A small tool to view real-world ActivityPub objects as JSON! Enter a URL
or username from Mastodon or a similar service below, and we'll send a
request with
the right
Accept
header
to the server to view the underlying object.
{
"@context": "https://www.w3.org/ns/activitystreams",
"type": "OrderedCollectionPage",
"orderedItems": [
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112048549194964992",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "ได้ 1 Token จากคุณ <a class=\"u-url mention\" href=\"https://www.minds.com/confusedpotato\" target=\"_blank\">@confusedpotato</a> ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers"
],
"tag": [
{
"type": "Mention",
"href": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110621400298692619",
"name": "@confusedpotato"
}
],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1112048549194964992",
"published": "2020-05-26T16:03:54+00:00",
"source": {
"content": "ได้ 1 Token จากคุณ @confusedpotato ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112048549194964992/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112048087744823296",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1112048087744823296\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1112048087744823296</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers",
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110621400298692619"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1112048087744823296",
"published": "2020-05-26T16:02:04+00:00",
"inReplyTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110621400298692619/entities/urn:activity:1112006406067802112",
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1112048087744823296",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112048087744823296/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112048082120261632",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1112048082120261632\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1112048082120261632</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers",
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110621400298692619"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1112048082120261632",
"published": "2020-05-26T16:02:03+00:00",
"inReplyTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110621400298692619/entities/urn:activity:1112006406067802112",
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1112048082120261632",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112048082120261632/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112046753040748544",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "บทที่ ๑ เด็กน้อยผู้หนึ่ง<br /><br />กลางทิวเขาอันสลับซับซ้อน แว่วเสียงขลุ่ยหวานใสก้องกังวานสำเนียงโลดแล่นเป็นอิสระ บนยอดสนสูงมีบุรุษผู้หนึ่งถือขลุ่ยไม้ไผ่นั่งอยู่สายลมเคล้าเสียงขลุ่ยพัดเอาเส้นไหมสีดำปลิวไสวเผยโครงหน้าหล่อเหล่าดวงตาเรียวสงบนิ่ง