenia, czyli nie odnosi się do prawdziwych argumentów zwolenników legalizacji, tylko sam sobie wymyśla wadliwe argumenty przeciwnika, żeby potem móc je łatwo obalić.<br />W rzeczywistości prawie żaden zwolennik legalizacji, nie uważa że marihuana nie jest uzależniająca. Zamiast tego zwolennicy legalizacji argumentują, że marihuana jest mniej uzależniająca niż tytoń oraz alkohol, co zostało potwierdzone przez przeprowadzone w 2007 roku badanie, w którym porównano różne używki i narkotyki pod względem siły z jaką uzależniają. Wyniki są następujące (im większa liczba tym siła z jaką dany narkotyk uzależnia jest większa):<br /><br />Tytoń 2.21<br />Alkohol 1.93<br />Marihuana 1.51<br />[2]<br /><br />Warto tutaj również wspomnieć inne, opublikowane w 2002 roku badanie, w którym sprawdzono jaki odsetek użytkowników alkoholu i marihuany, było od niej uzależnionych. Wyniki pokazują że tylko 8% użytkowników marihuany, 10 lat po jej pierwszym zażyciu, było od niej uzależnionych, w porównaniu do 12/13% osób spożywających alkohol.[4]<br /><br />Administrator nr 2<br /><br />[1]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24076302/\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24076302/</a><br /><a href=\"https://www.vox.com/platform/amp/2014/6/6/5783746/the-public-health-case-for-legalizing-pot-it-could-replace-alcohol\" target=\"_blank\">https://www.vox.com/platform/amp/2014/6/6/5783746/the-public-health-case-for-legalizing-pot-it-could-replace-alcohol</a><br /><br />[2]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/6424313_Development_of_a_rational_scale_to_assess_the_harm_of_drugs_of_potential_misuse\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/6424313_Development_of_a_rational_scale_to_assess_the_harm_of_drugs_of_potential_misuse</a><br /><br />[3]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/285843262_Drug_harms_in_the_UK_A_multi-criterion_decision_analysis\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/285843262_Drug_harms_in_the_UK_A_multi-criterion_decision_analysis</a><br /><br />[4]<br /><a href=\"https://www.nature.com/articles/1395810\" target=\"_blank\">https://www.nature.com/articles/1395810</a><br />\"Whereas some 15–16% of cocaine users had developed cocaine dependence within 10 years of first cocaine use, the corresponding values are about 8% for marijuana users, and 12–13% for alcohol users.\"<br /><br />Artykuł NFLP<br /><a href=\"https://m.facebook.com/103278738191445/photos/a.103301511522501/176539060865412\" target=\"_blank\">https://m.facebook.com/103278738191445/photos/a.103301511522501/176539060865412</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1192972051911557120",
"published": "2021-01-04T23:25:01+00:00",
"source": {
"content": "W swoim ostatnim wpisie nasi ulubieńcy z Narodowego Frontu Ludzi Pracy skrytykowali legalizację marihuany. W tym artykule odniosę się do dwóch najważniejszych argumentów administratora NFLP, które dotyczą szkodliwości marihuany, oraz tego, że powoduję ona silne uzależnienie.\n\n\"Bzdurą jest także, że marihuana jest mniej szkodliwa od alkoholu, już pomijając fakt że alkohol jest powszechną używką akceptowaną w naszym kręgu kulturowym można przyjrzeć się skutkom zażywania alkoholu i marihuany i porównać je do siebie.\nPrzykładowo po alkoholu nie występuje zjawisko synestezji, to oznacza że kolory nie uzyskują smaku, a dźwięki koloru.\"\n\nAutor wpisu swoją odważną tezę dotyczącą szkodliwości marihuany, argumentuje tym, że po alkoholu nie występuję zjawisko synestezji. Problem w tym, że synestezja wydaję się być najmniejszym problemem dla społeczeństwa w porównaniu ze szkodami jakie przynosi stan upojenia alkoholowego, takimi jak wypadki drogowe, przemoc domowa czy wandalizm. Warto przytoczyć tutaj badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Columbia, według którego, osoby będące pod wpływem marihuany średnio 7 razy rzadziej powodują śmiertelne wypadki na drogach niż osoby będące pod wpływem alkoholu.[1]\nWracając jeszcze do synestezji, to podanie przez autora tego przykładu jest świetnym przykładem wybiórczości.\nIdąc tym tokiem rozumowania, można powiedzieć, że herbata jest mniej szkodliwa niż kokaina, ponieważ herbata może podrażniać żołądek a kokaina nie.\nŻeby w obiektywny sposób ocenić szkodliwość marihuany i papierosów musimy, wziąć pod uwagę wszystkie szkodliwe skutki przyjmowania tych narkotyków, a nie wybierać jeden, który jest wygodny dla naszej tezy.\nTak się składa, że już były przeprowadzone badania, w których porównano szkodliwość marihuany oraz alkoholu i te badania potwierdziły to że alkohol jest bardziej szkodliwy niż marihuana.\nWyniki tych badań (im większa liczba, tym większa szkodliwość dla zdrowia):\n\nNutt, King, Saulsbury, Blakemore - 2007[2]\nAlkohol 1.4 \nTytoń 1.24 \nMarihuana 0.99\n\nNutt, King, Phillips - 2010[3]\nAlkohol 26\nTytoń 17\nMarihuana 12\n\n\"Także to, że przykładowo marihuana jest używką, która nie uzależnia jest nieprawdą.\nMarihuana jest substancją uzależniającą psychicznie, uzależnienie od marihuany działa podobnie do uzależnienia od nikotyny, czyli uzależniony mimo że co prawda nie czuje fizycznego przymusu zażywania substancji i tak po nią sięgnie przez odczucie silnego psychicznego przymusu.\"\n\nW tym fragmencie autor stosuję technikę manipulacyjną znaną jako sofizmat rozszerzenia, czyli nie odnosi się do prawdziwych argumentów zwolenników legalizacji, tylko sam sobie wymyśla wadliwe argumenty przeciwnika, żeby potem móc je łatwo obalić.\nW rzeczywistości prawie żaden zwolennik legalizacji, nie uważa że marihuana nie jest uzależniająca. Zamiast tego zwolennicy legalizacji argumentują, że marihuana jest mniej uzależniająca niż tytoń oraz alkohol, co zostało potwierdzone przez przeprowadzone w 2007 roku badanie, w którym porównano różne używki i narkotyki pod względem siły z jaką uzależniają. Wyniki są następujące (im większa liczba tym siła z jaką dany narkotyk uzależnia jest większa):\n\nTytoń 2.21\nAlkohol 1.93\nMarihuana 1.51\n[2]\n\nWarto tutaj również wspomnieć inne, opublikowane w 2002 roku badanie, w którym sprawdzono jaki odsetek użytkowników alkoholu i marihuany, było od niej uzależnionych. Wyniki pokazują że tylko 8% użytkowników marihuany, 10 lat po jej pierwszym zażyciu, było od niej uzależnionych, w porównaniu do 12/13% osób spożywających alkohol.[4]\n\nAdministrator nr 2\n\n[1]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24076302/\nhttps://www.vox.com/platform/amp/2014/6/6/5783746/the-public-health-case-for-legalizing-pot-it-could-replace-alcohol\n\n[2]\nhttps://www.researchgate.net/publication/6424313_Development_of_a_rational_scale_to_assess_the_harm_of_drugs_of_potential_misuse\n\n[3]\nhttps://www.researchgate.net/publication/285843262_Drug_harms_in_the_UK_A_multi-criterion_decision_analysis\n\n[4]\nhttps://www.nature.com/articles/1395810\n\"Whereas some 15–16% of cocaine users had developed cocaine dependence within 10 years of first cocaine use, the corresponding values are about 8% for marijuana users, and 12–13% for alcohol users.\"\n\nArtykuł NFLP\nhttps://m.facebook.com/103278738191445/photos/a.103301511522501/176539060865412",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1192972051911557120/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1192971481973121024",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "W polskiej opinii publicznej w ostatnim czasie trwają żywe dyskusje na temat konwencji stambulskiej, którą polski rząd zamierza wypowiedzieć. Głównym argumentem przeciwników konwencji są kontrowersyjne zapisy dotyczące płci społeczno-kulturowej. Jednak krytycy konwencji rzadko zwracają uwagę, na najbardziej rzucający się w oczy problem z konwencją - jej seksistowski charakter. Chociaż konwencja potępia przemoc w stosunku do mężczyzn, to jednak traktuje przemoc domową, tak jakby jej sprawcami byli w zdecydowanej większości mężczyźni:<br />\"Niniejsza konwencja ma zastosowanie do wszelkich form przemocy wobec kobiet, w tym przemocy domowej, która w większym stopniu dotyka kobiety\".<br />Słowo \"kobieta\" występuje w konwencji 80 razy, a \"mężczyzna\" 15 razy - głównie w negatywnym świetle.<br />W ten sposób konwencja stambulska utrwala nieprawdziwy stereotyp, jakoby przemoc domowa dotyczyła głównie kobiet, co jest nieprawdą, ponieważ badania naukowe zajmujące się przemocą domową jasno stwierdzają, że mężczyźni podobnie często są ofiarami przemocy domowej:<br /><br />Polska-2012-CBOS [1]<br /><br />W 2012 roku Centrum Badania Opinii Społecznej opublikowało badanie, które analizowało m. in. problem przemocy w polskich rodzinach. Według tego badania 11% kobiet oraz 10% mężczyzn doświadczyło przemocy fizycznej ze strony swojego partnera. Jeśli chodzi o przemoc psychiczną, to doświadczyło jej 16% kobiet oraz 20% mężczyzn. Co ważne raport ten pokazuje, że w Polsce istnieje wysokie przyzwolenie na stosowanie przemocy wobec mężczyzn - tylko 56% Polaków uważa, że przemoc wobec mężczyzn w związku nigdy nie może być usprawiedliwiona, podczas gdy stosowanie przemocy wobec kobiet potępia 84% Polaków.<br /><br />Nowa Zelandia-1997-Magdol [2]<br /><br />Wyniki badania:<br /><br />12.7% kobiet doświadczyło dotkliwej przemocy fizycznej<br />21.2% mężczyzny doświadczyło dotkliwej przemocy fizycznej<br /><br />27.1% kobiet doświadczyło przemocy fizycznej<br />34.1% mężczyzn doświadczyło przemocy fizycznej<br /><br />83.8% kobiet doświadczyło przemocy werbalnej<br />89.7% mężczyzn doświadczyło przemocy werbalnej<br /><br />18.6% kobiet stosowało wobec partnera dotkliwą przemoc fizyczną<br />5.7% mężczyzn stosowało wobec partnerki dotkliwą przemoc fizyczną<br /><br />37.2% kobiet stosowało wobec partnera przemoc fizyczną<br />21.8% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc fizyczną<br /><br />94.6% kobiet stosowało wobec partnera przemoc werbalną<br />85.8% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc werbalną<br /><br />Stany Zjednoczone-2007-Whitaker [3]<br />Badanie dotyczyło, będących w związku 11370 Amerykanów w wieku od 18 do 28 lat. W co czwartym związku dochodziło do przemocy fizycznej.<br />W związkach w których dochodziło do przemocy, w 49.7% przypadkach przemoc była stosowana przez obydwie strony (przemoc wzajemna).<br /><br />W związkach w których dochodzi do wzajemnej przemocy (obydwie osoby stosują przemoc):<br />20% kobiet doznało ciężkich obrażeń<br />25.2% mężczyzn doznało ciężkich obrażeń<br /><br />W związkach w których przemoc była stosowana tylko przez jedną stronę:<br />70.7% kobiet było sprawcami przemocy (gdy weźmiemy pod uwagę tylko zeznania kobiet - 67,7%)<br />29.3% mężczyzn było sprawcami przemocy (gdy weźmiemy pod uwagę tylko zeznania kobiet - 32.3%)<br /><br />Stany Zjednoczone-2000-Archer [4]<br />Badanie to analizuje różnice jakie występują pomiędzy przemocą domową stosowaną przez kobiety i mężczyzn.<br />Według twórców badania ponad połowa sprawców fizycznej przemocy domowej to kobiet, jednak w wyniku przemocy kobiety częściej odnoszą ciężkie obrażenia (62% osób które odniosły obrażenia to kobiety, a 38% to mężczyźni).<br /><br />Hiszpania-2014-Grana [5]<br />Badanie przeprowadzono w Madrycie na próbie 3578 heteroseksualnych par.