จมูกเป็นสัน เขาสวมชุดสีเทาคลุมทับด้วยเสื้อคลุมสีกรม สะพายกล่องไม้ไว้ที่หลัง คาดคะเนอายุราวยี่สิบต้นๆ สายตาชายหนุ่มจดจ้องไปยังขอบฟ้าใบหน้าอิ่มเอมด้วยความสุขสงบราวกับหลุดพ้นความวุ่นวายทั้งปวง<br /><br />เขานั่งมองทิวทัศน์กลางหุบเขานี้มาตั้งแต่ย่ำรุ่งแสงอาทิตย์พ้นขอบฟ้า จวบจนกระทั่งยามสาย ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป ช่วงชีวิตที่ผ่านมาเขาไม่มีโอกาสได้ปล่อยวางมากนัก ด้วยความจำเป็นที่ต้องแบกรับภาระหน้าที่กว่าจะจัดการปัญหาต่างๆให้ลงตัวได้ก็ต้องใช้เวลาเกือบครึ่งหนึ่งของชีวิตที่ผ่านมา ยามนี้เค้าผลักภาระต่างๆกลับไปหาผู้ที่สมควรแล้ว จึงละทิ้งทุกอย่างออกเดินทาง<br /><br />‘ต้องเก็บตัวต่อไปอีกซักพัก รอให้เรื่องซาลงค่อยออกเดินทางต่อ’คิดดังนั้นก็กระโดดลงจากยอดไม้สู่พื้นด้วยท่วงท่าสง่างาม ออกก้าวเดินอย่างมั่นคงลัดเลาะตามเส้นทางป่า<br /><br />แอ๊ .....<br /><br />‘เสียงเด็กร้อง... จากที่ใดกัน’ เขาเดินตามเสียงไปเรื่อยๆ จนพบต้นเสียง ภาพที่ได้เห็นคือเด็กน้อยผู้หนึ่งหน้าตามอมแมมนั่งอยู่กลางป่า เด็กน้อยผู้นี้น่าจะอายุไม่ถึงหนึ่งปี ทำได้เพียงนั่งหรือคลานอยู่บนพื้น เนื้อตัวเปรอะไปด้วยดินโคลนและเลือด ไม่พบสิ่งของหรือทรัพย์สินใดติดตัวนอกจากเสื้อผ้าฝ้ายเนื้อหยาบที่ห่อหุ้มอยู่ ดูจากสภาพร่องรอยรอบข้าง มีรอยเท้าหลงเหลืออยู่ คาดว่าคงถูกพรากจากผู้เลี้ยงมาทิ้งไว้กลางป่าให้เป็นอาหารสัตว์ร้าย<br /><br />เขาบรรจงอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน เจ้าหนูน้อยสะอื้นแผ่วเบาซุกลงกับอกราวกับหาที่พึ่งพิง<br /><br />“ซุกอย่างไรข้าก็ไม่มีนมให้เจ้ากินหรอก” ชายหนุ่มมองเด็กน้อยด้วยเวทนา ตอนนี้เขายังลงจากเขาไม่ได้ โดยรอบนี้ไปอีกหลายสิบลี้ไม่มีแม้แต่บ้านคน ลงท้ายก็ต้องอุ้มกลับไปที่บ้านของเขาก่อน แล้วค่อยคิดหาทางต่อ<br /><br />‘ดูแลเด็กน้อยหนึ่งคนจะยากแค่ไหนกัน’<br /><br />เมื่อกลับไปถึงกระท่อมกลางป่า ชายหนุ่มต้มน้ำข้าวป้อนเด็กน้อย ปากเล็กๆอ้ากินน้ำข้าวด้วยความหิวโหย สองแก้มอวบอูมจนชายหนุ่มเผลอเอื้อมมือไปบีบเล่น<br /><br />‘มารดาเจ้าคงเลี้ยงดูมาอย่างดี’<br /><br />แต่แล้วก็ได้พบปัญหาใหม่ที่น่าหนักใจอยู่ เมื่อต่อนที่เช็ดตัวล้างคราบดินโคลนให้ ถึงได้รู้ว่าเจ้าหนูที่เขาอุ้มกลับมามันเป็น ‘ยัยหนู’ชายหนุ่มถือผ้าชุบน้ำยืนอ้ำอึ้ง คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากัน<br /><br />‘เลี้ยงเด็กหนึ่งคนจะยากแค่ไหนกัน เลี้ยงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งคงไม่อยากกว่ากันเท่าใดหรอก ฮึ’<br /><br />ท้องฟ้ากลางหุบเขากระจ่างใส เขาอุ้มยัยหนูน้อยที่กำลังดิ้นดุกดิกออกมานั่งชานบ้าน เขาวางเด็กน้อยลงข้างตัว มันคลานต้วมเตี้ยมไปมา ร้องอ้อแอ้ เผลออึดใจเดียวตัวอวบกลมกำลังพุ่งตัวลงจากชานบ้านที่ยกสูงจากพื้น ชายหนุ่มที่กำลังตั้งท่าจะเปิดหนังสือพุ่งทะยานเอามือรองรับศีรษะของเด็กน้อยไว้ได้ทันก่อนกระแทกพื้นดิน เจ้าตัวดียิ้มหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ พออุ้มขึ้นไว้บนชานบ้านอีกครั้ง ก็คลานถลาจะพุ่งตัวลงไปอีก ท้ายที่สุด เขาเลยต้องจำใจปล่อยให้คลานเล่นบนลานดินหน้าบ้านจนพอใจ <br /><br />วันต่อมา ปล่อยเจ้าตัวอวบกลมลงไปเล่นบนลานดินเขาจะได้มีเวลาอ่านหนังสืออย่างสงบ ตัวอวบกลมส่งเสียงหัวเราะคิกคักยกมือขึ้นเอื้อมจับใบไม้ที่ร่วงลงมา เพียงอึดใจที่เขาละสายตาอ่านหนังสือ เมื่อเงยหน้าขึ้นตัวอวบกลมก็หายไปจากสายตา หัวใจเขากระตุกวูบ สองขาก้าวลงจากชานบ้านเหลียวมองไปรอบๆ พลันเห็นเด็กน้อยคลานต้วมเตี้ยมอยู่หน้าแปลงผักข้างบ้าน สองมือกำลังรื้อเถาต้นฟักทองที่กำลังแตกยอดอย่างมุ่งมั่น<br /><br />‘มันน่าตีนัก เจ้าเด็กนี่’<br /><br />วันถัดชายหนุ่มจึงคิดกลยุทธ์ใหม่สร้างรั้วกั้นเป็นวงที่ลานหน้าบ้านแล้วหย่อนเจ้าตัวอ้วนกลมลงไป มันคลานลงไปแล้วรอบๆ ส่งเสียงอ้อแอ้ขัดใจ เจ้าตัวอวบกลมไม่ชอบรั้วกั้นมันพยายามคลานหาทางออกด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน เขาลอบขำในใจ<br /><br />‘เลี้ยงเด็กผู้หญิงหนึ่งคนจะยากแค่ไหนกัน ฮึ’<br /><br />ผ่านไปหนึ่งเดือนกิจวัตรของชายหนุ่มเวลานี้ทุกเช้าตื่นมาต้มข้าวทำอาหารเช้าขุนเจ้าตัวอวบกลม จัดการเช็ดตัวผลัดเสื้อผ้าที่ตัดเย็บให้เองกับมือ ปล่อยเล่นยามสาย ป้อนข้าวยามเที่ยง รอหนึ่งชั่วยามแล้วพาเข้านอนกลางวัน ยามเย็นผลัดผ้าอาบน้ำ ป้อนข้าวแล้วพาเข้านอน<br /><br />เขาเปิดตำราวิชาแพทย์ของอาจารย์ที่มีเรื่องเกียวกับการผดุงครรภ์และการดูแลผู้ป่วยเด็ก ภายในเขียนอธิบายการเจริญเติบโตของทารก ในตำรากล่าวว่าฟันน้ำนมซี่แรกขึ้นตอนอายุราวห้าถึงแปดเดือน ซี่ที่สองจะขึ้นราวอายุเจ็ดถึงสิบเดือนเขาหันมองเจ้าตัวอวบกลมที่เกาะรั้วไม้พยายามตั้งไข่ตอนนี้ตัวอวบกลมผู้นี้มีฟันเล็กขึ้นเพียงซี่เดียวหากเป็นเช่นในตำรากล่าวไว้น่าจะมีอายุไม่เกินแปดเดือน <br /><br />‘ถือเป็นอายุจริงมันเลยก็แล้วกัน’<br /><br />เจ้าตัวอวบกลมเป็นเด็กเลี้ยง่าย ปล่อยเล่นตรงไหนมันก็ส่งเสียงอ้อแอ้อยู่ตรงนั้นเห็นสิ่งใดก็ชี้มือแล้วหัวเราะร่ากับลมกับฟ้าไปเรื่อย ยามกินข้าวก็ว่าง่าย กินจุไม่รู้อิ่มกินทุกสิ่งที่เขาป้อนเข้าปาก จนต้องคอยกะปริมาณอาหารให้ไม่เช่นนั้นจะปวดท้อง แม้ตัวอวบกลมไม่ใช่เด็กป่วยง่าย แต่ก็มีบ้างที่คล้ายจะป่วยไข้มันไม่ร้องงอแง แค่นิ่งซึมไม่หัวเราะเหมือนปกติ เงียบสงบจนเขาต้องคอยเหลือบมองดูมันบ่อยๆ<br /><br />ข้อเสียเดียวที่น่าหน่ายใจ คือมันต้องเห็นเขาอยู่ในรัศมีสายตา ครั้งหนึ่งเขาเคยปล่อยตัวอวบกลมเล่นอยู่ลำพังในรั้วกั้น ตัวเองเข้าบ้านไปหุงหาอาหารให้ ยังไม่ทันได้จุดเตาต้มข้าวก็ได้ยินเสียงร้องไห้ปานจะขาดใจของตัวอวบกลม อารามตกใจเขาวิ่งออกมาพร้อมพัดและถ่านในมือ ตัวอวบกลมนั่งเกาะรั้วเปล่งเสียงร้องไห้หน้าดำหน้าแดง เมื่อมันเงยหน้าเห็นเขาก็หยุดร้องไห้ แล้วชูสองแขนขึ้นให้อุ้ม วันนั้นทั้งวันตัวอวบกลมเกาะติดเขาดั่งลูกลิง ตั้งแต่นั้นมาไม่ว่าชายหนุ่มจะเข้าครัว ทำสวน เดินป่า ผ่าฟืน เขาจำต้องเอาผ้าผูกมันไว้ที่หลังไปไหนไปด้วยกัน มิเช่นนั้นก็ต้องรอมันหลับแล้วจึงรีบไปรีบกลับ<br /><br />หลายวันมานี้ตัวอวบกลมพยายามยึดจับสิ่งต่างๆเพื่อยืนขึ้นนั่งยองพยายามลุกขึ้นยืนตั้งไข่ วันนี้ก็เช่นกันระหว่างที่เขานั่งอ่านหนังสือที่ชานบ้านแล้วปล่อยให้ตัวอวบกลมลงไปคลุกดินเล่นใกล้ๆ เขามองมันขยับตัวยืนขึ้นช้าๆ มันจวนเจียนจะล้มลงหลายครั้ง ร่างอวบกลมโงนเงนไปมาแต่ก็ฝืนลุกยืนขึ้นโดยไม่ต้องยึดเกาะในที่สุด มันฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นเขานั่งมองอยู่ แขนกลมป้อมยื่นออกมาหาชายหนุ่ม ตัวอวบกลมยกขาก้าวเดินก้าวแรกในชีวิต ขาป้อมสั้นอีกข้างขยับก้าวที่สองตามมา มันเรียนรู้การเคลื่อนที่ที่เร็วกว่าคลานได้แล้วแต่ยังไม่ทันได้เรียนรู้การควบคุมสมดุลของร่างกาย ตัวอวบกลมล้มหน้าคะมำในก้าวที่สามทันที <br /><br />ตุ๊บ.. แอ๊ะ....