<br /><br />Wyniki badania:<br /><br />60.1% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc psychiczną<br />63.2% kobiet stosowało wobec partnera przemoc psychiczną<br /><br />10.9% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc fizyczną<br />11.9% kobiet stosowało wobec partnera przemoc fizyczną<br /><br />1.6% kobiet w wyniku przemocy fizycznej zadało partnerowi bardziej dotkliwe rany<br />1.9% mężczyzn w wyniku przemocy fizycznej zadało partnerce bardziej dotkliwe rany<br /><br />Kanada-2018-Shaffer [6]<br />Badanie to przeprowadzono na próbie 36000 młodych mieszkańców Kanady z prowincji Kolumbia Brytyjska.<br />Młodzi Kanadyjczycy odpowiadali na pytanie, czy ich partner stosował wobec nich przemoc fizyczną. W zależności od roku w którym Kanadyjczycy odpowiadali na pytania, 5.8-8% mężczyzn oraz od 4.2-5.3% kobiet, przyznało się że byli ofiarami przemocy fizycznej, co oznacza, że młodzi Kanadyjczycy 1.45-1.58 razy częściej byli ofiarami przemocy fizycznej.<br /><br />Stany Zjednoczone-1997-Waldner [7]<br />Badanie to porównuję że sobą rozpowszechnienie przemocy wśród gejów i lesbijek. Okazuje się że aż 47.5% lesbijek oraz 29.7% gejów było ofiarą przemocy, w homoseksualnym związku.<br /><br />Oczywiście to nie wszystkie badania potwierdzające, że mężczyźni podobnie często są ofiarami przemocy domowej.<br />Do 2012 roku zebrano 280 innych badań, które udowadniają, że przemoc domowa nie ma płci:<br /><a href=\"http://web.csulb.edu/~mfiebert/assault.htm\" target=\"_blank\">http://web.csulb.edu/~mfiebert/assault.htm</a><br /><br />Jednak co warto podkreślić, w państwach mniej cywilizowanych gdzie pozycja kobiet jest słabsza (np. w państwach arabskich), kobiety stanowią wyższy odsetek osób, które są ofiarami przemocy domowej. Oprócz tego kobiety częściej odnoszą dotkliwe obrażenia w wyniku przemocy domowej niż mężczyźni.<br /><br />źródła:<br /><br />[1]<br /><a href=\"https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2012/K_082_12.PDF\" target=\"_blank\">https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2012/K_082_12.PDF</a><br /><br />[2]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/14113430_Gender_Differences_in_Partner_Violence_in_a_Birth_Cohort_of_21-Year-Olds_Bridging_the_Gap_Between_Clinical_and_Epidemiological_Approaches\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/14113430_Gender_Differences_in_Partner_Violence_in_a_Birth_Cohort_of_21-Year-Olds_Bridging_the_Gap_Between_Clinical_and_Epidemiological_Approaches</a><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9103736/\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9103736/</a><br /><br />[3]<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1854883/\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1854883/</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/51379171_Differences_in_Frequency_of_Violence_and_Reported_Injury_Between_Relationships_With_Reciprocal_and_Nonreciprocal_Intimate_Partner_Violence\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/51379171_Differences_in_Frequency_of_Violence_and_Reported_Injury_Between_Relationships_With_Reciprocal_and_Nonreciprocal_Intimate_Partner_Violence</a><br /><br />[4]<br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10989615/\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10989615/</a><br /><a href=\"https://pdfs.semanticscholar.org/2f5d/c513c9a2355478ef5da991e6e6aced88299c.pdf\" target=\"_blank\">https://pdfs.semanticscholar.org/2f5d/c513c9a2355478ef5da991e6e6aced88299c.pdf</a><br /><br />[5]<br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/264395621_Prevalence_of_psychological_and_physical_intimate_partner_aggression_in_Madrid_Spain_A_dyadic_analysis\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/264395621_Prevalence_of_psychological_and_physical_intimate_partner_aggression_in_Madrid_Spain_A_dyadic_analysis</a><br /><a href=\"http://www.psicothema.com/pdf/4198.pdf\" target=\"_blank\">http://www.psicothema.com/pdf/4198.pdf</a><br /><br />[6]<br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0886260518788367\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0886260518788367</a><br /><a href=\"https://scottbarrykaufman.com/wp-content/uploads/2018/10/shaffer2018.pdf\" target=\"_blank\">https://scottbarrykaufman.com/wp-content/uploads/2018/10/shaffer2018.pdf</a><br /><br />[7]<br /><a href=\"https://psycnet.apa.org/record/1997-41367-006\" target=\"_blank\">https://psycnet.apa.org/record/1997-41367-006</a><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/13826186_Victimization_and_Perpetration_Rates_of_Violence_in_Gay_and_Lesbian_Relationships_Gender_Issues_Explored\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/13826186_Victimization_and_Perpetration_Rates_of_Violence_in_Gay_and_Lesbian_Relationships_Gender_Issues_Explored</a><br /><br />obrazek:<br /><a href=\"https://www.nobackpackday.org/male-victims-of-domestic-violence/\" target=\"_blank\">https://www.nobackpackday.org/male-victims-of-domestic-violence/</a><br /><br /><a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=redpill\" title=\"#redpill\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#redpill</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=feminizm\" title=\"#feminizm\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#feminizm</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1192971481973121024",
"published": "2021-01-04T23:22:45+00:00",
"source": {
"content": "W polskiej opinii publicznej w ostatnim czasie trwają żywe dyskusje na temat konwencji stambulskiej, którą polski rząd zamierza wypowiedzieć. Głównym argumentem przeciwników konwencji są kontrowersyjne zapisy dotyczące płci społeczno-kulturowej. Jednak krytycy konwencji rzadko zwracają uwagę, na najbardziej rzucający się w oczy problem z konwencją - jej seksistowski charakter. Chociaż konwencja potępia przemoc w stosunku do mężczyzn, to jednak traktuje przemoc domową, tak jakby jej sprawcami byli w zdecydowanej większości mężczyźni:\n\"Niniejsza konwencja ma zastosowanie do wszelkich form przemocy wobec kobiet, w tym przemocy domowej, która w większym stopniu dotyka kobiety\".\nSłowo \"kobieta\" występuje w konwencji 80 razy, a \"mężczyzna\" 15 razy - głównie w negatywnym świetle.\nW ten sposób konwencja stambulska utrwala nieprawdziwy stereotyp, jakoby przemoc domowa dotyczyła głównie kobiet, co jest nieprawdą, ponieważ badania naukowe zajmujące się przemocą domową jasno stwierdzają, że mężczyźni podobnie często są ofiarami przemocy domowej:\n\nPolska-2012-CBOS [1]\n\nW 2012 roku Centrum Badania Opinii Społecznej opublikowało badanie, które analizowało m. in. problem przemocy w polskich rodzinach. Według tego badania 11% kobiet oraz 10% mężczyzn doświadczyło przemocy fizycznej ze strony swojego partnera. Jeśli chodzi o przemoc psychiczną, to doświadczyło jej 16% kobiet oraz 20% mężczyzn. Co ważne raport ten pokazuje, że w Polsce istnieje wysokie przyzwolenie na stosowanie przemocy wobec mężczyzn - tylko 56% Polaków uważa, że przemoc wobec mężczyzn w związku nigdy nie może być usprawiedliwiona, podczas gdy stosowanie przemocy wobec kobiet potępia 84% Polaków.\n\nNowa Zelandia-1997-Magdol [2]\n\nWyniki badania:\n\n12.7% kobiet doświadczyło dotkliwej przemocy fizycznej\n21.2% mężczyzny doświadczyło dotkliwej przemocy fizycznej\n\n27.1% kobiet doświadczyło przemocy fizycznej\n34.1% mężczyzn doświadczyło przemocy fizycznej\n\n83.8% kobiet doświadczyło przemocy werbalnej\n89.7% mężczyzn doświadczyło przemocy werbalnej\n\n18.6% kobiet stosowało wobec partnera dotkliwą przemoc fizyczną\n5.7% mężczyzn stosowało wobec partnerki dotkliwą przemoc fizyczną\n\n37.2% kobiet stosowało wobec partnera przemoc fizyczną\n21.8% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc fizyczną\n\n94.6% kobiet stosowało wobec partnera przemoc werbalną\n85.8% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc werbalną\n\nStany Zjednoczone-2007-Whitaker [3]\nBadanie dotyczyło, będących w związku 11370 Amerykanów w wieku od 18 do 28 lat. W co czwartym związku dochodziło do przemocy fizycznej.\nW związkach w których dochodziło do przemocy, w 49.7% przypadkach przemoc była stosowana przez obydwie strony (przemoc wzajemna).\n\nW związkach w których dochodzi do wzajemnej przemocy (obydwie osoby stosują przemoc):\n20% kobiet doznało ciężkich obrażeń\n25.2% mężczyzn doznało ciężkich obrażeń\n\nW związkach w których przemoc była stosowana tylko przez jedną stronę:\n70.7% kobiet było sprawcami przemocy (gdy weźmiemy pod uwagę tylko zeznania kobiet - 67,7%)\n29.3% mężczyzn było sprawcami przemocy (gdy weźmiemy pod uwagę tylko zeznania kobiet - 32.3%)\n\nStany Zjednoczone-2000-Archer [4]\nBadanie to analizuje różnice jakie występują pomiędzy przemocą domową stosowaną przez kobiety i mężczyzn.\nWedług twórców badania ponad połowa sprawców fizycznej przemocy domowej to kobiet, jednak w wyniku przemocy kobiety częściej odnoszą ciężkie obrażenia (62% osób które odniosły obrażenia to kobiety, a 38% to mężczyźni).\n\nHiszpania-2014-Grana [5]\nBadanie przeprowadzono w Madrycie na próbie 3578 heteroseksualnych par.\n\nWyniki badania:\n\n60.1% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc psychiczną\n63.2% kobiet stosowało wobec partnera przemoc psychiczną\n\n10.9% mężczyzn stosowało wobec partnerki przemoc fizyczną\n11.9% kobiet stosowało wobec partnera przemoc fizyczną\n\n1.6% kobiet w wyniku przemocy fizycznej zadało partnerowi bardziej dotkliwe rany\n1.9% mężczyzn w wyniku przemocy fizycznej zadało partnerce bardziej dotkliwe rany\n\nKanada-2018-Shaffer [6]\nBadanie to przeprowadzono na próbie 36000 młodych mieszkańców Kanady z prowincji Kolumbia Brytyjska.\nMłodzi Kanadyjczycy odpowiadali na pytanie, czy ich partner stosował wobec nich przemoc fizyczną. W zależności od roku w którym Kanadyjczycy odpowiadali na pytania, 5.8-8% mężczyzn oraz od 4.2-5.3% kobiet, przyznało się że byli ofiarami przemocy fizycznej, co oznacza, że młodzi Kanadyjczycy 1.45-1.58 razy częściej byli ofiarami przemocy fizycznej.\n\nStany Zjednoczone-1997-Waldner [7]\nBadanie to porównuję że sobą rozpowszechnienie przemocy wśród gejów i lesbijek. Okazuje się że aż 47.5% lesbijek oraz 29.7% gejów było ofiarą przemocy, w homoseksualnym związku.\n\nOczywiście to nie wszystkie badania potwierdzające, że mężczyźni podobnie często są ofiarami przemocy domowej.\nDo 2012 roku zebrano 280 innych badań, które udowadniają, że przemoc domowa nie ma płci:\nhttp://web.csulb.edu/~mfiebert/assault.htm\n\nJednak co warto podkreślić, w państwach mniej cywilizowanych gdzie pozycja kobiet jest słabsza (np. w państwach arabskich), kobiety stanowią wyższy odsetek osób, które są ofiarami przemocy domowej. Oprócz tego kobiety częściej odnoszą dotkliwe obrażenia w wyniku przemocy domowej niż mężczyźni.\n\nźródła:\n\n[1]\nhttps://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2012/K_082_12.PDF\n\n[2]\nhttps://www.researchgate.net/publication/14113430_Gender_Differences_in_Partner_Violence_in_a_Birth_Cohort_of_21-Year-Olds_Bridging_the_Gap_Between_Clinical_and_Epidemiological_Approaches\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9103736/\n\n[3]\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1854883/\nhttps://www.researchgate.net/publication/51379171_Differences_in_Frequency_of_Violence_and_Reported_Injury_Between_Relationships_With_Reciprocal_and_Nonreciprocal_Intimate_Partner_Violence\n\n[4]\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10989615/\nhttps://pdfs.semanticscholar.org/2f5d/c513c9a2355478ef5da991e6e6aced88299c.pdf\n\n[5]\nhttps://www.researchgate.net/publication/264395621_Prevalence_of_psychological_and_physical_intimate_partner_aggression_in_Madrid_Spain_A_dyadic_analysis\nhttp://www.psicothema.com/pdf/4198.pdf\n\n[6]\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0886260518788367\nhttps://scottbarrykaufman.com/wp-content/uploads/2018/10/shaffer2018.pdf\n\n[7]\nhttps://psycnet.apa.org/record/1997-41367-006\nhttps://www.researchgate.net/publication/13826186_Victimization_and_Perpetration_Rates_of_Violence_in_Gay_and_Lesbian_Relationships_Gender_Issues_Explored\n\nobrazek:\nhttps://www.nobackpackday.org/male-victims-of-domestic-violence/\n\n#redpill #feminizm",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1192971481973121024/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1192971184441778176",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982",