<br /><br />ร่างเด็กน้อยกระแทกพื้นดังหนักแน่น มันส่งเสียงร้องสั้นๆแล้วเงียบไปชายหนุ่มผุดลุกขึ้นวิ่งไปหาสองมือกำลังจะยกอุ้มเจ้าตัวอวบกลมขึ้นจากพื้น แต่ตัวอวบกลมก็เงยหน้าขึ้นมาก่อน มันขยับดุกดิกมองหน้าเขาน้ำตาไหลอยู่บ้าง ริมฝีปากเม้มแน่ พยายามโก้งโค้งเพื่อลุกขึ้นใหม่อย่างทุลักทุเล สองขานั้นก้าวเดินไปข้างหน้า สองมือพยายามไขว่คว้ามาหาเขา มันก้าวช้าๆได้อีกสามสี่ก้าวก่อนจะยื่นมือน้อยๆคว้าเอาขาของเขาไว้ได้ตัวอวบกลมกอดแน่น ยิ้มกว้าง สีหน้าดีอกดีใจเหลือประมานที่จับตัวเขาได้สำเร็จ<br /><br />“แค่เดินได้อย่าคิดว่าเก่งนักเลย” ชายหนุ่มยกยิ้มบางมือเช็ดคราบดินปนน้ำตาออกจากแก้มอูม เขาอุ้มเด็กน้อยนั่งลงที่ชานบ้าน ตัวอวบกลมเอนกายซุกกับอกเขาส่งเสียงอ้อแอ้พูดคุย ชายหนุ่มก้มมองตาใสแจ๋วที่อยู่ในวงแขน<br /><br />“ยัยหนูเอ๋ย อยู่กับข้าลำบากนัก บุรุษเลี้ยงเด็กหญิงมันไม่ง่ายเลย” เขาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง นึกถึงพี่ชายฝาแฝดของตน หากพี่ชายรู้เรื่องคงหัวร่องอหงายกับความคิดของเขาแน่ <br /><br />“ยัยหนู ถ้าจะอยู่ด้วยกันเจ้าต้องมีชื่อ บอกข้ามาซิ ว่าเจ้าอยากได้ชื่อว่ากระไร” ชายหนุ่มก้มลงถามตัวอวบกลมในอ้อมแขน เด็กน้อยผู้ร่าเริงชี้มือชี้ไม้สองข้าง แล้วส่งเสียงเอิ๊กอ๊ากยามเมื่อลมพัดมา เขานั่งอยู่นิ่งนานก่อนจะคิดชื่อหนึ่งขึ้นมาได้<br /><br />“เด็กดี ข้าอยากให้เจ้าเติบใหญ่อย่างมีความสุข มีอิสระพอที่จะเลือกหนทางเดินของตน” ชายหนุ่มยกยิ้มละมุน <br /><br />“นับจากนี้เจ้าชื่อ ‘เฟย’ เฟยที่แปลว่า โบยบิน” <br /><br />“ส่วนข้าให้เจ้าเรียกว่า ‘ซือฝุ’”<br /><br />ตัวอวบกลมส่งเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากมันไม่เข้าใจหรอกว่า คำที่ชายหนุ่มกล่าวว่าคืออะไร จะกำหนดเส้นทางชีวิตมันไปทางไหนในวันข้างหน้าตอนนี้มันยังเป็นเพียงแค่เด็กน้อยตัวอวบกลมผู้หนึ่งเท่านั้น<br /><br />‘ขอให้เจ้าได้โบยบินอย่างเสรี เด็กน้อยเอ๋ย’<br /><br /><br />-----------------------------<br /><br />สวัสดีค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ นิยายเรื่องนี้เราแต่งและเคยลงไว้ใน Dek-D.com เมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่หยุดไปเพราะเหตุผลส่วนตัวและเจอคอมเมนต์จากคนใกล้ตัวที่ทำให้ถึงกับเขียนไม่ออกไป เราเคยคิดว่า ก็แค่ความเห็นของคนอื่น แต่ไม่คิดว่าจะส่งผลต่อการเขียนของเรา ถึงขั้นเขียนต่อไม่ได้<br /><br />สุดท้ายผลที่ออกมาคือ เราเครียดและกดดันตัวเองมากจนมันดิ่งลงไป ตอนนี้เยียวยาหัวใจและเรียกตัวเองกลับมาได้แล้ว<br /><br />ดังนั้นไม่ต้องกลัวที่จะคอมเมนต์นิยายของเรานะคะ เขียนได้เต็มที่ค่ะ อ่านแล้วคิดเห็นยังไงพูดคุยกันได้ค่ะ ถ้าสนุกกดvote เป็นกำลังใจให้เราแค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1112046753040748544",
"published": "2020-05-26T15:56:45+00:00",
"source": {
"content": "บทที่ ๑ เด็กน้อยผู้หนึ่ง\n\nกลางทิวเขาอันสลับซับซ้อน แว่วเสียงขลุ่ยหวานใสก้องกังวานสำเนียงโลดแล่นเป็นอิสระ บนยอดสนสูงมีบุรุษผู้หนึ่งถือขลุ่ยไม้ไผ่นั่งอยู่สายลมเคล้าเสียงขลุ่ยพัดเอาเส้นไหมสีดำปลิวไสวเผยโครงหน้าหล่อเหล่าดวงตาเรียวสงบนิ่ง จมูกเป็นสัน เขาสวมชุดสีเทาคลุมทับด้วยเสื้อคลุมสีกรม สะพายกล่องไม้ไว้ที่หลัง คาดคะเนอายุราวยี่สิบต้นๆ สายตาชายหนุ่มจดจ้องไปยังขอบฟ้าใบหน้าอิ่มเอมด้วยความสุขสงบราวกับหลุดพ้นความวุ่นวายทั้งปวง\n\nเขานั่งมองทิวทัศน์กลางหุบเขานี้มาตั้งแต่ย่ำรุ่งแสงอาทิตย์พ้นขอบฟ้า