"content": "W ostatnich dniach mocno ożywiła się dyskusja dotycząca aborcji, w związku z czym postanowiłem zabrać głos w tym temacie.<br /><br />KIM SĄ ABORCJONISTKI?<br /><br />Zanim przeanalizujemy argumenty za i przeciw aborcji, warto zastanowić się czym przede wszystkim różnią się kobiety, które dokonały aborcji od tych, które jej nie dokonały.<br />W 2003 roku opublikowano badanie, które dotyczyło życia seksualnego 10000 Amerykanek. Badanie to pokazywało jak ilość partnerów seksualnych wpływa na życie kobiety. Badanie to sprawdzało również czy duża ilość partnerów seksualnych zwiększa prawdopodobieństwo na popełnienie aborcji. Wyniki są następujące:<br /><br />Ilość pozamałżeńskich partnerów seksualnych/prawdopodobieństwo na popełnienie aborcji<br />0/7.65%<br />1/12.19%<br />2/17.55%<br />3/19.35%<br />4/24.70%<br />5/31.37%<br />6-10/33.63%<br />11-15/39.23%<br />16-20/42.52%<br />21+/52.36%<br /><br />Wiek w którym kobieta pierwszy raz uprawiała seks/prawdopodobieństwo na popełnienie aborcji<br />12 i mniej/34.73%<br />13-14/29.37%<br />15-16/25.99%<br />17-18/22.01%<br />19-20/15.36%<br />21-22/12.16%<br />23-25/10.67%<br />26+/6.51%<br /><br />Do takich samych wniosków doszli autorzy publikacji pt. “Demographics of Women Who Report Having an Abortion”, którzy badali kim były kobiety, które zdecydowały się na przerwanie ciąży w Stanach Zjednoczonych w latach 2006 - 2010. Według tego badania, kobiety które miały tylko jednego partnera seksualnego, popełniały aborcję dwa razy rzadziej od tych, które miały tych partnerów trzech oraz trzy razy rzadziej niż te, które miały 5/6 partnerów seksualnych.<br /><br />Skoro już wiemy kim najczęściej są kobiety, które popełniają aborcję, możemy przejść do popularnych argumentów działaczy pro-choice.<br /><br />ARGUMENTY ZA ABORCJĄ<br /><br />1. Zaostrzenie ustawy aborcyjnej nie przynosi żadnych skutków, ponieważ, jak ktoś chce to i tak usunie ciążę za granicą.<br /><br />Osoby które używają takiego argumentu popełniają błąd poznawczy znany jako fałszywa alternatywa. Jest to postrzeganie danego problemu w kategoriach czarno-białych i niedostrzeganie bogatszej listy możliwości. W przypadku nielegalnej aborcji, problem jest o wiele bardziej złożony niż wyobrażają to sobie zwolennicy pro-choice.<br /><br />Niektórzy działacze pro-choice jako argument przemawiający za ich tezą podają następujący artykuł gazety.pl:<br /><a href=\"https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/56,114881,23172310,w-krajach-w-ktorych-aborcja-jest-legalna-zabiegow-jest-mniej.html\" target=\"_blank\">https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/56,114881,23172310,w-krajach-w-ktorych-aborcja-jest-legalna-zabiegow-jest-mniej.html</a><br />\"W krajach, w których aborcja jest legalna, zabiegów jest mniej - wynika z najnowszego raportu\". Czy w związku z tym liberalizacja prawa aborcyjnego zmniejsza ilość aborcji? Absolutnie nie. Jeśli chcielibyśmy w obiektywny sposób porównać państwa leżące na innych kontynentach, musielibyśmy wziąć pod uwagę dziesiątki różnych czynników takich jak: edukacja, służba zdrowia, dostęp do antykoncepcji, sytuacja ekonomiczna, przestępczość czy pozycja kobiet.<br />I dlatego właśnie takie porównywanie państw europejskich do państw trzeciego świata pod względem ilości aborcji, biorąc pod uwagę tylko i wyłącznie prawo aborcyjne nie ma żadnego sensu. Równie dobrze mógłbym porównywać mapę średniego poziomu IQ z mapą ustrojów politycznych i wysnuć wniosek, że dzięki komunizmowi ludzie stają się inteligentniejsi, bo w Chinach i Korei Płn. średnie IQ jest wyższe niż w Stanach Zjednoczonych. No świat jest bardziej skomplikowany i znów, na średnie IQ wpływają dziesiątki różnych czynników.<br />W związku z tym należy zadać pytanie. Czy da się w takim razie obiektywnie zbadać ten problem? Oczywiście że tak, tylko należy porównywać sytuację w jednym państwie przed i po zmianie prawa aborcyjnego, a nie bez sensu porównywać zupełnie różne państwa (oczywiście w podanych przeze mnie badaniach są brane pod uwagę również aborcję nielegalne).<br /><br />W 2004 roku opublikowano badanie naukowe w którym zbadano wpływ zmiany prawa aborcyjnego na ilość aborcji w państwach leżących we wschodniej Europie. Badanie to potwierdziło, że liberalizacja ustawy aborcyjnej zwiększa ilość aborcji, również wtedy gdy weźmiemy pod uwagę aborcję nielegalne! Oprócz tego badanie stwierdza, że zaostrzenie ustawy aborcyjnej zwiększa przyrost naturalny o 9-17% (nie mylić z punktami procentowymi).<br /><br />Inne badanie, tym razem ze Stanów Zjednoczonych, również dementuje tezę działaczy pro-choice. W USA każdy stan może mieć inne prawo aborcyjne. Na początku lat siedemdziesiątych kobiety, które chciały dokonać aborcji wyjeżdżały do innych stanów gdzie aborcja była legalna (np. do Nowego Jorku lub Kalifornii) i tam usuwały ciążę. To zjawisko było argumentem działaczy pro-choice, by zalegalizować aborcję w innych stanach. Przełomowy okazał się 1973 rok, kiedy to sąd najwyższy uznał, że każda kobieta ma prawo do dokonania aborcji i wynika to z praw do prywatności i wolności, przez co aborcja stała się legalna w pierwszym trymestrze ciąży. Statystyki , które prowadzone były w tym czasie udowodniły, że teza działaczy pro-choice odnośnie braku korelacji pomiędzy prawem aborcyjnym, a ilością aborcji była fałszywa. Pomiędzy 1972 a 1974 rokiem, wskaźnik aborcji wzrósł z 13,2 do 19,3 aborcji na tysiąc kobiet w wieku rozrodczym, a w latach 1974-1980 wzrósł z 19,3 do 29,3.<br /><br />Istnieję również wiele badań, które potwierdzają, że nawet niewielkie zaostrzenie prawa aborcyjnego zmniejsza ilość aborcji, a oto przykłady takich zaostrzeń (wprowadzanych w USA):<br />Zaprzestanie finansowania aborcji z budżetu państwa<br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1023/A:1020078406216\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1023/A:1020078406216</a><br /><br />Wymaganie by niepełnoletnia kobieta w ciąży, posiadała zgodę rodziców na aborcję<br /><a href=\"https://ajph.aphapublications.org/doi/10.2105/AJPH.76.4.397\" target=\"_blank\">https://ajph.aphapublications.org/doi/10.2105/AJPH.76.4.397</a><br /><br />2. Katolicy interesują się tylko bezpieczeństwem płodów, i nie obchodzi ich co się będzie działo z matką oraz dzieckiem, po tym jak kobieta zdecyduję się nie usuwać ciąży.<br /><br />Kościół katolicki prowadzi w Polsce:<br /><br />Dla dzieci i matek:<br />92 domy dziecka<br />15 domów samotnej matki<br />27 burs<br />378 świetlic terapeutycznych<br />30 centrów interwencji kryzysowej<br />105 podwórkowych klubów<br />257 ośrodków kolonijnych<br />21 telefonów zaufania<br />65 funduszy stypendialnych<br />61 okien życia<br />67 domów ofiar przemocy domowej<br /><br />Dla osób niepełnosprawnych:<br />116 wypożyczalni sprzętu rehabilitacyjnego <br />108 warsztatów terapii zajęciowej<br />18 zakładów aktywności zawodowej<br />81 gabinetów rehabilitacyjnych<br />16 centrów opieki dziennej<br />34 ośrodki wychowawcze<br /><br />W 1990 roku został założony katolicki ruch dobroczynny Betel, który m. in. zajmuję się osobami niepełnosprawnymi. Betel został założony w Polsce, ale działa również w innych państwach.<br /><br />Tonio Tavares de Mello założyciel Katolickiej Wspólnoty Dzieciątka Jezus adoptował 42 niepełnosprawnych dzieci, które przeżyły aborcje.<br /><br />Więc nie jest prawdą stwierdzenie, że katolików nie obchodzi los matek i dzieci po decyzji o rezygnacji z aborcji.<br /><br />ABORCJE SELEKTYWNE<br /><br />Warto również przyjrzeć się zjawisku aborcji selektywnych. Aborcje selektywne to aborcje które są wykonywane po to, żeby wybrać płeć dziecka.<br /><br />Skutkiem aborcji selektywnych jest zaburzenie równowagi płci w wielu państwach, ponieważ ofiarami aborcji selektywnych są prawie zawsze dziewczynki.<br />Oznacza to, że ogromna ilość mężczyzn (w Chinach na przykład ponad 10 mln) nie będzie mogła założyć rodziny.<br />Istnieję wiele badań, które potwierdzają że skutkiem takiej sytuacji (której przyczyną są aborcje selektywne) jest wiele negatywnych zjawisk takich jak:<br />-większa ilość przestępstw<br />-większa ilość ataków seksualnych na kobiety<br />-nasilenie się zjawiska przemytu i porwań kobiet<br /><br />Co należy podkreślić argument ten można przedstawiać tylko wtedy gdy zwolennik pro-choice jest za możliwością wykonywania aborcji później niż w przypadku 4 miesięcy, ponieważ wcześniej nie jest możliwe sprawdzenie jaką płeć ma dziecko. Miejscami które pozwalają na tak późną aborcję są m. in. Nowy Jork, Chiny czy Holandia.<br /><br />Ostatnią kwestią jaką chciałbym poruszyć jest negatywny wpływ aborcji na życie oraz zdrowie (fizyczne i psychiczne) kobiety.<br /><br />ABORCJA A RAK PIERSI<br /><br />Pierwszą i prawdopodobnie najważniejszą kwestią jest silna korelacja pomiędzy występowaniem raka piersi, a wcześniejszymi zabiegami przerwania ciąży.<br />Istnieje kilkadziesiąt badań, przeprowadzanych w różnym czasie i w innych miejscach na Ziemi, które potwierdzają, że aborcja jest jedną z przyczyn raka piersi.<br /><br />Badania nad tym tematem prowadzone były na Sri Lance. Okazało się, że kobiety, które popełniły wcześniej aborcję, miały o 242% większą szansę na zachorowanie na raka piersi.<br />Podobne badania były dwukrotnie przeprowadzane w Iranie. Pierwsze z nich (z 2010 roku) udowadnia, że prawdopodobieństwo na raka piersi wśród kobiet, które przerwały ciążę, zwiększa się o 193%. W drugim (przeprowadzonym przez Instytut badawczy w Babol) to prawdopodobieństwo zwiększa się aż o 310%! <br />To samo mówią badania z Turcji z 2009 roku, gdzie prawdopodobieństwo na raka piersi wśród kobiet, które popełniły aborcję zwiększa się o 66%.<br />Kolejne badanie z USA z 1994 przeprowadzone przez Dalinga, potwierdza tezę, że aborcja jest związana z rakiem piersi, ale tym razem prawdopodobieństwo na nowotwór zwiększa się o 50%. Dwa lata później autor tego badania, powtórzył je, co potwierdziło wcześniejsze wnioski (ryzyko raka tym razem zwiększało się o 30%).<br />Do podobnych wniosków doszedł francuski naukowiec Andrieu, który dwukrotnie badał ten temat, w 1994 i 1995 roku. Obydwie te prace udowadniają wzrost ryzyka raka piersi po aborcji (o odpowiednio 20% w pierwszym i 50% w drugim badaniu).<br /><br />Metaanalize problemu związku aborcji z rakiem piersi dokonał w 1996 roku zespół badaczy pod przewodnictwem Brinda, który przeanalizował 23 niezależne badania w tym temacie. Wyniki tej metaanalizy potwierdziły wzrost ryzyka raka o około 30%. Co ważne gdy kobieta wykonała aborcję przed pierwszą ciążą ryzyko to wzrastało o 50%. Na korzyść wniosków Brinda przemawia fakt, że naukowiec w swojej pracy brał pod uwagę inne czynniki, które mogą mieć wpływ na pojawienie się nowotworów, takie jak ilość poprzednich ciąży.<br /><br />Szczególny przedmiot zainteresowania badaczy stanowią kobiety, które, będąc w ciąży, dowiedziały się, że mają raka piersi. Stanowi to ok. 3% kobiet z tego rodzaju chorobą. Wielu lekarzy w takich przypadkach zaleca „aborcję terapeutyczną”, mając na uwadze planowaną chemioterapię lub radioterapię. Jednak z badania prowadzonego w Szpitalu Księżnej Małgorzaty w Toronto, oblikowanego w 1989 roku, wynika, że spośród 137 kobiet, u których stwierdzono raka piersi, kiedy były w ciąży, 24 (20%) zdecydowało się na urodzenie dziecka i po upływie 20 lat żyły, nie mając żadnych zaburzeń psychologicznych. Wszystkie 21 pacjentek, które wybrały „aborcję terapeutyczną”, zmarły w ciągu 11 lat. Dane dotyczące kobiet, które zaszły w ciążę po diagnozie i leczeniu raka piersi, są równie dramatyczne: o ile wśród tych, które zdecydowały się na aborcję, 27% nie zachorowało w ciągu następnych 20 lat, wśród tych, które wybrały narodziny, odsetek ten był dwukrotnie wyższy i wynosił 55%.<br /><br />Warto w takim razie zadać pytanie, jaki czynnik powoduje zwiększenie ryzyka raka piersi? Odpowiedź jest następująca:<br />Początek ciąży to gwałtowny wzrost poziomów hormonów w organizmie matki: estradiolu, progesteronu i choriongonadotropiny. W następstwie tych zmian dochodzi do dzielenia się i różnicowania komórek gruczołu piersiowego, które kończy się wraz z urodzeniem dziecka. Aborcja powoduje szybki spadek poziomu hormonów, przez co rozwój komórek gruczołu zatrzymuje się, zanim staną się one zupełnie dojrzałe i zróżnicowane. Są one wówczas szczególnie wrażliwe na czynniki prowadzące do rozwoju nowotworu.<br /><br />W odpowiedzi na te argumenty działacze pro-choice często powołują się na badanie z 2002 roku z Chin, według którego istnieje niewielkie i nieistotne (wynoszące 6%) podwyższenie ryzyka na raka piersi wśród kobiet po aborcji. Problem w tym, że to badanie nie wzięło pod uwagę najważniejszej kwestii czyli tego kim w Chinach są kobiety które popełniają aborcję. Otóż prowadzona w tym czasie polityka promująca posiadanie jednego dziecka (pod groźbą kar finansowych) sprawiła, że aborcję popełniały głównie kobiety, które miały już dzieci, a rzadziej ją popełniały kobiety bezdzietne, a jak wiadomo kobiety nieposiadające dzieci są najbardziej narażone na raka piersi i dlatego to badanie nie doszacowało ryzyka. W związku z tym prawdopodobieństwo na raka piersi po aborcji jest w rzeczywistości o wiele wyższe niż pokazują to badania z Chin.<br /><br />Kolejne badanie mające udowodnić, brak zależności pomiędzy aborcją, a rakiem piersi, zostało opublikowane w 2001 roku w Wielkiej Brytanii. Problem w tym, że autorzy popełniali wiele błędów podczas prowadzenia badania. Po pierwsze autor badania Goldacre do grupy kobiet, które popełniły aborcje przypisał tylko te, które aborcje wykonały w National Health Service (publiczna angielska służba zdrowia) podczas gdy większość kobiet w tym czasie popełniały aborcje w szpitalach, które nie należały do NHS. W związku z tym jakieś 95% kobiet, które popełniały w tym czasie aborcje, zostawały przypisane do kobiet, które tej aborcji nigdy nie popełniły. Na dodatek badanie obejmuje także starsze kobiety, które w wieku rozrodczym nie mogły oficjalnie popełnić aborcji, ponieważ gdy były młode aborcja była nielegalna, w związku z tym w badanej grupie kobiety z aborcją były statystycznie młodsze od kobiet bez aborcji, a jak wiadomo wraz z wiekiem rośnie ryzyko raka piersi.<br /><br />Kolejny argument działaczy pro-choice to artykuł na wikipedii, w którym zaprzecza się istnieniu związku pomiędzy rakiem piersi, a aborcją. Jako dowód wikipedia podaje badanie z 1997 roku z Danii. <br />Jednak autor badania popełnił jeden znaczący błąd, który całkowicie przekreśla rzetelność tego badania. Autor Melbye posłużył się diagnozami raka piersi sięgającymi roku 1968, lecz nie wykorzystał zapisów dotyczących aborcji sprzed roku 1973. Tymczasem regułą najbardziej podstawową w badaniach naukowych jest reguła czasowości: ekspozycja (w tym wypadku – aborcja) musi zawsze poprzedzać rezultat (w tym wypadku – raka piersi). Błąd ten nie miałby zapewne poważnego wpływu na wyniki, gdyby aborcja rzeczywiście została zalegalizowana w Danii w roku 1973, jak podano w artykule. Jest to jednak nieprawda, gdyż aborcja została zalegalizowana w Danii już w roku 1939. W efekcie około 60 000 najstarszych kobiet, uwzględnionych w badaniach Melbye’go (przy czym prawdopodobieństwo wystąpienia raka piersi jest najwyższe właśnie wśród kobiet najstarszych), które miały aborcję, sklasyfikowano błędnie jako te, które aborcji nie miały. Pomimo tak rażących błędów metodologicznych w badaniach Melbye’go stwierdzono, np. istotny statystycznie trend wzrostu ryzyka zachorowania na raka piersi w zależności od stopnia zaawansowania ciąży. Aborcja dokonana po upływie 18. tygodnia ciąży sprawiała, że ryzyko to rosło niemal dwukrotnie. Znamienny jest jednak fakt, że wynik ten nie był przez autorów dyskutowany we wnioskach ich pracy. Nie był również powszechnie relacjonowany przez media.<br /><br />Następnie wikipedia próbuje udowodnić, to że aborcja nie powoduję raka piersi poprzez powołanie się na opinie takich organizacji jak WHO, tylko że taki argument nie posiada żadnej wartości merytorycznej z tego względu, że jest to odwołanie się do autorytetu. Więcej o tym sposobie manipulacji można przeczytać tutaj <a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Argumentum_ad_verecundiam\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Argumentum_ad_verecundiam</a> lub obejrzeć <a href=\"https://www.youtube.com/watch?v=Ept9GG0jnyY\" target=\"_blank\">https://www.youtube.com/watch?v=Ept9GG0jnyY</a><br /><br />BEZPOŚREDNIE POWIKŁANIA PO ABORCJI<br /><br />Bezpośrednie powikłania po aborcji obejmują takie problemy jak: krwotok, uszkodzenie macicy, uszkodzenie szyjki macicy, infekcja narządu rodnego. Powikłania te występują w kilku procentach przypadków. Poważnym powikłaniem jest też niekompletna aborcja wymagająca dalszej interwencji chirurgicznej. Z badań przeprowadzonych w latach 2007-2008 w Nowej Zelandii wynika, że usunięcie pozostałości tkanek w macicy było niezbędne w 10% przypadków po aborcji farmakologicznej i w 1% po aborcji chirurgicznej. U 16% kobiet, które zdecydowały się na aborcję farmakologiczną, konieczne było chirurgiczne usunięcie łożyska. W badaniu, wykonanym w latach osiemdziesiątych w Wielkiej Brytanii na materiale klinicznym ponad 6 tysięcy aborcji, wykazano, że 10% pacjentek powróciło do lekarza w ciągu trzech tygodni z powodu powikłań, z tego 2,1% z poważnymi komplikacjami. W Danii przeprowadzono badanie dotyczące powikłań 5,5 tysiąca aborcji. U 6,1% kobiet konieczna była hospitalizacja z powodu powikłań. Najczęściej zdarzały się one u kobiet przed 25. rokiem życia. Opinię, że aborcja jest szczególnie niebezpieczna u młodych kobiet i wówczas, kiedy dotyczy pierwszej ciąży, potwierdza doniesienie duńskich autorów. W tym samym kraju Zhou i współpracownicy wykonali w 2001 roku badanie, w którym analizowano powikłania aborcji u 56 tysięcy kobiet. Okazało się, że powikłania te (krwotok, zakażenie, powtórzenie zabiegu) wystąpiły u 5% kobiet, dotycząc najczęściej nastolatek. Niedawno opublikowano wyniki badań dotyczących częstości poaborcyjnych powikłań w niektórych krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Można je prawdopodobnie odnosić do naszego kraju. Na Ukrainie komplikacje bezpośrednio po zabiegu wystąpiły u 14% kobiet, a powikłania w późniejszym okresie u 6% kobiet. Analogicznie w Rumunii powikłania wystąpiły odpowiednio u 8 i 6% kobiet poddających się przerwaniu ciąży. Częstość powikłań zwiększała się wraz ze stopniem zaawansowania ciąży, wpływu wieku kobiet nie oceniano.<br /><br />Przebyta aborcja ponad dwukrotnie zwiększa również prawdopodobieństwo na zapalenie narządów miednicy mniejszej. <br />Podczas wykonywania aborcji istnieje mała szansa na uszkodzenie szyjki macicy lub przebicie macicy (0.6-1.3%).<br /><br />Według badań w Indiach, 6.78% kobiet po aborcji dostaje sepsy, pomimo tego, że w większości przebadanych przypadków aborcja była przeprowadzona legalnie przez wykwalifikowanych lekarzy. Skutkami tego mogą być m. in.:<br />Obfite krwawienie<br />Niewydolność nerek<br />Zaburzenia oddychania<br />Niepłodność<br />A w przypadkach gdy jest nieleczona - śmierć<br /><br />Częste powikłanie po aborcji to zakażenie. Po zabiegu może dojść do zapalenia macicy, przechodzącego następnie w zapalenie jajowodów. Następstwem zapalenia jajowodów są zaburzenia płodności, spowodowane zarośnięciem ich wnętrza. Szczególnie często dochodzi do takiego powikłania u kobiet z zakażeniem szyjki macicy drobnoustrojem Chlamydia trachomatis. Zakażenie to dotyczy przede wszystkim młodych kobiet i u nich też przerwania ciąży szczególnie często powikłane są procesem zapalnym. Wyniki badań, których autorzy zajmowali się tym zagadnieniem, dowodzą, że 10-40% kobiet, u których wykonano zabieg, miało infekcję Chlamydia, u 10-25% z nich doszło do zakażenia. Oznacza to, że 1-10% kobiet zachoruje po zabiegu na zapalenie macicy i jajowodów. Powikłanie to niesie za sobą 17% ryzyko niepłodności pochodzenia jajowodowego, 20% ryzyko przewlekłych bólów brzucha, 40% - bólów podczas współżycia płciowego i dwa razy większe (80%) – zaburzeń miesiączkowania.<br /><br />WHO szacuję, że co roku przez powikłania po aborcji umiera 68000 kobiet. Oczywiście najczęściej przez aborcję umierają kobiety z państw trzeciego świata, gdzie służba medyczna jest na niskim poziomie. Warto również nadmienić, że w liczbie tej nie są zawarte przypadki samobójstw kobiet czy chorób pośrednio spowodowanych przez aborcję, więc liczba ta jest w rzeczywistości o wiele większa.<br /><br />WPŁYW ABORCJI NA KOLEJNE CIĄŻĘ<br /><br />Jednym z najczęstszych ubocznych skutków aborcji jest wzrost ryzyka przedwczesnego porodu; z badań EUROPOP wykonanych w 10 europejskich krajach wynika, że w przypadku skrajnego wcześniactwa – aborcja zwiększa to ryzyko o 50%. Natomiast doświadczenie dwóch lub więcej aborcji zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu o 63%. Przebyta aborcja powoduje wzrost ryzyka wystąpienia ciąży pozamacicznej oraz łożyska przodującego. Badania przeprowadzone na Tajwanie (37 000 przypadków ciąż) wykazały, że łożysko przodujące występuje 1,3-3 razy częściej u tych kobiet, które przeszły aborcję. Zwiększa też ryzyko poronienia w kolejnej ciąży oraz urodzenia martwego dziecka. Wykazaliśmy, że późna aborcja, zwłaszcza wykonana ze względu na wady płodu, zwiększa w sposób oczywisty wskaźnik martwych urodzeń – napisali brytyjscy badacze po przeanalizowaniu rejestrów medycznych za lata 1994-2005, dotyczących zarówno późnych aborcji, jak i martwych urodzeń. Powoduje też wzrost ryzyka wtórnej niepłodności. Z holenderskich badań przeprowadzonych na 6149 parach wynika, że przebyta aborcja zwiększa o 60% ryzyko patologii dotyczącej jajowodów, będącej częstą przyczyną niepłodności.<br /><br />Badania z kanadyjskich naukowców z Toronto potwierdziły nie tylko większe ryzyko na to, że dziecko matki po aborcji będzie wcześniakiem (o 93% większe prawdopodobieństwo), ale także zwiększone prawdopodobieństwo na problemy z małą wagą noworodka (o 72% większe prawdopodobieństwo).