จวบจนกระทั่งยามสาย ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป ช่วงชีวิตที่ผ่านมาเขาไม่มีโอกาสได้ปล่อยวางมากนัก ด้วยความจำเป็นที่ต้องแบกรับภาระหน้าที่กว่าจะจัดการปัญหาต่างๆให้ลงตัวได้ก็ต้องใช้เวลาเกือบครึ่งหนึ่งของชีวิตที่ผ่านมา ยามนี้เค้าผลักภาระต่างๆกลับไปหาผู้ที่สมควรแล้ว จึงละทิ้งทุกอย่างออกเดินทาง\n\n‘ต้องเก็บตัวต่อไปอีกซักพัก รอให้เรื่องซาลงค่อยออกเดินทางต่อ’คิดดังนั้นก็กระโดดลงจากยอดไม้สู่พื้นด้วยท่วงท่าสง่างาม ออกก้าวเดินอย่างมั่นคงลัดเลาะตามเส้นทางป่า\n\nแอ๊ .....\n\n‘เสียงเด็กร้อง... จากที่ใดกัน’ เขาเดินตามเสียงไปเรื่อยๆ จนพบต้นเสียง ภาพที่ได้เห็นคือเด็กน้อยผู้หนึ่งหน้าตามอมแมมนั่งอยู่กลางป่า เด็กน้อยผู้นี้น่าจะอายุไม่ถึงหนึ่งปี ทำได้เพียงนั่งหรือคลานอยู่บนพื้น เนื้อตัวเปรอะไปด้วยดินโคลนและเลือด ไม่พบสิ่งของหรือทรัพย์สินใดติดตัวนอกจากเสื้อผ้าฝ้ายเนื้อหยาบที่ห่อหุ้มอยู่ ดูจากสภาพร่องรอยรอบข้าง มีรอยเท้าหลงเหลืออยู่ คาดว่าคงถูกพรากจากผู้เลี้ยงมาทิ้งไว้กลางป่าให้เป็นอาหารสัตว์ร้าย\n\nเขาบรรจงอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน เจ้าหนูน้อยสะอื้นแผ่วเบาซุกลงกับอกราวกับหาที่พึ่งพิง\n\n“ซุกอย่างไรข้าก็ไม่มีนมให้เจ้ากินหรอก” ชายหนุ่มมองเด็กน้อยด้วยเวทนา ตอนนี้เขายังลงจากเขาไม่ได้ โดยรอบนี้ไปอีกหลายสิบลี้ไม่มีแม้แต่บ้านคน ลงท้ายก็ต้องอุ้มกลับไปที่บ้านของเขาก่อน แล้วค่อยคิดหาทางต่อ\n\n‘ดูแลเด็กน้อยหนึ่งคนจะยากแค่ไหนกัน’\n\nเมื่อกลับไปถึงกระท่อมกลางป่า ชายหนุ่มต้มน้ำข้าวป้อนเด็กน้อย ปากเล็กๆอ้ากินน้ำข้าวด้วยความหิวโหย สองแก้มอวบอูมจนชายหนุ่มเผลอเอื้อมมือไปบีบเล่น\n\n‘มารดาเจ้าคงเลี้ยงดูมาอย่างดี’\n\nแต่แล้วก็ได้พบปัญหาใหม่ที่น่าหนักใจอยู่ เมื่อต่อนที่เช็ดตัวล้างคราบดินโคลนให้ ถึงได้รู้ว่าเจ้าหนูที่เขาอุ้มกลับมามันเป็น ‘ยัยหนู’ชายหนุ่มถือผ้าชุบน้ำยืนอ้ำอึ้ง คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากัน\n\n‘เลี้ยงเด็กหนึ่งคนจะยากแค่ไหนกัน เลี้ยงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งคงไม่อยากกว่ากันเท่าใดหรอก ฮึ’\n\nท้องฟ้ากลางหุบเขากระจ่างใส เขาอุ้มยัยหนูน้อยที่กำลังดิ้นดุกดิกออกมานั่งชานบ้าน เขาวางเด็กน้อยลงข้างตัว มันคลานต้วมเตี้ยมไปมา ร้องอ้อแอ้ เผลออึดใจเดียวตัวอวบกลมกำลังพุ่งตัวลงจากชานบ้านที่ยกสูงจากพื้น ชายหนุ่มที่กำลังตั้งท่าจะเปิดหนังสือพุ่งทะยานเอามือรองรับศีรษะของเด็กน้อยไว้ได้ทันก่อนกระแทกพื้นดิน เจ้าตัวดียิ้มหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ พออุ้มขึ้นไว้บนชานบ้านอีกครั้ง ก็คลานถลาจะพุ่งตัวลงไปอีก ท้ายที่สุด เขาเลยต้องจำใจปล่อยให้คลานเล่นบนลานดินหน้าบ้านจนพอใจ \n\nวันต่อมา ปล่อยเจ้าตัวอวบกลมลงไปเล่นบนลานดินเขาจะได้มีเวลาอ่านหนังสืออย่างสงบ ตัวอวบกลมส่งเสียงหัวเราะคิกคักยกมือขึ้นเอื้อมจับใบไม้ที่ร่วงลงมา เพียงอึดใจที่เขาละสายตาอ่านหนังสือ เมื่อเงยหน้าขึ้นตัวอวบกลมก็หายไปจากสายตา หัวใจเขากระตุกวูบ สองขาก้าวลงจากชานบ้านเหลียวมองไปรอบๆ พลันเห็นเด็กน้อยคลานต้วมเตี้ยมอยู่หน้าแปลงผักข้างบ้าน สองมือกำลังรื้อเถาต้นฟักทองที่กำลังแตกยอดอย่างมุ่งมั่น\n\n‘มันน่าตีนัก เจ้าเด็กนี่’\n\nวันถัดชายหนุ่มจึงคิดกลยุทธ์ใหม่สร้างรั้วกั้นเป็นวงที่ลานหน้าบ้านแล้วหย่อนเจ้าตัวอ้วนกลมลงไป มันคลานลงไปแล้วรอบๆ ส่งเสียงอ้อแอ้ขัดใจ เจ้าตัวอวบกลมไม่ชอบรั้วกั้นมันพยายามคลานหาทางออกด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน เขาลอบขำในใจ\n\n‘เลี้ยงเด็กผู้หญิงหนึ่งคนจะยากแค่ไหนกัน ฮึ’\n\nผ่านไปหนึ่งเดือนกิจวัตรของชายหนุ่มเวลานี้ทุกเช้าตื่นมาต้มข้าวทำอาหารเช้าขุนเจ้าตัวอวบกลม จัดการเช็ดตัวผลัดเสื้อผ้าที่ตัดเย็บให้เองกับมือ ปล่อยเล่นยามสาย ป้อนข้าวยามเที่ยง รอหนึ่งชั่วยามแล้วพาเข้านอนกลางวัน ยามเย็นผลัดผ้าอาบน้ำ ป้อนข้าวแล้วพาเข้านอน\n\nเขาเปิดตำราวิชาแพทย์ของอาจารย์ที่มีเรื่องเกียวกับการผดุงครรภ์และการดูแลผู้ป่วยเด็ก ภายในเขียนอธิบายการเจริญเติบโตของทารก ในตำรากล่าวว่าฟันน้ำนมซี่แรกขึ้นตอนอายุราวห้าถึงแปดเดือน ซี่ที่สองจะขึ้นราวอายุเจ็ดถึงสิบเดือนเขาหันมองเจ้าตัวอวบกลมที่เกาะรั้วไม้พยายามตั้งไข่ตอนนี้ตัวอวบกลมผู้นี้มีฟันเล็กขึ้นเพียงซี่เดียวหากเป็นเช่นในตำรากล่าวไว้น่าจะมีอายุไม่เกินแปดเดือน \n\n‘ถือเป็นอายุจริงมันเลยก็แล้วกัน’\n\nเจ้าตัวอวบกลมเป็นเด็กเลี้ยง่าย ปล่อยเล่นตรงไหนมันก็ส่งเสียงอ้อแอ้อยู่ตรงนั้นเห็นสิ่งใดก็ชี้มือแล้วหัวเราะร่ากับลมกับฟ้าไปเรื่อย ยามกินข้าวก็ว่าง่าย กินจุไม่รู้อิ่มกินทุกสิ่งที่เขาป้อนเข้าปาก จนต้องคอยกะปริมาณอาหารให้ไม่เช่นนั้นจะปวดท้อง แม้ตัวอวบกลมไม่ใช่เด็กป่วยง่าย แต่ก็มีบ้างที่คล้ายจะป่วยไข้มันไม่ร้องงอแง แค่นิ่งซึมไม่หัวเราะเหมือนปกติ เงียบสงบจนเขาต้องคอยเหลือบมองดูมันบ่อยๆ\n\nข้อเสียเดียวที่น่าหน่ายใจ คือมันต้องเห็นเขาอยู่ในรัศมีสายตา ครั้งหนึ่งเขาเคยปล่อยตัวอวบกลมเล่นอยู่ลำพังในรั้วกั้น ตัวเองเข้าบ้านไปหุงหาอาหารให้ ยังไม่ทันได้จุดเตาต้มข้าวก็ได้ยินเสียงร้องไห้ปานจะขาดใจของตัวอวบกลม อารามตกใจเขาวิ่งออกมาพร้อมพัดและถ่านในมือ ตัวอวบกลมนั่งเกาะรั้วเปล่งเสียงร้องไห้หน้าดำหน้าแดง เมื่อมันเงยหน้าเห็นเขาก็หยุดร้องไห้ แล้วชูสองแขนขึ้นให้อุ้ม วันนั้นทั้งวันตัวอวบกลมเกาะติดเขาดั่งลูกลิง ตั้งแต่นั้นมาไม่ว่าชายหนุ่มจะเข้าครัว ทำสวน เดินป่า ผ่าฟืน เขาจำต้องเอาผ้าผูกมันไว้ที่หลังไปไหนไปด้วยกัน มิเช่นนั้นก็ต้องรอมันหลับแล้วจึงรีบไปรีบกลับ\n\nหลายวันมานี้ตัวอวบกลมพยายามยึดจับสิ่งต่างๆเพื่อยืนขึ้นนั่งยองพยายามลุกขึ้นยืนตั้งไข่ วันนี้ก็เช่นกันระหว่างที่เขานั่งอ่านหนังสือที่ชานบ้านแล้วปล่อยให้ตัวอวบกลมลงไปคลุกดินเล่นใกล้ๆ เขามองมันขยับตัวยืนขึ้นช้าๆ มันจวนเจียนจะล้มลงหลายครั้ง ร่างอวบกลมโงนเงนไปมาแต่ก็ฝืนลุกยืนขึ้นโดยไม่ต้องยึดเกาะในที่สุด มันฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นเขานั่งมองอยู่ แขนกลมป้อมยื่นออกมาหาชายหนุ่ม ตัวอวบกลมยกขาก้าวเดินก้าวแรกในชีวิต ขาป้อมสั้นอีกข้างขยับก้าวที่สองตามมา มันเรียนรู้การเคลื่อนที่ที่เร็วกว่าคลานได้แล้วแต่ยังไม่ทันได้เรียนรู้การควบคุมสมดุลของร่างกาย ตัวอวบกลมล้มหน้าคะมำในก้าวที่สามทันที \n\nตุ๊บ.. แอ๊ะ....\n\nร่างเด็กน้อยกระแทกพื้นดังหนักแน่น มันส่งเสียงร้องสั้นๆแล้วเงียบไปชายหนุ่มผุดลุกขึ้นวิ่งไปหาสองมือกำลังจะยกอุ้มเจ้าตัวอวบกลมขึ้นจากพื้น แต่ตัวอวบกลมก็เงยหน้าขึ้นมาก่อน มันขยับดุกดิกมองหน้าเขาน้ำตาไหลอยู่บ้าง ริมฝีปากเม้มแน่ พยายามโก้งโค้งเพื่อลุกขึ้นใหม่อย่างทุลักทุเล สองขานั้นก้าวเดินไปข้างหน้า สองมือพยายามไขว่คว้ามาหาเขา มันก้าวช้าๆได้อีกสามสี่ก้าวก่อนจะยื่นมือน้อยๆคว้าเอาขาของเขาไว้ได้ตัวอวบกลมกอดแน่น ยิ้มกว้าง สีหน้าดีอกดีใจเหลือประมานที่จับตัวเขาได้สำเร็จ\n\n“แค่เดินได้อย่าคิดว่าเก่งนักเลย” ชายหนุ่มยกยิ้มบางมือเช็ดคราบดินปนน้ำตาออกจากแก้มอูม