<br /><br />Z badań przeprowadzonych w Mediolanie wynika również, że prawdopodobieństwo na to, że ciąża kobiety po aborcji będzie z 3 razy większym prawdopodobieństwem ciążą pozamaciczną(ektopową). W przypadku kobiet, po więcej niż jednej aborcji, prawdopodobieństwo to jest od 4 do nawet 13 razy większe.<br /><br />ABORCJA A ZDROWIE PSYCHICZNE<br />Aborcja również ma destrukcyjny wpływ na zdrowie psychiczne kobiety.<br />Opublikowane w 2019 roku badanie z Włoch potwierdziło, że Włoszki, które wykonały aborcję, ponad dwukrotnie częściej popełniały samobójstwo.<br />Inne badanie, tym razem z Finlandii potwierdziło, że Finki, które wykonały aborcję prawie sześciokrotnie częściej popełniały samobójstwo od kobiet, które rodziły dzieci, trzy razy częściej niż przeciętny mieszkaniec Finlandii oraz prawie dwa razy częściej niż kobiety, które poroniły.<br />Analiza badań prowadzonych w latach 1995–2009, udowodniła, że Brytyjki, które dokonały aborcję, częściej o 81% posiadały problemy ze zdrowiem psychicznym.<br />W 1971 roku przeprowadzono w Japonii badania, opublikowane w 1977 roku, którymi objęto 3222 osoby, w tym: kobiety, które nigdy nie dokonały zabiegu przerywania ciąży oraz kobiety po jednej, lub więcej aborcjach. Stwierdzono, że poważne zaburzenia nerwicowe występują: u 150 kobiet na 1.000, które nigdy nie przerwały ciąży; u 228 na 1.000, po pierwszej aborcji; oraz u 256 kobiet na 1.000 po kolejnej aborcji.<br />W 1984 roku przeprowadzono w Ohio badania 70 kobiet po wielokrotnych przerwaniach ciąży. U większości przypadków stwierdzono u badanych kobiet tendencje samobójcze, głębokie zaburzenia osobowości, a u 40% reakcje rocznicowe. Ok. 50% kobiet musiało się poddać terapii.<br />Inne badanie, z 2002 roku autorstwa Simona, badało związek pomiędzy, aborcją a uzależnieniami. Okazało się, że kobiety po aborcji 2.2 razy częściej sięgają po alkohol, 5.6 razy częściej po różne nielegalne narkotyki i 10 razy częściej po marihuanę.<br />Aborcja ma też negatywny wpływ na zdrowie psychiczne partnerów kobiet po aborcji. Catherine T. Coyle (2006) przeprowadziła badania 142 mężczyzn, których partnerki poddały się aborcji. Tylko pięciu respondentów nie odnotowało żadnych problemów. Smutku doświadcza 128 mężczyzn, uporczywie myśli o dziecku - 128, bezradności - 116, problemy w związku pojawiły się u 115 par. Stały gniew odczuwa 113 mężczyzn, poczucie winy - 112, samotność - 103, a lęk -102. 79 mężczyzn ma teraz problemy seksualne, a niepokojące sny, koszmary - 77. Badania wskazuję, że 68 badanych szuka ukojenia w alkoholu lub narkotykach. Wśród badanych 93(66%), nie jest już w związku z matką abortowanego dziecka.<br /><br />Warto sprawdzić również antyaborcyjne posty innych stron na FB:<br /><br />Templum Christi<br />Mity na temat aborcji:<br /><a href=\"https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2367548580013849&id=324463517655709\" target=\"_blank\">https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2367548580013849&id=324463517655709</a><br /><br />Pobudka<br />Odpowiedź na częste argumenty działaczy pro-choice:<br /><a href=\"https://m.facebook.com/Pobudka.org/photos/a.848217385294074/2899487376833721\" target=\"_blank\">https://m.facebook.com/Pobudka.org/photos/a.848217385294074/2899487376833721</a><br /><br />8. marca - Dzień Ofiar Feminizmu<br />Dowody na to, że życie człowieka zaczyna się od poczęcia:<br /><a href=\"https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=3142047399163054&id=187423454625478\" target=\"_blank\">https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=3142047399163054&id=187423454625478</a><br /><br />Biologiczne i filozoficzne argumenty przeciwko aborcji:<br /><a href=\"https://zapiskipariasa.pl/6262/aborcja-dla-opornych/?fbclid=IwAR0YXsNwm0TDh46dd89PjpddS4UCyODzD1-Wsu10_YNSymF4pC2TThiLahU\" target=\"_blank\">https://zapiskipariasa.pl/6262/aborcja-dla-opornych/?fbclid=IwAR0YXsNwm0TDh46dd89PjpddS4UCyODzD1-Wsu10_YNSymF4pC2TThiLahU</a><br /><br />Odpowiedź na argumenty działaczy pro-choice:<br /><a href=\"http://obiektywizm.pl/aborcja-w-obronie-smierci/?fbclid=IwAR3wsGUJGNnq1ErDCaRjESXVeQlm16CC8yKJkA9SQQq261ht8yaf-PV0-Ok\" target=\"_blank\">http://obiektywizm.pl/aborcja-w-obronie-smierci/?fbclid=IwAR3wsGUJGNnq1ErDCaRjESXVeQlm16CC8yKJkA9SQQq261ht8yaf-PV0-Ok</a><br /><br />Jak prowadzić dyskusję z aborcjonistami?<br /><a href=\"https://docs.google.com/document/u/0/d/1YfrG4kyKQKN18sAc0Ec8kW4Dr32TQekUmYjAE3iJjeM/mobilebasic\" target=\"_blank\">https://docs.google.com/document/u/0/d/1YfrG4kyKQKN18sAc0Ec8kW4Dr32TQekUmYjAE3iJjeM/mobilebasic</a><br /><br /><a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=falażycia\" title=\"#falażycia\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#falażycia</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=aborcja\" title=\"#aborcja\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#aborcja</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=prolife\" title=\"#prolife\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#prolife</a> <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=ratujmykobiety\" title=\"#ratujmykobiety\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#ratujmykobiety</a><br /><br />ŹRÓDŁA:<br /><br />obrazek: Fundacja Pro - Prawo do Życia<br /><br />Aborcja a ilość partnerów seksualnych:<br /><a href=\"https://www.heritage.org/education/report/harmful-effects-early-sexual-activity-and-multiple-sexual-partners-among-women\" target=\"_blank\">https://www.heritage.org/education/report/harmful-effects-early-sexual-activity-and-multiple-sexual-partners-among-women</a><br /><br /><a href=\"https://downloads.frc.org/EF/EF14A37.pdf\" target=\"_blank\">https://downloads.frc.org/EF/EF14A37.pdf</a><br /><br />Prawo aborcyjne a ilość aborcji:<br /><a href=\"https://lozierinstitute.org/how-the-legal-status-of-abortion-impacts-abortion-rates/\" target=\"_blank\">https://lozierinstitute.org/how-the-legal-status-of-abortion-impacts-abortion-rates/</a><br /><br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.dartmouth.edu/~dstaiger/Papers/2004/LevineStaiger%20JLE%202004.pdf&ved=2ahUKEwiGmq6v5unoAhVFfZoKHZpvBqYQFjABegQIBBAB&usg=AOvVaw0_wrbR23B6aSZtcrxebEnF\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.dartmouth.edu/~dstaiger/Papers/2004/LevineStaiger%20JLE%202004.pdf&ved=2ahUKEwiGmq6v5unoAhVFfZoKHZpvBqYQFjABegQIBBAB&usg=AOvVaw0_wrbR23B6aSZtcrxebEnF</a><br /><br /><a href=\"https://link.springer.com/article/10.1023/A:1020078406216\" target=\"_blank\">https://link.springer.com/article/10.1023/A:1020078406216</a><br /><br /><a href=\"https://ajph.aphapublications.org/doi/10.2105/AJPH.76.4.397\" target=\"_blank\">https://ajph.aphapublications.org/doi/10.2105/AJPH.76.4.397</a><br /><br />Katolicy troszczą się o matki i narodzone dzieci:<br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Działalność_dobroczynna_Kościoła_katolickiego?fbclid=IwAR1gbit67fgNdI0G8LkDBV0klmfHJbkHSSAvIh6XxXUCu3cbD8BSwfB0FRE\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Działalność_dobroczynna_Kościoła_katolickiego?fbclid=IwAR1gbit67fgNdI0G8LkDBV0klmfHJbkHSSAvIh6XxXUCu3cbD8BSwfB0FRE</a><br /><br /><a href=\"https://ekai.pl/dzialalnosc-charytatywna-kosciola-katolickiego-w-polsce/?fbclid=IwAR1KJK-AirbPh6Suq8Zl53O80xXFJGy6rrRa9POEKcpaAASyAjqpo35ehEE\" target=\"_blank\">https://ekai.pl/dzialalnosc-charytatywna-kosciola-katolickiego-w-polsce/?fbclid=IwAR1KJK-AirbPh6Suq8Zl53O80xXFJGy6rrRa9POEKcpaAASyAjqpo35ehEE</a><br /><br /><a href=\"https://pl.aleteia.org/2018/01/14/kilka-tysiecy-dziel-dla-kilku-milionow-ludzi-charytatywna-dzialalnosc-kosciola/amp/?fbclid=IwAR03Yax8aVKCpv0pY3TLE9O-NiqyzFmW4g0Ha9Hwa86rEkJiOsMiQII-i6s\" target=\"_blank\">https://pl.aleteia.org/2018/01/14/kilka-tysiecy-dziel-dla-kilku-milionow-ludzi-charytatywna-dzialalnosc-kosciola/amp/?fbclid=IwAR03Yax8aVKCpv0pY3TLE9O-NiqyzFmW4g0Ha9Hwa86rEkJiOsMiQII-i6s</a><br /><br /><a href=\"https://pl.aleteia.org/2020/01/17/adoptowal-42-niepelnosprawnych-dzieci-ktore-przezyly-aborcje/?fbclid=IwAR0QOcIMdun0ad1E_ZYyEuy3tGOEhxdAcuiIz_d4u2CEhUiaRT_MgRk2Y1w\" target=\"_blank\">https://pl.aleteia.org/2020/01/17/adoptowal-42-niepelnosprawnych-dzieci-ktore-przezyly-aborcje/?fbclid=IwAR0QOcIMdun0ad1E_ZYyEuy3tGOEhxdAcuiIz_d4u2CEhUiaRT_MgRk2Y1w</a><br /><br /><a href=\"https://pl.wikipedia.org/wiki/Betel_(organizacja)\" target=\"_blank\">https://pl.wikipedia.org/wiki/Betel_(organizacja)</a><br /><br />Aborcje selektywne:<br /><a href=\"https://www.m.pch24.pl/onz-i-naukowcy-alarmuja--aborcja-ze-wzgledu-na-plec-staje-sie-problemem-na-zachodzie,51802,i.html\" target=\"_blank\">https://www.m.pch24.pl/onz-i-naukowcy-alarmuja--aborcja-ze-wzgledu-na-plec-staje-sie-problemem-na-zachodzie,51802,i.html</a><br /><br /><a href=\"https://www.tvp.info/42232144/przez-selektywne-aborcje-na-swiat-nie-przyszlo-23-mln-kobiet\" target=\"_blank\">https://www.tvp.info/42232144/przez-selektywne-aborcje-na-swiat-nie-przyszlo-23-mln-kobiet</a><br /><br /><a href=\"https://www.youtube.com/watch?v=I8YGVIFLPgE\" target=\"_blank\">https://www.youtube.com/watch?v=I8YGVIFLPgE</a><br /><br /><a href=\"https://www.mitpressjournals.org/doi/full/10.1162/ISEC_a_00289\" target=\"_blank\">https://www.mitpressjournals.org/doi/full/10.1162/ISEC_a_00289</a><br /><br /><a href=\"https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0197516\" target=\"_blank\">https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0197516</a><br /><br /><a href=\"https://d-nb.info/987548689/34\" target=\"_blank\">https://d-nb.info/987548689/34</a><br /><br />Rak piersi:<br /><a href=\"http://www.asianews.it/news-en/Iranian-study-reveals-abortion-increases-the-risk-of-breast-cancer--19746.html\" target=\"_blank\">http://www.asianews.it/news-en/Iranian-study-reveals-abortion-increases-the-risk-of-breast-cancer--19746.html</a><br /><br /><a href=\"https://www.conservapedia.com/Abortion_health_risks\" target=\"_blank\">https://www.conservapedia.com/Abortion_health_risks</a><br /><br /><a href=\"https://www.lifesitenews.com/mobile/news/study-breast-cancer-risk-66-higher-in-turkish-women-with-abortions\" target=\"_blank\">https://www.lifesitenews.com/mobile/news/study-breast-cancer-risk-66-higher-in-turkish-women-with-abortions</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/7932822/\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/7932822/</a><br /><br /><a href=\"https://www.jstor.org/stable/3552894?seq=1\" target=\"_blank\">https://www.jstor.org/stable/3552894?seq=1</a><br /><br /><a href=\"https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.aaplog.org/wp-content/uploads/2016/09/BCPI-FactSheet-Epidemiol-studies_2014-2.pdf&ved=2ahUKEwinnY6kzZ_oAhWPmIsKHbkjBawQFjAEegQIARAB&usg=AOvVaw3bLUr6iGy-w-nxebDevNBw\" target=\"_blank\">https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.aaplog.org/wp-content/uploads/2016/09/BCPI-FactSheet-Epidemiol-studies_2014-2.pdf&ved=2ahUKEwinnY6kzZ_oAhWPmIsKHbkjBawQFjAEegQIARAB&usg=AOvVaw3bLUr6iGy-w-nxebDevNBw</a><br /><br /><a href=\"http://www.jpands.org/vol10no4/brind.pdf\" target=\"_blank\">http://www.jpands.org/vol10no4/brind.pdf</a><br /><br /><a href=\"https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8944853/\" target=\"_blank\">https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8944853/</a><br /><br /><a href=\"https://www.nature.com/articles/6601853\" target=\"_blank\">https://www.nature.com/articles/6601853</a><br /><br /><a href=\"https://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U\" target=\"_blank\">https://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U</a><br /><br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8162606\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8162606</a><br /><br /><a href=\"https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199701093360201\" target=\"_blank\">https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199701093360201</a><br /><br /><a href=\"https://www.clinicaloncologyonline.net/article/S0936-6555(89)80004-4/pdf\" target=\"_blank\">https://www.clinicaloncologyonline.net/article/S0936-6555(89)80004-4/pdf</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7669588\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7669588</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8162606\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8162606</a><br /><br /><a href=\"https://www.nrlc.org/archive/news/2001/NRL06/brind.html\" target=\"_blank\">https://www.nrlc.org/archive/news/2001/NRL06/brind.html</a><br /><br /><a href=\"http://marripedia.org/studies_that_deny_the_abortion-breast_cancer_link\" target=\"_blank\">http://marripedia.org/studies_that_deny_the_abortion-breast_cancer_link</a><br /><br /><a href=\"https://www.nrlc.org/archive/news/2001/NRL06/brind.html\" target=\"_blank\">https://www.nrlc.org/archive/news/2001/NRL06/brind.html</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1731878/pdf/v055p00336.pdf\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1731878/pdf/v055p00336.pdf</a><br /><br />Bezpośrednie powikłania po aborcji:<br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja</a><br /><br /><a href=\"https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/095646249500600501\" target=\"_blank\">https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/095646249500600501</a><br /><br /><a href=\"https://www.researchgate.net/publication/51455361_Association_between_pelvic_inflammatory_disease_and_abortions\" target=\"_blank\">https://www.researchgate.net/publication/51455361_Association_between_pelvic_inflammatory_disease_and_abortions</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4126947/\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4126947/</a><br /><br /><a href=\"https://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U\" target=\"_blank\">https://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4337437/\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4337437/</a><br /><br />Wpływ aborcji na kolejną ciążę:<br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/8582994/\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/8582994/</a><br /><br /><a href=\"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja\" target=\"_blank\">https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja</a><br /><br /><a href=\"https://www.theguardian.com/science/2009/sep/16/abortion-risk-weight-premature-study\" target=\"_blank\">https://www.theguardian.com/science/2009/sep/16/abortion-risk-weight-premature-study</a><br /><br />Zdrowie psychiczne:<br /><a href=\"https://lozierinstitute.org/new-study-elevated-suicide-rates-among-mothers-after-abortion/\" target=\"_blank\">https://lozierinstitute.org/new-study-elevated-suicide-rates-among-mothers-after-abortion/</a><br /><br /><a href=\"https://www.cambridge.org/core/journals/the-british-journal-of-psychiatry/article/abortion-and-mental-health-quantitative-synthesis-and-analysis-of-research-published-19952009/E8D556AAE1C1D2F0F8B060B28BEE6C3D?fbclid=IwAR3LDYGzfyXroNB2LdgUvjbo9QlDlCpvS4PsaZwqjkMSe9FM1UwDZ91BXuY\" target=\"_blank\">https://www.cambridge.org/core/journals/the-british-journal-of-psychiatry/article/abortion-and-mental-health-quantitative-synthesis-and-analysis-of-research-published-19952009/E8D556AAE1C1D2F0F8B060B28BEE6C3D?fbclid=IwAR3LDYGzfyXroNB2LdgUvjbo9QlDlCpvS4PsaZwqjkMSe9FM1UwDZ91BXuY</a><br /><br /><a href=\"https://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U\" target=\"_blank\">https://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U</a><br /><br /><a href=\"http://www.stowarzyszeniefidesetratio.pl/Presentations0/2014-4Rys.pdf\" target=\"_blank\">http://www.stowarzyszeniefidesetratio.pl/Presentations0/2014-4Rys.pdf</a><br /><br /><a href=\"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12501082\" target=\"_blank\">https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12501082</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1192971184441778176",
"published": "2021-01-04T23:21:34+00:00",
"source": {
"content": "W ostatnich dniach mocno ożywiła się dyskusja dotycząca aborcji, w związku z czym postanowiłem zabrać głos w tym temacie.\n\nKIM SĄ ABORCJONISTKI?\n\nZanim przeanalizujemy argumenty za i przeciw aborcji, warto zastanowić się czym przede wszystkim różnią się kobiety, które dokonały aborcji od tych, które jej nie dokonały.\nW 2003 roku opublikowano badanie, które dotyczyło życia seksualnego 10000 Amerykanek. Badanie to pokazywało jak ilość partnerów seksualnych wpływa na życie kobiety. Badanie to sprawdzało również czy duża ilość partnerów seksualnych zwiększa prawdopodobieństwo na popełnienie aborcji. Wyniki są następujące:\n\nIlość pozamałżeńskich partnerów seksualnych/prawdopodobieństwo na popełnienie aborcji\n0/7.65%\n1/12.19%\n2/17.55%\n3/19.35%\n4/24.70%\n5/31.37%\n6-10/33.63%\n11-15/39.23%\n16-20/42.52%\n21+/52.36%\n\nWiek w którym kobieta pierwszy raz uprawiała seks/prawdopodobieństwo na popełnienie aborcji\n12 i mniej/34.73%\n13-14/29.37%\n15-16/25.99%\n17-18/22.01%\n19-20/15.36%\n21-22/12.16%\n23-25/10.67%\n26+/6.51%\n\nDo takich samych wniosków doszli autorzy publikacji pt. “Demographics of Women Who Report Having an Abortion”, którzy badali kim były kobiety, które zdecydowały się na przerwanie ciąży w Stanach Zjednoczonych w latach 2006 - 2010. Według tego badania, kobiety które miały tylko jednego partnera seksualnego, popełniały aborcję dwa razy rzadziej od tych, które miały tych partnerów trzech oraz trzy razy rzadziej niż te, które miały 5/6 partnerów seksualnych.\n\nSkoro już wiemy kim najczęściej są kobiety, które popełniają aborcję, możemy przejść do popularnych argumentów działaczy pro-choice.\n\nARGUMENTY ZA ABORCJĄ\n\n1. Zaostrzenie ustawy aborcyjnej nie przynosi żadnych skutków, ponieważ, jak ktoś chce to i tak usunie ciążę za granicą.\n\nOsoby które używają takiego argumentu popełniają błąd poznawczy znany jako fałszywa alternatywa. Jest to postrzeganie danego problemu w kategoriach czarno-białych i niedostrzeganie bogatszej listy możliwości. W przypadku nielegalnej aborcji, problem jest o wiele bardziej złożony niż wyobrażają to sobie zwolennicy pro-choice.\n\nNiektórzy działacze pro-choice jako argument przemawiający za ich tezą podają następujący artykuł gazety.pl:\nhttps://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/56,114881,23172310,w-krajach-w-ktorych-aborcja-jest-legalna-zabiegow-jest-mniej.html\n\"W krajach, w których aborcja jest legalna, zabiegów jest mniej - wynika z najnowszego raportu\". Czy w związku z tym liberalizacja prawa aborcyjnego zmniejsza ilość aborcji? Absolutnie nie. Jeśli chcielibyśmy w obiektywny sposób porównać państwa leżące na innych kontynentach, musielibyśmy wziąć pod uwagę dziesiątki różnych czynników takich jak: edukacja, służba zdrowia, dostęp do antykoncepcji, sytuacja ekonomiczna, przestępczość czy pozycja kobiet.\nI dlatego właśnie takie porównywanie państw europejskich do państw trzeciego świata pod względem ilości aborcji, biorąc pod uwagę tylko i wyłącznie prawo aborcyjne nie ma żadnego sensu. Równie dobrze mógłbym porównywać mapę średniego poziomu IQ z mapą ustrojów politycznych i wysnuć wniosek, że dzięki komunizmowi ludzie stają się inteligentniejsi, bo w Chinach i Korei Płn. średnie IQ jest wyższe niż w Stanach Zjednoczonych. No świat jest bardziej skomplikowany i znów, na średnie IQ wpływają dziesiątki różnych czynników.\nW związku z tym należy zadać pytanie. Czy da się w takim razie obiektywnie zbadać ten problem? Oczywiście że tak, tylko należy porównywać sytuację w jednym państwie przed i po zmianie prawa aborcyjnego, a nie bez sensu porównywać zupełnie różne państwa (oczywiście w podanych przeze mnie badaniach są brane pod uwagę również aborcję nielegalne).\n\nW 2004 roku opublikowano badanie naukowe w którym zbadano wpływ zmiany prawa aborcyjnego na ilość aborcji w państwach leżących we wschodniej Europie. Badanie to potwierdziło, że liberalizacja ustawy aborcyjnej zwiększa ilość aborcji, również wtedy gdy weźmiemy pod uwagę aborcję nielegalne! Oprócz tego badanie stwierdza, że zaostrzenie ustawy aborcyjnej zwiększa przyrost naturalny o 9-17% (nie mylić z punktami procentowymi).\n\nInne badanie, tym razem ze Stanów Zjednoczonych, również dementuje tezę działaczy pro-choice. W USA każdy stan może mieć inne prawo aborcyjne. Na początku lat siedemdziesiątych kobiety, które chciały dokonać aborcji wyjeżdżały do innych stanów gdzie aborcja była legalna (np. do Nowego Jorku lub Kalifornii) i tam usuwały ciążę. To zjawisko było argumentem działaczy pro-choice, by zalegalizować aborcję w innych stanach. Przełomowy okazał się 1973 rok, kiedy to sąd najwyższy uznał, że każda kobieta ma prawo do dokonania aborcji i wynika to z praw do prywatności i wolności, przez co aborcja stała się legalna w pierwszym trymestrze ciąży. Statystyki , które prowadzone były w tym czasie udowodniły, że teza działaczy pro-choice odnośnie braku korelacji pomiędzy prawem aborcyjnym, a ilością aborcji była fałszywa. Pomiędzy 1972 a 1974 rokiem, wskaźnik aborcji wzrósł z 13,2 do 19,3 aborcji na tysiąc kobiet w wieku rozrodczym, a w latach 1974-1980 wzrósł z 19,3 do 29,3.\n\nIstnieję również wiele badań, które potwierdzają, że nawet niewielkie zaostrzenie prawa aborcyjnego zmniejsza ilość aborcji, a oto przykłady takich zaostrzeń (wprowadzanych w USA):\nZaprzestanie finansowania aborcji z budżetu państwa\nhttps://link.springer.com/article/10.1023/A:1020078406216\n\nWymaganie by niepełnoletnia kobieta w ciąży, posiadała zgodę rodziców na aborcję\nhttps://ajph.aphapublications.org/doi/10.2105/AJPH.76.4.397\n\n2. Katolicy interesują się tylko bezpieczeństwem płodów, i nie obchodzi ich co się będzie działo z matką oraz dzieckiem, po tym jak kobieta zdecyduję się nie usuwać ciąży.\n\nKościół katolicki prowadzi w Polsce:\n\nDla dzieci i matek:\n92 domy dziecka\n15 domów samotnej matki\n27 burs\n378 świetlic terapeutycznych\n30 centrów interwencji kryzysowej\n105 podwórkowych klubów\n257 ośrodków kolonijnych\n21 telefonów zaufania\n65 funduszy stypendialnych\n61 okien życia\n67 domów ofiar przemocy domowej\n\nDla osób niepełnosprawnych:\n116 wypożyczalni sprzętu rehabilitacyjnego \n108 warsztatów terapii zajęciowej\n18 zakładów aktywności zawodowej\n81 gabinetów rehabilitacyjnych\n16 centrów opieki dziennej\n34 ośrodki wychowawcze\n\nW 1990 roku został założony katolicki ruch dobroczynny Betel, który m. in. zajmuję się osobami niepełnosprawnymi. Betel został założony w Polsce, ale działa również w innych państwach.\n\nTonio Tavares de Mello założyciel Katolickiej Wspólnoty Dzieciątka Jezus adoptował 42 niepełnosprawnych dzieci, które przeżyły aborcje.\n\nWięc nie jest prawdą stwierdzenie, że katolików nie obchodzi los matek i dzieci po decyzji o rezygnacji z aborcji.\n\nABORCJE SELEKTYWNE\n\nWarto również przyjrzeć się zjawisku aborcji selektywnych. Aborcje selektywne to aborcje które są wykonywane po to, żeby wybrać płeć dziecka.