เขาอุ้มเด็กน้อยนั่งลงที่ชานบ้าน ตัวอวบกลมเอนกายซุกกับอกเขาส่งเสียงอ้อแอ้พูดคุย ชายหนุ่มก้มมองตาใสแจ๋วที่อยู่ในวงแขน\n\n“ยัยหนูเอ๋ย อยู่กับข้าลำบากนัก บุรุษเลี้ยงเด็กหญิงมันไม่ง่ายเลย” เขาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง นึกถึงพี่ชายฝาแฝดของตน หากพี่ชายรู้เรื่องคงหัวร่องอหงายกับความคิดของเขาแน่ \n\n“ยัยหนู ถ้าจะอยู่ด้วยกันเจ้าต้องมีชื่อ บอกข้ามาซิ ว่าเจ้าอยากได้ชื่อว่ากระไร” ชายหนุ่มก้มลงถามตัวอวบกลมในอ้อมแขน เด็กน้อยผู้ร่าเริงชี้มือชี้ไม้สองข้าง แล้วส่งเสียงเอิ๊กอ๊ากยามเมื่อลมพัดมา เขานั่งอยู่นิ่งนานก่อนจะคิดชื่อหนึ่งขึ้นมาได้\n\n“เด็กดี ข้าอยากให้เจ้าเติบใหญ่อย่างมีความสุข มีอิสระพอที่จะเลือกหนทางเดินของตน” ชายหนุ่มยกยิ้มละมุน \n\n“นับจากนี้เจ้าชื่อ ‘เฟย’ เฟยที่แปลว่า โบยบิน” \n\n“ส่วนข้าให้เจ้าเรียกว่า ‘ซือฝุ’”\n\nตัวอวบกลมส่งเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากมันไม่เข้าใจหรอกว่า คำที่ชายหนุ่มกล่าวว่าคืออะไร จะกำหนดเส้นทางชีวิตมันไปทางไหนในวันข้างหน้าตอนนี้มันยังเป็นเพียงแค่เด็กน้อยตัวอวบกลมผู้หนึ่งเท่านั้น\n\n‘ขอให้เจ้าได้โบยบินอย่างเสรี เด็กน้อยเอ๋ย’\n\n\n-----------------------------\n\nสวัสดีค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ นิยายเรื่องนี้เราแต่งและเคยลงไว้ใน Dek-D.com เมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่หยุดไปเพราะเหตุผลส่วนตัวและเจอคอมเมนต์จากคนใกล้ตัวที่ทำให้ถึงกับเขียนไม่ออกไป เราเคยคิดว่า ก็แค่ความเห็นของคนอื่น แต่ไม่คิดว่าจะส่งผลต่อการเขียนของเรา ถึงขั้นเขียนต่อไม่ได้\n\nสุดท้ายผลที่ออกมาคือ เราเครียดและกดดันตัวเองมากจนมันดิ่งลงไป ตอนนี้เยียวยาหัวใจและเรียกตัวเองกลับมาได้แล้ว\n\nดังนั้นไม่ต้องกลัวที่จะคอมเมนต์นิยายของเรานะคะ เขียนได้เต็มที่ค่ะ อ่านแล้วคิดเห็นยังไงพูดคุยกันได้ค่ะ ถ้าสนุกกดvote เป็นกำลังใจให้เราแค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1112046753040748544/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111620057191464960",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1111620057191464960\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1111620057191464960</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers",
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1109900071383605264"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1111620057191464960",
"published": "2020-05-25T11:41:14+00:00",
"inReplyTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1109900071383605264/entities/urn:activity:1111433544965779456",
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1111620057191464960",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111620057191464960/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111544273898831872",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "<a href=\"https://pin.it/MP1sUAz\" target=\"_blank\">https://pin.it/MP1sUAz</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1111544273898831872",
"published": "2020-05-25T06:40:06+00:00",
"source": {