\n\nSkutkiem aborcji selektywnych jest zaburzenie równowagi płci w wielu państwach, ponieważ ofiarami aborcji selektywnych są prawie zawsze dziewczynki.\nOznacza to, że ogromna ilość mężczyzn (w Chinach na przykład ponad 10 mln) nie będzie mogła założyć rodziny.\nIstnieję wiele badań, które potwierdzają że skutkiem takiej sytuacji (której przyczyną są aborcje selektywne) jest wiele negatywnych zjawisk takich jak:\n-większa ilość przestępstw\n-większa ilość ataków seksualnych na kobiety\n-nasilenie się zjawiska przemytu i porwań kobiet\n\nCo należy podkreślić argument ten można przedstawiać tylko wtedy gdy zwolennik pro-choice jest za możliwością wykonywania aborcji później niż w przypadku 4 miesięcy, ponieważ wcześniej nie jest możliwe sprawdzenie jaką płeć ma dziecko. Miejscami które pozwalają na tak późną aborcję są m. in. Nowy Jork, Chiny czy Holandia.\n\nOstatnią kwestią jaką chciałbym poruszyć jest negatywny wpływ aborcji na życie oraz zdrowie (fizyczne i psychiczne) kobiety.\n\nABORCJA A RAK PIERSI\n\nPierwszą i prawdopodobnie najważniejszą kwestią jest silna korelacja pomiędzy występowaniem raka piersi, a wcześniejszymi zabiegami przerwania ciąży.\nIstnieje kilkadziesiąt badań, przeprowadzanych w różnym czasie i w innych miejscach na Ziemi, które potwierdzają, że aborcja jest jedną z przyczyn raka piersi.\n\nBadania nad tym tematem prowadzone były na Sri Lance. Okazało się, że kobiety, które popełniły wcześniej aborcję, miały o 242% większą szansę na zachorowanie na raka piersi.\nPodobne badania były dwukrotnie przeprowadzane w Iranie. Pierwsze z nich (z 2010 roku) udowadnia, że prawdopodobieństwo na raka piersi wśród kobiet, które przerwały ciążę, zwiększa się o 193%. W drugim (przeprowadzonym przez Instytut badawczy w Babol) to prawdopodobieństwo zwiększa się aż o 310%! \nTo samo mówią badania z Turcji z 2009 roku, gdzie prawdopodobieństwo na raka piersi wśród kobiet, które popełniły aborcję zwiększa się o 66%.\nKolejne badanie z USA z 1994 przeprowadzone przez Dalinga, potwierdza tezę, że aborcja jest związana z rakiem piersi, ale tym razem prawdopodobieństwo na nowotwór zwiększa się o 50%. Dwa lata później autor tego badania, powtórzył je, co potwierdziło wcześniejsze wnioski (ryzyko raka tym razem zwiększało się o 30%).\nDo podobnych wniosków doszedł francuski naukowiec Andrieu, który dwukrotnie badał ten temat, w 1994 i 1995 roku. Obydwie te prace udowadniają wzrost ryzyka raka piersi po aborcji (o odpowiednio 20% w pierwszym i 50% w drugim badaniu).\n\nMetaanalize problemu związku aborcji z rakiem piersi dokonał w 1996 roku zespół badaczy pod przewodnictwem Brinda, który przeanalizował 23 niezależne badania w tym temacie. Wyniki tej metaanalizy potwierdziły wzrost ryzyka raka o około 30%. Co ważne gdy kobieta wykonała aborcję przed pierwszą ciążą ryzyko to wzrastało o 50%. Na korzyść wniosków Brinda przemawia fakt, że naukowiec w swojej pracy brał pod uwagę inne czynniki, które mogą mieć wpływ na pojawienie się nowotworów, takie jak ilość poprzednich ciąży.\n\nSzczególny przedmiot zainteresowania badaczy stanowią kobiety, które, będąc w ciąży, dowiedziały się, że mają raka piersi. Stanowi to ok. 3% kobiet z tego rodzaju chorobą. Wielu lekarzy w takich przypadkach zaleca „aborcję terapeutyczną”, mając na uwadze planowaną chemioterapię lub radioterapię. Jednak z badania prowadzonego w Szpitalu Księżnej Małgorzaty w Toronto, oblikowanego w 1989 roku, wynika, że spośród 137 kobiet, u których stwierdzono raka piersi, kiedy były w ciąży, 24 (20%) zdecydowało się na urodzenie dziecka i po upływie 20 lat żyły, nie mając żadnych zaburzeń psychologicznych. Wszystkie 21 pacjentek, które wybrały „aborcję terapeutyczną”, zmarły w ciągu 11 lat. Dane dotyczące kobiet, które zaszły w ciążę po diagnozie i leczeniu raka piersi, są równie dramatyczne: o ile wśród tych, które zdecydowały się na aborcję, 27% nie zachorowało w ciągu następnych 20 lat, wśród tych, które wybrały narodziny, odsetek ten był dwukrotnie wyższy i wynosił 55%.\n\nWarto w takim razie zadać pytanie, jaki czynnik powoduje zwiększenie ryzyka raka piersi? Odpowiedź jest następująca:\nPoczątek ciąży to gwałtowny wzrost poziomów hormonów w organizmie matki: estradiolu, progesteronu i choriongonadotropiny. W następstwie tych zmian dochodzi do dzielenia się i różnicowania komórek gruczołu piersiowego, które kończy się wraz z urodzeniem dziecka. Aborcja powoduje szybki spadek poziomu hormonów, przez co rozwój komórek gruczołu zatrzymuje się, zanim staną się one zupełnie dojrzałe i zróżnicowane. Są one wówczas szczególnie wrażliwe na czynniki prowadzące do rozwoju nowotworu.\n\nW odpowiedzi na te argumenty działacze pro-choice często powołują się na badanie z 2002 roku z Chin, według którego istnieje niewielkie i nieistotne (wynoszące 6%) podwyższenie ryzyka na raka piersi wśród kobiet po aborcji. Problem w tym, że to badanie nie wzięło pod uwagę najważniejszej kwestii czyli tego kim w Chinach są kobiety które popełniają aborcję. Otóż prowadzona w tym czasie polityka promująca posiadanie jednego dziecka (pod groźbą kar finansowych) sprawiła, że aborcję popełniały głównie kobiety, które miały już dzieci, a rzadziej ją popełniały kobiety bezdzietne, a jak wiadomo kobiety nieposiadające dzieci są najbardziej narażone na raka piersi i dlatego to badanie nie doszacowało ryzyka. W związku z tym prawdopodobieństwo na raka piersi po aborcji jest w rzeczywistości o wiele wyższe niż pokazują to badania z Chin.\n\nKolejne badanie mające udowodnić, brak zależności pomiędzy aborcją, a rakiem piersi, zostało opublikowane w 2001 roku w Wielkiej Brytanii. Problem w tym, że autorzy popełniali wiele błędów podczas prowadzenia badania. Po pierwsze autor badania Goldacre do grupy kobiet, które popełniły aborcje przypisał tylko te, które aborcje wykonały w National Health Service (publiczna angielska służba zdrowia) podczas gdy większość kobiet w tym czasie popełniały aborcje w szpitalach, które nie należały do NHS. W związku z tym jakieś 95% kobiet, które popełniały w tym czasie aborcje, zostawały przypisane do kobiet, które tej aborcji nigdy nie popełniły. Na dodatek badanie obejmuje także starsze kobiety, które w wieku rozrodczym nie mogły oficjalnie popełnić aborcji, ponieważ gdy były młode aborcja była nielegalna, w związku z tym w badanej grupie kobiety z aborcją były statystycznie młodsze od kobiet bez aborcji, a jak wiadomo wraz z wiekiem rośnie ryzyko raka piersi.\n\nKolejny argument działaczy pro-choice to artykuł na wikipedii, w którym zaprzecza się istnieniu związku pomiędzy rakiem piersi, a aborcją. Jako dowód wikipedia podaje badanie z 1997 roku z Danii. \nJednak autor badania popełnił jeden znaczący błąd, który całkowicie przekreśla rzetelność tego badania. Autor Melbye posłużył się diagnozami raka piersi sięgającymi roku 1968, lecz nie wykorzystał zapisów dotyczących aborcji sprzed roku 1973. Tymczasem regułą najbardziej podstawową w badaniach naukowych jest reguła czasowości: ekspozycja (w tym wypadku – aborcja) musi zawsze poprzedzać rezultat (w tym wypadku – raka piersi). Błąd ten nie miałby zapewne poważnego wpływu na wyniki, gdyby aborcja rzeczywiście została zalegalizowana w Danii w roku 1973, jak podano w artykule. Jest to jednak nieprawda, gdyż aborcja została zalegalizowana w Danii już w roku 1939. W efekcie około 60 000 najstarszych kobiet, uwzględnionych w badaniach Melbye’go (przy czym prawdopodobieństwo wystąpienia raka piersi jest najwyższe właśnie wśród kobiet najstarszych), które miały aborcję, sklasyfikowano błędnie jako te, które aborcji nie miały. Pomimo tak rażących błędów metodologicznych w badaniach Melbye’go stwierdzono, np. istotny statystycznie trend wzrostu ryzyka zachorowania na raka piersi w zależności od stopnia zaawansowania ciąży. Aborcja dokonana po upływie 18. tygodnia ciąży sprawiała, że ryzyko to rosło niemal dwukrotnie. Znamienny jest jednak fakt, że wynik ten nie był przez autorów dyskutowany we wnioskach ich pracy. Nie był również powszechnie relacjonowany przez media.\n\nNastępnie wikipedia próbuje udowodnić, to że aborcja nie powoduję raka piersi poprzez powołanie się na opinie takich organizacji jak WHO, tylko że taki argument nie posiada żadnej wartości merytorycznej z tego względu, że jest to odwołanie się do autorytetu. Więcej o tym sposobie manipulacji można przeczytać tutaj https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Argumentum_ad_verecundiam lub obejrzeć https://www.youtube.com/watch?v=Ept9GG0jnyY\n\nBEZPOŚREDNIE POWIKŁANIA PO ABORCJI\n\nBezpośrednie powikłania po aborcji obejmują takie problemy jak: krwotok, uszkodzenie macicy, uszkodzenie szyjki macicy, infekcja narządu rodnego. Powikłania te występują w kilku procentach przypadków. Poważnym powikłaniem jest też niekompletna aborcja wymagająca dalszej interwencji chirurgicznej. Z badań przeprowadzonych w latach 2007-2008 w Nowej Zelandii wynika, że usunięcie pozostałości tkanek w macicy było niezbędne w 10% przypadków po aborcji farmakologicznej i w 1% po aborcji chirurgicznej. U 16% kobiet, które zdecydowały się na aborcję farmakologiczną, konieczne było chirurgiczne usunięcie łożyska. W badaniu, wykonanym w latach osiemdziesiątych w Wielkiej Brytanii na materiale klinicznym ponad 6 tysięcy aborcji, wykazano, że 10% pacjentek powróciło do lekarza w ciągu trzech tygodni z powodu powikłań, z tego 2,1% z poważnymi komplikacjami. W Danii przeprowadzono badanie dotyczące powikłań 5,5 tysiąca aborcji. U 6,1% kobiet konieczna była hospitalizacja z powodu powikłań. Najczęściej zdarzały się one u kobiet przed 25. rokiem życia. Opinię, że aborcja jest szczególnie niebezpieczna u młodych kobiet i wówczas, kiedy dotyczy pierwszej ciąży, potwierdza doniesienie duńskich autorów. W tym samym kraju Zhou i współpracownicy wykonali w 2001 roku badanie, w którym analizowano powikłania aborcji u 56 tysięcy kobiet. Okazało się, że powikłania te (krwotok, zakażenie, powtórzenie zabiegu) wystąpiły u 5% kobiet, dotycząc najczęściej nastolatek. Niedawno opublikowano wyniki badań dotyczących częstości poaborcyjnych powikłań w niektórych krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Można je prawdopodobnie odnosić do naszego kraju. Na Ukrainie komplikacje bezpośrednio po zabiegu wystąpiły u 14% kobiet, a powikłania w późniejszym okresie u 6% kobiet. Analogicznie w Rumunii powikłania wystąpiły odpowiednio u 8 i 6% kobiet poddających się przerwaniu ciąży. Częstość powikłań zwiększała się wraz ze stopniem zaawansowania ciąży, wpływu wieku kobiet nie oceniano.\n\nPrzebyta aborcja ponad dwukrotnie zwiększa również prawdopodobieństwo na zapalenie narządów miednicy mniejszej. \nPodczas wykonywania aborcji istnieje mała szansa na uszkodzenie szyjki macicy lub przebicie macicy (0.6-1.3%).\n\nWedług badań w Indiach, 6.78% kobiet po aborcji dostaje sepsy, pomimo tego, że w większości przebadanych przypadków aborcja była przeprowadzona legalnie przez wykwalifikowanych lekarzy. Skutkami tego mogą być m. in.:\nObfite krwawienie\nNiewydolność nerek\nZaburzenia oddychania\nNiepłodność\nA w przypadkach gdy jest nieleczona - śmierć\n\nCzęste powikłanie po aborcji to zakażenie. Po zabiegu może dojść do zapalenia macicy, przechodzącego następnie w zapalenie jajowodów. Następstwem zapalenia jajowodów są zaburzenia płodności, spowodowane zarośnięciem ich wnętrza. Szczególnie często dochodzi do takiego powikłania u kobiet z zakażeniem szyjki macicy drobnoustrojem Chlamydia trachomatis. Zakażenie to dotyczy przede wszystkim młodych kobiet i u nich też przerwania ciąży szczególnie często powikłane są procesem zapalnym. Wyniki badań, których autorzy zajmowali się tym zagadnieniem, dowodzą, że 10-40% kobiet, u których wykonano zabieg, miało infekcję Chlamydia, u 10-25% z nich doszło do zakażenia. Oznacza to, że 1-10% kobiet zachoruje po zabiegu na zapalenie macicy i jajowodów. Powikłanie to niesie za sobą 17% ryzyko niepłodności pochodzenia jajowodowego, 20% ryzyko przewlekłych bólów brzucha, 40% - bólów podczas współżycia płciowego i dwa razy większe (80%) – zaburzeń miesiączkowania.\n\nWHO szacuję, że co roku przez powikłania po aborcji umiera 68000 kobiet. Oczywiście najczęściej przez aborcję umierają kobiety z państw trzeciego świata, gdzie służba medyczna jest na niskim poziomie. Warto również nadmienić, że w liczbie tej nie są zawarte przypadki samobójstw kobiet czy chorób pośrednio spowodowanych przez aborcję, więc liczba ta jest w rzeczywistości o wiele większa.\n\nWPŁYW ABORCJI NA KOLEJNE CIĄŻĘ\n\nJednym z najczęstszych ubocznych skutków aborcji jest wzrost ryzyka przedwczesnego porodu; z badań EUROPOP wykonanych w 10 europejskich krajach wynika, że w przypadku skrajnego wcześniactwa – aborcja zwiększa to ryzyko o 50%. Natomiast doświadczenie dwóch lub więcej aborcji zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu o 63%. Przebyta aborcja powoduje wzrost ryzyka wystąpienia ciąży pozamacicznej oraz łożyska przodującego. Badania przeprowadzone na Tajwanie (37 000 przypadków ciąż) wykazały, że łożysko przodujące występuje 1,3-3 razy częściej u tych kobiet, które przeszły aborcję. Zwiększa też ryzyko poronienia w kolejnej ciąży oraz urodzenia martwego dziecka. Wykazaliśmy, że późna aborcja, zwłaszcza wykonana ze względu na wady płodu, zwiększa w sposób oczywisty wskaźnik martwych urodzeń – napisali brytyjscy badacze po przeanalizowaniu rejestrów medycznych za lata 1994-2005, dotyczących zarówno późnych aborcji, jak i martwych urodzeń. Powoduje też wzrost ryzyka wtórnej niepłodności. Z holenderskich badań przeprowadzonych na 6149 parach wynika, że przebyta aborcja zwiększa o 60% ryzyko patologii dotyczącej jajowodów, będącej częstą przyczyną niepłodności.\n\nBadania z kanadyjskich naukowców z Toronto potwierdziły nie tylko większe ryzyko na to, że dziecko matki po aborcji będzie wcześniakiem (o 93% większe prawdopodobieństwo), ale także zwiększone prawdopodobieństwo na problemy z małą wagą noworodka (o 72% większe prawdopodobieństwo).\n\nZ badań przeprowadzonych w Mediolanie wynika również, że prawdopodobieństwo na to, że ciąża kobiety po aborcji będzie z 3 razy większym prawdopodobieństwem ciążą pozamaciczną(ektopową). W przypadku kobiet, po więcej niż jednej aborcji, prawdopodobieństwo to jest od 4 do nawet 13 razy większe.\n\nABORCJA A ZDROWIE PSYCHICZNE\nAborcja również ma destrukcyjny wpływ na zdrowie psychiczne kobiety.\nOpublikowane w 2019 roku badanie z Włoch potwierdziło, że Włoszki, które wykonały aborcję, ponad dwukrotnie częściej popełniały samobójstwo.\nInne badanie, tym razem z Finlandii potwierdziło, że Finki, które wykonały aborcję prawie sześciokrotnie częściej popełniały samobójstwo od kobiet, które rodziły dzieci, trzy razy częściej niż przeciętny mieszkaniec Finlandii oraz prawie dwa razy częściej niż kobiety, które poroniły.\nAnaliza badań prowadzonych w latach 1995–2009, udowodniła, że Brytyjki, które dokonały aborcję, częściej o 81% posiadały problemy ze zdrowiem psychicznym.\nW 1971 roku przeprowadzono w Japonii badania, opublikowane w 1977 roku, którymi objęto 3222 osoby, w tym: kobiety, które nigdy nie dokonały zabiegu przerywania ciąży oraz kobiety po jednej, lub więcej aborcjach. Stwierdzono, że poważne zaburzenia nerwicowe występują: u 150 kobiet na 1.000, które nigdy nie przerwały ciąży; u 228 na 1.000, po pierwszej aborcji; oraz u 256 kobiet na 1.000 po kolejnej aborcji.\nW 1984 roku przeprowadzono w Ohio badania 70 kobiet po wielokrotnych przerwaniach ciąży. U większości przypadków stwierdzono u badanych kobiet tendencje samobójcze, głębokie zaburzenia osobowości, a u 40% reakcje rocznicowe. Ok. 50% kobiet musiało się poddać terapii.\nInne badanie, z 2002 roku autorstwa Simona, badało związek pomiędzy, aborcją a uzależnieniami. Okazało się, że kobiety po aborcji 2.2 razy częściej sięgają po alkohol, 5.6 razy częściej po różne nielegalne narkotyki i 10 razy częściej po marihuanę.\nAborcja ma też negatywny wpływ na zdrowie psychiczne partnerów kobiet po aborcji. Catherine T. Coyle (2006) przeprowadziła badania 142 mężczyzn, których partnerki poddały się aborcji. Tylko pięciu respondentów nie odnotowało żadnych problemów. Smutku doświadcza 128 mężczyzn, uporczywie myśli o dziecku - 128, bezradności - 116, problemy w związku pojawiły się u 115 par. Stały gniew odczuwa 113 mężczyzn, poczucie winy - 112, samotność - 103, a lęk -102. 79 mężczyzn ma teraz problemy seksualne, a niepokojące sny, koszmary - 77. Badania wskazuję, że 68 badanych szuka ukojenia w alkoholu lub narkotykach. Wśród badanych 93(66%), nie jest już w związku z matką abortowanego dziecka.\n\nWarto sprawdzić również antyaborcyjne posty innych stron na FB:\n\nTemplum Christi\nMity na temat aborcji:\nhttps://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2367548580013849&id=324463517655709\n\nPobudka\nOdpowiedź na częste argumenty działaczy pro-choice:\nhttps://m.facebook.com/Pobudka.org/photos/a.848217385294074/2899487376833721\n\n8. marca - Dzień Ofiar Feminizmu\nDowody na to, że życie człowieka zaczyna się od poczęcia:\nhttps://m.facebook.com/story.php?story_fbid=3142047399163054&id=187423454625478\n\nBiologiczne i filozoficzne argumenty przeciwko aborcji:\nhttps://zapiskipariasa.pl/6262/aborcja-dla-opornych/?fbclid=IwAR0YXsNwm0TDh46dd89PjpddS4UCyODzD1-Wsu10_YNSymF4pC2TThiLahU\n\nOdpowiedź na argumenty działaczy pro-choice:\nhttp://obiektywizm.pl/aborcja-w-obronie-smierci/?fbclid=IwAR3wsGUJGNnq1ErDCaRjESXVeQlm16CC8yKJkA9SQQq261ht8yaf-PV0-Ok\n\nJak prowadzić dyskusję z aborcjonistami?\nhttps://docs.google.com/document/u/0/d/1YfrG4kyKQKN18sAc0Ec8kW4Dr32TQekUmYjAE3iJjeM/mobilebasic\n\n#falażycia #aborcja #prolife #ratujmykobiety\n\nŹRÓDŁA:\n\nobrazek: Fundacja Pro - Prawo do Życia\n\nAborcja a ilość partnerów seksualnych:\nhttps://www.heritage.org/education/report/harmful-effects-early-sexual-activity-and-multiple-sexual-partners-among-women\n\nhttps://downloads.frc.org/EF/EF14A37.pdf\n\nPrawo aborcyjne a ilość aborcji:\nhttps://lozierinstitute.org/how-the-legal-status-of-abortion-impacts-abortion-rates/\n\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.dartmouth.edu/~dstaiger/Papers/2004/LevineStaiger%20JLE%202004.pdf&ved=2ahUKEwiGmq6v5unoAhVFfZoKHZpvBqYQFjABegQIBBAB&usg=AOvVaw0_wrbR23B6aSZtcrxebEnF\n\nhttps://link.springer.com/article/10.1023/A:1020078406216\n\nhttps://ajph.aphapublications.org/doi/10.2105/AJPH.76.4.397\n\nKatolicy troszczą się o matki i narodzone dzieci:\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Działalność_dobroczynna_Kościoła_katolickiego?fbclid=IwAR1gbit67fgNdI0G8LkDBV0klmfHJbkHSSAvIh6XxXUCu3cbD8BSwfB0FRE\n\nhttps://ekai.pl/dzialalnosc-charytatywna-kosciola-katolickiego-w-polsce/?fbclid=IwAR1KJK-AirbPh6Suq8Zl53O80xXFJGy6rrRa9POEKcpaAASyAjqpo35ehEE\n\nhttps://pl.aleteia.org/2018/01/14/kilka-tysiecy-dziel-dla-kilku-milionow-ludzi-charytatywna-dzialalnosc-kosciola/amp/?fbclid=IwAR03Yax8aVKCpv0pY3TLE9O-NiqyzFmW4g0Ha9Hwa86rEkJiOsMiQII-i6s\n\nhttps://pl.aleteia.org/2020/01/17/adoptowal-42-niepelnosprawnych-dzieci-ktore-przezyly-aborcje/?fbclid=IwAR0QOcIMdun0ad1E_ZYyEuy3tGOEhxdAcuiIz_d4u2CEhUiaRT_MgRk2Y1w\n\nhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Betel_(organizacja)\n\nAborcje selektywne:\nhttps://www.m.pch24.pl/onz-i-naukowcy-alarmuja--aborcja-ze-wzgledu-na-plec-staje-sie-problemem-na-zachodzie,51802,i.html\n\nhttps://www.tvp.info/42232144/przez-selektywne-aborcje-na-swiat-nie-przyszlo-23-mln-kobiet\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=I8YGVIFLPgE\n\nhttps://www.mitpressjournals.org/doi/full/10.1162/ISEC_a_00289\n\nhttps://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0197516\n\nhttps://d-nb.info/987548689/34\n\nRak piersi:\nhttp://www.asianews.it/news-en/Iranian-study-reveals-abortion-increases-the-risk-of-breast-cancer--19746.html\n\nhttps://www.conservapedia.com/Abortion_health_risks\n\nhttps://www.lifesitenews.com/mobile/news/study-breast-cancer-risk-66-higher-in-turkish-women-with-abortions\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/7932822/\n\nhttps://www.jstor.org/stable/3552894?seq=1\n\nhttps://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.aaplog.org/wp-content/uploads/2016/09/BCPI-FactSheet-Epidemiol-studies_2014-2.pdf&ved=2ahUKEwinnY6kzZ_oAhWPmIsKHbkjBawQFjAEegQIARAB&usg=AOvVaw3bLUr6iGy-w-nxebDevNBw\n\nhttp://www.jpands.org/vol10no4/brind.pdf\n\nhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8944853/\n\nhttps://www.nature.com/articles/6601853\n\nhttps://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U\n\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8162606\n\nhttps://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199701093360201\n\nhttps://www.clinicaloncologyonline.net/article/S0936-6555(89)80004-4/pdf\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7669588\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8162606\n\nhttps://www.nrlc.org/archive/news/2001/NRL06/brind.html\n\nhttp://marripedia.org/studies_that_deny_the_abortion-breast_cancer_link\n\nhttps://www.nrlc.org/archive/news/2001/NRL06/brind.html\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1731878/pdf/v055p00336.pdf\n\nBezpośrednie powikłania po aborcji:\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja\n\nhttps://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/095646249500600501\n\nhttps://www.researchgate.net/publication/51455361_Association_between_pelvic_inflammatory_disease_and_abortions\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4126947/\n\nhttps://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4337437/\n\nWpływ aborcji na kolejną ciążę:\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/8582994/\n\nhttps://pl.m.wikipedia.org/wiki/Aborcja\n\nhttps://www.theguardian.com/science/2009/sep/16/abortion-risk-weight-premature-study\n\nZdrowie psychiczne:\nhttps://lozierinstitute.org/new-study-elevated-suicide-rates-among-mothers-after-abortion/\n\nhttps://www.cambridge.org/core/journals/the-british-journal-of-psychiatry/article/abortion-and-mental-health-quantitative-synthesis-and-analysis-of-research-published-19952009/E8D556AAE1C1D2F0F8B060B28BEE6C3D?fbclid=IwAR3LDYGzfyXroNB2LdgUvjbo9QlDlCpvS4PsaZwqjkMSe9FM1UwDZ91BXuY\n\nhttps://wydawnictwowektory.pl/pl/p/file/faba94db1fd186baea9509c09a170504/Aborcja-Przyczyny-Nastepstwa-Terapia-Chazan-Simon.pdf?fbclid=IwAR1g9VvjiqMFW4rHKl-vLzHflTEmsKTnsTB3h89CiYMOyhnCbnyXL3VTO5U\n\nhttp://www.stowarzyszeniefidesetratio.pl/Presentations0/2014-4Rys.pdf\n\nhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12501082",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/entities/urn:activity:1192971184441778176/activity"
}
],
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/outbox",
"partOf": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1192967524040318982/outboxoutbox"
}