"content": "https://pin.it/MP1sUAz",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111544273898831872/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111299325979860992",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1111299325979860992\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1111299325979860992</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers",
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1107490329721839628"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1111299325979860992",
"published": "2020-05-24T14:26:46+00:00",
"inReplyTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1107490329721839628/entities/urn:activity:1110139926946390016",
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1111299325979860992",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111299325979860992/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111297693300891648",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "<a href=\"https://www.minds.com/newsfeed/1111297693300891648\" target=\"_blank\">https://www.minds.com/newsfeed/1111297693300891648</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers",
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110345496607596547"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1111297693300891648",
"published": "2020-05-24T14:20:16+00:00",
"inReplyTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1110345496607596547/entities/urn:activity:1110807635483459584",
"source": {
"content": "https://www.minds.com/newsfeed/1111297693300891648",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111297693300891648/activity"
},
{
"type": "Create",
"actor": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"object": {
"type": "Note",
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111295468323901440",
"attributedTo": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553",
"content": "สวัสดี 💡 เราเป็นนักเขียนนิยายมือสมัครเล่น จะเริ่มลงนิยายที่เขียนไว้เร็วๆ นี้ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ <a href=\"https://www.minds.com/search?f=top&t=all&q=MindsTH\" title=\"#MindsTH\" class=\"u-url hashtag\" target=\"_blank\">#MindsTH</a>",
"to": [
"https://www.w3.org/ns/activitystreams#Public"
],
"cc": [
"https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/followers"
],
"tag": [],
"url": "https://www.minds.com/newsfeed/1111295468323901440",
"published": "2020-05-24T14:11:26+00:00",
"source": {
"content": "สวัสดี 💡 เราเป็นนักเขียนนิยายมือสมัครเล่น จะเริ่มลงนิยายที่เขียนไว้เร็วๆ นี้ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ #MindsTH",
"mediaType": "text/plain"
}
},
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/entities/urn:activity:1111295468323901440/activity"
}
],
"id": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/outbox",
"partOf": "https://www.minds.com/api/activitypub/users/1111293415699521553/outboxoutbox"
}